ณ ราตรีที่ดาวคงพราวฟ้า คลื่นยังซ่าซัดสาดหาดทรายขาว ลมคงพลิ้วต้องสนใบหล่นกราว ทะเลเศร้าคืนนี้ที่ไร้นาง สนต้นเก่าเราเคยนั่งตั้งเตาผิง ปูปลาปิ้งอิงอุ่นอรุณสาง เจ้าเคยบอกเสียงสนดั่งคนคราง บอกคลื่นพร่างเงาดาวราววิมาน แสงไฟพราววาววับจับเกลียวคลื่น เรือดาษดื่นตื่นมาล่าอาหาร ดั่งดาวฤกษ์แห่งท้องทะเลธาร ราตรีผ่านคืนนี้ไร้วี่แวว มองทะเลยามนี่ใจพี่เศร้า มิมีเจ้าคืนนี้ก็ดีแล้ว แม้ต้นสนยังคงเป็นแถวแนว แต่เพลงแว่วมิหวานดั่งวานวัน มองเห็นเตาเผาปิ้งถูกทิ้งขว้าง กลิ่นหมึกย่างต่างไปจากคืนนั้น ไร้คู่รักพร่ำพรอดออดอ้อนจันทร์ ลำเรื่อสั่นสนเศร้าคนร้าวราน ไร้ไฟเรือเหลือแต่ทะเลเหงา ตังเกเเก่าเฝ้าเรือจนเบื่อบ้าน บทเพลงเรือคงเหลือเพียงตำนาน ต้องขึ้นคานเกยหาดขาดชีวิน เขาบอกพี่นี่คือธรรมชาติ เมื่อประมาทย่อมมีที่สูญสิ้น ม่านน้ำตาประมงคงหลั่งริน ประชาชินอาจอดของสดคาว คือบทเรียนของชนในชาตินี้ หานายดีมีปัญญาอย่าสามหาว ไม่คุยเฟื่องลอยฟุ้งกระทุ้งดาว จักปวดร้าวจากภูผาถึงทะเล ฝากฝัน ๒๗ พ.ค. ๕๑ ป.ล. คิดถึงป้าแช่ม เรือป้าแช่มก็คงจะเกยตื้น ป้าจะตื่นจากฝันหรือเปล่าหนอ บนฝั่งนี้ฝากฝันนั้นเฝ้ารอ อยากจะขอปูปลามาแกล้มกิน
27 พฤษภาคม 2551 03:48 น. - comment id 854047
ได้ยินว่าน้าหงาจะรีบขึ้นมาหลังจากแสดงคอนเสิร์ตครบ60ปีอยู่ทางภาคใต้ รีบขึ้นมานะค่ะ หนูและทุกคนรอน้าหงาอยู่บนท้องถนนเหมือนเมื่อปี 49 อยู่นะค่ะ หนูยังจำเพลง2548 และเพลง2551 เพลงล่าสุดของน้าหงาเมื่อวันที่ 28 มี.ค.ที่ผ่านมา ณ หอประชุมเล็กธรรมศาตร์ ได้ด้วยค่ะ ฝากบอกน้าหงาด้วยนะค่ะ อ้อ! ลุงเนาวรัตน์ ด้วยอีกคน ยังไม่เห็นมาเป่าขลุ่ยและอ่านบทกวีให้ฟังเลยค่ะ เห็นแต่ฝากบทกวีมาให้อ่านเมื่อวันแรก ,พี่ปู พงษ์สิทธิ์ ด้วยอีกคน โอ๊ย! อีกตั้งหลายคนแนะ หนูและทุกคนรอพี่ ๆ ทุกคนอยู่นะค่ะ บนท้องถนนที่ไม่เหงาค่ะ พี่ฝากฝัน
27 พฤษภาคม 2551 04:51 น. - comment id 854052
กาแฟ
27 พฤษภาคม 2551 04:55 น. - comment id 854053
เดินเดินเดินเดินไปในท้องถนน ฝ่าคลื่นชนท่ามเทียนทองส่องไสว แม้นแสงดาวจักเห็นเป็นรำไร เมื่อหัวใจเล็งเห็นเป็นสามานย์ เอ...จะเกี่ยวกับกลอนรึป่าวเนี่ย คนละเรื่องเดียวกัน อิอิ
27 พฤษภาคม 2551 05:00 น. - comment id 854055
27 พฤษภาคม 2551 05:15 น. - comment id 854057
กำลังดู ASTV อยู่จ้า นู๋แตงไทย
27 พฤษภาคม 2551 05:26 น. - comment id 854059
จากภูผาถึงทะเลเพลงเห่กล่อม ฤๅจะยอมสิ้นหวังพลังสูญ ชาวประมงชาวบ้านที่อาดูร รอเกื้อกูลฟื้นฝันวันก้าวไป รักยังอยู่คู่ฟ้าคลื่นทะเล เรือตังเกจอดท่าพาหวั่นไหว พักสักนิดเหนื่อยนักก่อนก้าวไกล อย่าฝืนใจอ่อนล้าพาเซซัง......
