ผ้าผืนเขียวปกปิดวางทับร่าง อยู่ท่วมกลางความหวังการรอคอย ร่างวางนิ่งวิญญาณเหมือนหลุดลอย มีดกรีดรอยลงลึกเลือดสาดแดง ม่ามลำไส้กระเพาะไตปอดตับอ่อน หลับตานอนผ่อนกลายให้ตัดแต่ง ชีวิตคนหนึ่งคนบนเส้นแดง ต้องยึ่อแย่งพญายมเพียงเวลา พลาดเพียงนิดผิดเพียงน้อยดับความหวัง ชีวิตทั้งชีวิตต้องรักษา จะยากดีมีจนล้วนมีค่า ด้วยปัญญาที่มีต่อลมปราณ
22 พฤษภาคม 2551 00:47 น. - comment id 852317
ทั้งลำไส้ ไต ตับ กับกระเพาะ เส้นเลือดเปราะ ปอดโป่ง โล่งหลอดคอ อีกยังม้าม ไส้ติ่ง ยุ่งจริงหนอ นี้จะขอ ตรวจสมอง ต้องระวัง ฝากชีวิต น้อยน้อย กับคุณหมอ โปรดช่วยต่อ ชีวิต คิดและหวัง ทำประกัน มีสงเคราะห์ เหมาะฝากฝัง โปรดอย่าพลั้ง ลืมมีด....ที่กรีดไส้ อามะ ภันเต..... พี่รินแวะเข้ามาดูผ้าเขียวหน่อยเท่านั้นเองค่ะ ...กลอนนี้แลกผ่านประตูมานะคะ...
22 พฤษภาคม 2551 07:01 น. - comment id 852351
เป็นแผลในดวงใจใครรักษา หมอให้ยาเท่าไหร่ก็ไม่หาย ความชอกช้ำในอกชีพแทบวาย จะให้หายมีเพีงนางอยู่ข้างกาย แจมนิดเดียว คับเผื่อโรคร้ายหายขาด
22 พฤษภาคม 2551 09:30 น. - comment id 852362
,มีใครอยากห่มผ้าเขียวไหม
22 พฤษภาคม 2551 19:23 น. - comment id 852536
แด่ คุณภันเต เห็นผ้าเขียวเสียวหัวใจในห้องหมอ นอนคอยรอต่อตัดไหมไหปลาร้า เป็นไทรอยด์glotterเพ้ออุรา ผ่าตัดมาสิบสีปีชีวีสบาย ขอบคุณหมอต่อชีวิตพิชิตโรค ขอให้หมอจงมีโชคโรคสลาย หวังในรักไม่อกหักรักมลาย ไม่เดียวดายมีมากมายคนหมายปอง ชีวิตหมอต้องเหน็ดเหนื่อย เสียสละ จึงขอให้ได้รับอานิสงส์จากการรักษาให้คนไข้หายเจ็บป่วย