นายธนา

19 พฤษภาคม 2551 19:50 น. - comment id 851453

พี่ป.มิได้เจอกันนานเลยนะ
สบายดีนะพี่....กลอนเพราะเหมือนเดิม

ช่ออักษราลี

19 พฤษภาคม 2551 20:02 น. - comment id 851457

สวัสดียามค่ำค่ะ คุณปราณ
แหม มือระดับนี้แล้ว  ไม่ไก่เขี่ยหรอกค่ะ
รับประกัน 

ฤทธิ์ ศรีดวง

19 พฤษภาคม 2551 20:11 น. - comment id 851466

หวัดดี ป.
นี่เป็นครั้งที่สองที่งานเราคงติดกัน  ใช่มะ?
อบอุ่นเหมือนนั่งคุยกับเพื่อนสนิทอีกครั้ง  
 งาน ป. ชุดนี้มาจากใจมากๆเลย  
รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ 

 การที่ได้เขียนบทกวีแล้วทำให้เราผ่อนคลาย สมัยก่อนเคยเขียนเล่นๆเอามัน   แต่พอตั้งใจเขียนมากขึ้น กลับรู้สึกดีกว่า

 คนที่เขียนร้อยกรองด้วยใจ เท่าที่สัมผัสโดยเฉพาะในบ้านหลังนี้มักจะมีอารมณ์คล้ายๆกัน
ป.ว่ามั้ย?

 ผมยังเขียนพุทธประวัติไม่จบ 
แต่เดี๋ยวนี้เขียนแล้วไหลรื่นไม่เครียดเหมือนเมื่อก่อน  รู้สึกเป็นสุขทุกทีที่ได้เขียน 
มีเปลี่ยนอารมณ์มาเขียนอะไรเล่นๆบางช่วง

 ชอบงานป .ชุดนี้นะ บอกอะไรได้หลายๆอย่าง
ดีจังครับ 

ขอให้มีความสุขมากๆ ในวันวิสาขบูชา 
สวดมนต์ก่อนนอนด้วยนะครับ  เพื่อเป็นมหากุศล 

bananaleaf

19 พฤษภาคม 2551 20:14 น. - comment id 851468

ไม่เชื่อเลยนะคะว่าเป็นแค่มือสมัครเล่นน่ะ
หุหุ  

ฝากฝัน

19 พฤษภาคม 2551 20:22 น. - comment id 851476

 

กานต์กวีดั่งผีเสื้อระบำร่าย
ร้อยเรียงได้ลายสวยดั่งทอไหม
พันปักตักตัดคัดเส้นใย
เป็นเสื้อใส่ใสงามหวามอุรา

ไร้อันดับ

19 พฤษภาคม 2551 20:56 น. - comment id 851497

 ผมเชื่อครับ ว่าคุณ ป.
หลงรสบทกวี..ดั่งชีวิต
แล้วคิดว่าเพื่อนๆ ในนี้
เป็นเหมือนๆ กัน เราถึง
มาอยู่ที่บ้านเดี่ยวกัน 
จริงไหมครับ 
อย่าลืมบันทึกเรื่องราวเยอะๆ น่ะครับ
รออ่านอยู่ครับ สบายดีน่ะครับ

นรศิริ

19 พฤษภาคม 2551 21:37 น. - comment id 851529

รู้สึกเช่นนั้นจริงๆค่ะเพราะบทกวีจะถ่ายทอดทุกสิ่งของตัวเองออกมาให้ผู้อื่นรับรู้บางครั้งเหมือนเราได้ปลดปล่อยตัวเองค่ะ

ไหมไทย

19 พฤษภาคม 2551 21:52 น. - comment id 851533

....เขียนไปแล้วหายไปหมด...

...ต่อไม่ติดแย้ว...

