** ปานประหนึ่งฟ้าลิขิต **

แก้วประเสริฐ

     **   ประหนึ่งฟ้าลิขิต   **
     พริ้มลาวัณย์ม่านผกานภาใส
หอมพิไรในกลิ่นโชยปรารถนา
อิ่มเอมจิตเปรมฤทัยในพุ่มลดา
มวลเสน่หาฝากไว้ให้เปรมปรีดิ์
     ฤดูคิมหันต์ผันผวนล้วนระริก
สายลมพลิกตลบอวลป่วนฉวี
พลิ้วผ่านทับทอทาบฉาบกายี
สุดยากที่หนีหลบสบทั้งปวง
     มวลดอกไม้เบ่งบานพลันซ่อนพริ้ม
หอมเคยอิ่มเย้ายวนล้วนเคยหวง
สายลมโชยเย็นชื่นมึนผ่านทรวง
ดั่งแมนสรวงคล้ายตวัดมัดดวงใจ
     เพ่งชมพิศจิตพร่ำย้ำหลบร้อน
แสงสะท้อนห้วงคนึงพึงส่งให้
สุดซ่านห้วงถวิลหวนป่วนวิไล
กริ่งเกรงไว้ผันแปรแก่อารมณ์
     อ้าวอบอวลฝังไว้ไม่ผ่องแผ้ว
หากเจื่อนแจ้วเกรงว่ามิมาสม
ชวนเย้ายวนหอมชื่นระรื่นชม
เข้ามาบ่มห้วงหทัยใคร่ใฝ่ปอง
     เปรียบลิขิตม่านฟ้ามาแอบแฝง
ประหนึ่งแย้งงามไว้ในทั้งผอง
มารุ่มร้อนลมแล้งแฝงเรืองรอง
ซ่านละอองพราวใส่ไล้ลูบกาย
     เกสรดอกล่วงโรยโปรยแปรผัน
หอมลาวัณย์โชยลาคราตอนสาย
โอ้สายหยุดงามเด่นเน้นประกาย
กลิ่นละลายสิ้นหอมพร้อมตะวัน
     ความภิรมย์ปรารถนาคราสถิตย์
สิ่งหวนคิดย้อมไว้ในสุขสันต์
หวังเชยกลิ่นผกามาศพัดกำนัล
เหลือเงานั้นประทับกับห้วงใจ.
    ***   แก้วประเสริฐ.   ***