ดาวเย้ยเดือน


           **  ดาวเย้ยเดือน  **
     มองดูดาวเกี้ยวจันทร์พลันกึ่งเสี้ยว
หลีกลดเลี้ยวหนีปองผุดผ่องไสว
แฝงเปล่งปลั่งระยิบพริบรอบไกล
เฉิดเกรียงไกรละลิ่วพลิ้วลอยตาม
     เสมือนสู่ผันแปรเปลี่ยนเวียนลิขิต
ซาบซ่านจิตแนบสนิทมิติดหยาม
เฝ้าเวียนวอนอ้อนหยอดสู่นงราม
ทำความงามดั่งรพีสร้างปรีดิ์เปรม
     เพียรใกล้ชิดใฝ่ปองสนองหวัง
ดุจมนต์ขลังคำคมภิรมย์เกษม
แต่งปั้นวจียวนเย้าเคล้าอิ่มเอม
เปลี่ยนฝันเกมส์ชีวิตหากติดพัน
     มาดมัวเมาสิ่งหวานปานยาพิษ
เพื่อตีสนิทสู่ครองปองสุขสันต์
มิจำแนกเท็จจริงอิงผสานกัน
แปรหมุนผันสิ่งเฝ้าเคล้าระทม
     ดุจดังจันทร์นวลผ่องละอองใส
ความไฉไลเวียนฤทัยซ่านได้ขม
ประกายดาวส่องแสงแฝงภิรมย์
ต้องระบมสู่เสี้ยวยากเหนี่ยวใจ
     เปรียบชีวิตหลงเพ้อละเมอพล่าน
ถ้อยคำหวานอภิรมย์บ่มสดใส
มิหวนคนึงสิ่งแฝงแห่งภายใน
ปล่อยกายไปสู่ทางกลางวกวน
     ครั้นรู้ตัวหมายยั้งก็พลั้งพลาด
ปิดบังฉลาดสิ่งแถลงแห่งสับสน
จนเลือนรางสิ่งสงวนล้วนปะปน
เสียดายตนยากหวนล้วนกลับคืน
     ค่าบทเรียนชีวิตจิตเป็นหลัก
สิ่งฟูมฟักสู่ตรองมองแล้วฝืน
อย่าหลงใหลถ้อยคำล้ำชื่นมืน
หวานปนขื่นที่ใจให้ตรวจตรา.
     ***   แก้วประเสริฐ.   ***

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

แก้วประเสริฐ 2 พ.ค. 2551 13:58 น. - ID 114734

1132

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/114734 ที่มา: แก้วประเสริฐ

comments powered by Disqus

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

2 พฤษภาคม 2551 15:01 น. - comment id 845421

แด่  คุณแก้วประเสริฐ
       คุณแก้วประเสริฐอยากเห็นไหมแก้วตอนเด็กไหม
       ดูได้ที่ กลอน  ตะวันนิรันดร
       ไปที่คนแสดงความคิดเห็นสุดท้าย
       จะเห็นว่าน่ารักคล้ายหนูน้อยอาราเล่ค่ะ
       ลูกเขาแกล้งค่ะ  เอามาทดลองใส่ภาพดู
       นอกจากชีวิตคล้ายดาวเดือนแล้ว
       มีขึ้นลงคล้ายกันด้วยค่ะ

แก้วประเสริฐ

2 พฤษภาคม 2551 15:26 น. - comment id 845425


คุณ ไหมแก้วฟ้าสีคราม



          นับได้ว่าเป็นเด็กฉลาดไหวพริบแหลมคม
คนหนึ่งครับ  จัดได้เป็นสาวสวยคนหนึ่ง ขอชมเชย
ครับ  แม้แต่ปัจจุบันที่ผมเข้าไปดูก็ยังไม่ทิ้งความ
สวยไว้เลย อิอิ รูปผู้ชายข้างๆคนรูปร่างลักษณะคล้าย
ผมครับ ขอบคุณ

            แก้วประเสริฐ.