นิลวรรณ

19 พฤษภาคม 2551 22:43 น. - comment id 851542

ฉันก็เป็นมือสมัคร  รักกลอนกาพย์
เพราะซึ้งซาบ ด้วยจิต พิสมัย
ชอบมาอ่านคมคำ ลำนำใคร
แต่ยังไม่ กล้าเผยเอ่ย วลี

เพียงขอมาเมนท์งาน ที่จารจด
ถ้อยทุกบท ของกลอนอักษรศรี
ขอชื่นชม ผลงาน ปราณรวี
สมควรที่ คนสมัคร มาพักใจ

กชมนวรรณ

19 พฤษภาคม 2551 22:44 น. - comment id 851543

ฉันหลงรักนักกวีที่พลีจิต
นิรมิตขีดเขียนตามใจฝัน
กลั่นจากใจเห็นงามสารพัน
ความสุขฉันบังเกิดเพริศตามกลอน
อิอิ
พอไหวไหม ป. พี่รันตกหลุมรักนักกวี
หลายคนเลยอ่ะ หลายใจหรือเปล่าหว่า
หุหุ
ฝันดีนะค่ะ

พรรณ

20 พฤษภาคม 2551 01:38 น. - comment id 851556

สวัสดีคะ
แวะมาอ่านกลอนไพเราะๆคะ

บนข.

20 พฤษภาคม 2551 09:23 น. - comment id 851597

บทกวีคืองานที่สะท้อนจิตใจของแต่ละคน...

จ่าน้อย

20 พฤษภาคม 2551 09:29 น. - comment id 851601

สามเวลาเปิดคอมพร้อมนั่งอ่าน
เข้ามาบ้านกลอนไทยเพราะคิดถึง
ทำงานเหนื่อยตรากตรำไม่คำนึง
เพราะคิดถึงคนดีกวีไทย



 อาการนี้เขาเรียกว่าไรครับคุณปราณ

คนบนเกาะ

20 พฤษภาคม 2551 09:40 น. - comment id 851612

      อันร้อยรส  บทกวี  นี้ด้อยกว่า
สิ่งล้ำค่า นั้นนะหรือ คือตัวน้อง
รสอื่นใด  ที่ว่าหวาน  ยังเป็นรอง
ขอเพียงพี่  ได้ตัวน้อง  ก็พอใจ

แทนคุณแทนไท

20 พฤษภาคม 2551 10:01 น. - comment id 851622

มีไม่กี่เหตุผลที่เราได้พบกันบนหน้าบันทึกในบ้านหลังนี้

เราพบกันในนามความรู้สึก
มีถ้อยล้ำคำลึกอันสดใส
แม้มิใช่คนแรกในหัวใจ
เป็นอะไรลึกลึกรู้สึกดี

เราพบกันในนามเมื่อยามทุกข์
ช่วยปลอบปลุก ความฝันอันป่นปี้
เราพบกันในนามความ ปรารถนาดี
ที่ต่างมี บทกวีเป็นสื่อใจ

เราพบกันในนามของความดี
ที่ต่างมีไมตรีอันยิ่งใหญ่
เราพบกันในนามความซึ้งใจ
ทุกถ้อยความเป็นไปในบทกลอน

เราพบกันในนามของความภักดิ์
ถ้อยคำที่ต่างทอถักมาพร่ำอ้อน
บ้างสื่อฝากฟากฟ้า ฑิฆัมพร
บ้างออดอ้อน อวยเออเสนอใจ

เราพบกันในนามของความงาม
พบในนามความรู้สึกอันยิ่งใหญ่
เราพบกันในนามความคุ้นใจ
เป็นสายใย ของคน ที่ค้นคำ

เราพบกันในนามความมากค่า
ของถ้อยฝากปารารถนา อารมณ์ร่ำ
ที่ช่วยอบ ให้อุ่นกรุ่นประจำ
ที่สุขล้ำ งามล้ำ แม้ช้ำมา

เราพบกันในนามของความสุข
ที่เร้ารุก หัวใจ ปรารถนา
ที่เร้าเร่ง บทเพลง จินตนา
แม้ไม่เคยใกล้ตา ก็ใกล้ใจ

