อกสลายแหลกแตกสิ้น หัวใจ หมดค่าหมดอาลัย หมดสิ้น รักที่มอบให้ไป ไร้ค่า เหยียบย่ำทำจนปลื้น อกร้าวรวดใจฯ เปรียบฉันแค่หุ่นไร้ วิญญาน มีร่างเกราะผสมผสาน ห่อหุ้ม ดูเลื่อนเคลื่อนอาการ ว่างเปล่า เมินค่าให้เกินคุ้ม ทุ่มให้หัวใจฯ ตัวตลกให้เล่นล้อ หมุนหัว จับเขย่าขยุกขยิกตัว แทบบ้า โยนไกลเล่นไม่กลัว เราเจ็บ ดีนะที่เรากล้า บิ่นบ้าท้าทายฯ ชนเป็นชนบอกไว้ ไม่ถอย เป็นหุ่นแต่ไม่คอย เรียกร้อง รักเท่าไหร่ปล่อยลอย ไกลห่าง หยุดสนิทได้ไม่ต้อง ยืดเยื้อหาเธอฯ ~ ~ ~ ~ ~
19 เมษายน 2551 07:33 น. - comment id 840521
ว้าว...เพราะครับเพราะมากๆ... แต่เอ้....หุ่นจะสู้หรือ..ถ้าสูกก็ไม่เป็น หุ่นนะซี...อิอิ..แวะมาอ่ายโคลเพราะๆ นะครับ
19 เมษายน 2551 18:28 น. - comment id 840715
เป็นเพราะใจไม่กล้า จึงเจ็บ มานั่งทนแบกเก็บ ใจช้ำ สุดท้ายคงหนาบเหน็บ ลำพัง ทนไม่ได้กลืนกล้ำ สะอื้น ในใจ เราว่าเค้าเล่นล้อ ใจเธอ ปลงซะไอ้เพื่อนเกลอ อย่าร้อง ตัดให้ขาดนะเออ เพื่อเพื่อน ไม่อยากให้เธอต้อง ทนร้าวดวงแด