ณ ร า ต รี ที่ พ ร่ า ง ส ว่ า ง แ ส ง มิ ร้ อ น แ ร ง ดั่ ง ทิ ว า ค ร า ม อ ง เ ห็ น แ ต่ เ ป็ น แ ส ง จั น ท ร์ น ว ล ที่ ย ว น เ ย็ น พึ ง ซ่ อ น เ ร้ น ค ว า ม เ ป ลี่ ย ว แ ล ะ เ ดี ย ว ด า ย ณ ห า ด ท ร า ย ส า ย ล ม ผ ส ม ส า ด ดั่ ง ภ า พ ว า ด เ ลื อ น ล า ง แ ล้ ว จ า ง ห า ย ย า ม ค ลื่ น โ ถ ม โ ห ม ซั ด ส ะ บั ด ท ร า ย เ กิ ด ป ร ะ ก า ย ข า ว น ว ล ใ ห้ ช ว น ม อ ง มี เ ง า จ า ง ร่ า ง ห นึ่ ง พึ ง ร่ำ ไ ห้ ค ร า บ น้ำ ต า ม า จ า ก ช า ย ค ล้ า ย ห ม่ น ห ม อ ง ด้ ว ย รั ก ร้ า ง ห่ า ง ไ ก ล ไ ร้ คู่ ค ร อ ง จึ ง ร่ำ ร้ อ ง เ รี ย ก ห า ว่ า ทำ ไ ม มี เ ง า จ า ง อี ก ร่ า ง ห นึ่ ง พึ ง เ ป็ น ห ญิ ง ก ลั บ ย อ ม ทิ้ ง ค น รั ก จั ก อ่ อ น ไ ห ว เ พ ร า ะ ไ ม่ อ ย า ก แ ท ร ก ก ล า ง ร ะ ห ว่ า ง ใ จ จึ ง ล า ไ ก ล ไ ม่ ส ม ภิ ร ม ย์ ป อ ง ส อ ง ห ญิ ง ช า ย ห า ใ ช่ ค น รู้ จั ก เ ข า ข า ด รั ก เ คี ย ง ใ ก ล้ ใ ค ร่ ห ม่ น ห ม อ ง เ ฝ้ า ท บ ท ว น เ รื่ อ ง ร า ว ค ร า ว ไ ด้ ค ร อ ง เ ฝ้ า ต รึ ก ต ร อ ง ใ น รั ก ที่ หั ก พ ลั น ...นิ รั น ด ร์... อ ยู่ อ ยู่ เ ธ อ ห า ย ไ ป ใ ห้ รั ก จ บ เ ธ อ เ ลื อ ก ค บ ใ ค ร ใ ห ม่ ไ ม่ ใ ช่ ฉั น ห ม ด ไ ม่ เ ห ลื อ เ ยื่ อ ใ ย ใ น สั ม พั น ธ์ เ ค ย เ ชื่ อ มั่ น ก ลั บ ทิ้ ง พ ลั น เ ธ อ ปั น ใ จ ฉั น ค ง ท น ไ ม่ ไ ด้ ใ ห้ ใ จ รั บ เ กิ น เ จ็ บ จั บ ใ จ ห น า ว ร้ า ว สั่ น ไ ห ว ที่ ไ ม่ เ ค ย ม า แ ค ร์ แ ล ห่ ว ง ใ ย อ ย า ก จ ะ ลื ม เ ธ อ ไ ป ไ ม่ จ ด จำ ทำ กั น เ จ็ บ อ ย่ า ง นี้ ถึ ง ที่ สุ ด เ ป รี ย บ ป ร ะ ดุ จ ใ จ แ ห ล ก แ ต ก ร ะ สำ ค ว า ม เ จ็ บ ป ว ด เ ช่ น นี้ ที่ เ ธ อ ทำ ไ ม่ อ ย า ก จำ ทุ ก เ รื่ อ ง ...เ ป ลื อ ง น้ำ ต า ...นิ จ น์... ยิ น เ สี ย ง ใ จ พ ร่ำ พ รี ย ก แ ล ะ เ รี ย ก ร้ อ ง ต ะ โ ก น ก้ อ ง ม อ ง ไ ป ใ ห้ ร่ำ ห า เ ธ อ อ ยู่ ไ ห น ทำ ไ ม ไ ม่ เ ห็ น ม า เ จ็ บ ป ว ด ป ร่ า ทุ ก ค ร า ย า ม ล า ไ ก ล ห า ก รั้ ง อ ยู่ ต ร ง นี้ มี แ ต่ เ จ็ บ เ กิ น ก ลั้ น เ ก็ บ ค ร ว ญ ค ร่ำ ร่ำ ห วั่ น ไ ห ว เ พ ร า ะ ทำ เ ธ อ คิ ด ม า ก ลำ บ า ก ใ จ จึ ง จำ ล า จ า ก ไ ก ล ด้ ว ย ใ จ ย อ ม ที่ น้ำ ใ ส ริ น ไ ห ล อ อ ก จ า ก ต า ใ ห้ รู้ ว่ า ป ลื้ ม ใ จ ใ ค ร่ ถ น อ ม เ ข า รั ก ช อ บ ม อ บ ใ จ ไ ม่ จ อ ม ป ล อ ม เ ข า เ พี ย บ พ ร้ อ ม แ ล ะ ย อ ม ดู แ ล เ ธ อ ที่ น้ำ ใ ส ริ น ไ ห ล อ อ ก จ า ก ต า เ พ ร า ะ ตื้ น ตั น เ กิ น ก ว่ า จ ะ พ ลั้ ง เ ผ ล อ เ พ ร า ะ เ ห็ น เ ข า ค น นั้ น มั่ น แ ด่ เ ธ อ เ ปี่ ย ม ล้ น เ อ่ อ ใ น รั ก จั ก มิ ค ล า ย ...นิ รั น ด ร์... ทุ ก ทุ ก ก้ า ว ที่ เ ดิ น ไ ป ย า ม ไ ก ล ห่ า ง บ น เ ส้ น ท า ง ห ว า ด ห วั่ น พ ลั น ส ล า ย ห ม ด เ รี่ ย ว แ ร ง กำ ลั ง ทั้ ง ใ จ ก า ย แ ท บ ม ล า ย สู ญ สิ้ น ทั้ ง อิ น ท รี ย์ ...นิ จ จ์... ทุ ก ทุ ก สิ่ ง ที่ ทำ ไ ป แ ม้ ใ จ เ จ็ บ เ กิ น ก ลั้ น เ ก็ บ ป ว ด แ ป ล บ แ ท บ ห ลี ก ห นี แต่ ทุ ก อ ย่ า ง ที่ ทำ ย้ำ ฤ ดี ว่า รั ก เ ธ อ ค น นี้ ห ม ด หั ว ใ จ ...นิ รั น ด ร์... อ ยู่ อ ยู่ เ ธ อ ห า ย ไ ป ใ ห้ เ งี ย บ เ ห ง า เ ป ลี่ ย น เ ป็ น เ ศ ร้ า เ พ ร า ะ เ ร า เ ฝ้ า อ่ อ น ไ ห ว เ จ็ บ จั บ จิ ต ใ จ ห น า ว ร้ า ว ป ว ด ใ จ เ ธ อ ไ ม่ เ ค ย ห่ ว ง ใ ย เ ข้ า ใ จ กั น ...นิ จ จ์... ย า ก จ ะ ลื ม เ ธ อ ไ ป ใ ห้ สิ้ น สุ ด ย า ก จ ะ ห ยุ ด ต ร ง ที่ เ ธ อ กั บ ฉั น เ พ ร า ะ เ ร า ต้ อ ง จ บ ล ง ต ร ง เ ลิ ก กั น จ า ก วั น นั้ น จำ ต้ อ ง ฝื น ยื น เ ดี ย ว ด า ย เ มื่ อ ค ร า นี้ ไ ม่ มี วั น ไ ด้ ส ม เ ห มื อ น ฟั ก บ่ ม ใ จ แ ห ล ก แ ต ก ส ล า ย เ พ ร า ะ ร้ า ว ร ว ด ป ว ด แ ป ล บ แ ท บ ม ล า ย อ ยู่ ไ ม่ ไ ด้ ช า ติ นี้ ไ ม่ มี เ ธ อ สุ ด ที่ รั ก ข อ ง ฉั น พ ลั น บ อ ก ล า ด้ ว ย อ่ อ น ล้ า เ กิ น ก ว่ า พ า พ ลั้ ง เ ผ ล อ ห ม ด เ รี่ ย ว แ ร ง อ่ อ น ล้ า ไ ม่ ก ล้ า เ จ อ จ ะ ข อ รั ก เ พี ย ง เ ธ อ เ ส ม อ ใ จ ณ ร า ต รี ที่ พ ร่ า ง ส ว่ า ง แ ส ง ห ม ด เ รี่ ย ว แ ร ง จ ะ อ ยู่ เ กิ น สู้ ไ ห ว แ ล ะ ไ ม่ รู้ จ ะ อ ยู่ ไ ป ทำ ไ ม อ ย า ก ห ลั บ ใ ห ล กั บ เ ก ลี ย ว ค ลื่ น ก ลื น ท ะ เ ล ................................ ณ ร า ต รี คื น นี้ ที่ ส ง บ ช า ย ห ญิ ง จ บ เ รื่ อ ง ร า ว ค ร า ว หั ก เ ห ฝั ง ร่ า ง ล ง พ ร้ อ ม ใ จ ใ น ท ะ เ ล ค ลื่ น ล่ ะ เ ห่ ก ลื น มิ ด ...นิ จ...นิ รั น ด ร์... อีกมุมมองหนึ่งของความรักที่ไม่สมหวัง อีกมุมมองหนึ่งของชีวิตที่จริงจัง และยอมฝังร่างไว้ในทะเล ...ชั่วนิจนิรันดร์...
