** เพื่อเธอคนเดียว ** พิศดาวเดือนล่องลอยคล้อยเวหาส แสงพิลาสผ่องพรรณประชันโฉม หฤทัยพรั่นตรึงห้วงดวงโพยม สิ้นแสงโสมสาดซึ้งคนึงรำพัน รักแรกพบสูดกลิ่นหอมผกามาศ แสงโสมคลาดหนีลับมิกลับหัน ห้วงเสน่หาหลงอาลัยใฝ่ลาวัลย์ ดุจดังฝันหลงชะแง้แลห่วงคอย ฉันใฝ่ปองเธอคนเดียวเท่านั้น มิอาจหันสิ่งต้องสนองละห้อย มาดแม้นฤทัยพินิจจิตเฝ้าลอย หยดรินย้อยพลีลงตรงอกตรม ผันอารมณ์ข่มไฉนฝากไขว่ฟ้า ยากสรรค์มาภิรมย์บ่มเสกสม สุดอาลัยแม้นงามยามปองชม ที่ลอยลมยากหาคว้าดาวเดือน ต่อนี้ไปใครเล่าจะโลมสมร แม้นอาวรณ์เสน่หาที่มาเฉือน มาดสุดสิ้นสิ่งรักยากจักเยือน มิลาเลือนเพื่อเธอเสมอหัวใจ ดุจดั่งคล้ายดวงแขที่แลลับ แสงระยับฟากฟ้าดาราใส บ้างกระพริบอิงไว้ในวิไล เหมือนสิ่งในอยู่ห้วงดวงฤดี เพื่อเธอคนเดียวเกี่ยวใจใฝ่ฝัน มิมีวันเสมือนเก่าเฝ้าโฉมศรี คงแต่คอยค้นหาน้ำค้างราตรี สู่เปรมปรีดิ์ดุจเธอเสมอนภา มาดเสน่หาอาลัยได้เพียงเศร้า ความว่างเปล่าชีวิตจิตหรรษา ขอสุขสรรค์ต่อชีวิตอาจปิดลา ยากที่หาเปรียบได้ดุจคล้ายเธอ. *** แก้วประเสริฐ. ***
7 มีนาคม 2551 19:37 น. - comment id 830125
มาอีกแระพิมอยากเป็นนางในฝันคุณลุงจริงๆๆคะไพเราะทุกกลอน
7 มีนาคม 2551 19:53 น. - comment id 830130
.. หวัดดีค่ะลุงแก้ว เพื่อเธอคนเดียว คนไหนน๊า .. หุหุ คิดถึงคุณลุง เสมอนะคะ
7 มีนาคม 2551 20:02 น. - comment id 830135
เพื่อเธอนั้นคนเดียวที่เกี่ยวจิต เฝ้าผูกมิตรคิดถึงซึ้งหนักหนา แม้นห่างไกลเคียงกันทุกวันมา ยังคอยเฝ้าครวญหาแต่ยาใจ สวัสดีค่ะ สบายดีไหมค่ะ นานแล้วไม่พบกันเลย
7 มีนาคม 2551 22:12 น. - comment id 830196
สวัสดียามดึกค่ะ คุณครูแก้ว เศร้าจังค่ะ เศร้าแบบงดงาม มีจริงมั๊ยคะ เธอคนนี้ อยากรู้ อิอิ
7 มีนาคม 2551 23:46 น. - comment id 830208
...สวัสดีค่ะคุณลุงแก้ว แวะทักทายยามดึกคะ คุณลุงใช้คำสวยจัง อ่านแล้วไพเราะมากๆค่ะ ขอบคุณสำหรับกลอนดีๆนะคะ
8 มีนาคม 2551 00:28 น. - comment id 830212
ทำทุกเวลานาทีที่ได้มีเค้าเป็นคนรักให้มีค่าที่สุด เพราะเมื่อเวลาผ่านไป คุณก็จะหันหน้ากลับมายิ้มให้วันคืนดีๆ ที่คุณตั้งใจทำ...จนกลายเป็นความทรงจำที่ดี อย่าปล่อยให้สายจนเกินแก้....พอมีโอกาศได้แก้ไขก็อย่าเหยียบซ้ำข้อผิดพลาดจนมองแทบไม่เห็น p.g. คงทำได้แค่.....ตะโกนก้องว่า"รัก" ในวันที่สายเสียแล้ว
8 มีนาคม 2551 01:46 น. - comment id 830223
8 มีนาคม 2551 03:10 น. - comment id 830230
สวัสดีค่ะ เพราะมากเลย
8 มีนาคม 2551 05:59 น. - comment id 830242
สวัสดีค่ะครู เยื่ยมเหมือนเดิมค่ะ
8 มีนาคม 2551 06:00 น. - comment id 830243
นั่งมองดาวเดือนเสร็จหรือยังท่านพี่ มาทานกาแฟเช้ากันก่อนครับ สบายดีนะครับ
8 มีนาคม 2551 07:13 น. - comment id 830257
ไพเราะครับ คำงดงามมาก ชอบครับ....
