๏ ฉันเตือนเธอเสมอว่า.."อย่าเผลอใจ" แต่คราวเธอชิดใกล้กลับไหวหวั่น เรื่องจิ๋วจิ๋วผิวเผินเนิ่นนานวัน กลายเป็นรักเกินกลั้นอกฉันตรม โทษมหันต์ฉันเองไม่เกรงผิด ดันแอบคิดรักเธอเผลอเหมาะสม ไม่เจียมตัวเจียมใจใคร่ชื่นชม หลงกอดลมคว้าเงาเศร้าเดียวดาย ฉันยอมรับสับสน.."คนพิเศษ" ด้วยสาเหตุประเมินค่ากว่าสหาย ปราศสำนึกตรึกตรองคำน้องชาย นับวันยิ่งคลับคล้ายทำร้ายตน อยากสมมาตรปรารถนาขอสารภาพ แม้นเธอทราบความนัยในเหตุผล อย่าให้ช้ำคำตอบ.."ฉันชอบกล" เว้นสักคนเถิดนะฉันระแวง เพราะกลัวความเหินห่างหนทางเรา กลัวต้องเศร้ารักสลายเธอหน่ายแหนง ความรักที่ผิดเพี้ยนยากเปลี่ยนแปลง จึงเสแสร้งบอกเธอ.."อย่าเผลอใจ" แท้ตัวเองเกรงว่าเกินกว่าห้าม หนำซ้ำลามละเมอจิตคิดฝันใฝ่ สู้เก็บงำอำพราง.."รักบางใคร" หวังหัวใจบางคนบนโลกนี้ ๚ะ๛ "มิ ต ร ภ า พ ต ร า บ สิ้ น ฟ้ า" .. มี ค่ า ใ ด ห า ก หั ว ใ จ ป ร า ศ ซึ่ ง ผู้ ห นึ่ ง ค ร อ ง
21 พฤษภาคม 2551 14:04 น. - comment id 852051
มาลงหัวใจไว้ก่อน ไม่กล้าลงชื่อเหมือนเคย เพราะเพิ่งดู death note ไป
21 พฤษภาคม 2551 14:58 น. - comment id 852069
ชอบจังครับบทนี้ เห้อ... วันนี้กรทำงานทั้งวัน ได้แอบอ่านอะไรเพราะ ๆ ซึ้ง ๆ เลี้ยงใจบ้าง ค่อยยังชั่ว
21 พฤษภาคม 2551 15:26 น. - comment id 852086
21 พฤษภาคม 2551 15:35 น. - comment id 852088
สวัสดีค่ะ.... อ่านกลอนคุณอิมวันนี้แล้วรู้สึกดีจังเลยค่ะ....
21 พฤษภาคม 2551 19:07 น. - comment id 852166
พี่อัลค่ะ ... อุ๊อยากบอกว่าโดนใจโดนจัง ค่ะ อิอิ ....
21 พฤษภาคม 2551 19:11 น. - comment id 852167
น้ำเซาะหิน ทุกวันหินมันยังกร่อน...ว่าเข้าไปนั่น...
21 พฤษภาคม 2551 22:10 น. - comment id 852260
"มิ ต ร ภ า พ ต ร า บ สิ้ น ฟ้ า" .. มี ค่ า ใ ด ห า ก หั ว ใ จ ป ร า ศ ซึ่ ง ผู้ ห นึ่ ง ค ร อ ง ลึกซึ้งอีกแล้ว สมเป็นยอด(หญิง)ฝีมือแห่งบ้านกลอนจริงๆ
21 พฤษภาคม 2551 22:41 น. - comment id 852273
คุณลักษมณ์ .. ทำไมไม่ลงชื่อหว่า เห็นป้วนเปี้ยนหลายกระทู้กลอนแล้วนา คุณกวีปกรณ์ .. มีคนพิเศษสักคนในหัวใจ ก็ทำให้ชุ่มชื่นได้นะ คุณโคลอน .. ขอบคุณค่ะ ที่มาเยือน คุณลิลลี่ขาว .. :) คนเขียนก็รู้สึกดีเหมือนกันค่ะ วันนี้วันสบาย ๆ คุณสาวดำฯ .. อ้าว โดนตรงหัวใจเสียแล้วนั่น คุณบนข.. ทุกวันหินยังกร่อน ไม่รู้ว่าหัวใจที่แข็งแกร่งแต่โอนโยนจะไหวเอนหรือเปล่า นี่สิ ฮา .. คุณกุ้งก้ามกราม .. บ๊ะเหนี่ยวเลย ชอบมาเรียกยอดหญิงอีกคนแล้ว สงสัยอายุเท่าลุงแก้ว
22 พฤษภาคม 2551 00:12 น. - comment id 852309
มิตนภาพตราบสิ้นฟ้ามีค่าใด หากหัวใจมิเคยรักเพียงสักหน โอกาศเดียวในโลกที่วกวน จึงรักล้นแม้เขินเก้อเสมอมา ไม่หลีกเลี่ยงขอเพียงได้จงรัก แม้หาญหักทนนิ่งยิ่งแผ่นผา เพ้อรำพึงถึงครั้งได้สบตา ช่างมีค่าแรงฤทธิ์บ่มพิษครวญ เอ๊ะ เราก็เป็นคนหนึ่งที่อยู่บนโลกใบนี้ ใช่เราอ๊ะเป่าเนี่ย อิอิ
22 พฤษภาคม 2551 07:23 น. - comment id 852352
คุณฤกษ์ .. เป็นตุเป็นตะเชียว มิตรภาพตราบสิ้นฟ้ามีค่ายิ่ง ในความจริงผูกพันสำคัญหมาย หนึ่งประโยคโลกเศร้าคราวเดียวดาย สร้างอบอุ่นใจกายดั่งกายเคียง มิตรภาพตราบสิ้นฟ้าคราพานพบ อาจบรรจบจิตสดับปราศสรรพเสียง บนเส้นทางอักษรอย่างพอเพียง ก็หล่อเลี้ยงหัวใจได้นานวัน เป็นคำศักดิ์สิทธิ์นะ "มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า" คุณฤกษ์ ฤๅจะรู้ความลับ ?
22 พฤษภาคม 2551 12:22 น. - comment id 852421
เพลงไพเราะจังครับ ฟังแล้วคิดถึงความรู้สึกเมื่อรักบางใคร... บทกวีสวยจัง
22 พฤษภาคม 2551 12:57 น. - comment id 852438
คุณแทนคุณแทนไท .. สมัยนู้นนนนน เหรอ เล่าให้ฟังหน่อยจิ หลาน ๆ รอฟังกันตรึม
22 พฤษภาคม 2551 23:48 น. - comment id 852629
หวัดดีครับ.... อย่าลืม "แด่ใครหลายคน ในโลกหน้า" ด้วยนะครับ" อิอิอิ มาแซวก่อนไปนอนครับ.....
24 พฤษภาคม 2551 10:33 น. - comment id 853062
คุณVICTORIASECRET .. ถึงตอนนั้น อัลมิตรายังจะจำได้ไหมเนี่ย