22 เมษายน 2551 20:58 น. - comment id 841860
กี๋ย กี๋ย กึ๋ย มาชิงที่ 1 ก่อง
22 เมษายน 2551 21:56 น. - comment id 841878
22 เมษายน 2551 21:57 น. - comment id 841879
......ลืมถ้วยกาแฟ (อิอิ)
22 เมษายน 2551 21:59 น. - comment id 841881
สวัสดีจ้า น้องเร่ ดูเหมือนจะอัดอั้นมานานนับสิบปีนะจ๊ะ ใส่มาทีเป็นชุดใหญ่เลยจ้า
22 เมษายน 2551 22:55 น. - comment id 841883
มีหนึ่งชายหนึ่งหญิงทิ้งความหวัง เพราะรักพังพินาศพลาดความฝัน มานั่งเหม่อมองคลื่นกลืนเดือนวัน ปล่อยใจผันลอยล่องท้องทะเล ให้เกลียวคลื่นกลืนร่างเร้นหลบหาย ให้แผ่นทรายโถมทับลับหักเห ให้ท้องฟ้าโอบสุมรุมร่างเซ ให้ทะเลห่อหุ้มคลุมหัวใจ ลาก่อนโลกโศกสลดหมดอาดูร รักเทิดทูนพลาดพลั้งทั้งผลักไส ขอคืนลมห่มฟ้าลาจากไกล นอนหลับใต้มหาสมุทรฉุดวิญญาณ์ ให้แสงทอทางช้างเผือกลอยผ่าน พาวิญญาณเราสองครองคู่หา ภพชาตินี้พลัดพรากต้องจากลา ภพชาติหน้าฟ้าใหม่ให้คู่เคียง.... โกโบริ...ฮิเดโกะ... โรมิโอ...จูเลียต... นิจ.....นิรันดร์... หายไปนานไปติดหนัง น้ำเน่านี่เองเพื่อนเราอิอิ...
23 เมษายน 2551 00:08 น. - comment id 841897
เดี๊ยวขอเก็บกู้รอบแรกก่อง กึ๋ยกึ๋ยกึ๋ย สยึ๋ยสยึม ตรึมตรึมตุ๋ย พร้อมตะลุย ที่หนึ่ง บึ่งเลยหนอ ยาแก้ปวด รวดร่ำ มิรั้งรอ ไม่เคยต่อ ให้ใคร มาครอบครอง อุแหม่ อุตส่าห์แอบมาเปิดบ้าน ยังตามมาเจออีกแฮะ อิอิ นี่ๆ คุณปลายตะวันเจ้าขา จะรีบปายไหนมายลืมนู่นลืมนี่ สงสัยจะร้อนจัด เล่นแช่น้ำตลอดเลยเหรอเจ้าคะ แน่ะ ยังเอาถ้วยกาแฟมาอีกขอเปลี่ยนเป็นถ้วยไอติมมั่งได้มะ ดีจ้า คุณป้อม อินทร์อาทิตย์ รู้ได้งัยเจ้าคะว่าอัดอั้นมานาน เขียนไว้เมื่อช่วงคอมฯเจ๊งเจ้าค่ะ เก็บกดมานาน อิอิไม่ถึง 10 ปีเลย เจ้าค่ะ เนี่ย แค่เดือนกว่าๆเอง ยังอั้นมาขนาดนี้คิดดู๊ อิอิ ยาแก้ปวด รู้ได้งัย ว่าเรา เฝ้าติดหนัง ด้วยคอมฯพัง เลยนั่ง ดูเกาหลี ดีวีดี ที่ยืมมา ว่ามากมี ดูกี่ที ไม่มีเบื่อ เชื่อจริงจริง ส่งของเก่า คืนให้ แล้วใครขอ ตั้งตารอ ของใหม่ ใคร่ถูกสิง ดั่งเสพติด หนังเก่า เฝ้าประวิง โปรดอย่าทิ้ง ให้ละห้อย ชะม้อยตา โอ้เพื่อนยา ดูสายตา ของเราเถิด แทบเตลิด เพราะรอ ขอเพื่อนจ๋า รีบส่งหนัง ชุดใหม่ ให้สัญญา จะไม่หาย ให้เห็นหน้า พูดจากัน จะยอมเป็น เด็กดี ที่น่ารัก จะทายทัก ไม่หลบ กันเลยนั่น จะเห็นหน้า คาดตา ว่าทุกวัน โอ้เพื่อนฉัน แสนดี ที่หนึ่งเลย นะนะนะนะนะนะ เพื่อนเลิฟฟฟฟฟ จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟ
