** เสียงลมผวา ** สำเนียงแผ่วหวีดหวิวพลิ้วร่ำร้อง ดุจทำนองครวญคร่ำพร่ำเรียกหา ลมผ่านโชยแว่ววอนอ่อนโรยลา เหมือนปานว่าสุดรักยากจักปอง สายัณห์คล้อยลอยลับเหลี่ยมภูผา คล้ายกานดาสะอื้นฝืนสิ่งสนอง จบสิ้นสลายในสิ่งอิงหมายครอง สิ้นสูญหมองร่ำไห้ในไพรพฤกษ์ สายธารไหลโรยรินตามหินแฝง เซาะโขดแก่งล่วงลิ่วพลิ้วผนึก สำเนียงแว่วผ่านน้ำยามระทึก สู่ชวนตรึกพรั่นหวนป่วนฤทัย แผ่วสำเนียงเบี่ยงเบนเย็นยะเยือก ดั่งรักเลือกสิ้นสลายคลายไปไหน หรือเสียงแว่วทำนองก้องพงไพร ล่องลอยไกลผ่านซึ้งคนึงวิญญาณ์ ละอองน้ำปลิวไสวลูบไล้แดด ประกายแสดแดงเขียวเกี่ยวให้ผวา ถ้อยเสียงพล่านหวั่นหวิวพรั่นลดา ดั่งยาตราพลิกหวนก้องครวญร้อง ใบไม้พลิกสั่นไหวสายลมแผ่ว พลิกผันแนวพวยพุ่งคลุ้งแซ่ซ้อง ก่อเกิดส่งถ้อยแว่วแพร้วทำนอง สมานก้องสอดส่ายคล้ายย้ำชวน น้ำเสียงแผ่วพลิ้วลมบ่มหวนหา ดั่งหยาดฟ้าโปรยปรายในกำสรวล สิ้นมวลถ้อยซ่านสร้อยร้อยรัญจวน แว่วโหยหวนสายลมบ่มพฤกษ์ธาร รอฟังเสียงไพรพฤกษ์ ตรึกร่ำร้อง ส่งทำนองผันเปลี่ยนเวียนประสาน ฟังน้ำเสียงไหลซ่านผ่านหินสราญ คล้ายนงคราญครวญคร่ำย้ำลอยลม ประสานเสียงลมผวายามคราพร่ำ เหมือนตอกกล้ำย้ำหทัยล่วงเสกสม สิ่งผ่านมาความหลังสร้างอารมณ์ ผันแผลปมสิ้นสลายหวนคล้ายคืน. *** แก้วประเสริฐ. ***
29 มีนาคม 2551 21:56 น. - comment id 835579
แด่ คุณแก้วประเสริฐ ธารน้ำใสไหลซัดเซาะเกาะแก่งหิน ระรวยรินพริ้วแผ่วแว่วพิณผา เสียงครวญคร่ำร่ำร้องก้องพนา ลมพัดพาผันแผลปมล่มรักคืน
29 มีนาคม 2551 22:59 น. - comment id 835589
เสียงลมครวญหวนไห้กลางไพรกว้าง ฟ้าเวิ้งว้างยอดเขาชันลดหลั่นแถว ต้นไม้งามสูงต่ำล้ำเลิศแนว ยินเสียงแว่วธารใสที่ไหลริน กระท่อมน้อยซ่อนอยู่ดงไพรหนา กล่อมนิทราเพลงไพรให้ถวิล เย็นยะเยือกป่าหนาวเร้าดวงจินต์ ป่าไม่สิ้นมนต์ขลังที่ยังรอ
29 มีนาคม 2551 23:48 น. - comment id 835601
สวัสดียามดึกๆค่ะคุณครูแก้ว น่าจะฟังเสียงลมเป็นเพลงไพรพิศวาส หรือคีตาแห่งป่าเขาลำเนาไพร หรืออยู่ที่จิตใจคนฟังรึป่าวคะคุณครูแก้ว
30 มีนาคม 2551 03:34 น. - comment id 835612
Where is my V.I.P. fan club membership card? ha ha I'm kidding take care
30 มีนาคม 2551 11:35 น. - comment id 835663
สวัสดีวันหยุดค่ะลุงแก้ว อากาศร้อนๆ แบบนี้ไปเที่ยวไหนดีคะ
30 มีนาคม 2551 14:37 น. - comment id 835681
แวะมาซึมซับธรรมชาติค่ะ... คิดถึงค่ะ สบายดีนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ...
30 มีนาคม 2551 15:34 น. - comment id 835691
แว่ววังเวงเพลงพฤกษ์นึกหวาดหวั่น ห้วงแห่งฝันรัญจวนชวนใจหมอง สายธารราพาฤทัยไหลลอยล่อง เสียงร่ำร้องก้องไพรเพ้อใจครวญ โศกแสนโศกกำสรวลหวนโหยหา ลาแล้วลาลับล่วงห่วงหางหาย ดำใจดำทำได้ไยโหดร้าย ปล่อยให้ชายหมายคอยแสนน้อยใจ
30 มีนาคม 2551 17:11 น. - comment id 835710
สวัสดีครับ คุณแก้วประเสริฐ ปลายลมไล้โลมล่องละอองอ้าว จินต์จวนร้าวรานแยกจำแนกเสียง เรณูเนื่องเซื่องซึมแทรกสำเนียง พระพายเพียงพัดล้อให้ท้อใจ ***บทกลอนไพเราะมากครับ ช่วงนี้อากาศแปรปรวนมาก รักษาสุขภาพนะครับพี่
31 มีนาคม 2551 06:08 น. - comment id 835784
ไปพักผ่อนมาหรอค่ะครูแก้ว รันแวะทักทายยามเช้าค่ะ เช้านี้ที่นี่อากาศสดใสมากค่ะ นับถือเสมอ
31 มีนาคม 2551 10:49 น. - comment id 835831
คุณ ไหมแก้วสีฟ้าคราม กลอนไพเราะครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
31 มีนาคม 2551 10:50 น. - comment id 835832
คุณ กันนาเทวี ชื่อก็แสนเพราะกลอนก็งาม ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
31 มีนาคม 2551 10:53 น. - comment id 835834
คุณ ล่ออักษราลี สวัสดีจ้า ดีใจที่เดี๋ยวนี้กลอนจัดได้ว่าเข้าสู่ แนวหน้าได้แล้วนะ แต่อย่าลืมคำครูสั่งไว้ว่าหาก เราดีอย่าลืมตัวเสียล่ะจำไว้ด้วย ขอบใจจ้า แก้วประเสริฐ.
