หยาดน้ำตาจารึกบนใจร้าว ก้าวทุกก้าวเดินไปในขวากหนาม ซ่อนความเจ็บใต้รอยยิ้มที่งดงาม ทุกโมงยามความเจ็บช้ำคอยประดัง กลืนน้ำตาต่างข้าวใครเล่ารู้ ลมหายใจเหลืออยู่แต่สิ้นหวัง ทุกถ้อยคำซ่อนในใจใครรับฟัง เหมือนยืนอยู่ลำพังกลางวังวน ทำความดีไม่เคยมีใครเห็นค่า คนด่าว่าเป็นเหมือนหมาข้างถนน ไม่เห็นใครเป็นแรงใจให้สักคน เส้นทางรักก็มืดมนหมดหนทาง วันเวลาผ่านไปไม่มีค่า ทุกเวลาโดเดี่ยวเปลี่ยวเวิ้งว้าง มืดมัวหม่นในดวงจิตทุกทิศทาง โลกแสนกว้างแต่เราไม่เหลือใคร อยากมีใหล่ใครสักคนให้ซบหน้า อยากมีคนโอบกอดคราร้องไห้ ขอสักคนจะเคียงข้างเบิกทางใจ ให้ผ่านพ้นความโหดร้ายของคืนวัน
ทิพย์มณฑา 24 เม.ย. 2551 08:35 น. - ID 114479 
1211
3
0
24 เมษายน 2551 09:27 น. - comment id 842258
หน้าส่วนตัว
แด่ คุณทิพย์มณฑา
ร้องไปเถิดถ้าร้องไห้เพื่อล้างลูกตา
เมื่อหลับแล้วตื่นขึ้นมาลูกตาจะได้สวยใส(เพลง....)
ขอเป็นกำลังใจให้ผ่านไปในแต่ละวันด้วยดีค่ะ 
24 เมษายน 2551 09:34 น. - comment id 842269
สวัสดีค่ะคุณไหมแก้วสีฟ้าคราม ขอบคุณสำหรับกำลังใจและกาแฟนะคะ ร้องให้ไม่ออกเลยคราวนี้ ตาค้างแน่เยยจ้า............. ขอบคุณค่า
24 เมษายน 2551 10:23 น. - comment id 842302
สวัสดีค่ะคุณทิพย์มณฑากลืนทำไมน้ำตา เค็มจะตายไป ... อิอิ
ปล่อยปาย ปล่อยปาย ถ้าเป็นวังน้ำวนมากนัก มันจะอันตราย จิตรำพันมะค่อยชอบวังน้ำวน เดี๋ยวจะหาจอบมาเซาะน้ำออกให้ไม่ให้มันวน...เอาป่าว
25 เมษายน 2551 08:45 น. - comment id 842785
หวัดดีจ้าจิตรำพัน ไม่กลืนก็ได้ งั้นอ้วกออกมาแทนนะ(ล้อเล่น) แต่ถ้าจะให้ดีก็หยุดร้องไห้ก่อนดีกว่านะ เดี๋ยวน้ำท่วม ปล่อยก็ได้ค่า ขอบคุณนะคะที่มาให้กำลังใจ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
