ท้องฟ้ามืดมิด .. . . ดาวดวงสุดท้ายลาหายลับ .. เจ้าหายไปพร้อมกับแสงผ่องแพ้ว เหลือเพียงฝันว่าดาวอันพราวแพรว เอ่ยคำแว่วแผ่วเบาว่าเจ้ารัก .. ท้องฟ้าที่มืดดำ .. เจ้าเพาะบ่มความช้ำอันหน่วงหนัก ใครหนอใครส่งเจ้าเข้าพิงพัก ความช้ำเอยช้ำนักเมื่อรักร้าง ดาวน้ำตา .. เหตุใดจึงเหลือเจ้ามาอยู่เคียงข้าง ดาวกลางใจลาลับจนเลือนลาง ดาวน้ำตากลับอยู่กลางแทนดาวใจ ดาวดวงสุดท้ายลาหายลับ เหลือเพียงเพลงขานขับอยู่ใกล้ใกล้ ดาวเอ๋ยดาวเคยพราวพร่างกลางดวงใจ เจ้าลาลับร้างไกลหัวใจดาว .. . . ความว่างเปล่ากับตัวฉัน ..
31 มีนาคม 2551 11:02 น. - comment id 835841
ไม่มีดาวดวงไหนที่หายไปจากท้องฟ้านานๆหรอกค่ะ
31 มีนาคม 2551 11:15 น. - comment id 835852
แวะมาเยี่ยมครับ แก้วประเสริฐ.
31 มีนาคม 2551 12:06 น. - comment id 835875
สวัสดีค่ะ คุณกี้ฯ ดาวดวงนั้นเคยเปล่งแสงแรงกล้า หรือเพราะเจ้าอ่อนล้าจึงล้าถอย ไม่เปล่งแสงสุขปลั่งยังผู้คอย เจ้าดาวดวงน้อย...เจ้าลอยหลบกลีบเมฆใด? คุณกี้...สบายดีนะคะ ไม่ได้พบกันเสียนาน...
31 มีนาคม 2551 12:21 น. - comment id 835881
เอาดาวมาฝากค่ะ พี่กี้เอาดาวไหนดีคะ ดาวร้าย ดาวข้างบ้าน หรือว่าเป็นดาวโจนส์ เอ๊ะ สะกดไงน้อ หุ หุ
1 เมษายน 2551 08:43 น. - comment id 836043
แม้นบางคราวดาวเด่นเร้นหลบหาย เพราะมากมายเมฆหม่นบนท้องฟ้า ดาวยังรอพรายพริบระยิบตา เจิดแสงจ้าอบอุ่นอันสุนทรี ดาวเพียงหายไปแค่ชั่วครั้งชั่วคราวครับ
1 เมษายน 2551 12:24 น. - comment id 836075
คุณเพียงพลิ้ว .. ปรารถนา .. เมื่อลืมตาจากตื่นในคืนฝัน แสงดวงดาวพราวแพรวอันผ่องพรรณ ทอแสงฝันเรืองรอง ณ ขอบฟ้า .. คุณแก้วประเสริฐ .. ขอบคุณคะป๋าแก้ว .. สบายดีป่าวคะ คุณแมงกุ๊ดจี่ .. เมื่อถึงเวลา .. เจ้าจงเก็บปรารถนาเอาไว้ แม้นเจ้าต้องการดาวเพียงใด ถึงเวลาร้างไกลหัวใจดาว .. คุณยังเยาว์ .. เอาดาวซินโดรมก้อแระกันนะ คุณกุ้งก้ามกราม .. ดาวเร้นหาย .. แสงอันเคยพราวพรายสลายสูญ ปล่อยข้าไว้กลางฟ้าอันอาดูร ความเปล่าเปลี่ยวเพิ่มพูนเกินจำทน .. ถ้าหายไปแค่ชั่วยาม .. ก็รีบกลับมาให้ไว นะ ดวงดาว .. อิอิอิ .. ขอบคุณกั๊บ
1 เมษายน 2551 12:33 น. - comment id 836082
ดาวยังมีอีกร้อยพัน เพียงแต่เราสามารถ ทิ้งดาวเดิมที่ไม่มีแล้วได้เท่านั้น
1 เมษายน 2551 14:44 น. - comment id 836107
แค่เมฆบดบัง แค่สายตาไม่อาจเห็นในยามแดดจ้า แค่สายลมพัดพลิ้วหายไปชั่วคราว แต่รู้ไหม - - ดาวดวงนั้นยังอยู่ที่เดิม ท้องฟ้ามืดมิด อย่าให้ใจต้องมืดมน อีกไม่นาน ดาวดวงใหม่จะมาทักทายเก็บดวงเก่าไว้ในใจ เป็นควาทรงจำดี ๆ สบายดีป่าวค่ะ จำกันได้ไหมเอ่ย
1 เมษายน 2551 15:00 น. - comment id 836108
คุณปราณรวี .. ดาวอีกกี่ร้อยพัน .. มิอาจเทียบทันหนึ่งดวงนี้ ดาวอีกหมื่นเท่าพันทวี ขอแลกเพียงดาวดวงนี้เพียงหนึ่งเดียว .. คุณแอ๊ปเปิ้ล .. เมฆาเอย .. โปรดเถิดโปรดเผยแสงแห่งฝัน แสงอื่นจากดาวใดกี่หมื่นพัน มิเทียบทันแสงดาวกลางดวงใจ .. จำได้จิ
1 เมษายน 2551 17:42 น. - comment id 836138
แสดงว่า.. หายมึนแล้ว
2 เมษายน 2551 16:08 น. - comment id 836349
ดาวดวงสุดท้ายลาหายลับ เหลือเพียงจันทร์เพ็ญประดับทั้งห้วงหาว เปล่งแสงนวลเหนือแสงใดไร้แสงดาว ท่ามคืนที่เหน็บหนาวในห้วงใจ ตามตะเกียงเดินทาง มืดมนนักในระหว่างทางฝันใฝ่ ตะเกียงน้อยแสงริบหรี่มิส่องไกล ต้องอาศัยจันทร์สว่างส่องทางเทียว ดาวจะกลับมาอีกครั้ง เมื่อจันทร์จ้าวคล้อยหลังไม่ฉายเดี่ยว ดาวล้านดวงจะเปล่งแสงทั่วฟ้าเชียว กล่อมคืนมืดไม่เปล่าเปลี่ยวจนเกินไป ยังเหลือโลกนะพี่ โลกก็เป็นดาวดวงหนึ่ง สวยด้วย มีชีวิตมากมายบนโลกใบนี้ด้วย มีบทกวีมากมาย บนดาวโลกดวงนี้ด้วยนะ แจมครับ