Silver Snitch

2 พฤษภาคม 2551 18:39 น. - comment id 845471


The stardust sparkles so high in the sky

It seems to have burst forth from a bottle of beads

Lying in a hammock dreaming under the crescent moon

I felt as though i wanted to see you agai

ดอกแก้ว

2 พฤษภาคม 2551 19:28 น. - comment id 845481

ความหวั่นไหววาบหวามยามเคลิ้มฝัน
เหมือนดั่งจันทร์เต็มดวงปวงหญิงสาว
ที่กระต่ายหมายปองจ้องตาวาว
อยากเป็นดาวเคียงเดือนไม่เลือนคืน

ปรารถนาชมจันทร์คือฝันใหญ่
จึงลงทุนทำให้ใจจันทร์ชื่น
มีความเพียรหมายจันทร์อยู่ทั้งคืน
เปรียบบุรุษผู้ตื่นในฝันปอง

ความงดงามยามรักมาทักจันทร์
เดือนก็พลันสุกไสวไร้หม่นหมอง
เมื่อสมหมายจันทร์สลายไม่น่ามอง
แสงดาวส่องแทนเดือนเหมือนเย้ยจันทร์

ผู้หญิงไร้เงา

2 พฤษภาคม 2551 22:53 น. - comment id 845545

เปรียบชีวิตหลงเพ้อละเมอฝัน
เฝ้าผูกพันความสดใสใจหรรษา
เหมือนดวงจันทร์งามส่องผ่องโลกกล้า
ที่ทุกคนหวังคว้ามาครอบครอง

กลอนไพเราะมากเลยค่ะ

ฝากฝัน

2 พฤษภาคม 2551 23:52 น. - comment id 845566


เกี่ยวหัวใจฝากจันทร์คืนวันเหงา
ใต้ร่มเงากิ่งโศกโลกความฝัน
ทั้งเบาบางย้อนยอกดั่งหมอกควัน
ชั่วกัปล์กัลป์ใจนี้พลีเพื่อเธอ

มณีจันทร์

3 พฤษภาคม 2551 00:30 น. - comment id 845578

 งานยุ่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แต่ก็คิดถึงเพื่อนๆทุกคนค่ะ
สบายดีนะคะ

รัมณีย์

3 พฤษภาคม 2551 04:27 น. - comment id 845603

รักทั้งดาวและเดือนเฉกเพื่อนมิตร

แวะมาชื่นชมผลงานครับ

ช่ออักษราลี

3 พฤษภาคม 2551 07:06 น. - comment id 845618

สวัสดีค่ะ คุณครูแก้ว

มาชมดาวเย้ยเดือนตอนเช้าๆค่ะ
เปรียบเทียบให้ข้อคิดกับชีวิตคนเรา
ได้ดีค่ะว่าอย่าหลงใหลในถ้อยคำคน
ความหวานอาจซ่านพิษร้าย
คุณครูแก้วสบายดีนะคะ

กชมนวรรณ

3 พฤษภาคม 2551 10:04 น. - comment id 845647

สวัสดีค่ะครูแก้ว บางสิ่งบางอย่างบางครั้งรันก็อยากกลับไปแก้ไข เหมือนกันค่ะ นับถือเสมอค่ะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

3 พฤษภาคม 2551 14:17 น. - comment id 845742

ป๋าทนไม่ไหว พวกนี้มันช่างฉอเลาะกันนักเลยต้องออกมาตักเตือนสาว ๆ อย่าไปหลงคารมง่าย ๆ โธ่ ป่า เขาหัดแต่งกลอนกันน่ะ ไม่มีใครคิดว่าเป็นเรื่องจริงร๊อก อิอิ

แก้วประเสริฐ

3 พฤษภาคม 2551 14:45 น. - comment id 845750


dear silver snitch

          Oh!!!...very good your poem when I read it
in 
originate temper on felling moon and sky
 thank you take & miss you tks.

            kaewprasert

แก้วประเสริฐ

3 พฤษภาคม 2551 14:47 น. - comment id 845751


คุณ ดอกแก้ว

        ขอบคุณในความประทับใจกลอนของคุณครับ
งดงามมากครับ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

3 พฤษภาคม 2551 14:55 น. - comment id 845753


คุณ ผู้หญิงไร้เงา

         กลอนคุณก็ไพเราะครับ นานแล้วซินะเรา
ไม่ได้เจอกันเลย แต่ความรักคิดถึงรำลึกอยู่เสมอๆ
ยังจำใบหน้าและรูปร่างติดตาเลยครับ ขอบคุณครับ


                 แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

3 พฤษภาคม 2551 14:58 น. - comment id 845756


คุณ ฝากฝัน

        กลอนงดงามมากครับ นี่แหละครับเขาเรียกว่า
กลอนแปดแท้จริงครับ การใช้อักษรสัมพันธ์กัน
อ่อนไหวซึ้งใจครับ ขอบคุณครับ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

3 พฤษภาคม 2551 15:01 น. - comment id 845757


คุณ มณีจันทร์

        ผมเองคิดถึงผู้ที่เข้ามาเยี่ยมเสมอรักและคิดถึง
ไม่เคยลืมหากยังสามารถจำได้นะครับ รักและคิดถึง
เสมอมา ความสบายคงจะลำบากสำหรับผมด้วยเป็น
โรคแพ้อากาศ หากวันไหนอากาศดีผมก็ดีด้วยครับ
ขอบคุณมากครับ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