27 พฤษภาคม 2551 06:21 น. - comment id 854075
จงกลับมาหาฉันดังเก่า จงอย่าลืมเราเคยร่วมใจ ความผิดฉันนั้นเคออภัย ต่อนี้ขอเป็นคนใหม่ จะไม่ไกลทิ้งให้เธอตรม ป็นที่เพราะและซึ้งมากของคุณดาวใจไพรจิตร แน่ะค่ะ
27 พฤษภาคม 2551 07:08 น. - comment id 854083
วันนี้มาแบบลูกอมรสน้ำผึ้งสอดไส้บรเพ็ด
27 พฤษภาคม 2551 07:42 น. - comment id 854090
ทะเลไม่เหงาครับ
27 พฤษภาคม 2551 08:14 น. - comment id 854112
ขอเวลาอีกสักนิด...อินสวนคิดว่าทุกอย่างคงคลี่คลาย..เชื่อว่าจะเป็นเช่นนั้นครับ
27 พฤษภาคม 2551 08:19 น. - comment id 854113
มองทะเลเงียบเหงาคนเล่าขาน เป็นตำนานมืดหม่อนพาคนเศร้า หนทางเดินยาวไกลในใจเรา ทั้งขาดเขลาหวาดกลัวในตัวตน มาชื่นชมทะเลเหงา ครับ
27 พฤษภาคม 2551 10:01 น. - comment id 854125
กลอนเพราะดีครับ คนเหงา ทะเลก็เหงา แต่ก็สงสารปูปลา ถูกจับมากิน มันจะเหงามั้ย :D
27 พฤษภาคม 2551 10:04 น. - comment id 854126
เสียงลมพัดซัดตึงจึงว้าเหว่ สุดหันเหเทใจให้คิดถึง คลื่นนั้นสาดบาดลึกนึกคนึง สิ่งลึกซึ้งรึงรัดมัดกายา ฝากลมพัดซัดไปให้คนไกล บอกว่าใจของพี่นั้นโหยหา เคยนั่งยอกหลอกล้อต่อกานดา แต่เวลานี่นี้พี่เหงาจริง
27 พฤษภาคม 2551 11:09 น. - comment id 854138
ไปทะเลมาหรือครับ ไปคนเดียว มิน่า ถึงได้เหงา งั้น แก้เหงา มะ
27 พฤษภาคม 2551 11:19 น. - comment id 854142
ป้าแช่มไม่ล่องเรือผ่านมาเจอคนเหงาบ้างเลยนะคะ คิดถึงป้าแช่มเหมือนกันค่ะ
27 พฤษภาคม 2551 11:59 น. - comment id 854153
ถ้าป้าแช่มได้อ่านบทกลอนของฝากฝันต้องรีบกลับมาแน่นอนเลยค่ะ
27 พฤษภาคม 2551 12:38 น. - comment id 854162
งานนี้ปู ปลา ปลาหมึก ไม่รอด แต่กุ้งรอดตัวไม่ถูกปิ้ง 555555 กลอนเพราะ เพลงถูกใจครับ เพลงพี่หงาฟังมานานแล้วครับ
27 พฤษภาคม 2551 12:51 น. - comment id 854168
สวัสดีค่ะ ต้องสู้อยู่ต่อไปค่ะ
27 พฤษภาคม 2551 13:12 น. - comment id 854174
พี่ช่อ นางเอก มาแล้ว พี่อินสวน พระเอก ก็มาแล้ว ครูกันนา เทวีแม่นางเอก ก็มาแล้ว พี่กุ้ง ตัวชูโรง - เฮฮา น่ารัก ก็มาแล้ว อ้าว ... ไหง พระเจ้าตาไปหลบเจ้าหนี้อยู่ไหนล่ะเนี่ย ได้ข่าวเล่นลิเกไม่ทันไร มีแม่ยก แก้มแหม่ม เอ๊ย 1 แก้มใส ตามมาทวงกลอนถึงในมุ้ง
