กลับมาที่เดิม...ที่เก่า ที่ที่เคยมีเรา...เคียงคู่...ชิดใกล้ แต่วันนี้มีเพียงฉัน...กับความผูกพันที่ผูกใจ ส่วนใครบางใคร...คงอยู่กับใครบางคน บรรยากาศรอบตัว...ช่างคุ้นเคย แต่ใจเจ้าเอย...กลับหมองหม่น เพราะภาพเก่าเก่า...ยังคอยเฝ้าราวน ไม่อาจลืมได้สักหน...กับใครบางคน...ที่เคยผูกพัน จึงได้กลับมาที่เดิม ที่ที่เป็นจุดแรกเริ่ม...ของเธอและฉัน เพื่อเก็บสิ่งดีดี...ที่เราเคยมีให้แก่กัน เพราะรู้ตัวว่าไม่มีวัน..ลืมรัก..ลืมความผูกพันที่ผ่านมา
ผู้หญิงไร้เงา 18 มี.ค. 2551 20:49 น. - ID 113569 
1552
22
0
18 มีนาคม 2551 21:03 น. - comment id 832860
หน้าส่วนตัว
สวัสดีครับคุณตูน
ไพเราะ งดงาม ลึกซึ้ง เช่นเดิมนะครับ
ความผูกพันนี่แน่นเหนียวยากลืมเลือนจริงๆครับ
18 มีนาคม 2551 21:16 น. - comment id 832862
.....ตั๊กแก..... อิอิ
19 มีนาคม 2551 06:21 น. - comment id 832886
ใช่ค่ะ...เพราะความผูกพัน...ทำให้ใจของคนหลายๆคนตัดสายใยไม่ขาดไงคะ....
19 มีนาคม 2551 08:04 น. - comment id 832899
เศร้าอะไรคะ..วู้ฮูๆๆๆๆๆ
19 มีนาคม 2551 09:02 น. - comment id 832924
ความผูกพัน กับใครๆ หรือกับสิ่งใดๆในโลกนี้ ก็เหมือนโซ่ผูกใจไร้ปราณี ให้รอรีเรื่อยร่ำรำพันพึง ยากนักจักจากไป หรือตัดใจหลบหลีกหนี ไม่เหมือนนกจิตเสรี ไม่หวงที่เกาะคอนร่อนบินไป....
19 มีนาคม 2551 10:18 น. - comment id 832946
ผูกพันมั่นในรัก ลึกสลักจักหวัง พานพบเธออีกครั้ง หนอความหลัง..ฝังใจ ไมตรีจิตมิตรอักษร
19 มีนาคม 2551 10:30 น. - comment id 832948
สายลมพัดผ่านเพียงผิวกาย แต่ไม่เคยพัดใจให้หายคลายคิดถึง เราห่างกันแต่ความผูกพันยังตราตรึง งดงาม ลึกซึ้ง เกินกว่าจะลบเลือน รู้ดีว่า-- สายน้ำไม่ไหลย้อนกลับ เราต่างจับต้องความรู้สึกได้เพียงเพื่อน บางห้วงอารมณ์อาจมีน้ำตาไหวสะเทือน ไม่นาน-- ฉันคงต้องเคลื่อนหัวใจจากจุดเดิม เพลิดเพลินกับความหลังจนพอเพียง ฉันจะเก็บเสียงร้องไห้---ไม่ไหลเพิ่ม เธอจะเป็นภาพทรงจำที่งดงามเหมือนเช่นเดิม จากแรกเริ่ม-- และจวบจนวันลาไกลจุ๊บ ๆ วันนี้ไม่มีแรงจะคิดถึง เพราะเหลือเนื้อที่ส่งแรงรักให้อย่างเดียว อิอิ
19 มีนาคม 2551 10:47 น. - comment id 832957
เพราะผูกผันแห่งรักเกินกว่าตัด จึงเกี่ยวรัดหัวไจไวที่้ตรงนี้ ยังยึดอยู่กับช่วงเวลาที่แสนดี ในที่ที่ความรักเราเคยอบอวน