3 พฤษภาคม 2551 15:05 น. - comment id 845759


คุณ รัมณีย์

         ผมเองตั้งแต่เด็กๆแล้วชอบมองเดือนและดาว
มาก สมัยก่อนไฟฟ้ายังไม่มีใช้แค่ตะเกียงน้ำมันก๊าซ
กลางคืนจะมืด ผมชอบมานอนบนแค่นอกบ้านจุด
กากมะพร้าวไล่ยุง นอนมองจันทร์หากไม่มีก็มอง
ดูดาว ชอบค้นหาดาวตกก่อนนั้นกรุงเทพยังไม่มี
ไฟฟ้าใช้หากจน จะมีก็แค่คนร่ำรวยเท่านั้นครับ
สภาพราตรีงดงามมาก ให้อะไรๆแก่เรามากครับ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ หวังว่าคงจะได้มี
โอกาสพบกันอีกนะครับ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

3 พฤษภาคม 2551 15:10 น. - comment id 845761


คุณ ช่ออักษราลี

      สวัสดีจ้าศิษย์รัก ก็ผมเคยบอกแล้วว่ากลอน
ควรจะแฝงข้อคิดไม่มากก็น้อยไว้เสมอๆครับ บอก
ตรงๆว่า ศิษย์ผมคนนี้ก้าวหน้ามากดีใจยิ่งที่เก่งกว่า
ผมเสียอีก  ผมชอบหากแนะนำสอนใครก็ต้องให้
เก่งกว่าผม จะทำให้ผมเกิดความภาคภูมิใจและดีใจ
ยิ่งนัก ขอให้รักษาส่วนดีเอาไว้นะครับ หากเก่งก็ควร
เก่งสักอย่างอย่าหลายๆอย่าง โบราณว่าคนเก่ง
หลายอย่างมักจะเอาตัวไม่รอดคือไม่ได้ดีเป็นที่
เคารพของบุคคลได้ครับ รักคิดถึงเสมอ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

3 พฤษภาคม 2551 15:17 น. - comment id 845763


คุณ กชมนวรรณ

        ศิษย์ที่รัก ตามความคิดครูนะเก็บไว้เถอะเพื่อ
เป็นอุทาหรณ์สำหรับเราในการแก้ไขในภายหน้า
ที่เขาเรียกว่าผิดเป็นครูไงล่ะ  จนกว่าเราจะสามารถ
สร้างได้ดีกว่าเก่าก็จะทำให้จิตใจเราภาคภูมิใจในสิ่ง
ที่เรากระทำ  บอกตรงๆว่าคนที่สมัครมาเป็นศิษย์
ครูทางเมล์นั้นมีแค่เพียง 3 คนเท่านั้นเองที่ครูมอบ
ให้ทุกๆอย่างและคอยเฝ้าติดตามผลงานเสมอๆไม่
เคยขาดเลย บางครั้งก็เข้าไปหากดีก็ชมหากไม่
สมควรก็จะแนะนำ เพราะต้องการให้ศิษย์รัก
เป็นตัวของตัวเอง จะได้ใช้ความสามารถแก้ไข
ในสิ่งผิดได้ด้วยตัวเอง นี่คือความคิดครูที่ไม่เข้า
ไปคอมเม้นท์นั้นเพราะเหตุนี้แหละ  เดี๋ยวนี้
กลอนก็ก้าวหน้าไปมากเรียกว่ามองไม่เห็นฝุ่น
แล้ว ครูดีใจมากที่เห็นผลงานของเหล่าศิษย์
ก้าวหน้าไปจีะ  สุขภาพตอนนี้ปล่อยวางแล้วเพราะ
อย่างไรก็เป็นไปตามไตรลักษณ์เพียงแค่พยุงๆ
ไว้เท่านั้นเองจ้า คิดถึงรักเสมอๆ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

3 พฤษภาคม 2551 15:25 น. - comment id 845764


คุณ ฤกษ์ (รูปหล่อ)

