แม่กอดศพลูกครวญคร่ำร่ำไห้ สุดอาลัยลูกยาเมื่อมาเห็น อนาถหนอเคยคลอเคล้าทุกเช้าเย็น ต่อไปจะล้อเล่นอยู่กับใคร บาปใดกรรมใดหนอจึ่งก่อเหตุ ให้อาเพศพสุธาที่อาศัย จึ่งพลิกม้วนย่อยยับดับบรรลัย ลูกจากไปแต่ยังเยาว์เฝ้าอาวรณ์ พ่อก็แก่แม่ก็เฒ่าเจ้ามาพราก หวังจะฝากชีวันบรรจถรณ์ แต่ลูกมาด่วนมอดม้วยด้วยอาทร อกสะท้อนนอนระทึกนึกระทม ใยฟ้าดินไม่เอาเราไปด้วย ถ้าไม่ช่วยให้อยู่อย่างสุขสม ชีวิตนี้อยู่อย่างไรใจตรอมตรม อกระบมเจียนตายวายปราณตาม .......................................................................................................... คุณแม่สมควร รามดิลก (มารดาของไหมแก้วสีฟ้าคราม) เป็นผู้ประพันธ์
22 พฤษภาคม 2551 08:12 น. - comment id 852354
โห เขาเรียกลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น ได้รับถ่ายทอด เรื่องกลอนมาจากคุณแม่ นั่นเอง สำหรับภัยพิบัติที่จีน ขอร่วมไว้อาลัยด้วยคนครับ ฝากกราบคุณแม่ด้วยครับ
22 พฤษภาคม 2551 10:10 น. - comment id 852378
คุณไหมแก้ว คุณแม่เก่งจังคะ น่ารักง่ะทั้งคุณแม่คุณลูก ร่วมไว้อาลัยด้วยคเห้นแล้ว สะเทือนใจทั้งพม่า-จีน
22 พฤษภาคม 2551 12:26 น. - comment id 852422
ถึงคุณไหมแก้วสีฟ้าคราม นามปากกาที่พาให้พี่พุดต้องแหงนเงยดู ฟากฟ้ายามรำลึกนึกถึงนะคะ ฝากกราบคุณแม่ด้วยความรักศรัทธานะคะ ท่านคงโศกสะเทือนใจ กับข่าวแผ่นดินไหวที่ทำให้ตึกทับนักเรียนตายถึง900 กว่าชีวิต ข่าวนี้ทำให้หัวใจพี่พุดเงียบงัน เหมือนหยาดฝนพรำสายอย่างเยียบเย็น ในดวงใจเช่นกันค่ะ เสมือนร่วมในโศกนาฏกรรมนั้นไปด้วย ด้วยความเข้าใจ ด้วยความสะเทือนใจ ด้วยหัวอกหัวใจที่รับรู้ว่า ในโลกนี้หนาหามีรักใดจักยิ่งใหญ่เปรียบ ประมาณเท่าความรักลูก หลาน ก็หาไม่ การพลัดพรากจากสิ่งที่รักเป็นทุกข์เหลือ เกินค่ะ พระพุทธองค์ถึงทรงสอนให้เราเข้าใจ ไม่ประมาทได้ประทานพุทโธวาสสุดท้ายก่อนจะดับขันธ์ปรินิพพานไว้อย่าง ต้องการให้มวลมนุษยชาติได้เตรียมตัว อย่ามัวเพลินประมาท จะได้รู้ทำใจรับความไม่แน่นอน จากเพศภัยแห่งธรรมชาติ ที่เราบังอาจไปทำลายเขาอย่างไร้ความยุติธรรม และ.. โลกทั้งโลกกำลังระรินร่ำน้ำตา กำลังเงียบงันฟังข่าวมหันตภัยร้าย จากดิน น้ำลม ไฟ ที่ยิ่งใหญ่เกินที่ มวลมนุษย์ดั่งธุลีหล้าจักต้านได้ค่ะ งานพี่พุด งานสาวบ้านนา(อีกนามปากกา) จึ่งเพียรรจนาเตือนสติเท่าที่จะพอมีปัญญา มานานปีนับหลายร้อยเรื่อง ฝากถึงทุกดวงใจ ให้รู้รักธรรม ธรรมชาติ และ.. ให้ตระหนักรู้ถึงความรักที่แสนยิ่งใหญ่ เหนือใดปาน ประมาณค่ะ ด้วยรักและพอมีเวลามาฝากคำนะคะ
22 พฤษภาคม 2551 15:07 น. - comment id 852468
แด่ คุณไร้อันดับ ความจริงคุณพ่อก็แต่งกลอน โคลงได้ค่ะ แต่ผลงานคุณพ่อยังไม่อนุญาตให้ลงคอมฯค่ะ ทั้งคุณพ่อและคุณแม่ไหมแก้วฯ อายุมากแล้วค่ะ คุณแม่ 70 ปี คุณพ่อ 73 ปี ทั้ง 2 ท่านชอบอ่านหนังสือค่ะ ขอบคุณค่ะ และท่านฝากให้ศีลให้พร ขอให้คุณไร้อันดับจำเริญๆ ค่ะ สำหรับคุณแม่ท่านชอบ กวีคนโปรด คือ คุณเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ บอกว่าเป็นแฟนพันธ์แท้ติดตาม อ่านตลอด พบที่ไหน คุณแม่จะเข้าไปทักทายสวัสดีเสมอค่ะ
22 พฤษภาคม 2551 15:13 น. - comment id 852469
แด่ คุณพิมญดา คุณแม่ฝากขอบคุณมากๆค่ะ ท่านเห็นภาพในหน้าหนังสือพิมพ์ แล้วสะเทือนใจ จึงขอร่วมอาลัยให้กับชาวจีน ที่สูญเสีย ลูกหลาน ไปกับภัยพิบัติครั้งนี้ ต่อไปอาจจะมีผลงานของคุณพ่อที่เขียน ตอนยังเป็นหนุ่มจีบคุณแม่มาอวดค่ะ ท่านยังไม่อนุญาค สงสัยจะเขินมั้ง
22 พฤษภาคม 2551 15:15 น. - comment id 852471
แด่ พี่พุด คุณแม่ไหมแก้วฯท่านฝากขอบคุณ พี่พุด ด้วยซึ้งในความเห็นที่ได้ มอบคำเตือนสติ เตือนใจ มาให้ค่ะ ท่านอายุมากแล้ว 70 ปีค่ะ แต่ยังชอบ อ่านหนังสือ สำหรับคุณพ่อไหมแก้วฯก็เขียน กลอนได้เช่นกัน แต่ยังไม่อนุญาตให้ลงในคอมฯค่ะ เป็นกลอนที่พ่อเขียนให้แม่ตอนเป็นหนุ่มสาวค่ะ กลอนพี่พุด อ่อนหวานจัง ตัวจริงคงงามเหมือนในรูปมั้ง
22 พฤษภาคม 2551 19:36 น. - comment id 852544
....ติดตามผลงาน บทกลอนมานานแล้วค่ะ... อ่านแล้วซึ้งใจอ่ะ....
