ถึงแม้ไม่เคยอยู่ในสายตา... ฉันอาจต้องใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อให้เธอเห็น อาจดูเป็นสิ่งไร้คุณค่า..เธอจึงตอบกลับมาด้วยแววตาชาเย็น แต่ฉันยังหวัง ว่าเธอจะมองเห็นในสักวัน ถึงแม้ไม่เคยอยู่ในหัวใจ... ไม่เคยมีผลกับอะไรอะไรในใจฉัน จะมีเพียงเธอคนนี้ เป็นคนสำคัญ เป็นคนในความฝัน..สำหรับฉัน เรื่อยไป ถึงแม้มันจะดูว่า...ว่างเปล่า... เหมือนหยดน้ำที่ซึมลงทรายเบาเบาแล้วจางหาย ถึงแม้ไม่มีอะไรกลับคืนมา..จากหยาดเหงื่อและน้ำตาที่เสียไป จะยังคงเก็บเธอไว้ในใจ..ไม่ว่านานแค่ไหน ก็เหมือนเดิม
2 มีนาคม 2545 01:54 น. - comment id 38070
ง่า... น้องเจทท์เปงอาใยอีกแย้ว.... ม่ายรุม่ายชิ...
2 มีนาคม 2545 06:46 น. - comment id 38093
คม- ชัด- ลึก- กินใจ จิง-จิง เลยเจทท์ (แม๋....ยังกะหนังสือพิมพ์รายวัน อิอิ) เป็นกำลังใจให้เสมอน๊า ^_^
2 มีนาคม 2545 09:25 น. - comment id 38099
เป็นบทกวีที่ไพเราะครับ เพราะเขียนออกมาจากอารมณ์ และความรู้สึก..
2 มีนาคม 2545 12:06 น. - comment id 38119
กินใจ .. ลึกซึ้ง ...อ่อนไหวแต่ก็แฝงไปด้วยความเข้มแข็ง เข้มแข็งที่จะมั่นคงรอ ..นับถือหัวใจของเจทท์จริง ๆ เลยนะ ..เป็นกำลังใจให้นะ ^__^
2 มีนาคม 2545 15:57 น. - comment id 38154
อ่านแล้วเหมือนกำลังฟังเพลงนอกสายตากับเทน้ำลงบนกองทรายของแคทกับโบเลยอ่ะ .. ลึกซึ้งมากเลยเจทท์ .. อย่าลืมว่ายังมีเราอยู่ตรงที่..ที่เจทท์ต้องการเสมอ
2 มีนาคม 2545 17:19 น. - comment id 38170
เพราะแล้วก็ลึกซึ้งดีจัง
2 มีนาคม 2545 19:33 น. - comment id 38236
กินใจดีนะ