เราพบกันในนามของความฝัน
ระหว่างวันของวันที่ฝันใฝ่
แม้มิใช่ เป็นทุกลมหายใจ
เป็นอะไร ลึกลึก รู้สึกดี

เราพบกันในนามของความรัก
งดงามนักศัพท์ถ้อยทุกสร้อยศรี
ทุกเรียงร้อย รินรื่นชื่นฤดี
เป็นไมตรีดีงามนิยามรัก


เมื่อวานซืนก็นึกถึงความรู้สึกดีดีที่ได้พบในถ้อยรสบทกวี มิตรภาพที่ไร้กายธรรมชาติแต่เต็มแน่นอยู่ในจินตนาการรู้สึก จึ่งได้เขียนบางความรู้สึกที่ได้พบออกไป

ขอให้บทกวีเป็นเพื่อนแท้ตลอดไป

ถ้อยรสสวยและมากค่าครับคุณ

โคลอน

20 พฤษภาคม 2551 13:00 น. - comment id 851640

 รักบทกวีบทนี้ของ ป.จริงๆ 

เชื่อมั๊ยฝนล๊อกอินเพื่อเก็บไว้ในหน้าที่ชอบเลยนะ

ขอบคุณมิตรภาพที่สวยงามและอบอุ่นจ๊ะ(มาโหมดซึ้ง)

ดอกบัว

20 พฤษภาคม 2551 13:39 น. - comment id 851665

ข้าเรียงร้อยสร้อยคำมาจำนัล
เพราะข้าฝันข้าใฝ่ในมิ่งมิตร
ข้าหมั่นเพียรเรียนคำแนบสนิท
ข้าหวังชิดเชยชมรสกวี

ข้าเพียรเพาะพจนาที่ข้าสื่อ
เพื่อสหายร่ำรินให้สุขขี
และยังพร่ำพรรณามาปันพลี
เพื่อเพื่อนนี้ได้เกษมเปรมปรีดิ์ใจ

จากสหายรายล้อมข้าสัมผัส
ไร้จำกัดขอบเขตทั้งไกลใกล้
มาร่วมด้วยช่วยฝันพลันวิไล
เพื่อผ่อนคลายยามหน่ายโชคชะตา

ข้าจึงพร้อมร่วมเรียงเคียงอักษร
จารบทกลอนฝากไปทั่วแหล่งหล้า
ให้ผองเพื่อนสดใสหายเหว่ว้า
เพื่อก้าวเดินข้างหน้าอย่างท้าทาย

สวัสดีค่ะ พี่ปราณรวี

งดงามด้วยความหมาย
เรียร้อยความในใจสดสุขีค่ะ
ให้มีความสุขมากมายค่ะ

whitelily

20 พฤษภาคม 2551 15:30 น. - comment id 851702

บทกวีหน้านี้ทำให้เราได้รู้จัก  และได้พบใครหลาย  ๆ
คนค่ะคุณ  ป.....

ปางสีฝุ่น

20 พฤษภาคม 2551 16:36 น. - comment id 851753

สวัสดี ป.ปราณ

ปางสีฝุ่น เยี่ยมหน้า มาทักทายสหายเก่า
ได้ข่าวว่า มีคน หลงรสบทกวี ดั่งชีวิต  แถวๆนี้

สบายดีนะ ป.ปราณ

ขอสารภาพเลยว่า  
ตอนนี้  ข้าพเจ้า เกล้ากระผม 
เขียนอะไรไม่ออกเลย..ขอรับ

ป

20 พฤษภาคม 2551 17:09 น. - comment id 851764

 ๑ นายธนา

งืมม...สบายดีนะ เปิดเทอมแล้วดิ้ สู้สู้เน้อ
ใกล้เข้าไปอีกก้าวแล้ว


 ๒ คุณช่อ

แต่ก็ยังไม่กล้าเรียกตัวเองว่ากวีหรอกค่ะคุณช่อ
ยังอีกยาวไกล ฝีมือมีแต่ทรงกับทรุด ภาษากลอน
ไม่ค่อยคงเส้นคงวาน่ะค่ะ เป็นกวีไก่เขี่ยไปก่อน