8 มีนาคม 2551 08:19 น. - comment id 830267
จะแย้มยิ้มหัวเราะเพราะใครหนึ่ง จะคิดถึงขมขื่นสะอื้นไห้ จะซาบซึ้งหวงหึงทั้งห่วงใย หนึ่งของใจมีอยู่เธอผู้เดียว เวลาเหงาๆเศร้าๆก็คิดไปประมาณนี้ค่ะคุณลุง
8 มีนาคม 2551 08:33 น. - comment id 830273
เวลาเหงา ๆ ก็แค่นึกถึงสิ่งที่ดี ๆ เคยให้กัน แต่นี้ก็อมยิ้มได้แล้วค่ะคุณลุง....
8 มีนาคม 2551 08:48 น. - comment id 830280
รัก จาก พราก ลา เห็นจะเป็นสัจธรรม เสียแล้วครับลุง...เหมือนวิถีของหลัก อนิจจัง...มีความรัก ประคองความรัก และ อำลารัก...เห็นจะมีกันทุกคนน่ะครับ ได้อรรถรสสำหรับใครที่กำลังเศร้าเพราะ การลาจาก..เก็บไว้อ่านตอนเหงานี่เยี่ยม ที่สุดครับ...
8 มีนาคม 2551 11:07 น. - comment id 830305
คุณ พิมญดา ฮ่าาๆๆๆๆจริงหรือเปล่าครับ ล้อเล่นครับผมก็ แต่งไปเรื่อยๆตามประสาคนแก่แหละครับพบอะไร ที่เจริญหูเจริญตาก็มาผสมผสานเขียนขึ้นมาครับ ก็เท่านั้นเอง รักคิดถึงเสมอครับ แก้วประเสริฐ
8 มีนาคม 2551 11:10 น. - comment id 830306
ยังเหงาอยู่อีกเหรอครับ..
8 มีนาคม 2551 11:11 น. - comment id 830307
คุณ สาวดำ-รำพันรัก ผมก็คิดถึงคุณและจำใบหน้าท่าทางครั้งนั้น ที่อนุสาวรีย์ชัยฯได้เสมอครับ สวยคมขำจริงๆแต่ ไม่น่าจะรำพันรักเลยเน๊อะอิอิ ผมก็แต่งไปเรื่อยๆ ตามอารมณ์แหละเห็นโน่นนิดนี่หน่อยก็เขียนขึ้น แหละครับ รักคิดถึงเสมอ แก้วประเสริฐ.
8 มีนาคม 2551 11:23 น. - comment id 830314
คุณ ผู้หญิงไร้เงา เธอคนเดียวเท่านั้นผูกพันจิต ยามหวนคิดถึงเธอดังเพ้อฝัน เริ่มเล่นกลอนผ่อนอารมณ์ชมลาวัณย์ แสนรำพันความรักประจักษ์ใจ เป็นคนแรกคนเดียวเท่าที่คิด ปั่นป่วนจิตในอัปสรตอนสดใส เคยร่วมเรียงกลอนไว้ในวิไล โอ้เหตุไฉนความคิดติดครวญนาง. ไม่ได้เจอเสียนานรักคิดถึงเสมอครับ หวังว่าคงสบายดีนะครับ อิอิ แก้วประเสริฐ.
8 มีนาคม 2551 11:26 น. - comment id 830316
คุณ ช่ออักษราลี สวัสดีจ๊ะ อยู่ดึกเหมือนกันนะ มีจริงซิจ๊ะแต่ เป็นคนอื่น คืออย่างนี้ ขณะเล่นเปตองท่ามกลาง เดือนเพ็ญงามผ่อง นักเล่นหนุ่มสาวเขาหยอกล้อ กันจ๊ะเลยทำให้นึกถึงอดี่ตที่เคยผ่านมาจึงนำมา ผสมผสานเป็นกลอนฉะนี้แล อิอิ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
8 มีนาคม 2551 11:29 น. - comment id 830318
คุณ ฉางน้อย อักษรสวยเหมือนฉางน้อยแหละจ้า ส่วนอื่น เกิดจากอารมณ์เองแหละ อิอิ สบายดีหรือรักเสมอ แก้วประเสริฐ.
8 มีนาคม 2551 11:33 น. - comment id 830319
คุณ p.g. แหม๋คุณนี่เหมือนคนรู้ใจผมเสียจริงๆนะครับ ใช่แล้วทุกๆคนย่อมบังเกิดความรักเสน่หากันหมด แต่จะรักษาไว้ให้ยั่งยืนได้ยาก มีทั้งสมหวังและผิด หวังกัน แต่สิ่งที่ฝังลึกอยู่ในห้วงแห่งความทรงจำที่ ดีๆแต่สิ่งนั้นเกิดพลาดพลั้งไปด้วยสาเหตุใดก็ตาม ย่อมนำทั้งความสุขและทุกข์มาให้เสมอ กลอนผม มักจะออกแนวเศร้าๆเหงาๆก็ด้วยเหตุฉะนี้แลครับ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ แก้วประเสริฐ.
