17 เมษายน 2551 08:24 น. - comment id 839912
คิดถึงน้ำพริกกะปิ ฝีมือแม่จัง.. :)
17 เมษายน 2551 08:52 น. - comment id 839916
ปู้ปี้ ปู้ปี้ .....
17 เมษายน 2551 10:38 น. - comment id 839917
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song5080.html http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1506.html ดอกคูนเสียงแคน หน้าร้อนอีกแล้ว แล้งจนดินแตกระแหงไปทั่ว เสียงแคนแตร๊นแตรแตร๊นแตรแว่วหวานปานพ้อ มากับสายลมฟ้ากว้างลำประโดงและทิวไผ่ไหวกอ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1506.html ลูกทุ่งเสียงแคน หนุ่ม ลูกทุ่ง อีสาน สุขสำราญ ไปตาม ประสา ข้อย จากบ้านเมืองมา จนหนักหนาถือแคนเล่มเดียว พบน้องก็ช่างงามนัก ข้อยอยากทักอยากตามไปเกี้ยว เหลือบดูแคนเล่มเดียว เหลือบดูแคนเล่มเดียว เกี้ยวอย่างไรอายใจเหลือเกิน เกี้ยวอย่างไรอายใจเหลือเกิน สาวเอยอย่าเพิ่งเดียจฉันท์ อย่าตัดสัมพันธ์ด้วยการทำเมิน สาวเอยอ้ายอยากขอเชิญ ฟังเพลงแคนเพลินๆสักหน่อย ซุดสะแนนเพลงแคนอ้ายปล่อย ล่องรถไฟละจับใจไม่ย่อย ฟังเถิดสาวน้อยมันอร่อยถึงใจ เสียง แคนบอก สาวเอ้ยฮักบ่เสียง แคนบอกสาวเอ้ยฮักบ่ ใจสิขอสัมพันธ์บ่ยั่นผู้ใด๋ หากได้น้องเป็นคู่เคียงสองหาก ได้น้องเป็นคู่เคียงสอง สิประคองขวัญตาบ่ห่วงหาไผซ่อน บ่ห่วงหาไผซ่อน หาก ว่าอ้ายผิดหวัง จะกลับอีสานบ้านเคยอยู่นอน หากได้เรียงเคียงหมอน ไม่ไถ่ถอนจนวันชีพวาย อีสานสิคนซื่อนัก หากได้ฮักฮักเดียวบ่หน่าย เชื่อหรือเปล่าทรามวัย เชื่อหรือเปล่าทรามวัย อยากดูใจเอ้าเซินเอ้าเซิน เอ้า เซินเอ้าเซินเอ้าเซิน เอ้า เซินเอ้าเซินเอ้าเซิน เอ้า เซินเอ้าเซินเอ้าเซิน... สาวนานวล ยืนอยู่ริมทุ่ง กับดงดอกโสนโอนเอนไหวอ่อนไปตามแรงลมร้อน ในยามบ่ายคล้อยที่แดดยังกล้า ฟ้ายังพร่างระยิบด้วยดวงดอกแดดแผดเผาจนเกิดประกายวิบวับ ผิวแก้มนวล..เนียนราวกับสายน้ำผึ้งรวง ราวกับรวงเรียวสีทองผ่องๆในเงางอบ หากทว่าหัวใจนวลกลับบอบช้ำ หานวลน้ำชุ่มฉ่ำสดใสเหมือนเนื้อนวลสักนิดสักน้อยก็ไม่มี ที่บัดนี้.. แห้งพอกันกับนวลดิน..นา กับฟ้าคราม กับสายลมว่าวผ่าวร้อนรับฤดู หมองไหม้ไร้...