27 พฤษภาคม 2551 14:41 น. - comment id 854220
หนูแตงไทย คุณหนูแตงไทยครับ ตอนนี้ฝากฝันสาละวนอยู่ต่างจังหวัดนะครับ กระบวนการอย่ารีบลาโรงไปซะก่อนนะ แล้วค่อยเจอกันหน้าธรรมเนียมนะครับ ส่วนสหาย ที่ถามถึงเข้าใจว่าเขาก็คงยุ่งเหมือนกัน และมีเวลาเมื่อไหร่เขาก็คงขึ้นมารวมกันนั่นแหละครับ ตอนนี้หนูแตงไทยคอยก็แล้วกัน
27 พฤษภาคม 2551 14:46 น. - comment id 854221
จ่าน้อย ขอบคุณครับจ่าน้อย
27 พฤษภาคม 2551 14:55 น. - comment id 854223
ช่ออักษราลี คุณช่อครับ ใช่ไม่ใช่พวกเขาก็เดินกันแล้วนะครับแล้วก็อยากให้พวกที่เดินชนะด้วยนะครับ
27 พฤษภาคม 2551 15:04 น. - comment id 854224
กันนาเทวี จากภูผาถึงทะเลเพลงเห่กล่อม ฤๅจะยอมสิ้นหวังพลังสูญ ชาวประมงชาวบ้านที่อาดูร รอเกื้อกูลฟื้นฝันวันก้าวไป รักยังอยู่คู่ฟ้าคลื่นทะเล เรือตังเกจอดท่าพาหวั่นไหว พักสักนิดเหนื่อยนักก่อนก้าวไกล อย่าฝืนใจอ่อนล้าพาเซซัง. ......................................... ทะเลกว้างทางไกลใจทายท้า ให้ก้าวหาพาใจในความหวัง ทุ่มเทใจทั้งกายถ่ายพลัง จะหยุดยั้งอย่างไรไม่เห็นทาง
27 พฤษภาคม 2551 15:08 น. - comment id 854225
นรศิริ ขอบคุณนะครับที่อุส่าห์นำเพลงเพราะๆของ ดาวใจ ไพจิตรมาฝากนะครับ... สบายดีนะครับ
27 พฤษภาคม 2551 15:10 น. - comment id 854226
ไม้ เปลี่ยนบรรยากาศบ้างนะครับ... ขมบ้างเปรี้ยวบ้าง ตามสถานะการณ์
27 พฤษภาคม 2551 15:15 น. - comment id 854227
นายธนา อธิบายเพิ่มหน่อยปะไร ว่าทำไมทะเลไม่เหงา ..แต่ในสายตาฝากฝันทะเลไร้เรือก้เหงาแล้ว
27 พฤษภาคม 2551 15:17 น. - comment id 854229
อินสวน ฝากฝันเองก็คิดว่าไม่นานครับเดี๋ยวนี้อะไรๆ ก็มาเร็วไปเร็ว...ความชั่วยิ่งไม่จีรัง คุณอินสวนเองสบายดีนะครับ
27 พฤษภาคม 2551 15:24 น. - comment id 854237
ไร้อันดับ มองทะเลเงียบเหงาคนเล่าขาน เป็นตำนานมืดหม่นพาคนเศร้า หนทางเดินยาวไกลในใจเรา ทั้งขาดเขลาหวาดกลัวในตัวตน ........................................ ทะเลเวิ้งหัวใจว้างแทบว่างเปล่า ในยามเหงาทุกอย่างยิ่งสับสน ความทุกข์สุขอยู่ในน้ำใจคน ล้วนดิ้นรนค้นหาและท้าทาย
27 พฤษภาคม 2551 16:23 น. - comment id 854273
ทะเลมันใหญ่และกว้างขวางค่ะ ก็เลยเหงาเป็นธรรมดาเน้อ....
