นั่งถอนหายใจวันละหลายหน เพราะสิ่งที่อยู่รอบกายไม่ได้ดังใจหวัง อยากได้อยากดีแต่กลับมีแต่ต้องพัง มันเหมือนความฝันถูกพังทลาย เมื่อเรื่องรักก็เริ่มหนักหัว เรื่องงานก็ไม่ชัวร์เพราะกลัวเขา เรื่องอะไรก็ไม่ดีสักอย่างนะเรา ยิ่งคิดยิ่งเศร้าเหงาๆจัง ถ้ามีใครสักคนคอยปลอบใจ ในยามที่ใจอ่อนล้าสับสน ขอแค่กำลังใจจากใครสักคน วอนฟ้าเบื้องบนช่วยส่งใครสักคนมารักฉันที เห็นเค้าเดินผ่านเป็นคู่ๆ ส่วนฉันหดหู่ไม่มีใครเคียงข้าง ขับรถไปทางไหนก็เห็นแต่คนมีคู่อยู่ทุกทาง เฮ้อ!มีใครโสดบ้างขอสักคน แค่เป็นกำลังให้ในยามท้อ เป็นคนคอยสานต่อเส้นทางฝัน เป็นคนรักภักดีมีแต่กัน เป็นคนไหนๆกันที่ฉันจะเจอ เดียวดายบนเว็ปไซต์ หัวใจหวั่นไหวเมื่อได้อ่านกลอนรักหวาน หัวใจเจ็บปวดร้าวราน ทุกทีที่ได้อ่านกลอนรักหวานๆของใครๆ ยิ่งคิดก็ยิ่งท้อ ไม่รู้ต้องรอถึงวันไหน ถึงจะมีคนมาให้รักมาสนใจ จะต้องรอคอยถึงเมื่อไหร่ไม่รู้เลย
9 เมษายน 2551 17:38 น. - comment id 837855
เหงาจัง! เพิ่งรู้ว่าอยู่คนเดียวมันเหงาขนาดนี้ คิดถึงเธอจังคนเคยดี อยากกลับไปมีวันเวลาดีๆอีกครั้ง
9 เมษายน 2551 17:57 น. - comment id 837871
แต่งกลอนได้เพราะมากค่ะ จะเปนกำลังจัยให้นะ เหอๆ คนเหงาก้องี๊แหละ ขาดๆ เกินๆ สู้ต่อไป ปลายทางฝันยังรอเธออยู่...แค่เธอเชื่อมั่น
9 เมษายน 2551 21:36 น. - comment id 837936
แหงนหน้ามองฟ้า แล้วร้องดังๆ ว่า สู้ว้อย....
10 เมษายน 2551 20:03 น. - comment id 838209