เก่า หรือทำให้ทุกเรื่องราวดูซีดสี หรือหลงรอยเหลือเพียงบทกวี ถึงวันคืนแสนดีเคยเบ่งบาน ว่างเปล่า ทั้งเรื่องราว บทเพลง และคำหวาน ถูกบอกเล่าเหมือนเป็นเพียงนิทาน ที่เล่าต่อมาเนิ่นนานนับกัปกัลย์ ความจริงหรือความลวง หรือว่าฉันเพียงถามทวงกับความฝัน เป็นจินตนาการหรือเป็นเรื่องของวานวัน เลื่อนลอย ไหวหวั่น และสับสน หลงทาง อยู่ในความอ้างว้างแสนวกวน อยู่ในทะเลความเศร้าที่ท่วมท้น กับความคิดถึงที่หม่น..ดั่งฝนมา
26 มีนาคม 2551 12:33 น. - comment id 834923
บางทีเรื่องที่ผ่านมา อยากจะลืมก็ลืมไม่ได้ค่ะ
26 มีนาคม 2551 12:35 น. - comment id 834924
เรื่องราวเก่าใหม่ ไม่เคยลืม ที่ 2 เผลอไม่ได้จริงๆอ่ะ แม่มดอ่ะ โป้งแหละ
26 มีนาคม 2551 12:44 น. - comment id 834928
หวัดดีครับ แม่มดใจร้าย กะ เพียงพลิ้ว ผมที่สาม.. แหะๆ
26 มีนาคม 2551 12:47 น. - comment id 834930
สวัสดีค่ะคุณหมอกจาง ยึดที่สี่ด้วยค่ะ ^_^ เก็บดอกไม้มาฝากค่ะ มะกี้ รีบ ลืมให้ แล้วก็รอยึดที่หนึ่งบ้านหลังต่อไปด้วย แหะ ไม่ยักกะมีคนลงกลอนแฮะ ขอบคุณค่ะที่เปิดบ้านให่ป่วน
26 มีนาคม 2551 13:45 น. - comment id 834957
กรเป็นที่ห้าแล้วกันครับ ท่าทางจะต้องไปโหวตให้พี่หมอกในสาขาที่ 4 แล้วหละ ก็ดูดิน้องนุ่งงี้ไม่ตอบเม้น ตอบแต่สาวๆ นะ มาเยี่ยมเยียนเขียนอ่าน
26 มีนาคม 2551 14:07 น. - comment id 834969
เรื่องเก่าเก่า รักเศร้าเศร้า เจ้าลืมเถิด มิก่อเกิด ความสุขสม อารมณ์หมาย ดั่งเมฆฝน ผ่านพ้นมา แล้วผ่านไป คืนท้องฟ้า นภาใส ให้งดงาม
26 มีนาคม 2551 14:15 น. - comment id 834974
กรณ์ นั่น พูดซะ.. ก็ไม่ถึงขนาดนั้น แหมม.. นิดนึง... ......................................... การัณยภาส ขอบคุณกลอนครับผม
26 มีนาคม 2551 14:44 น. - comment id 834993
เพราะดี แต่นึกกลอนแจมไม่ออก เอ!! หรือว่าควรจะเอาแบบอัฐตาขนมตาอีกทีดี
26 มีนาคม 2551 14:52 น. - comment id 835001
26 มีนาคม 2551 23:03 น. - comment id 835091
นานแล้ว ที่รานร้าวดังแก้วเปราะสลาย ควานหาเพียงความฝันอันว่างวาย ตามรอยรายของถ้อยคำล้ำคะนึง คว้าหาย ทั้งเงาพราย รอยคำ ร่ำลึกซึ้ง หรือเพียงบทกวีที่..เขาเพียงรำพึง จารจดครู่หนึ่งก็พึงไกล ใช่เธอหรือเปล่า หรือว่าฉันเหลียวหาอย่างอ่อนไหว จึงพร่านัยน์ตามองพลาดอยู่ร่ำไป กอดเอาไว้เพียงเสียงหยามที่ลามลือ กักขัง แม้ปล่อยก็ยัง...ไปก็ไม่ไกล...ไม่รู้หรือ เหมือนฝันคนเดียว..เคี่ยวขับนับนัยสื่อ ทั้งหมดคือ...เรื่องราวเก่า-เก่าที่เนานิรันดร์
27 มีนาคม 2551 16:54 น. - comment id 835212
เก่า เงียบเงียบ เหงาเหงา ช้าช้า ช่วงช้ำ ซ้ำซ้ำ น้ำตา เหว่ว้า วุ่นวุ่น คุ้นชิน ความจริง ฤา ความลวง เราก็ตัก ก็ตวงไปเกือบสิ้น หลงลืมกันไปเป็นอาจินต์ ได้ยิน เพียงบางครั้งและบางคราว หลงทาง บนความ เปลี่ยวบาง ระหว่างก้าว ถวิลหา อุดมคติร้าว ฝันถึง เรื่องเล่าจากสายลม แวะมาเสพย์อักษราครับ
28 มีนาคม 2551 13:07 น. - comment id 835367
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยือนครับ คุณก้าว..ที่กล้ส และคุณฝากฝัน และขอบคุณคุณแทนฯ กับกลอนเพราะๆ ที่เอามาแจม ขอบคุณกลอนอีกอัน จากใครบางคนที่ไม่ลงชื่อด้วยเช่นกันครับ
30 มีนาคม 2551 08:33 น. - comment id 835628
อ่านแล้วดี
3 เมษายน 2551 12:55 น. - comment id 836544
ปกติจะมาเป็นคนสุดท้าย ไม่รู้วันนี้ก็ด้วยรึเปล่า
18 เมษายน 2551 22:05 น. - comment id 840416
ขอบคุณครับ น้ำนมราชสีห์ ................................ น้ำ มาคนสุดท้ายจริงๆด้วยแฮะ //รอดูทีท่ามาหลายวัน ว่าจะมีคนมาต่อท้ายอีกรึเปล่า
1 พฤษภาคม 2551 21:46 น. - comment id 845269
สุดท้ายเค้าว่าจะได้แฟนหล่อนะ
15 มิถุนายน 2553 14:59 น. - comment id 1136518
เข้ามาอ่านอีกรอบ เลยเพิ่งเห็นว่า ตัวเองมายุ่งอารัยกะเค้าเนี่ย