19 มีนาคม 2551 13:19 น. - comment id 833008
สวัสดีค่ะ กลอนเศร้าจังเลยน่ะค่ะ ยังไงก้เป็นแรงใจให้เสมอค่ะ
19 มีนาคม 2551 13:56 น. - comment id 833023
ฉันก็อาจมีบ้าง ในยามอ้างว้างสับสน แอบสนใจใครขึ้นมาสักคน อย่างไม่มีเหตุผลอันใด ขอเพียงเธออย่าได้ไหวหวั่น ฉันไม่ได้เปลี่ยนใจไปไหน ก็แค่ว่างจึงอยากมีใคร ไว้แก้เหงาใจก็เท่านั้น ไม่มีใครเหมือนเธอ เธอที่ทำให้ฉันละเมอใฝ่ฝัน ที่แอบไปมีใครใช่ว่าจะผูกพัน สำหรับฉัน มีเธอเท่านั้นที่เกี่ยวใจ กลับมาต่อที่เดิม มาเพิ่มวันให้ความสดใส บ้างครั้งอาจเผลอความรู้สึกออกไป เชื่อเถอะน่ะอย่างไรก็คือเธอ อิ อิ อิ มองฟ้าสิแล้วจะเห็นใครฝากแววตาไว้บนนั้น เค้าคิดถึงน่ะ
19 มีนาคม 2551 18:26 น. - comment id 833101
นาน ๆ ยิ่งมากคะ ความผูกพัน
19 มีนาคม 2551 21:44 น. - comment id 833140
ถึง คุณกุ้งก้ามกรามเพราะความผูกพัน จึงคงมั่น...ความห่วงหา แม้นจะผ่าน..กาลเวลา แต่ทุกครา...มิลืมเลือน *-*ความผูกพัน เป็นสิ่งสำคัญสำหรับมิตรภาพ ไม่ว่าจะเป็นมิตรภาพแบบเพื่อน พี่ หรือคนสำคัญ (คิดอย่างนั้นค่ะ) ขอบคุณสำหรับการแวะมาเป็นกำลังใจให้กันนะค่ะ*-* ถึง คุณฉางน้อย
ได้เลย อิอิ*-* ถึง คุณดอกบัว
20 มีนาคม 2551 00:01 น. - comment id 833171
คงไปสู้ชีวิตจนอิดหนา จึงกลับมาที่เก่าเก็บเงาหลอน คาดว่าเหลือคนเก่าคอยเว้าวอน หวังคำอ้อนยินดีเคยมีกัน คนเขามีหัวใจมีเลือดเนื้อ สิ่งที่เหลือมีเพียงแค่ความฝัน เคยรับกรรมช้ำตรมขมจาบัลย์ ชั่วกัปกัลป์คงไม่ลืมเคยปลื้มเธอ จะกลับมาทำไมให้ใจเจ็บ เฝ้าจัดเก็บเข้าส่วนลึกนึกเสมอ ถึงแม้ใจลืมยากอยากจะเจอ ก็แค่เพ้อตามอารมร์เคยตรมตรอม ทำใจมานานนักแล้ว
20 มีนาคม 2551 15:16 น. - comment id 833303
อรุณรุ่ง แดดส่อง ในห้องกว้าง เคยอ้างว้าง หมดสิ้น ไม่สงสัย กลิ่นกาแฟ หอมกรุ่น ละมุนลมัย ครุกรุ่นไอ ที่รัก ยามทักทาย ไม่ต้องไป ที่ใด หากมีเธอ สุขเสมอ ข้างเธอ เพ้อมิหาย ในห้องนี้ มีเธอ เคียงข้างกาย ความทุกข์คลาย สลายจบ ลบเลือนไป
20 มีนาคม 2551 18:47 น. - comment id 833371
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
20 มีนาคม 2551 23:52 น. - comment id 833492
ไม่เคยโกรธโทษใครแม้แต่น้อย โทษตัวเองต่ำต้อยเช่นก้อนหิน ถึงอย่างไรหัวใจไม่พังภินท์ ยังถวิลห่วงหาทุกคราคืน คำสัญญาจากใจเคยให้กัน มิแปรผันผองภัยไม่อาจฝืน เคยเปี่ยมรักเปี่ยมหวังยังยั่งยืน หัวใจชื่นเมื่อหวนกลับมารับขวัญ... คราวก่อนมันมีงอนเล็ก ๆ อิอิ