27 พฤษภาคม 2551 17:43 น. - comment id 854308
ทะเลก็ดูเศร้า... ภูเขาก็เหงาได้...ถ้าไม่มีเธอ
27 พฤษภาคม 2551 17:56 น. - comment id 854310
พื้นน้ำนิ่งสงบ คลื่นกระทบอยู่ริมฝัง ถนนคนคลับครั่ง รอฝุ่นฝังพื้นธรณี สวัสดีค่ะ พี่ฝากฝัน ดอกบัวว่าเผลอๆบัวอาจจะได้ยามมาคอย คุ้มกันอีกก็ไม่รู้สิค่ะเนี่ย ออกจากบ้านก็ไม่ต้องกลัว เฮ้ย...ชีวิต โชคดีค่ะพี่ฝากฝัน
27 พฤษภาคม 2551 19:34 น. - comment id 854340
เพิ่งไปทะเลมาค่ะ ทั้งสุข เศร้า เหงา ซึ้ง มีหลายอารมณ์เหมือนคนเลยนะคะ
27 พฤษภาคม 2551 20:26 น. - comment id 854380
รัมณีย์ อิอิ...ถ้าอย่างนั้นช่วงนี้ก็ต้องแสดงความดีใจกับปูปลาแล้วหล่ะครับ....เพราะเรื่อออกทะเลไม่ได้ ได้...น้ำมันแพง ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ
27 พฤษภาคม 2551 20:37 น. - comment id 854384
ลูกกลิ้ง เสียงลมพัดซัดตึงจึงว้าเหว่ สุดหันเหเทใจให้คิดถึง คลื่นนั้นสาดบาดลึกนึกคนึง สิ่งลึกซึ้งรึงรัดมัดกายา ฝากลมพัดซัดผ่านให้คนไกล บอกว่าใจของพี่นั้นโหยหา เคยนั่งหยอกหลอกล้อต่อกานดา แต่เวลานี่นี้พี่เหงาจริง """"""""""""""""""""" อยากให้เธอมานั่งอยู่เคียงข้าง ยามอ้างว้างเธอคือทุกทุกสิ่ง เคยห่วงไยไมตรีมีให้จริง คอยท้วงติงยามพลาดขาดระวัง ทะเลเหงายามนี้ฤดีป่วน ช่างรัญจวนหวนคะนึงถึงความหลัง เคยแอบอิงพิงไหล่ในร่มบัง ยามฝนหลั่งคลื่นซัดซบหาดทราย ขอบคุณครับผมที่แวะมาเยี่ยมเยือน....
27 พฤษภาคม 2551 20:41 น. - comment id 854385
เอ ไปทะเลมาหรือครับ ไปคนเดียว มิน่า ถึงได้เหงา ...................... ไปทะเลหน้าฝนก็งี้แหละครับ...ยิ่งนำมันแพงด้วย แล้วอาหารสดทะเลก็แสนแพง
27 พฤษภาคม 2551 20:43 น. - comment id 854388
เพียงพลิ้ว ป้าแช่มไม่ล่องเรือผ่านมาเจอคนเหงาบ้างเลยนะคะ...คิดถึงป้าแช่มเหมือนกันค่ะ ......................................... อยากเจอเรือป้าแช่มจังครับ..แต่คงเกยตื้นไปแล้วหละครับ.. เลยฝันไม่ออกกับภาวะเช่นนี้...หรือขึ้นบกมานอน บนถนนในกรุงเทพฯแล้วก็ไม่รู้
27 พฤษภาคม 2551 20:47 น. - comment id 854390
โคลอน ถ้าป้าแช่มได้อ่านบทกลอนของฝากฝันต้องรีบกลับมาแน่นอนเลยค่ะ ..................................... อือ..ก็ในบรรดาเพื่อนเม้นส์กลอนของฝากฝัน ดูเหมือนป้าแช่มนี่แหละ..อ่านเอาเรื่องที่สุด ก็อยากให้มาไวไว..เชียว ขอบคุณโคลอนมากนะครับที่แวะมาเยี่ยมเยือน
27 พฤษภาคม 2551 20:51 น. - comment id 854395
