เศรษฐกิจพอเพียง.#.2.ทรงห่วงใย

ฝากฝัน

เศรษฐกิจพอเพียง:แด่คนจน
(2.พ่อหลวง ทรงห่วงใย ) 
เปรียบชีวิตเราเป็นเช่นตุ่มไห
ตักน้ำใส่ไม่อยู่เพราะรูรั่ว
หากชีวิตหลงระเริงเหลิงเมามัว
อุดรูรั่วมิได้ย่อมวายปราณ
บุญยิ่งใหญ่เพราะไทยมีพ่อหลวง
ที่ทรงห่วงไพร่ฟ้าพระองค์ท่าน
ได้ดำริแนวทางพระราชทาน
ให้ลูกหลานคนไทยรู้พอเพียง
ทรงสอนสั่งชั่งใจประมาณได้
รู้จักใช้เหตุผลพ้นความเสี่ยง
ให้มีภูมิคุ้มกันหมั่นคิดเคียง
เก็บเรียบเรียงบทเรียนมาปรับตัว
ประการหนึ่ง พึ่งตนเองเรื่องอาหาร
ทั้งปริมาณคุณภาพให้ถ้วนทั่ว
ให้กินอิ่มปลอดภัยทั้งครอบครัว
มิต้องกลัวอดอยากยากลำเค็ญ
ประการสอง ต้องเข้าถึงสุขภาพ
ต้องซึมซาบรับรู้อยู่ให้เห็น
สมุนไพรพื้นบ้านใช้ให้เป็น
กายร้อนเย็นรอบรู้อยู่อย่างไร
ประการสาม ข้ามพ้นทุนตนสร้าง
สะสมบ้างอดออมถนอมไว้
เพื่อเป็นทุนของตนจนชีพวาย
เป็นทุนได้ใช้หนี้หนีทาสเงิน
ประการสี่ ชี้ชัดสิ่งแวดล้อม
ต้องถนอมดินป่าภูผาเขิน
ทั้งแม่น้ำอากาศสะอาดเพลิน
จะนั่งเดินนอนอุ่นละมุนจริง
ประการห้า หาได้พลังงาน
ไม้ฟืนถ่านหุงต้มรมไฟผิง
ชีวภาพพืชสัตว์จัดพึ่งพิง
สรรพสิ่งแดดลมผสมไป
ประการหก  ยกเรื่องการจัดการ
ด้วยผสานคุณค่ามาเพิ่มใหม่
เพื่อช่วยยกมูลค่าทุกปัจจัย
สร้างกำไรจากงานบ้านของตน
ประการเจ็ด เสร็จสรรพเรื่องแรงงาน
บริหารเกื้อกูลมิขัดสน
เพียงลงแขกแลกแรงทั้งสัตว์คน
แรงเครื่องยนต์ก็ด้วยช่วยลดทุน
ประการแปด  ทำมือแทนซื้อหา 
ต้องค้นคว้าผลผลิตมาคิดหนุน
เอาผลงานไร่นามาเจือจุน
เก็บเงินทุนแล้วมาหาทำเอา
หยุดฟุ่มเฟือยเหนื่อยหน่ายสิ่งไร้ค่า
หยุดเสาะหาเสพสุขอย่างโง่เขลา
เพียรเรียนรู้ค้นหาค่าตัวเรา
ความทุกข์เศร้าคงมีวันคลี่คลาย
ฝากฝัน
๒๓ เมษายน ๒๕๕๑