21 มีนาคม 2551 20:59 น. - comment id 833684
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
22 มีนาคม 2551 01:09 น. - comment id 833721
บอกแล้วอย่าหลงไปเชื่อใคร ฉันนี้ยังห่วงใยรักแท้และแน่นอน กลับหลังฉันนี้อยากเว้าวอน มาสิมาออดอ้อนด้วยรักและภักดี เรื่องหลังเรื่องแล้วให้ผ่านไป ต่อนี้ตลอดไปความรักเรามากมี สุขสันต์มากล้นแต่สิ่งดี ตราบจนพื้นปัฐพีกลบหน้าไม่ขอไกล ก็เพราะผูกพันจนแก้ไม่ออก
22 มีนาคม 2551 20:40 น. - comment id 833897
จะให้เชื่ออย่างไรในคำพูด โปรดพิสูจน์ให้เห็นเป็นสักขี ด้วยกลัวเจ็บช้ำช้ำย้ำวจี กลัวว่ารักที่มีไม่จริงใจ จึงขอให้พิสูจน์คำพูดเถิด เพื่อให้เกิดสิ่งดีที่ขานไข หรือหากไม่รักจริงทิ้งกันไป จะไม่ว่าอะไรให้ระทมไม่มีเงื่อนตายเงื่อนใดที่แก้ไม่ออกหรอก ส่วนใหญ่ที่แก้ไม่ออกเพราะไม่อยากจะแก้ซะมากกว่า ฉะนั้น คิดให้ดีพ่อหนุ่ม จะผูกเงื่อน หรือจะแก้เงื่อน ก็บอกมา อิอิ*-*
23 มีนาคม 2551 16:20 น. - comment id 834189
เธอมีเงื่อนให้แก้สักกี่เงื่อน เสียเวลาปีเดือนก็ทนได้ เงื่อนพิรอดเงื่อนตายหรือเงื่อนใด จะรีบแก้เร็วไวด้วยชำนาญ เรื่องแก้ไว้เหมือนกามนิตหนุ่ม พอเข้ากลุ่มกินขาดอย่างอาจหาญ ได้เลื่องชื่อลืมชามาช้านาน โจทย์เบิกบานเพราะแก้แย่จริงจริง... อิอิ
23 มีนาคม 2551 19:45 น. - comment id 834254
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
23 มีนาคม 2551 22:51 น. - comment id 834360
เธอประมาทว่าไม่แน่แก้ไม่ได้ เงื่อนพิรอดเงื่อนตายต้องพ่ายแพ้ คงจะกลัวหรืออายไม่ให้แก้ คนขี้แยผูกเงื่อนเหมือนท้าทาย ให้แล้วไปตามสบายอยู่ใต้เงื่อน ผู้คนเขาลืมเลือนสัมพันธ์หาย มัวแต่ตั้งข้อแม้แก้เงื่อนตาย กลายเป็นยายเหนียงยานบนคานทอง ว่าง ๆ จะมาเยี่ยมน๊ะ ยาย ..อิอิ
6 เมษายน 2551 21:51 น. - comment id 837281
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
6 เมษายน 2551 22:58 น. - comment id 837288
คำก็จอดสองคำจอดไม่ต้องแจว คิดดูแล้วคงชำนาญการวิเคราะห์ หญิงไร้เงามิใช่สาวขบเผาะ จึงเย้ยเยาะว่าไม่รอดต้องจอดนอน อย่างหมอดูการเมืองยังดูผิด ถ้าหากได้ใกล้ชิดรู้หนาวร้อน คงจะต้องวิเคราะห์ใหม่ใจสั่นคลอน เหมือนกระทิงถูกต้อนเข้าจนมุม... จะรู้จริงได้ไงหากมิได้สัมผัส...