กุ้งก้ามกราม งานนี้ปู ปลา ปลาหมึก ไม่รอด แต่กุ้งรอดตัวไม่ถูกปิ้ง 555555 กลอนเพราะ เพลงถูกใจครับ เพลงพี่หงาฟังมานานแล้วครับ .................................. อิอิ..ไม่ถูกปิ้งก็เพราะเป็นกุ้งน่ารักนี่เองครับ.. แต่จริงๆแล้วกุ้งก้ามกรามเผาก็ไม่เลวนะครับใช้ไฟอ่อนๆ....อือ.. ขอบคุณครับที่มาเยี่ยม..เพลงน้าหงาได้อารมณ์นะครับ
27 พฤษภาคม 2551 20:54 น. - comment id 854396
นกยูง สวัสดีค่ะต้องสู้อยู่ต่อไปค่ะ ..................................... ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับคุณนกยูง... ใช่แล้วครับชีวิตท้อไม่ได้..ท้อเมื่อไหร่ก็ล้มทั้ง กระดานแน่เลยครับ
27 พฤษภาคม 2551 21:43 น. - comment id 854434
ต้องปวดร้าวกันทุกคนทุกชนชั้น ไม่แบ่งขั้นแบ่งตอนย้อนให้เห็น เมื่อน้ำมันมันแพงใช่แกล้งเป็น ทุกข์ลำเค็ญจึงตกอยู่ที่หมู่ชน วันนี้มีแต่กุ้งค่ะ ปูหมด หมึกพรุ่งนี้ค่อยกิน อิอิ (ยินดีกับน้องป่านด้วยนะค่ะที่อาการดีขึ้นแล้ว
28 พฤษภาคม 2551 00:28 น. - comment id 854476
ย. พี่ช่อ นางเอก มาแล้ว พี่อินสวน พระเอก ก็มาแล้ว ครูกันนา เทวีแม่นางเอก ก็มาแล้วพี่กุ้ง ตัวชูโรง - เฮฮา น่ารัก ก็มาแล้ว อ้าว ... ไหง พระเจ้าตาไปหลบเจ้าหนี้อยู่ไหนล่ะเนี่ย ได้ข่าวเล่นลิเกไม่ทันไร มีแม่ยก แก้มแหม่ม เอ๊ย 1 แก้มใส ตามมาทวงกลอนถึงในมุ้ง .................................................... อิอิ..เดี๋ยวถูก คุณช่อฯ คุณกันนาคุณกุ้ง..ด่าเอาไม่รู้ด้วยนะ....อีตา.... ย ฝากฝัน..ยุ่งมากๆ..แล้วไม่เก่งด้วย กว่าจะแต่งกลอนได้สักเรื่อง..เล่นเป็น อาทิตย์เลย...เขียนลบเขียนลบอยู่นั่นแล้ว..... ............................ .
28 พฤษภาคม 2551 00:31 น. - comment id 854478
ก่องกิก ทะเลก็ดูเศร้า...ภูเขาก็เหงาได้...ถ้าไม่มีเธอ .............................................. ถูกเลย...เหงาเสมอเมื่ออยู่คนเดียว แล้วจะทำไงดีหล่ะ
28 พฤษภาคม 2551 00:44 น. - comment id 854479
ดอกบัว พื้นน้ำนิ่งสงบ คลื่นกระทบอยู่ริมฝัง ถนนคนคลับครั่ง รอฝุ่นฝังพื้นธรณี สวัสดีค่ะ พี่ฝากฝัน ดอกบัวว่าเผลอๆบัวอาจจะได้ยามมาคอย คุ้มกันอีกก็ไม่รู้สิค่ะเนี่ย ออกจากบ้านก็ไม่ต้องกลัว เฮ้ย...ชีวิต โชคดีค่ะพี่ฝากฝัน ................................... หวัดดีจ้าน้องดอกบัว ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยือนนะครับ... ว่าแต่ว่าเกิดไรขึ้นหรือ..มีอะไรร้ายแรงขนาด นั้นหรือ มีอะไรพี่พอช่วยได้บ้างก็บอกนะยินดีเชียว.....