          ไม่ใช่หรอกครับ การเขียนกลอนมาคุณก็เป็น
หนึ่งเหมือนกัน ย่อมทราบว่ากลอนผมมักจะแฝงอะไร
ไว้เสมอมาเป็นส่วนใหญ่ และอีกอย่างอ่านกลอน
ของทุกๆคนไม่ว่าหญิงหรือชายมักจะเกี่ยวกับรักทั้งสิ้น
จึงหาเหตุเขียนเล่นๆเท่านั้น ทุกๆคนที่เข้ามาในบ้าน
หลังนี้เกือบแทบทุกๆคนพัฒนาการกลอนกัน
มาก ผมยังจำอดีตผมตอนเข้ามาใหม่ๆก็เหมือน
กับพวกเขานั่นแหละ แต่การจะพัฒนาหรือไม่
ก็ย่อมแล้วแต่ละคนที่จะรักเข้าใจมอบให้แก่เขา
หรือไม่เท่านั้นครับ แต่กลอนส่วนใหญ่ของผม
นั้นมักจะมาจากเรื่องจริงทั้งสิ้น จากตัวเองบ้าง
พบเห็นบ้างและอดีตของคนโบราณบ้างครับ
เป็นวัตถุดิบ ฉะนั้นกลอนผมจึงมักจะเป็นกลอน
โบราณไม่ทันสมัยเหมือนคนอื่นครับ แต่ก็ดีไป
อย่างจะได้รักษาเอกภาพของกลอนโบราณเอาไว้
ขอบคุณพ่อรูปหล่อมากนะครับ เราคบกันก็นาน
หลายปีแล้ว ยังรักคิดถึงเสมอมา 

               แก้วประเสริฐ.

whitelily

3 พฤษภาคม 2551 15:59 น. - comment id 845782

สวัสดีค่ะคุณลุง...

 รีมาทักทาย ดาว กับ  เดือน  ของคุณลุงแก้วค่ะ

แก้วประเสริฐ

3 พฤษภาคม 2551 16:17 น. - comment id 845788


คุณ shitelily

          สวัสดีครับ   ดาวและเดือนเป็นความฝันสร้าง
จินตนาการแก่ผมสมัยยังเด็กๆครับ ฉะนั้นผมถึง
ได้ชอบสิ่งเหล่านี้มากครับ ขอบคุณมากครับ

              แก้วประเสริฐ.

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

3 พฤษภาคม 2551 19:57 น. - comment id 845868

แด่  คุณอาจารย์แก้วประเสริฐ
       ขอขอบคุณคำชมค่ะอาจารย์
       ทำให้นึกถึงกลอนบทหนึ่งค่ะ
อันคนงามงามน้ำใจใช่ใบหน้า
อันคนสวยสวยจรรยาใช่ตาหวาน
อันคนแก่แก่ความรู้ใช่อยู่นาน
อันคนรวยรวยศีลทานใช่บ้านโต
        ต่อไปต้องเตรียมความพร้อมรับคำชมค่ะ

ตามน

3 พฤษภาคม 2551 21:12 น. - comment id 845889

แอบชื่นชมผลงานของครูมานาน มนเป็นสาว(เหลือ)น้อยคนหนึ่งที่หลงมาในบ้านกลอน ด้วยความที่ชอบอ่านกลอน แต่เขียนไม่ค่อยเก่ง ไม่ค่อยเป็น ก็ขอเข้ามาอาศัยร่มไม้ชายคาบ้านกลอนด้วยคน อย่าได้รังเกียจเลยนะคะ ถ้ามีอะไรผิดพลาด หรือไม่ถูกต้องช่วยแนะนำสั่งสอนด้วยคะ ขอบคุณคะ