7 เมษายน 2551 00:18 น. - comment id 837298
กลับมาที่เดิม .. อีกครา และสัญญากับตัวเอง เอาไว้หนา จะไม่ขอเจ็บ ขอปวด อย่างแล้วมา แต่วันนี้ ขอเก็บภาพติดตา .. ที่ติดใจ เก็บเอาไว้ เป็นเพื่อน ยามหดหู่ ยามเงียบเหงา อาดูร ใจสลาย ว่าครั้งนึง ..ยังมีเธอ อยู่ข้างกาย ใช่เดียวดาย .. เอกา เพียงลำพัง เก็บเอาไว้ ..หวนคิดยามท้อแท้ ยามย่ำแย่ เหมือนใจถูกกักขัง เพื่อย้ำเตือน ทุกสิ่ง ไม่จีรัง .. เรายังจากทั้ง ๆ .. เธอฉัน ..รู้สึกดี
7 เมษายน 2551 18:15 น. - comment id 837441
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์สักแก้วแก้เหนื่อยแล้วกันเนาะ อิอิ*-*
7 เมษายน 2551 21:00 น. - comment id 837452
ครั้นเดินจาก .. ที่เก่า ที่เคยยืน จะขอฝืน หัวใจ บ้างละหนา ในวันนี้ ทุกวัน ทุกเวลา ขอสัญญา ไม่ยึดติด อีกต่อไป วันเวลา หมุนเวียน เปลี่ยนไปแล้ว และน้องแก้ว วันนี้ เปลี่ยนใช่ไหม ตอบหัวใจ ตัวเอง ตามเป็นไป จะไม่ขอ ยื้อไว้ .. อีกแล้วเรา จะติดต่อ หรือห่างหาย นะคนดี ต่อแต่นี้ ฤดี คงไม่เศร้า บอกตัวเอง ให้คง ความเป็นเรา กลับไปเป็น คนเก่า .. ที่เดียวดาย * - * สบายดีคร้าบ .. งานก้อ เรือ่ยๆ มีงานที่รักทำเพิ่มขึ้น ก้อ เทรนน้อง ๆ ในออฟฟิศ แหละคับ พวกน้องฝึกงาน น้องเข้าใหม่ ในเนื้อหางานที่ต้องทำนะคับ ... ปล. คราวนี้ตอบไวมาก ๆ เลย ไม่น่าเชื่อ
8 เมษายน 2551 22:09 น. - comment id 837630
ถึง คุณไวยากรณ์
19 เมษายน 2551 20:43 น. - comment id 840793
ไม่ต้องขอร้องอะไรหรอก ฉันรู้ดีขอบอก .. ไม่ต้องห่วง กับความเดียวดาย ความเหนื่อยล้า .. ใดทั้งปวง จะเป็นเพียงสิ่งลาล่วง .. ตามเวลา ขอบใจนะ สำหรับความห่วงใย ขอบใจเธอ มากมาย .. กำลังใจ ยามอ่อนล้า กับทุกวัน ทุกเวลา ที่มีเธอเดินเข้ามา ยอมรับเลยหนา ทำให้รู้สึกมีค่า .. กว่าเคยเป็น ในวันนี้ที่ต้องเดิน ทางเพื่อฝัน สิ่งต่าง ๆ เหล่านั้น แตกต่างกัน ..กว่าพบเห็น จากที่เคยเห็นว่างานนั้น แสนลำเข็ญ กลับไม่ยาก ไม่เย็น ..หากใจเห็น ว่ามีทาง ปล. อ่า ไม่ดุคร้าบบ ใช้ทั้งพระเดช และพระคุณ ล้อเล่น และ ดุ สลับกัน เพื่อให้น้อง ๆ ได้มีความรู้ เตรียมตัว ก่อนเริ่มทำงานจริง คำคมที่น้องโดนแล้วอึ้ง "มาฝึกงานนะ ไม่ได้มาเอา เปอร์เดียม "