28 พฤษภาคม 2551 00:55 น. - comment id 854481
นิลวรรณ เพิ่งไปทะเลมาค่ะ ทั้งสุข เศร้า เหงา ซึ้ง มีหลายอารมณ์เหมือนคนเลยนะคะ ................................................ ทะเลก็มีอารมณ์ครับ...เพราะทะเลมีชีวิต ชีววิตของทะเล....มีทั้งพืชและสัตว์รวมถึงเทวา รักษ์ด้วย คนต่างหาก...มีชีวิตน้อย..สั้น..แต่ไม่ค่อยเข้าใจอารมณ์ของสรรพสิ่ง ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ
28 พฤษภาคม 2551 01:18 น. - comment id 854483
ผู้หญิงไร้เงา ต้องปวดร้าวกันทุกคนทุกชนชั้น ไม่แบ่งขั้นแบ่งตอนย้อนให้เห็น เมื่อน้ำมันมันแพงใช่แกล้งเป็น ทุกข์ลำเค็ญจึงตกอยู่ที่หมู่ชน วันนี้มีแต่กุ้งค่ะ ปูหมด หมึกพรุ่งนี้ค่อยกิน อิอิ (ยินดีกับน้องป่านด้วยนะค่ะที่อาการดีขึ้นแล้ว ......................................................... เขาเสพสุขบนทุกข์ผู้ขุกเข็ญ มิแลเห็นคนยากจากทุกหน หิ้วครอบครัวกลัวคุกพ้นทุกข์ทน ประชาชนหน้าโง่อดโซตาย .. ขอบขอบคุณแทนน้องป่านด้วยครับ..เมื่อวานพ่อของน้องป่านโทรฯมาจาก อ.ดอนตาล บอกว่าน้องป่าน ร้องอยากกินมังคุด..เลยมีการ สั่งมังคุดปลอดสารพิษจากจันทน์ฯ(สวนของเพื่อน)มาให้ เรื่องนี้เป็นเรื่องท้าทายมากครับ....เพราะ หมอบอกว่าน้องป่านจะอยู่ไม่ถึงสองเดือน เราก็อยากพิสูจน์เหมือกันว่า....เราจะสร้างปฏิ หารได้หรือมั๊ย......เอาใจช่วยด้วยนะครับ
28 พฤษภาคม 2551 11:28 น. - comment id 854595
กับบางคืนฝืนทนความหม่นจิต ดั่งฟ้าปิดมืดดาวสกาวหาย ร้างจันทร์ร้างใจร้างใครกราย ความหมายหมดแล้ว..หนอแววใจ.. ช่วงนี้เหงาบ่อยๆ..เป็นอะไรรึเปล่าครับ..
28 พฤษภาคม 2551 12:41 น. - comment id 854622
ทะเลนี้ยิ่งทอดสายตามองก็ยิ่งเหงาจริงจริง ครับ...คุณฝากฝัน
28 พฤษภาคม 2551 13:15 น. - comment id 854639
อรุณสุข กับบางคืนฝืนทนความหม่นจิต ดั่งฟ้าปิดมืดดาวสกาวหาย ร้างจันทร์ร้างใจร้างใครกราย ความหมายหมดแล้ว..หนอแววใจ.. ช่วงนี้เหงาบ่อยๆ..เป็นอะไรรึเปล่าครับ.. """""""""""""""""""""""""""""" ยามเดียวดายไร้ใครไหนเคียงข้าง ความอ้างว้างเข้าเยือนเป็นเพื่อนใหม่ ก็ละเมอเพ้อพกอยู่ร่ำไป ใจหนอใจก็เป็นเช่นนี้เอง
28 พฤษภาคม 2551 13:22 น. - comment id 854644
ฅนกาหลง ทะเลนี้ยิ่งทอดสายตามองก็ยิ่งเหงาจริงจริง ครับ...คุณฝากฝัน """""""""""""""""""""""""""" ใช่แล้วครับ..เมื่อเรามองทะเลนานๆเราจะค่อยๆ รู้สึกว่าตัวเราเล็กนิดเดียวและยิ่งนานไปๆเราก็ เป็นเพียงเศษฝุ่นของโลกที่กว้างใหญ่ไพศาลนั่นเอง แต่ก็ดีครับ..ถ้าเราคิดได้ก็จะทำให้ เราลดความอหังการ์ลงไปได้มาก...และ สามารถลดอัตตาได้เยอะทีเดียว... แต่สำหรับคนบางคนที่รวยมากๆบางทีนะ ครับ...มองทะเลมองไปๆอยากซื้อทะเลอีกก็ได้นะครับ ขอบคุณมากครับผมที่แวะมาเยี่ยมเยือน