แล้งแห้งระแหงไปทุกถิ่นที่ หันไปเห็นทุ่งนาแดนทองราวแดนสวรรค์มาเยือน มาบัดนี้พลันสวรรค์รอลอยเลื่อนลาลับ ราวกับรอปิดประตูไม่ดูดำดูดี จะมีก็แต่องค์พระพ่อหลวงแห่งปวงชนชาวไทย ที่ทรงพระเสโททนไหลบ่ารับทุกข์ ทุกขวัญหล้าทุกหย่อมหญ้าทุกธุลีดิน ทรงรับสั่งให้ทำฝนเทียมเตรียมการณ ์สู้ภัยแล้ง ให้พสกนิกรชาวนาไทย เจ้าแห่งผืนนาผืนดิน..มิสิ้นหวัง รอพระพิรุณหยาดหลั่งชโลมหล้า ลงมาจากจากราวฟ้าแดนสรวง รอร่วงหยาดสายปรายโปรย ไปทุกถิ่นที่ ที่มีไร่นาเขียวเขินเนินไพล ให้เรียวรวง...ยังได้พราวพรายไสวพัดโบกไปมาราวคลื่นสีทอง ให้ผ่องแพรพรมพลิ้วขจี สะบัดสีสายงามแสนงามราวลูกคลื่น ราวพรมธารทองห่มท้องนาทาบทาไปทั่วผืนหล้านาไกล ด้วยหยาดน้ำพระราชหฤทัยใสเย็นดั่งหยาดฝน เคียงกมลชนชาวนาชาวไร่ชาวไพรหัวใจทอง ได้พลีผองพลังกำลังสร้างภูมิปัญญาแห่งแผ่นดิน... ให้ลูกหลานไทยมีกินมิสิ้นหวังด้วยความอดหยากหิวโหย คูน....ริมนา. เหว่ว้าห้อยย้อยพวงดวงดอกเหลืองพราวไปทุกราวกิ่ง ราวสายฝนสีทองรอลอยละล่องร่วงกราวพร่างพื้นหล้า ราวกับว่าอยากประท้วงถามดินฟ้า ให้งามหล้ามาไย ไม่ให้น้ำใสมารินหลั่งดั่งสายธารธารามิรู้สิ้น ให้แผ่นดินไทยแผ่นดินทองงามผ่อง ด้วยดวงดอกไม้ไทยไม้ไพร ให้ละอองเรณูหวานใสห่มไปทั้งราวป่า พากันออดอ้อนวอนสายลม ค้อมน้อมพลีบูชาสังเวยแด่หล้าโลก ให้สิ้นโศกสิ้นแล้งสิ้นไร้ ให้..คูนคูนคูนพูนเพิ่มธัญญาหาร เพื่อปากท้องมาจ้องพูดจ้องจ่ายกับปัจจัยที่ห้า ที่มาพร้อมกับความเหงาใจ เชื้อโรคที่แพร่แสนไวเร็วเสียยิ่งกว่าแสง ยอมอดตายมิให้ปากแห้งเลิกเจรจาพาที และ ขอมีความสุขทางปากกับลมลมลอยลอย ยอมอ้อยสร้อยอดเอา... นี่คือ เงาดำมืดในใจสาวนาผู้แสนว้าเหว่แสนรักในวิถีไทย ที่รอยไถมาแปรแพ้รอยน้ำเงินงาม ตามตามรอยกรรมกันไปในกระแสโลกโลกาภิวัฒน์ อันคือวัด..ทางจิตฝังสนิทตั้งแต่ยังมิทันตาย..จริง! ดอกคูนคูณดอกพราวอยู่เต็มต้น คูณกมลเพิ่มพูนบานตระการต่อ ดอกคูนบานไสวไม่เคยท้อ มีคูณต่อคูณเพิ่มเติมน้ำใจ.. คูนดอกงามตามเติมต่อขอรักเพิ่ม ดอกเดิมเดิมดอกดีดีเคียงนาใส คูนดอกงามคูณมากล้นงามน้ำใจ คูนไสวคูณสว่างกลางกมล.. คูนดอกงามขอคูณกลับให้มีสุข ให้หมดทุกข์หมดเศร้ากลางไพรสนธ์ คูนดอกงามสร้างพลังเคียงกมล คูณมงคลคูณดีงามนานนิรันดร์..