เศษข้าวสุกคลุกดินทนกินได้ หากทำให้ร่างกายพอหายหิว แม้วันนี้ชีวิตไม่ปลิดปลิว ก็เหมือนลิ่วร่วงเหวกลางเปลวไฟ มองคนที่มีพ่อยิ่งท้อแท้ มองหาแม่ไม่รู้ว่าอยู่ไหน นั่งกอดเข่าหนาวสั่นข้างบันได หวังอะไรกันหนอ..เด็กขอทาน มีเศษเสื้อเหม็นสาบกลิ่นคราบเหงื่อ ไว้ห่อเนื้อหุ้มใจที่ไร้บ้าน มีคุณค่าแค่ขยะใต้สะพาน มีวิญญาณผุผุเท่าธุลี ลูกนกคงหลงทางอยู่กลางป่า หมดปัญญาสูญสิ้นแรงบินหนี หวังใดใดเจ้าเอยไม่เคยมี ใจดวงนี้แหลกลาญไปนานแล้ว
ฤทธิ์ ศรีดวง 12 มี.ค. 2551 07:23 น. - ID 113392 
1185
3
0
12 มีนาคม 2551 10:08 น. - comment id 831270
จะมุ่งหวังอันใดในโลกนี้ แม้ลมต่อชีวีไม่มีหวัง เศษชีวิตเดินได้ไร้พลัง แล้วเซซังไปตามโลกที่โศกตรม ซากชีวิตผิดหรือถือกำเนิด สร้างให้เกิดพล่อยๆปล่อยขื่นขม เป็นเศษเดนทิ้งขว้างหว่างสังคม ทุกข์ระทมซมซานขอทานกิน ไม่หวังใครใดใดใจท้อแท้ หวังเพียงแม่พ่อรอถวิล จะไม่หลั่งน้ำตาให้ไหลริน ถามให้สิ้น ผู้กำเนิด เกิดฉันมาทำไม....
12 มีนาคม 2551 10:22 น. - comment id 831274
ชีวิตของคนเราเหมือนทุกคนมีเวรกรรม ที่ต้องชดใช้เลยค่ะ......
12 มีนาคม 2551 15:25 น. - comment id 831371
เห็นภาพนี้ทีไรสะเทือนใจทุกทีเลยค่ะ บทกลอนของ ฤทธิ์ ศรีดวง สะท้อนชีวิตออกมาชัดเจนเลย
...เป็นอีกมุมหนึ่งเล็กๆในสังคมที่กว้างใหญ่...แต่ไม่ยักกะมีผู้ใหญ่ให้ความสำคัญ
12 มีนาคม 2551 17:07 น. - comment id 831401
พี่ฤทธิ์คะ ฉางน้อยแวะทักทายคะ อ่านกลอน แล้วเศร้าเนอะ เฮ้อ.. บางคนมีกินก็กินซะเหลือเฟือ กินทิ้งกินขว้าง บางคนที่อดก็แทบไม่มีอะไรประทังชีวิต ส้งคมกว้างใหญ่ แต่น้ำใจคนหายากนัก
12 มีนาคม 2551 20:15 น. - comment id 831463
1.ท่านมหาขนบ นมัสการพระเดชพระคุณเจ้า ขอขอบพระคุณครับ ที่แวะมาเยี่ยมชม และฝากงานกลอนดีๆไว้ให้ขอรับ
12 มีนาคม 2551 23:52 น. - comment id 831520
หวังเพียงลมหายใจได้ต่อเชื้อ จวบจนเมื่อลำพังความหวังหาย หวังวันวานวาดหวังยังเปล่าดาย ก่อนตนตายขอสักครั้ง..ความหวังมี
13 มีนาคม 2551 11:05 น. - comment id 831601
หน้าส่วนตัว
ใจดวงน้อยแหลกลาญมานานแล้ว
โธ่ ดวงแก้วอยู่ไหนใครห่วงหา
อยากอยู่ใกล้จะเช็ดเกล็ดน้ำตา
ห่มด้วยผ้าทอฝันจากจันทรา
ประโลมลูบร่างไร้ให้คลายโศก
ความวิโยกหดหายที่ปลายฟ้า
จงต่อตั้งสร้างพลังหวังอีกครา
ขอเจ้าอย่าอมทุกข์ " จงลุกเดิน"
ด้วยจิตคารวะ
13 มีนาคม 2551 11:39 น. - comment id 831616
หวังสิ่งใดไม่เคยมีสมหวัง แค่เศษตังส์ยังไม่มีให้ซื้อหา คอยหมั่นคุ้ยลุยขยะต่อชีวา วาสนาเด็กน้อยช่างด้อยเกิน
13 มีนาคม 2551 20:49 น. - comment id 831706
ไม่ทราบสังคมปัจจุบันนี้เป็นไง หมูหมามันยังรักหวงลูกของมัน ทำไมมนุษย์แท้ๆกลับทำได้..เฮ่อ...เศร้า..
14 มีนาคม 2551 10:24 น. - comment id 831839
15 มีนาคม 2551 07:15 น. - comment id 832013
คุณฤทธิ์ เห็นภาพนี้ทีไรหดหู่มากทุกครั้งเลยค่ะ..นี่ ป รีบสกอร์ลงมาข้างล่างเลยไม่อยากเห็นเหมือน มีใครเอารูปนี้มาแต่งกลอนเรื่องทำนองนี้แระ มันเป็นภาพที่สื่อเรื่องนี้ได้เป็นอย่างดี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