28 พฤษภาคม 2551 13:22 น. - comment id 854645
เรือเกยตื้นเพราะคลื่นพายุหมุน จากนายทุนกลุ่มใหญ่ไม่สงสาร ดีดลูกคิดรางแก้วด้วยมนต์มาร จึงถึงกาลเกยสันน้ำมันแพง หนึ่งโซ่คลายหายไปจากวงจร เรือเกยนอนอิงทรายไร้แสวง ไม่ท่องคลื่นรื่นรมย์อย่างเต็มแรง เหมือนถูกแกล้งให้พักจนหนักใจ มาฟังเสียงกวนโสตที่โจษจัน ไม่สุขสันต์เท่าเสียงสนแกว่งไหว บางคืนค่ำเสียงหอนอยู่ไกลไกล หวาดหวั่นใจกับบกรกอัตตา สวัสดีค่ะฝากฝัน
29 พฤษภาคม 2551 15:05 น. - comment id 854936
ทะเลเหงา แต่ลุงไม่เหงาแน่ อิอิ
29 พฤษภาคม 2551 16:25 น. - comment id 854955
คลื่นมวลชนสับสนอยู่บนโลก ความเศร้าโศกท่วมท้นล้นดวงใจ มองข้างหน้าขอบฟ้าอยู่แสนไกล ผู้คนไซร้ไร้ที่พึ่งและพักพิง ทะเลโกรธดินพิโรษโทษใคร (ต่อไม่ได้และต้องรีบไป) พี่ฝากฝันต่อให้เร็วววว
1 มิถุนายน 2551 00:30 น. - comment id 855801
พี่ดอกแก้ว เรือเกยตื้นเพราะคลื่นพายุหมุน จากนายทุนกลุ่มใหญ่ไม่สงสาร ดีดลูกคิดรางแก้วด้วยมนต์มาร จึงถึงกาลเกยสันน้ำมันแพง หนึ่งโซ่คลายหายไปจากวงจร เรือเกยนอนอิงทรายไร้แสวง ไม่ท่องคลื่นรื่นรมย์อย่างเต็มแรง เหมือนถูกแกล้งให้พักจนหนักใจ มาฟังเสียงกวนโสตที่โจษจัน ไม่สุขสันต์เท่าเสียงสนแกว่งไหว บางคืนค่ำเสียงหอนอยู่ไกลไกล หวาดหวั่นใจกับบกรกอัตตา สวัสดีค่ะฝากฝัน 28 พ.ค. 51 - 13:22 IP 125.26.39.47 """""""""""""""""""""""""""""""""""" อิอิ... ขอบคุณมากครับพี่ดอกแก้ว แต่ละวันผันผ่านดั่งม่านหมอก เหมือนจนตรอกหมดทางไปาข้างหน้า มิอาจหวังพึ่งใครในพารา ต้องก้มหน้ากัดฟันสู้กันไป จะมัวงอท้อถอยอยู่ได้หรือ จำดึงดื้อติดพันไม่หวั่นไหว วอนฟ้าโอบลมบ่มกายใจ มิให้ใจยอมแพ้แม้เหนื่อยกาย ...อิอิ..ขอบคุมากครับพี่ดอกแก้ว....เป็นกำลังใจนะครับ
1 มิถุนายน 2551 00:32 น. - comment id 855802
ปราณระวี สวัสดีจ้าน้องปราณ....ขอบคุณดอกไม้มากมาย ขอให้มีความสุขนะครับ...ให้สดใสชื่นบาน เหมือนดอกไม้เลย
1 มิถุนายน 2551 00:40 น. - comment id 855803
สายลม สวัสดีครับ..น้องสายลม..จะรีบไปไหนเล่า.. คลื่นมวลชนสับสนอยู่บนโลก ความเศร้าโศกท่วมท้นล้นดวงใจ มองข้างหน้าขอบฟ้าอยู่แสนไกล ผู้คนไซร้ไร้ที่พึ่งและพักพิง ทะเลโกรธดินพิโรษโทษใคร (ต่อไม่ได้และต้องรีบไป) พี่ฝากฝันต่อให้เร็วววว ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ทะเลเครียดดินโกรธโทษใครได้ พายุร้ายเคลื่อนที่ดั่งผีสิง ยามดวงใจอ้างว้างไร้ร่างอิง สรรพสิ่งมืดมนไร้หนทาง อิอิ..ต่อให้แล้วนะน้องสายลม..อย่าลืมกลับมาอ่านก็แล้วกัน
2 มิถุนายน 2551 15:36 น. - comment id 856389
ขอบคุณคะสำหรับกลอนที่ต่อให้