31 มีนาคม 2551 10:56 น. - comment id 835835
dear silver snitch Oh....thank you I happiness when you tell me v.i.p I love you and take care same same kaewprasert
31 มีนาคม 2551 11:00 น. - comment id 835838
คุณ ปราณรวี ขอบคุณ ภาพคุณผมมักจะเก็บไว้เสมอๆครับ อากาศร้อนมาก เดือนนี้ค่าใฟคงขึ้นอีกแยะเชียว การเที่ยวผมว่าที่ดีที่สุดคือ น้ำตกป่าเขาลำเนาไพร ดีกว่าการท่องเที่ยวทะเล เพราะทะเลจะดีก็แค่ตอน เช้าและตอนเย็นประเดี๋ยวเดียว กลางวันไม่ต้อง พูดถึงร้อนเสียยิ่งกว่าร้อนอีกครับ ส่วนป่านั้นสบาย ตลอดวันคืนครับ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
31 มีนาคม 2551 11:02 น. - comment id 835840
คุณ white rose ป่าเขาลำเนาไพร ทุ่งนา ผมชอบมากครับ อากาศก็สบายๆดีครับ ผมเองก็คิดถึงเสมอครับ ขอบ คุณในความห่วงใยครับขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
31 มีนาคม 2551 11:04 น. - comment id 835842
คุณ อินสวน ขอบคุณในกลอนที่ไพเราะนำมาฝากครับ ตลอดจนน้ำใจที่มอบให้ครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
31 มีนาคม 2551 11:05 น. - comment id 835843
คุณ กุหลาบน้ำตา ขอบคุณที่มอบกลอนงามให้ผมครับ ขอบคุณใน ความห่วงใยครับ หวังว่าคงจะสบายดีนะครับขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
31 มีนาคม 2551 11:08 น. - comment id 835847
คุณ กชมนวรรณ ไม่หรอกจ้าแต่ก่อนใช่จ้าศิษย์ที่รัก เพียง แค่รำลึกแล้วนำมาเขียนเพื่อฝึกสมองไม่ให้เป็น อัลไซเมอร์เท่านั้นเองแหละ ขอบใจมากนะจ๊ะ แก้วประเสริฐ.
31 มีนาคม 2551 11:23 น. - comment id 835859
เสียงลมผวาน่ากลัวจังเลยนะคะคุณลุง
31 มีนาคม 2551 11:58 น. - comment id 835867
คุณ เพียงพลิ้ว อุปทานหลอนลุงกระมังหลานรัก นอนคนเดียว นอนเล่นๆนะ ฟังเสียงนกใบไม้ไหวจ๊ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
31 มีนาคม 2551 12:39 น. - comment id 835886
เข้ามาอ่านกลอนเพราะๆค่ะ ไม่ไข้มานานกลอนยังเพราะเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน
31 มีนาคม 2551 13:33 น. - comment id 835903
คุณ Black MooN เหมือนกับว่ายน้ำแหละครับ หากเป็นแล้ว ยากจะลืมแบบเดิมไปได้ครับ มักจะเป็นเอกลักษณ์ ประจำตัวแต่ละคนเสมอ อยู่ที่ใครมีวิสัยทัศน์มาก น้อยแค่ไหนครับ ส่วนผมนั้นคงจะได้ก็เพียงเท่านี้ ครับ เพราะสมองย่อมเสื่อมถอยไปตามกาล ขอบคุณ ครับที่ยังคงแวะมาเยี่ยมเสมอ แก้วประเสริฐ.
31 มีนาคม 2551 18:16 น. - comment id 835957
สวัสดีค่ะอาจารย์แก้วประเสริฐ ลมหน้านี้ไม่เย็นเลยคะ ร้อนมากๆ..ไปเที่ยวอุทยานแห่งชาติร้อนปะคะ คิดถึงนะคะ
31 มีนาคม 2551 18:51 น. - comment id 835970
คุณ ผู้หญิงมือสอง ผมอยู่บ้านครับไม่ได้ไปไหนหรอกครับ แต่ เขียนเรื่องในอดีตที่เคยไปเที่ยวมาครับ ผมคิดว่า ระยะนี้สิ่งที่ดีที่สุดคือ ไปเที่ยวน้ำตกป่าเขา สายธาร น้ำไหลแหละดีที่สุดครับเพราะได้รับความร่มเย็น มาก อิอิ แต่ตอนขากลับซิครับจะร้อนอีกครับขอบคุณ ครับ แก้วประเสริฐ.