21 เมษายน 2551 14:53 น. - comment id 841358
สวัสดีค่ะ คุณไวยากรณ์ กำลังใจเพียรมอบที่ตอบกลับ เป็นพลังให้เพื่อนปรับความเหว่ว้า ยามเดียวดายเหงาใจในอุรา หันกลับมาความผูกพันนั้นยังรอคอย ยามเหงาเงียบทามความรู้สึก แต่ในส่วนลึกเพื่อนจงอย่าเหงาหงอย กาลเวลาอาจเปลี่ยนหมุนเวียนอย่างเลือนลอย แต่ความผูกพันเกี่ยวก้อยกันเหมือนเดิม คำว่าเพื่อนช่างล้ำลึก ฝั่งผนึกแนบใจให้พูนเพิ่ม อย่ากังวลเลยนะว่าจะไม่เหมือนเดิม ยังแน่นหนักทั้งเสริมโซ่มิตรไมตรี ขออนุญาตมาตอบแทนคุณผู้หญิงไร้เงาค่ะ พอดีตูนติดภารกิจบางประการที่มาตอบคุณไวยากรณ์ ไม่ได้ค่ะ และดอกบัวได้ติดต่อกับตูนเป็นการส่วนตัว ตูนก็เลยฝากดอกบัวให้มาบอกคุณไวยากรณ์ ว่าตูนว่างเว้นภารกิจเมื่อไรจะกลับมาตอบกับคุณไวยากรณ์ ด้วยตัวเองค่ะ โชคดีนะค่ะ
24 เมษายน 2551 18:57 น. - comment id 842613
ถึง คุณไวยากรณ์
14 พฤษภาคม 2551 00:03 น. - comment id 849579
กับเส้นทางที่ย่างก้าว.. เดินต่อไป ยังคงไว้ .. ซึ่งความเข้าใจกว่าที่เห็น ในบางครั้ง บางคราว อาจเคยหลงประเด็น เรื่องอาจแสน รำเข็ญ กว่าเป็นไป แต่ในวันนี้ ที่ได้ รู้สึกตัว ว่าที่เคย ตาพร่ามัว กับสิ่งไหน คงต้องยอมรับความจริง สิ่งเป็นไป และคงต้องทำใจ .. รับให้ได้ กว่าแล้วมา อาจจะคงต้องฝืน ตัวเองบ้าง อาจลาล้างความอ่อนโยน ความหรรษา แต่จะไม่ขอ ฝืนตัวเอง อย่างแล้วมา ว่าไม่รู้สึก รู้สา ... สักเท่าไหร่ อาจจะมีบางวัน รู้สึกท้อ ยังไงก้อ .. อย่าเซ้าซี้ จะได้ไหม อาจจะมีบางวัน .. รู้สึกเหนื่อยหัวใจ แต่จะขอไม่ .. ให้มันเนิ่นนานไป ขอสัญญา ฉันเองก้อเป็นปถุชน มีบางครั้งสุขล้น หรือหรรษา มีบางครั้งเศร้าซึม เคล้าน้ำตา มีบางครั้ง บางเวลา .. เงียบขรึมไป แต่หากเธอเข้าใจในตัวฉัน จะอย่างไร กระนั่น .. คงรับได้ ฉันหวังเพียง มีเธอ ..อยู่ข้างกาย ในวันที่แพ้พ่าย หรือฝันร้าย .. ขอพิงไหล่ร้องไห้นะคนดี
14 พฤษภาคม 2551 20:31 น. - comment id 849900
ถึง คุณไวยากรณ์
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