22 พฤษภาคม 2551 21:08 น. - comment id 852569
อัลมิตราเองก็สืบเชื้อสายมาจากจีนแผ่นดินใหญ่ สมัยรุ่นปู่โน้น อยู่ที่ เสฉวน .. เข้าใจว่า ยังคงมีญาติโกอยู่ที่นั่นมากมาย ถึงแม้ว่าอัลมิตราจะไม่เคยไปเยือนญาติพี่น้องที่อยู่เมืองจีนเลย แต่ก็ตั้งความหวังไว้ว่า จะไปสักครั้ง แบบเดาสุ่ม ภัยพิบัติครั้งนี้เกิดจากธรรมชาติ ซึ่งก็เลี่ยงไม่ได้ในสิ่งที่เกิดขึ้น อัลมิตราเองก็อาจจะประสบภัยนั้น หากรุ่นปู่ไม่ได้อพยพมาเมืองไทย อย่ากระนั้นเลย .. วันดีคืนดี แผ่นดินไหวที่เมืองไทยบ้าง อัลมิตราอาจมีรายชื่ออยู่ในกลุ่มของผู้สูญเสียหรือผู้ประสบเคราะห์เสียเอง ไปไปมามา .. ความตายอยู่แค่พลิกฝ่ามือ มนุษย์ไม่เคยชนะธรรมชาติได้อย่างถาวร .. อัลมิตราคิดเช่นนั้นค่ะ
23 พฤษภาคม 2551 12:01 น. - comment id 852714
กินใจมากเลยค่ะ นึกภาพตามแล้วพาลจะร้องไห้
23 พฤษภาคม 2551 14:20 น. - comment id 852761
สวัสดีค่ะคุณไหมฯ "ความตายไม่น่ากลัว..เท่ากับการรอตาย" สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง คลิ๊ก http://glitter.postjung.com
24 พฤษภาคม 2551 08:08 น. - comment id 853038
แด่ คุณนิราศนารี ขอบคุณมากค่ะ และดีใจที่คุณนิราศนารีมาทักทาย มาทักทายบ่อยๆนะคะ คุณแม่ไหมแก้วฯเป็นปลื้มมาก ฝากขอบคุณมาด้วยค่ะ
24 พฤษภาคม 2551 08:19 น. - comment id 853040
แด่ คุณอัลมิตรา ค่ะ คุณพ่อ คุณแม่ไหมแก้วฯก็มีเชื้อสายชาวจีนด้วยเหมือนกัน คุณพ่อมีพ่อเป็นคนจีนที่เดินทางมาจากผืนแผ่นดินใหญ่ คุณแม่มีคุณตาที่เดินทางมาจากผืนแผ่นดินใหญ่เช่นกัน เนื่องจากแผ่นดินจีนกว้างใหญ่ไพศาลมาก โอกาสเกิดภัยพิบัติจึ่งมีโอกาสเกิดได้มาก ขอให้วิญญาณผู้วายชนม์กับเหตุการณ์ครั้งนี้ จงไปสู่สุคติเทอญ ดีใจค่ะ ที่คุณอัลมิตรามาเยี่ยมเยียน
24 พฤษภาคม 2551 08:23 น. - comment id 853041
แด่ คุณโคลอน คุณแม่ไหมแก้วฯฝากขอบคุณที่เข้ามาทักทายให้กำลังใจท่านเขียนกลอน ท่านได้อ่านหนังสือพิมพ์ เห็นข่าวสะเทือนใจ แล้วอยากปลอบใจคนที่สูญเสียค่ะ
24 พฤษภาคม 2551 08:31 น. - comment id 853042
แด่ คุณโอเลี้ยง ขอบคุณสำหรับคำคมค่ะ คนที่ตายไปแล้วก็สบายไม่ต้องรับรู้ แต่คนอยู่ที่สูญเสียนี่ซิ น่าเห็นใจ คงโศกเศร้าไปอีกนาน กาลเวลาเป็นเครื่องช่วยรักษาก็จริง แต่ไม่มีใครทำใจยอมรับได้ แม้จะรู้ว่าเป็นกฎของ ไตรลักษณ์ก็ตาม
11 ตุลาคม 2552 19:48 น. - comment id 1050310
-ขออนุญาตินำกลอนไปให้พี่สาวนะครับ