นะดอกคูน...... ดอกคูนบานไสวในใจขวัญ ทุกคืนวันพราวพร่างกระจ่างใส ซึ้งน้ำคำซึ้งคุณค่าคุณน้ำใจ ยามหวั่นไหวคูนเคียงข้างไม่ร้างรา.. คูนหัวใจสีทองงามผ่องผุด คูนมิเคยหยุดเคียงหัวใจให้ห่วงหา คูนรู้ไหมคู่ถิ่นไทยแต่เนามา คูนคุณค่าคูนควรคู่รู้ใจกัน.. คูนอย่าท้อนะดวงใจนะยอดรัก สองเราจักเคียงคู่ไปมอบใจฝัน ให้น้องน้อยเก็บไม้งามตามตะวัน ฝากใจขวัญเคียงใจคู่คูนพูนเพิ่มดี..ที่เรานี้อยากฝากฝันและฝากใจ! ดอกคูนพรากพลิ้วปลิวไปไหน. ดอกคูนสีทองพราวราวพฤกษาสวรรค์ รับตะวันเจิดจ้าพาหลงใหล มาวันนี้กลีบร่วงพราวเจ้าหายไป ฤดูกาลผ่านไปไยลาลับกับตะวัน.. เคยเคลียคลอล้อลมไสวไทยทุกที่ ดวงฤดีผลิดอกหวานบานท้าฝัน คู่วิมานวนาบานไสวทุกคืนวัน อวดฉากฝันขวัญสล้างทางสายใจ... ดอกคูนเคยล้อลมอย่าตรมเศร้า คูนดอกพราวรอรับขวัญอย่าหวั่นไหว บานท้าโลกลบโศกตรมนะดวงใจ คูนสว่างบานกลางใจขวัญในวันนี้ที่เฝ้ารักที่เฝ้ารอ. http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=5080 พี่มีแต่ให้ พี่ คนนี้ นั้นมีแต่ให้ เจ้าไฉน ไม่เคยให้พี่ อยากได้อะไร หาให้ ทันที ให้เจ้ามากอย่างนี้ ไม่ดีอีกหรือ แม่คุณ พี่ วันนี้ พี่ก็ยังให้ เจ้าไฉน เห็นพี่เป็นหุ่น เจ้าได้กำไร รู้ไหมใคร ขาดทุน ดอกเบี้ยความรัก สิ้นสูญ ต้นทุนรัก ก็ไม่เห็น ทำ เหมือนพี่ ไม่มีหัวใจ ใคร นะใครที่ช้ำไม่เป็น ให้เจ้าหมดแล้ว พี่ไม่แคล้ว ต้องลำเค็ญ หรือเป็นกรรม ของเราคอยเฝ้าราวี พี่ คนนี้นั้นมีแต่ให้ เจ้า วันไหนเจ้าจะให้พี่ ให้ความจริงใจ ให้ความรัก พี่บ้างซิ ให้เจ้ามาก อย่างนี้ ให้พี่ ไม่ได้เชียวหรือ พี่ คนนี้นั้นมีแต่ให้ เจ้า วันไหนเจ้าจะให้พี่ ให้ความจริงใจ ให้ความรัก พี่บ้างซิ ให้เจ้ามาก อย่างนี้ ให้พี่ ไม่ได้เชียวหรือ... แด่..ร้อยแปดพันเก้า ด้วยรักงานดิบเดิมที่แสนยอดเยี่ยมนะคะ
17 เมษายน 2551 10:09 น. - comment id 839924
ที่ไหน ๆ ก็ไม่สุขใจเท่าบ้านเราแม่นแต๊
17 เมษายน 2551 10:10 น. - comment id 839925
สบายดีนะคะ
17 เมษายน 2551 10:55 น. - comment id 839936
