เห็นอนงค์นางหนึ่งซึ่งร้องไห้ ด้วยเห็นใจจึงทักทายเพื่อไถ่ถาม จึงได้รู้ต้นสายปลายเหตุความ บอกว่ายามนี้หนอส่อช้ำระกำกอง ด้วยพายุพัดพาดถึงฆาตแล้ว ครอบครัวแก้วตายหมดสลดหมอง เอื้อนเอ่ยเล่าพร้อมเคล้าน้ำตานอง ก้มหน้าร้องหลั่งน้ำตาความอาดูร นึกถึงหวังที่เคยหวังมาพังสิ้น แม้แต่กลิ่นกายศพยังจบสูญ ยิ่งทวีความเศร้าเป็นเท่าคูณ หวังเกื้อกูลหมดสิ้นแผ่นดินนาง ใบหน้าที่เคยหมองต้องหมองซ้ำ เหมือนมาย้ำตำต่อยคอยขัดขวาง เคยนั่งรอวันกลับนับวันวาง แล้วทุกอย่างมันพลัดพรายมลายรุม อยากจะก่อกองไฟสุมกายศพ ได้แต่นบจบนิ้วให้แทนไฟสุม ร้าวในอกตกต่ำระกำกุม มันร้อนรุ่มกลุ้มใจหาใดปาน
ดาวระดา 20 พ.ค. 2551 11:49 น. - ID 115235 
900
2
0
20 พฤษภาคม 2551 13:09 น. - comment id 851642
เห็นแล้วหดหู่ใจนะคะร่วมไว้อาลัยและเป็นกำลังใจให้ผู้ที่สูญเสียด้วยค่ะ
20 พฤษภาคม 2551 13:50 น. - comment id 851670
ยุ่งๆกับเด็กๆช่วงปิดเทอมน่ะครับ แต่ยังคิดถึงเพื่อนที่นี่นะ โคลอนผู้น่ารักคนนี้ด้วยครับ
20 พฤษภาคม 2551 15:13 น. - comment id 851694
สวัสดีค่ะ.... เห็นแล้วสงสารเด็ก ๆ นะค่ะ บางทีคนโต ยังต้องการความเอาใจใส่แล้วนับภาษาอะไร กับเด็ก ๆ.... เห็นแล้วเศร้าค่ะ....ร่วมแสดงความเสียใจกับทุกคนนะค่ะ....
20 พฤษภาคม 2551 15:27 น. - comment id 851700
21 พฤษภาคม 2551 00:21 น. - comment id 851927
สวัสดีครับwhitelily สวัสดีครับพี่นกยูง ขอบคุณมากนะครับที่มาทักทาย มันเป็นการสูญเสียยิ่งใหญ่ของเขาเลย
21 พฤษภาคม 2551 20:23 น. - comment id 852195
ตอนนี้สงสารได้เพียงอย่างเดียวค่ะ ส่งใจไปช่วย โลกหนอโลก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