 ๓ คุณฤทธิ์

ความจริงกลอนบทนี้ ป แต่งเสร็จมาหลายวันแระ
เอาไปลงที่อื่นมาแล้วด้วยค่ะ ก็กำลังมองๆ ดูฤกษ์
ดีๆ จึงว่าจะลง เห็นคุณฤทธิ์มาลงเลยตามมาติดๆ 
ไงคะ ฮี่ๆ

ต่างกะ ป นะ แรกๆ ป เขียนแบบตามสบาย อยาก
เขียนอะไรก็เขียนไปเรื่อยเปื่อย ก็ระวังเรื่องฉันทลักษณ์
นะ แต่เรื่องคำนี่ไม่ใส่ใจเท่าไร หลังๆ มานี่หรอก ถึง
พยายามสรรคำมากขึ้น แต่ก็..ได้ออกมาแบบที่เห็น
นี่แระค่ะ..ช่วงนี้กำลังเครียดๆ ด้วยน่ะค่ะเลยไม่ค่อย
มีจินตนาการเรื่องกลอนนัก คงอีกระยะไม่นานนี่แระค่ะ
ถึงจะโปล่งๆ มั่ง

ก็รออ่านพุทธประวัติอยู่นะคะ หวังว่า ป จะได้อยู่อ่าน
จนคุณฤทธิ์เขียนจบน่ะค่ะ ขอบคุณที่ชอบงานชิ้นนี้ค่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆ ค่ะ

กุ้งหนามแดง

20 พฤษภาคม 2551 17:18 น. - comment id 851767

เราก็หลงรักเหมือนกัน...

:)

ป

20 พฤษภาคม 2551 17:39 น. - comment id 851769

 ๔ คุณครูรพี

เชื่อหน่อยน่า...ป ก็ใช้ความรู้สึกของตัวเองประเมิน
ไงคะ แบบยังไม่พอใจผลงานตัวเองมากนัก แต่งเสร็จ
ก็เอามานั่งพิจารณาอยู่นั่นแระ นานค่ะกว่าจะตัดใจโพสต์
เฮ้อ...ต๊อแต๊นะคะ


 ๕ ลุงฝากฝัน

สำหรับคนชอบงานกลอนนี่ ป ว่า การได้เขียนได้อ่าน
นี่ทำให้มีความสุขนะคะ มองเห็นสิ่งใดก็หยิบจับมา
เขียนได้หมด เขียนเสร็จก็นั่งชื่นชม ถึงแม้จะงามหรือ
ไม่งามก็ตาม..


 ๖ คุณไร้อันดับ

ป ก็ว่าแบบนั้นค่ะ จะสุขจะทุกข์คนรักบทกวีก็มัก
หาทางระบายความรู้สึกเหล่านั้นออกมาด้วยการ
เขียนบทกลอน นะคะ

จะพยายามเขียนออกมาเรื่อยๆ เท่าที่ยังพอมีพละกำลัง
น่ะค่ะ แต่บางทีมันก็มีปัจจัยที่มาบล๊อกความคิดจินตนาการ
ของเราน่ะ เฮ้ออ

แมงกุ๊ดจี่

20 พฤษภาคม 2551 17:56 น. - comment id 851779

สวัสดีค่ะ

หลงเช่นกัน...
ยามสุข-ทุกข์  บทกวีช่วยไว้เสมอ...