สวัสดีค่ะพี่ พันเก้า บ้านที่มีแต่ความอบอุ่นเหนือคำบรรยาย พร้อมหน้าทั้งพ่อแม่ลูกปู่ย่าตายาย วิถีชีวิตท้องนา ป่าดง งดงามทามความรู้สึกเสมอมาค่ะพี่พันเก้า คุณพ่อ กับคุณแม่สบายดีนะค่ะพี่ บัวได้แต่ทำบุญในกรุงเทพฯให้พ่อแม่บัวค่ะ วันสงกรานต์ ผ่านไปแล้ว บัวขอให้พี่ มีสุขภาพที่แข็งแรง ให้สุขกาย สุขใจ สงบ ร่มเย็น ฉ่ำชื่นอุรา ทั้งคุณพ่อ คุณแม่ ด้วยค่ะ
17 เมษายน 2551 11:11 น. - comment id 839942
อิ่มไออุ่นกรุ่นคำนึงถึงบ้านเกิด เพียงพริ้งเพริศฉ่ำชื่นหวลคืนหลัง ทุกถิ่นฐานพานพบเพียงลำพัง อยากหยุดยั้งซบลงตรงแม่เรา
18 เมษายน 2551 08:28 น. - comment id 840162
- ถนนสายกลับบ้าน - 1) ถนนสายงามความสุข...นิยามงามยุค เหมือนปลุกวันเก่าเยาว์วัย ธารสินธุ์รินเซาะเสนาะไพร..แสงลอดแมกไม้ เอมใจไออุ่นวันวาน หูกวางเหลือแต่กิ่งก้าน..ใบร่วงเต็มลาน คล้ายหว่านอ้างว้างกลางเวลา ประตูไม้เก่าประดับประดา..ด้วยดอกเฟื่องฟ้า นางพญาไม้เลื้อยหลากสี ชมพูแต้มฟ้าแต้มชีวี..เดือนผ่านนานปี ยิ้มแย้มอวดฤดีลีลา เขียวครึ้มคลุมทุกทิศา..ไม่นานคงชรา ซบลงแหล่งหล้าลากาล คล้ายผู้เฒ่าเหย้าใจในบ้าน..โยงฝันวันวาร รอลูกรอหลานไปเยือน 2) .. สวัสดีคุณกุ้งหนามแดง มีโอกาสจะเขียนกลอนไปคุยด้วย สบายดีนะครับ สวัสดีอัลมิตรา ปู้ปี้ ปู้ปี้ แปลได้ว่า ..คิดถึง..ใช่ปะ หุหุ ล้อเล่นนนนน..อย่าโกรธนะ สวัสดีคุณคนบนเกาะ ใช่แล้ว .. อุ่น ๆ ยามรำลึกถึงบ้านเกิด สวัสดีคุณเพรง.พเยีย สบายดีครับ ขอบคุณครับ สวัสดีคุณสาวบ้านนา ซาบซึ้งใจมาก ขอบคุณมากครับ.. สวัสดีดอกบัว ขอบคุณสำหรับคำอวยพร ขอความรู้สึกดี ๆ คืนกลับแด่คนมอบด้วย สงกรานต์อยู่บ้าน กินข้าว คุยกับแม่ แค่นี้ก็สุขในใจแล้ว.. สวัสดีครับคุณฝากฝัน ขอบคุณมากสำหรับบทกลอนและดอกไม้ คนรับก็หน้าบานด้วยความชื่นใจ ขอบคุณในทุกมิตรภาพ ครับ
18 เมษายน 2551 11:08 น. - comment id 840213
ย้อนอดีต บ้านเรา ครั้งเก่าก่อน ร่ายลมร้อน ตอนเมษา พาใจหวน วิถีไทย กลิ่นไอ ให้รัญจวน ได้เพียงครวญ ชวนใจหาย เสียดายกาล....
19 เมษายน 2551 17:14 น. - comment id 840692
คิดถึงบ้าน
25 เมษายน 2551 08:32 น. - comment id 842781
ขอบคุณครับคุณอินสวน คุณ ด