แด่...ชาวบ้านกลอน

วชรกานท์

บ้านกลอนไทยมีไว้ตั้งหลายบท
อรรถรสที่แตกต่างไปทางหนึ่ง
บทกลอนอกหักรักหวานซึ้ง
เป็นที่พึ่งทางใจในกวี
กลอนปรัชญาหาห่างทางวิเวก
เป็นปัจเจกบุคคลาสง่าศรี
นำแนวคิดแตกต่างทางวจี
ให้คนมีแนวทางสร้างครรลอง
บทกลอนตามใจคุณอุ่นอารมณ์
ความเหมาะสมสดสวยไม่เป็นสอง
ละเลงร่ายเรียงร้อยถ้อยทำนอง
เลือกจับจองแนวกลอนบ้างสอนใจ
บทกลอนในโอกาสพิเศษนั้น
ต่างขยันสรรหานำมาใส่
วันสำคัญหมั่นหามาเร็วไว
จรรโลงใจร่ายกลอนสุนทรวจี
บทกลอนธรรมชาตินิราศร้าง
คิดไกลกว้างสร้างสรรค์กันเต็มที่
ท้องนภาจันทราดวงสุรีย์
จดธาตรีน่านนทีพงพนา
กลอนหน้าแรกเรียงร้อยถ้อยอักษร
รวมบทกลอนคุณค่าดีมีเนื้อหา
สวยสัมผัสสรรคัดวัจนา
อักษราเรียบเรียงเน้นเที่ยงตรง
กลอนแสบแสบโดนใจหาใครเหมือน
ยามเยี่ยมเยือนเหมือนได้ในประสงค์
เขียนแสบแสบคันคันมั่นบรรจง
ต่างดำรงแนวทางสร้างลีลา
ยังอีกตอนบทกลอนให้กำลังใจ
อ่านที่ไรหัวใจสเน่หา
ดั่งน้ำทิพย์โปรยปรายเทพให้มา
จากสวรรค์ชั้นฟ้าสุราลัย
ท้ายสุดบทกวีมีคำคม
ความนิยมสมควรคำสมัย
เสริมปัญญาอาหารสมองไว
ธีรชนย่อมไม่ใคร่ดูแคลน
ทั้งเก้าหมวดตรวจดูมิรู้หมด
ร่วมจานจดพิมพ์ใส่ได้เรือนแสน
ประเทืองปัญญาหาค่าใดตอบแทน
ดุจดินแดนมหาอารยชน
สมาชิกใหม่เก่าเข้ามาเขียน
เสริมบทเรียนวรรณคดีมิโง่เขลา
โต้ตอบกันปั้นยอพอทำเนา
บ้างหยอกเย้ายั่วกันนั้นเข้าใจ
ส่งขึ้นไปไม่เว้นเป็นวันหยุด
ปัญญาวุธคายคมสมสมัย
แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันมั่นหทัย
บ้านกลอนไทยไม่หมดรสกวี
27  เมษายน  2551