รักษาสุขภาพนะค่ะ  

ป

20 พฤษภาคม 2551 19:36 น. - comment id 851798

 ๗ คุณนรศิริ
ใช่ค่ะ เหมือนเราได้ระบายสิ่งที่อัดแน่นในใจออกมา
ผ่านกลอนนี่แระค่ะ


 ๘ พี่ไหมไทย

อะไรหายไปไหนคะ? หายไปนานหรือยังคะ?
ถ้าเกิน ๒๔ ชั่วโมงยังไม่กลับมา ไปแจ้งความ
เลยค่ะ ๕๕๕๕๕๕๕  แซวๆ ค่ะ


 ๙ คุณนิลวรรณ

ฉันเป็นเพียงกวีไก่เขี่ย
คราละเหี่ยเพลียใจไม่สุขสันต์
มาระบายด้วยกลอนกานท์ผ่านทุกวัน
ก็ช่วยปันทุกข์ถมให้จมลง

ฮี่ๆ ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาชื่นชม ป..เอ๊ย
กลอนของ ป น่ะค่ะ อิอิ


 ๑๐ คุณรัน

ใครหลงรักนักกวีมิปกปิด
เพียรลิขิตอักษรเป็นกลอนหวาน
ร้อยมาลีคลี่ในใจตระการ
แด่ผู้อ่านที่หลงรักนักกวี

ฮี่ๆๆๆ เกือบหาทางลงไม่ได้..จาตกหลุมอาราย
ตกบ่อยไม่ดีไม่เอา เดี๊ยะคนที่บ้านยันติดฝาไม่รู้ด้วย

กุ้งก้ามกราม

20 พฤษภาคม 2551 21:14 น. - comment id 851834

ฉันก็รักบทกวีดั่งชีวิต
เฝ้าลิขิตขีดเขียนเจียนผมขาว
ทุกคืนวันฝันเฟื่องร้อยเรื่องราว
จนสาวสาวเรียกปู่หดหู่ใจ

 อิอิ  แวะมาแจมด้วยครับ

ชัยชนะ

20 พฤษภาคม 2551 21:50 น. - comment id 851847

ฉันหลงรักรสกวีดีได้อ่าน

จิตเบิกบานมธุรสดูสดใส

คราพักผ่อนหย่อนอารมณ์ระรื่นใจ

ถ้อยอ่อนไหวเอิบอิ่มยิ้มคนเดียว

ป

20 พฤษภาคม 2551 22:05 น. - comment id 851854

 ๑๑ คุณพรรณ

สวัสดีค่ะ..ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
มีความสุขมากมายนะคะ


 ๑๒ พระคุณเจ้า

สะท้อนความคิด จิตใจ ประสบการณ์ ความสุข
ความทุกข์..สารพัดเลยนะคะ..สำหรับบทนี้
นี่ ป ก็เขียนออกมาจากใจจริงๆ ค่ะ


 ๑๓ จ่าน้อย

๕๕๕๕๕๕๕๕๕ นั่นซินะเขาเรียกว่าอาการอะไรนะ
ส่วน ป ไม่ได้เปิดสามเวลาหรอกค่ะ แต่ออนไว้ตลอด
ช่วงที่นั่งอยู่หน้าคอมเลยล่ะค่ะ เขาเรียกว่าอะไรนะนี่


 ๑๔ คนบนเกาะ

โห...แบบนี้ระวังโดนส่องนะคะ ป นี่นักแม่น
เลยนะคะ (แม่นหนังสะติ๊ก) รับรองไม่พลาดเป้า
๕๕๕๕๕๕๕๕๕

ป

20 พฤษภาคม 2551 22:17 น. - comment id 851855

 ๑๕ คุณแทนฯ

เราพบกันในนามของมวลมิตร
เฝ้าลิขิตโคลงกลอนอักษรสาส์น
ประดิษฐ์คำปลื้มปลาบเป็นกาพย์กานท์
เพื่อนสืบสานคุณค่าภาษาไทย

โหหหหหหหห เม้นมายาวเหยียด ป ตอบได้บทเดียว
เองค่ะ..ที่เหลือติดไว้นะคะ ฮี่ๆ

ไม่กี่เหตุผลเหรอคะ อืมม นับไปมาได้ตั้ง ๙ เหตุผล
น่ะค่ะ อย่างนี้ไม่น้อยนาา อิอิ ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทาย


 ๑๖ โคลอน

แหม่ๆๆๆๆๆ สุดปลื้มเลยค่ะ นานๆ มีคนเก็บกลอนตุๆ 
ของ ป...ขอบคุณใรมิตรไมตรีจิตที่มอบให้เช่นกันค่ะ
มีความสุขมากมายนะคะ

ป

21 พฤษภาคม 2551 07:08 น. - comment id 851946

 ๑๗ ดอกบัว

เราต่างมีจุดหมายปลายทางฝัน
เพื่อแบ่งปันรสถ้อยเรียงร้อยเล่า
ประดิษฐ์คำล้ำค่ามากำนัล
เพื่อนแชร์กันกลอนกานท์งานกวี

ฮี่ๆๆ ป ตอบแบบรวบยอดบทเดียวนะคะ
ที่เหลือติดไว้อีกแล้ว อิอิ  เอาแบบสบายๆ
มาคั่นรายการกลอนตุไงคะ..ขอบคุณที่
แวะมานะคะ


 ๑๘ คุณรี

ทำให้เรารู้จักเพื่อนในบ้านกลอนที่มีอุดมการณ์
เดียวกันมังคะ..แบบคนรักบทกลอนเหมือน
กันน่ะค่ะ


 ๑๙ คุณปางสีฝุ่น

โห..นึกว่าลืมกันไปแล้วนะนั่น ฮี่ๆ..นั่นซิ
ได้ข่าวว่ามีหลายคนนาที่หลงรบทกวี ดั่งชีวิต

ป สบายดีตามอัตภาพค่ะ..อ่านะ การเขียนกลอน
นี่ต้องอารมณ์สุนทรีก่อนนิ ถึงจะเขียนได้ อยากเขียน
เมื่อไรคอยเขียนเนาะ..

อินสวน

21 พฤษภาคม 2551 07:45 น. - comment id 851957

ม่วยน้อย...เขียนกลอน เหมือนดังที่เถ้าแก่อยากเขียน..แต่เถ้าแก่ไม่มีความสามารถเท่าม่วย....เลยเขียนไม่เพราะไม่มีคุณภาพ....เถ้าแก่กำลังจะไปเที่ยวท่ามกลางสถานการณ์ข้าวยากหมากแพง..ไม่รู้สวนกระแสไปรึเปล่
า.แต่มัน..เป็นสันดานส่วนตัวที่ชอบเที่ยว..
จะไปหลวงพระบางอีกแต่คราวนี้จะทัวร์ป่า
ม่วยไปด้วยกันไหมล่ะ.....

นกยูง

21 พฤษภาคม 2551 08:27 น. - comment id 851968

สวัสดีค่ะ
ร้อยรส พันรส ล้านรสบทกวีที่กลั่นออกมาจาก
หัวใจออกมาเป็นภาษาที่สวยงาม ทำให้น่าอ่าน
ติมตาม..เป็นความสุขอีกอย่างหนึ่งค่ะ

ป

21 พฤษภาคม 2551 09:51 น. - comment id 851997

 ๒๑ คุณกุ้ง

คุณกุ้งหลงรักใครเอ่ย..ฮี่ๆ..หลงรักบทกลอน
เหมือน ป แน่เลย..งั้นเราก็ใจเดียวกันเนาะ


 ๒๓ แมงกุ๊ดจี่

เหมือน ป เลยค่ะ เวลามีความในใจไม่รุจะบอกใคร
ก็เอามานั่งบรรยายลงไปในกลอนนี่แระค่ะ เขียน
เสร็จก็เอาไปลงไว้ในที่ส่วนตัวก็เยอะนะคะ แบบไม่
อยากปรากฏในที่สาธารณะน่ะค่ะ..