23 เมษายน 2551 09:27 น. - comment id 841930
สวัสดีค่าพี่เล่ พอดีเมื่อวานมีเรื่องยุ่งๆนิดหน่อยทำให้ไม่สามารถเปิดคอมฯได้แม้แต่ครั้งเดียว.. เลยมารายงานตัวไม่ทันเจ้าค่ะ เอาไอติมมาให้ เป็นการต้อนรับกลับบ้านนะค้า เห็นไหมรักพี่เล่มากแค่หนายยยยย...อิอิ
23 เมษายน 2551 11:04 น. - comment id 841963
อ าร าเ ล่ เ ห่ ห า ย ไ ปเ สี ย น า น เ มื่ อ วั น ว า น คิ ด ถึ ง จ ะ รู้ ใ ห ม ม า วั น นี้ ล ง ก ล อ น ย า ว เ ห ลื อ ใ จ ค ง อั ด อั้ น ใ ช่ ใ ห ม เ พื่ อ น ค น ดี เดี๋ยวมาใหม่นะ
23 เมษายน 2551 14:02 น. - comment id 842010
มาอ่านกลอนเพราะๆงามๆจ้า
23 เมษายน 2551 14:59 น. - comment id 842033
ซาหวักลีค๊า เอาไอติมเย็นๆ หร่อยๆ มาฝาก ยั่วน้ำลายคนเล่น ... แซบหลายๆเด้อ หย่อยป่าวค้า อิอิ อิอิ เดี๋ยวมาใหม่ จุ๊ฟ ๆๆ
23 เมษายน 2551 15:06 น. - comment id 842035
แค่นี้ก่อนละกัน ขี้เกียจแระ อิอิ
23 เมษายน 2551 15:34 น. - comment id 842043
หายไปนาน เอามาฝากให้จุใจเพื่อนเลิฟ
23 เมษายน 2551 15:59 น. - comment id 842050
เรื่องนี้เศร้า..จริงๆ
23 เมษายน 2551 16:38 น. - comment id 842058
23 เมษายน 2551 18:57 น. - comment id 842090
เมื่อรักได้มิสมอารมร์รัก มันก็มาพาใจให้ลุ่มหลง รักปิดตาปิดใจให้มืดลง ทิ้งร่างตรงทะเลเห่วิญญาณ..
23 เมษายน 2551 19:26 น. - comment id 842104
พี่เล่คะ อยากบอกว่าเพราะๆมากๆ อ่านแล้วโดน กระแทกใจอย่างจัง..แบบว่าช้ำ คิดถึงนะคะ สบายดีอะป่าว ลืมน้องอะยัง จุ๊บๆ
24 เมษายน 2551 01:12 น. - comment id 842188
เฮ้อ..อ่านเหนื่อยเลย..... แบกความรักหนักหนาจนบ่าลู่ เพียงมิรู้จะฝังตรงฝั่งไหน หลงแบกมาเส้นทางช่างแสนไกล จำตัดใจโยนทิ้งในทะเล อิอิ..หนักเกินไป...ทิ้งซะมั่งนิ
24 เมษายน 2551 09:50 น. - comment id 842290
เป็นความรักที่น่าเศร้านะคะ...ทะเลไม่เคยสงบจริงๆสักที หากเราฝังร่างใต้ทะเล ก็คงต้องถูกคลื่นใต้น้ำรบกวนตลอดไป (เกี่ยวมัยเนี่ย...)