แก้วประเสริฐ

3 พฤษภาคม 2551 21:39 น. - comment id 845902


คุณ ไหมแก้วสีฟ้าคราม

          ขอบคุณที่ให้เกียรติเรียกผมอาจารย์ แต่บอก
ตรงๆผมเขินที่รับศิษย์ไว้เพราะเขามีความรักหลงใหล
ในกลอนมาก อุตส่าห์เขียนเมล์มาฝากเนื้อฝากตัว
แต่ผมไม่ปิดบังความรู้ที่ผมมีหรอกครับ เพราะอีก
ไม่เท่าไหร่ผมก็ต้องตายไปแล้ว เพียงแค่ฝากให้
เขารำลึกถึงเขาก็เพียงพอแล้ว  ผมนั้นเป็นคนที่
มีความรู้น้อย อุปมาดังกบน้อยในกะลาครอบย่อม
เห็นกระลาน้อยและเก่ายิ่งใหญ่ จึงมีความรู้แค่
งูๆปลาๆเท่านั้นเองตามประสาคนความรู้น้อย
มิบังอาจเทียบกับคนที่เขาเก่งกว่าผมซึ่งในบ้าน
กลอนไทยนี้มีอีกมากมาย ทำได้ก็เพียงแค่แนะนำ
หากเขาร้องขอมาครับ บอกตรงผมนั้นเล่นกลอน
มาตั้งแต่ยังเรียนมัธยมศึกษาสมัยก่อนนั้นครับ
แต่ได้ทิ้งไปนานเมื่อจบการศึกษาและไปเรียน
ต่อแล้วเข้าทำงานมา ก็พึ่งจะมาเล่นกลอนเมื่อ
เพื่อนแนะนำให้มายังบ้านกลอนไทย ก็ผิดๆถูก
คลำๆหาค้นคว้าเองเอง อาศัยฐานเดิมมีอยู่แล้ว
ก็เลยไปได้ค่อนข้างจะดีหน่อยครับ และนิสัยผม
เองก็ บ้าๆบวมๆบ๊องส์ๆอยู่ด้วยก็เลยผสมผสานกัน
ไปกันใหญ่ครับ จนค้นพบหลักแห่งการเขียน
ซึ่งผมเรียกว่า ทำจิตให้เป็นกลอน และกลอนให้
เป็นจิตใจเรา การฝึกฝนนั้นไม่ยากอะไร ผมบอก
ให้ก็ได้ถึงเคล็ดลับผม คือหากว่างๆเวลาใดๆไม่ว่า
ในห้องน้ำถ่ายทุกข์ก็ตามให้พยายามแต่งกลอน
ขึ้นในใจไปเรื่อยๆถูกผิดไม่ว่ากัน จนกระทั่งกลอน
เข้าเป็นส่วนหนึ่งของจิต แต่ก็ต้องอยู่ในฉันทลักษณ์
ของกลอนด้วยนะครับ นี่คือเคล็ดลับที่ผมคิดค้น
ขึ้นมาเอง หากเราต้องการจะแต่งก็สามารถแต่ง
ได้ทุกเวลาไม่ต้องใช้เวลานาน อีกอย่างคือการ
รู้อักษรควรจะรู้ให้มากๆ  หากเป็นกลอนแปด
นั้นก็ควรเป็นแปดคำเสมอยกเว้นคำกล้ำ เช่น
คำนึง ซึ่งอ่านได้สองพยางค์แต่เป็นหนึ่งคำ เป็นต้น
       ครับผมเป็นคนพูดกับปากใจตรงกันเสมอ
เรียกว่าเป็นคนขวานผ่าซากก็ว่าได้ครับ อีกอย่าง
หนึ่งหากจะให้ดีควรจะศึกษาให้เก่งแต่ไม่ควร
เกิน 3  เพียงแค่รู้ไว้ รักสิ่งใดก็ทำสิ่งนั้นให้ดี
ที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ครับ  
        ผมถือว่าคำชมนั้นสู้คำติไม่ได้ครับ เพราะ
คำชมทำให้เราเหลิงตัวเอง คำตำหนิคือสิ่งที่เรา
ควรจะต้องแก้ไขครับ  หวังว่าหากจะทดลองศึกษา
กับคนโง่ๆเช่นผมก็ตามใจครับ คิดถึงเสมอครับ
ขอบคุณ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

3 พฤษภาคม 2551 21:46 น. - comment id 845904


คุณ ตามน

        ขอบคุณที่เรียกว่าอย่างนี้ อิอิ และมีอายุเหลือ
น้อยเช่นเดียวกับผม ครับกลอนนั้นช่วยเราได้มาก
คือการผ่อนคลายอารมณ์ของเรา หนึ่ง ทำให้สมองได้
รับการฝึกปรือไม่เป็นอัมไซเมอร์หนึ่ง อีกข้อหนึ่งคือ
ให้เกิดสนุกสนานอารมณ์เราแจ่มใสครับ  หากจะให้
ผมแนะนำก็ย้อนไปอ่านกระทู้คุณไหมแก้วฟ้าสีคราม
ก่อนนะครับที่จะตกลงปลงใจ เรื่องความรู้ผมมี
นั้นถูกต้องหรือไม่ก็พิจารณาใช้วิจารณญาณเอา
เองครับ เพราะคนบ้าๆบวมๆบ๊องส์อย่างผมทำ
อะไรในสิ่งที่คนไม่ค่อยจะคิดครับ อิอิ เรื่องแนะ
นำนั้นพอจะได้เท่าที่ผมรู้ครับ ไม่รู้ก็จนใจครับ
ขอบคุณผมจะพิจารณาไว้ แต่อย่าว่ากันก็แล้ว
กันนะครับ ขอบคุณมากครับ ศิษย์ที่ผมรับไว้มี
เพียง 3 คนซึ่งบัดนี้เก่งกว่าผมเกือบทั้งนั้นครับ
คุณสังเกตุดูการเรียกหาผมก็แล้วกันนะครับ
ขอบคุณ

             แก้วประเสริฐ.

+ comment แสดงความคิดเห็น