เดินอยู่บนท้องถนน เป็นคนคนจรหมอนมิ่น ไร้ซิ่งที่อยู่ที่กิน ชีวินเผชิญโชคผจญภัย คำไหนคงต้องนอนนั้น หลับฝันข้างบาทวิถี หนังสือพิมพ์เป็นดังที่นอนชั้นดี สองแขนนี้คือที่หนุนกาย นอนคิดถึงวันข้างหน้า มุ่งทางใดเล่าหนาวันพรุ่งนี้ คงต้องเดินก้าวไปผจญภัยชีวี ตามหนทางวิถีคนจร คำนี้มีแต่ความเหน็บหนาว อ้างว้างเงียบเหงาราวอยู่ในป่าช้า ความเงียบให้รู้สึกกลัวกับโชคชะตา หนทางวันหนาเป็นเช่นไร ขดตัวฝืนทนหลับไหล ความหนาวจับไปถึงขั่วกระดูก เมื่อไหรจะได้เจอะเจอความสุข ทนทุกหลับตาน้ำตาริน
ณ.คลองฉวาง 9 พ.ค. 2551 02:30 น. - ID 114941 
743
2
0
9 พฤษภาคม 2551 21:13 น. - comment id 848079
คนจร หมอนหมิ่น หมอนหมิ่น ก็นอนตกหมอนจิคับ ตื่นมาเมื่อยตายเลย ซึ้งดีคับพี่..
9 พฤษภาคม 2551 23:27 น. - comment id 848134
จุดหมายคงไม่ไกล ก้าวต่อไปนะสหาย แล้วจะได้ทักทาย ความสบายดั่งต้องการตราบที่เรายังมีลมหายใจอยู่ เราต้องสู้ต่อไปนะค่ะ เอากำลังใจมาฝากค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