ขอบคุณที่แวะมาค่ะ..มีความสุขมากมายนะคะ


 ๒๕ คุณกุ้งก้ามกราม

๕๕๕๕๕๕ ที่โดนเรียกปู่ ไม่ใช่เพราะผมขาวมั้งคะ
อิอิ..เอาน่า ยังไงก็เขียนกลอนเพราะๆ ออกมาให้
เพื่อๆ ได้อ่านประจำละกันเนอะ


 ๒๖ คุณชัยชนะ

อืมมม..ใช่ๆ ค่ะ เนี่ยะวันก่อน ป ก็ไปหาซื้อหนังสือ
เกี่ยวกับวรรณกรรม บทกลอนมาอ่าน มีสะสมไว้บ้าง
เวลาว่างๆ ก็เอามานั่งอ่าน สบายใจดีค่ะ..ขอบคุณที่
แวะมาค่ะ


 ๓๐ เถ้าแก่

โห..ถล่มตัวเองซะ ไม่เจื้อๆ..ไปเที่ยวหลวงพระบางเหรอคะ
งืมมม..คงไม่มีใครว่าอะไรหรอกค่ะ ไปที่นั่นดีกว่าไปไกลๆ
อีกนะคะ อีกอย่างคนสำคัญก็อยู่ที่นั่นนิ จะได้เห็นหน้ากันไง อิอิ
..แต่ว่าไปทัวร์ป่าจะสนุกเหรอ ช่วงนี้มีฝน ไม่ค่อยน่าสนุกเท่าไร
นะ ป ว่า..แมลงก็เยอะ เดินก็เฉอะแฉะ ไม่ไหวง่ะขอบายค่ะ
อากาศเย็นสบายๆ อยู่บ้านดีที่สุด ฮี่ๆ (พูดแบบคนขี้เกียจไงไม่รุ)
ยังไงก็ขอให้เที่ยวสนุกนะคะ ฝากคิดถึงไปหาซ้อด้วยค่ะ


 คุณนกยูง

ใช่เนาะ เวลาได้อ่านบทเพราะๆ นะคะจะมีความสุขมาก
แต่เวลามาแต่งเองนี่อ่านแล้วรู้สึกแหม่งๆ ประจำเลยค่ะ
..ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาทักทาย..

อิงภู

21 พฤษภาคม 2551 11:24 น. - comment id 852016

สวัสดีครับ คนหลงรักบทกวีเหมือนกัน

ถ้าวันไหนไม่ได้เสพรสบทกวี
คงถึงที่จาบัลย์อาสัญสิ้น...จริงๆนะ

ติตรากร

21 พฤษภาคม 2551 12:22 น. - comment id 852025

อ่านหลายรอบเลยครับ บทกวีบทนี้...ด้วยความประทับใจ...

ป

21 พฤษภาคม 2551 12:47 น. - comment id 852034

 ๓๓ คุณอิงภู

นั่นซิ วันไหนไม่ได้มาบ้านกลอน รู้สึกท้องอืดยังไงไม่รุนิ
๕๕๕๕ แต่ ป ไม่แน่ใจค่ะว่าจะถึงกับอาสัญมั้ยน่ะซิ ฮี่ๆ
ขอบคุณที่แวะมาค่ะ


 ๓๔ คุณติตรากร

ขอบคุณค่ะที่แวะมา..สบายดีนะคะ

.

21 พฤษภาคม 2551 13:59 น. - comment id 852050

ขอโทษครับ...ผมเมา

21 พฤษภาคม 2551 16:57 น. - comment id 852112

ฉันหลงรสดีกรีดั่งชีวิต
ถึงจะผิดคนประณามเยียดหยามหมิ่น
แต่ไม่สนน้ำคำค่ำยังริน
อย่าให้จางหายสิ้นกลิ่นสุรา........

อิอิ   เอื๊อก....


