ความเมตตาปราณีมีไว้มาก ไม่ลำบากยากไร้ให้ขัดสน หมั่นเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แก่ทุกคน สุขจะล้นพ้นห้วงบ่วงทุกข์ไป เสริมสร้างใจให้สุขได้ทุกเมื่อ คนเคยเอื้ออารีมีสดใส ไม่วู่วามความร้อนผ่อนหายไว สัตว์โลกใดได้รับขยับที ความกรุณาพาใจให้ยึดติด ฝังในจิตคิดไว้ได้สุขศรี รู้เผื่อแผ่แน่แท้แก่ชีวี จะสุขีสโมสรตลอดกาล มุทิตาพาดีที่ผู้อื่น จะสดชื่นรื่นใจได้ประสาน ร่วมยินดีปรีดาประชาชาญ จิตเบิกบานขานรับจับสุขเอา อุเบกขาวางใจให้เป็นกลาง รู้สึกห่างว่างไว้ในเรื่องเขา ตั้งสติมิยุ่งฟุ้งเรื่องเล่า ฝึกให้เข้าเฝ้าจิตคิดปรับตน ปฎิบัติจัดไว้ให้กายมี เรื่องดีดีที่ได้จะเกิดผล จิตปรับรับเรื่องไม่เปลืองตน ในกมลคนนั้นจะสำราญ
28 พฤษภาคม 2551 18:10 น. - comment id 854694
สวัสดีค่ะ คุณลูกกลิ้ง เมตตา,กรุณา,มุทิตา อุเบกขา,สี่บรมพรหมวิหาร มาสดับรับฟังนั่งเบิกบาน จิตสราญเริ่งรื่นชื่นฤทัย เข้ามาทักทายค่ะ
28 พฤษภาคม 2551 21:00 น. - comment id 854737
สาธุครับ
30 พฤษภาคม 2551 00:41 น. - comment id 855092
พรหมวิหารสี่ ผู้ครองเรือนควรยึดถือไว้ปฎิบัติค่ะ สาธุ
30 พฤษภาคม 2551 16:02 น. - comment id 855315
ถ้าคนเราคิดได้ ทำได้ โลกเราคงจะไม่วุ่นวายเนาะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยือนกลอนของ โคลอนนะคะ