ใจแบกรับซับซ่อนความรู้สึก ใจส่วนลึกแนบเหงาเงาสลัว ใจบอบช้ำร่ำร้องก้องระรัว ใจมืดมัวกลัวนักรักเริ่มเซา ใจมีแผลเรื้อรังใจชำรุด ใจยากยุดซุดท้อพ้อหงอยเหงา ใจดวงนี้มีรอยซ้ำเป็นเงา ใจขลาดเขลาร่วมทางร้างคนเชย เก็บสัมผัสรัดตรึงหนึ่งรักไว้ เก็บเยื่อใยวัยหวานยากเฉลย เก็บถ้อยคำล้ำค่าวาจาเอย เก็บลึกเคยเปรยบอกที่ซอกใจ น่าอนาถซากรักมักรู้สึก แม้นฝังลึกนึกคิดยากผลักไส แม้กำสรดรดรินผินหน้าไกล แต่กลับใกล้ใจระรัวมัวผันคอย ทนร้าวรอนซ่อนเก็บเจ็บเสน่หา แม้นปรารถนามาชื่นยื่นสุดสอย บอกกับใจให้จำอย่าสำออย แล้วหยิบร้อยสร้อยสายลายตำนาน
12 มีนาคม 2551 12:04 น. - comment id 831297
อยู่คนเดียวอกช้ำในค่ำคืน สะอึกสะอื้นร่ำไห้ในห้องสลัว หากทนได้เธอไปไม่พันพัว หากไม่กลัวใจสำออยจะปล่อยเธอ
12 มีนาคม 2551 12:45 น. - comment id 831312
แล้วหยิบรักถักร้อยสร้อยตำนาน แห่งคืนวารหวานขมสะสมอยู่ ยังเก็บไว้ในใจทุกอณู เตือนย้ำผู้เพียงพ่ายให้เข้มแข็ง..... ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะคะ.....
12 มีนาคม 2551 14:08 น. - comment id 831353
12 มีนาคม 2551 17:04 น. - comment id 831400
13 มีนาคม 2551 02:18 น. - comment id 831550
สวัสดีค่ะคุณเพียงพลิ้ว เป็นแขกคนแรกเสมอต้นเสมอปลายนะค่ะ ขอบคุณค่ะ สายสร้อยรอยตำนานว่าผ่านแล้ว คงต้องแคล้วแก้วรักเคยถักสาย บรรจงตกแต่งร้อยเป็นลวดลาย สื่อความหมายคลายรักปักสีหม่น สวัสดีค่ะคุณภัคสิตาพิชญ์ ลายสายสร้อยหมองหม่นพ้นคนร้อย เคยร่วมสอยคล้องสวมให้ห่วงหา เหลือสร้อยสายลายหม่นพ้นเวลา อนิจจาอย่าย้อนไปใคร่สวมเลย สวัสดีค่ะ คุณติตรากร สวัสดีค่ะคุณฉางน้อย ขอบคุณค่ะ
14 มีนาคม 2551 08:16 น. - comment id 831789
เข้มแข็งไว้คะ เวลาจะรักษาเองคะ