มิตรภาพอาบเมรัย

ผู้หญิงไร้เงา

21 พฤษภาคม 2551 18:00 น. - comment id 852133

ฉันหลงรสบทกวีดั่งชีวิต
จึงเพียรคิดสร้างสรรค์วรรณศิลป์
แม้นอักษรมิอ่อนช้อยด้อยชีวิน
แต่ใจจินต์ยังเฝ้าคิดผลิตมา

ผู้หญิงไร้เงาก็ชอบเขียนกลอนเหมือนกันค่ะ แต่ก็รู้ตัวเองมีข้อผิดพลาดมาเลย  โดยเฉพาะเสียงสูง เสียงต่ำ  แต่ไม่รู้จะทำอย่างไง เพราะบางครั้งเสียงได้ แต่ไม่ได้อารมณ์ตามใจเรา  เคยเอาแบบที่ทำได้ก็แล้วกัน ซึ่งก็เหมือนดั่งทีเห็นในปัจจุบันนะค่ะ อิอิ (กลอนคุณ ป.  แต่งได้ดีมากเลยค่ะ  แวะมาหาด้วยความคิดถึงนะค่ะ)

ป

21 พฤษภาคม 2551 18:37 น. - comment id 852154

 ๓๖ คุณหนึ่งจุด

ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทาย..มีความสุขมากมายค่ะ


 ๓๗ คุณขอโทษครับ...ผมเมา

ด้วยหลงรสดีกรีกว่าชีวิต
อาจไม่ผิดถ้าควบคุมความลุ่มหลง
อย่าดื่มจนเมามายหยุดไม่ลง
เพื่อจะคงสติมั่นทุกวันคืน

ฮี่ๆ เกือบหาทางลงไม่ได้..ขอบคุณค่ะที่แวะมาเมา
ไม่เห็นนานมากเลยค่ะ


 ๓๘ คุณตูน

ด้วยเรารักบทกวียิ่งชีวิต
จึงลิขิตขีดเขียนเพียรสร้างสรรค์
หมั่นฝึกฝนทนไปไม่นานวัน
คงความฝันแต่งได้ดั่งใจปอง

ป ก็โคลงเคลงตลอดนั่นแระค่ะคุณตูน กว่าจะแต่งจบ
แต่ละเรื่อง เฮ่ออ ต๊อแต๊ แต๊ๆๆ...ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
คิดถึงเช่นกันค่ะ

พี่พุดไพร สาวบ้านนา

22 พฤษภาคม 2551 13:58 น. - comment id 852456

รักน้ำคำน้ำใจใสสะอาด
วันวนวาดรจนาภาษาฝัน
เปรียบปราณรวีศรีแสงแห่งตะวัน
ตราบนิรันดร์ดั่งฝนหยาดปราชญ์กวี

............................
น้องงามน้ำใจใสหยาดเย็น
เหนือกว่าบทกวีใดที่ว่าดีใด
เกินกว่านั้นค่ะน้องรัก

พี่พุดรักน้ำใจน้องนะคะ
พี่พุดไพร พี่สาวนา
ขอบคุณ ซึ้งใจที่ไม่เคยลืมพี่พุดค่ะ

ป

22 พฤษภาคม 2551 18:51 น. - comment id 852527

 ๔๐ พี่พุด

น้ำใดใดในหล้าว่าชุ่มฉ่ำ
แต่น้ำคำ,น้ำใจยิ่งใหญ่กว่า
ประโลมโลกให้คลายร้อนผ่อนชีวา
มาเถอะมามอบน้ำใจให้แก่กัน


ดีใจจังเลยค่ะที่พี่พุดแวะมา...ป ชอบอ่านงาน
ของพี่พุดมากค่ะ อ่านแล้วสบายใจ มีความสุข
จินตนาการได้ถึงตัวพี่พุดเลยค่ะ     

พี่พุดดูแลสุขภาพด้วยนะคะ ช่วงนี้อากาศ
เปลี่ยนไปมาแปลกๆ     

ญาณากร

23 พฤษภาคม 2551 21:44 น. - comment id 852982

ผมก็หลงรักบทกวีเช่นกันครับ  

พะแนง

15 มีนาคม 2552 18:09 น. - comment id 963363

ฉันหลงรัก - บ่าววี - ดังชีวิต

ร้องถูกผิด - คลอไป - ใจนึกฝัน

ว่าได้ร้อง - คู่เขา - เราต่างมัน

แหกปากลั่น - บ่าววี - ทีวีโชว์

5555
มาทักทายครับ