มันวังเวงเคว้งคว้างและว่างเปล่า ทะเลเศร้าฟ้าครึ้มลืมแสงสี มองหาเรือสักลำกำไม่มี เรือลำที่ต้องการก็นานเจอ แถมยังเป็นเรือด่วนยิ่งชวนเศร้า ตาของเราไม่ทันมันมาเผลอ คลื่นก็แรงเรือก็ผุพายุเจอ คนที่เก้อคือเราที่เฝ้าคอย เรือที่พังหมดสิทธิ์ไม่คิดซ่อม และไม่ยอมหยุดพักไม่ยักถอย ฝนที่ตกเดี๋ยวหนักเดี๋ยวพักปรอย เรามาฝอยอะไรใหใครฟัง พระอาทิตย์ขึ้นลงตรงจุดเดิม จะเพิ่มเติมลูกอื่นอย่าฝืนหวัง ก็ยังลอยผ่านข้ามตามลำพัง ก็จะนั่งให้แดดแผดเผาเอย
extreme life 22 พ.ค. 2551 21:10 น. - ID 115306 
3129
3
0
22 พฤษภาคม 2551 21:27 น. - comment id 852572
หัวอกเดียวกัน
23 พฤษภาคม 2551 19:44 น. - comment id 852895
นี่ สรุปว่า .... เปงคนดีหรือคนบ้าเนี๊ย นั่งให้แดดแผดเผา
23 พฤษภาคม 2551 19:47 น. - comment id 852896
อีกรอบๆ นึกว่าเปงวังเวง วิเวก โหวงเหวง อิอิ ....
25 พฤษภาคม 2551 11:37 น. - comment id 853356
ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