24 เมษายน 2551 14:40 น. - comment id 842424
เก็บกู้ รอบที่ 2 โอ้วว๊าววววว น้องเอที่น่าร๊ากกกกก เอาไอติมมาต้อนรับพี่ งี๊ไม่ร๊ากกกก ไหวเหรอ มามะกอดที ว่าแต่ว่า พี่ไม่แบ่งนะจะบอกให้ แต๊งกิ้วจ้า น้องเอ ม า น ี จ า น ม ณี จั น ท ร์ เ พื่ อ น ซี๊ ที่ น่ า รั ก มา ท า ย ทั ก เ พ ร า ะ คิ ด ถึ ง จึ ง แ ล ห า " เ ล่ " อ ยู่ ไ ห น ทำ ไ ม ไ ม่ เ ห็ น ม า " เ ล่ " โ ผ ล่ ห น้ า ม า แ ล้ ว เ พื่ อ น แ ก้ ว เ อ ย ม า ใ ห้ เ บื่ อ ไ ป ข้ า ง ด้ ว ย ร้ า ง น า น เ ล ย พ ก พ า น ก ล อ น ม า ว่ า เ ฉ ล ย เ พ ร า ะ อั ด อั้ น ม า น า น ที่ สุ ด เ ล ย ข อ บ คุ ณ ที่ เ อื้ อ น เ อ่ ย ..คิ ด ถึ ง กั น.. คุณช่ออักษราลี ขอบคุณเจ้าค่ะที่เข้ามาทนอ่านกลอนย๊าว ยาวได้ คนมันเก็บกดเจ้าค่ะ ไม่ได้เล่นคอมฯมานานก็งี๊แหล่ะ อิอิ ว๊าวววว น้องจิตหลุดลุ่ย น้องร๊ากกกกก (อะเกน) ชุดแรกหมดแล้วน้อง ชุดที่ 2 ก็มะแบ่งนะ ขออย่างอื่นขอได้ ขอแบ่งไอติม นี้ไม่ได้แอ้มน้อง กร๊อดดดดด(กัดฟัน) ให้แล้วให้เลยนะ แต้งกิ้วอะเกน พรีสสส โอ้ว รอบที่ 3 ก็ไอติม กินหมดนะเนี่ย อิอิ กะทิสดโดยถั่ว เอารายมาแลกก็ไม่ย๊อมมมมม สิงห์คะนองขวด ยาแก้ปวดน่ะเอง จุฟฟฟฟฟฟฟฟ ถูกในมากเพื่อนเอ๊ย ไม่แบ่งนะ ยอมอ้วนกันไปข้างเลย สู้ขาดใจ แต๊งกิ้วเพื่อน อยากกินของจริงอ่ะ คุณกุ้งหนามแดง เรื่องนี้เศร้าจริงๆเจ้าค่ะ ก็เพลงมันเศร้า มันก็เลยไปตามเพลงเจ้าค่ะ ขอบคุณที่แวะเวียนมาทักทาย เจ้าค่ะ มณีจาน เพื่อนร๊ากกก โอ้ว สเวนเซ่น สุดที่รักของเล่ รักไม่ยอมเปลี่ยนแปลง รักขาดใจ ยอมรักข้างเดียวด้วยเอ้อ (น้ำลายไหย) ท่าน บนข. ตุ๊เจ้า หลวงพี่เจ้าขา เมื่อรักได้ ไม่สม อารมณ์รัก จะฟูมฟัก อย่างใด ก็ไม่สม เมื่อมิได้ ชื่นชู้ คู่ภิรมณ์ ก็ขอจม พร้อมใจ ใต้ทะเล
24 เมษายน 2551 14:50 น. - comment id 842434
เก็บกู้ รอบที่ 3 น้องการ (ผู้หญิงมือสอง) ดีจ้าน้องการ คิดถึงจังเลยยยย ไม่ลื๊ม ไม่ลืม น้องหรอกจ้า ซำบายดีจ้า ง่ะกีะแทกใจอย่างแรงเลยเหรอ ขอบคุณที่ทนอ่านยันจบ ยาวจัด อิอิ คุณ ฝากฝัน คิกๆ ทรมานคนอ่านเล่นเจ้าค่ะ...อ่านให้เหนื่อย... แบกความรัก หนักหนา จนบ่าลู่ เพราะมองดู ไม่เห็นฝั่ง ยังอ่อนไหว หมดเรี่ยวแรง จะอยู่ สู้ต่อไป จึงฝังไว้ สุดใจ ใต้ทะเล คุณโคลอน ทะเลไม่เคยสงบจริงๆเจ้าค่ะ ใต้น้ำ ผีทะเล เต็มเลย คิกๆๆๆ ผีหลอกกกกก กลัวม๊ายยยยย ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยือนเจ้าค่ะ