8 มีนาคม 2551 11:39 น. - comment id 830320
dear silver snitch thank you everday I am to think for you evertime and miss you love same kaewprasert
8 มีนาคม 2551 11:42 น. - comment id 830323
คุณ ช.... ขอบคุณในคำชมครับ และขอบคุณยิ่งที่ กรุณาแวะมาเยี่ยมอ่านกลอนห่วยๆของผมครับ หวังว่าคงจะได้เจอกันอีกนะครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
8 มีนาคม 2551 11:46 น. - comment id 830328
คุณ นกยูง ขอบคุณที่ให้เกียรติและไมตรีอันงามยิ่งครับ ผมน้อมรับเสมอครับหากคิดว่าผมพอจะแนะนำ อะไรเพิ่มเติมอีกถามมาทางเมล์ผมได้นะครับ เพราะผมเองจะเป็นที่หมั่นไส้ของคนอื่นครับ ผมรู้ตัวผมดีครับ รักเสมอ สวัสดีครับ แก้วประเสริฐ.
8 มีนาคม 2551 11:51 น. - comment id 830333
คุณ คนบนเกาะ ผมเองเป็นคนชอบกลางคืนมากครับทั้งมีจันทร์ ก็งามไปอีกแบบหนึ่ง หากไม่มีก็มีดาวมากมายงาม ไปอีกแบบหนึ่งครับ ส่วนกลางวันนั้นไม่สามารถ มองเห็นดวงอาทิตย์ได้ครับ เลยรู้สึกเฉยๆครับ กลางคืนหากเป็นในท่ามกลางเขาลำเนาไพร ในเวลากลางคืน สดชื่นงดงามเกิดอารมณ์มากเชียวครับ ขอบคุณผมจะทานกาแฟทุกเช้าครับวันละหนึ่ง ถ้วยแทนอาหารเช้าครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
8 มีนาคม 2551 11:54 น. - comment id 830334
คุณ นายธนา ขอบคุณในคำชมครับ คุณก็ใช่เล่นเสียเมื่อไหร่ กลอนงดงามมากครับผมแวะไปเสมอ บางครั้งก็ คอมเม้นท์บางครั้งก็ไม่ได้คอมฯครับ แต่คิดถึงเสมอ ครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
8 มีนาคม 2551 11:58 น. - comment id 830337
คุณ เพียงพลิ้ว ด้วยสิ่งรักครั้งเก่าแสนเศร้าหวน สิ่งรัญจวนย้อนยอกเหมือนหลอกผี ยิ่งความหลังเฝ้าซึ้งผ่านตรึงชีวี แต่ก็มีทุกข์สุขคลุกเคล้าหทัย....อิอิ หลานรักคงจะ เหมือนลุงแหละจริงไหมเพราะเรารักกันนี่นา ฮ่าๆๆ แก้วประเสริฐ.
8 มีนาคม 2551 12:02 น. - comment id 830338
คุณ whitelily นั่นซิครับเหมือนเรากินอมยิ้มแหละพอหมด ไปก็ให้หวนคำนึงถึง แต่นี่ผมเห็นเขาหยอกล้อกัน ท่ามกลางแสงจันทร์ก็เลยวกหวนกลับครับ รักแรก นี่แปลกนะครับจะลืมเท่าไหร่ยากจะลืมได้ครับแม้ ว่าอายุมากผ่านไปนานแสนนานก็ตามทีแหละครับ จริงไหมครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
8 มีนาคม 2551 12:08 น. - comment id 830341
คุณ อรุณสุข นั่นซิครับเขาเรียกว่า "อนิจจัง" ทุกอย่างเปลี่ยน แปลงไปตามกาลเวลาครับ ขอบคุณที่ชมครับ ผมเองอายุมากก็เรื่อยๆเปื่อยๆมากๆย้อนกลับบ้าง เห็นปัจจุบันก็ย้อนดูตัวบ้างครับ เรื่องนี้เป็นเรื่อง ผสมผสานกันครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
8 มีนาคม 2551 12:12 น. - comment id 830343
คุณ สายลมทะเล ก็มีบ้างครับ ยามนั่งคิดคนเดียวและคนมีอายุ ก็มักจะเป็นแบบนี้ดังที่เขาว่า คนแก่มักจะนึกถึง แต่เรื่องในอดีตครับ ผมเองก็ไม่อาจจะหนีพ้นไป ได้ครับ ด้วยยังตัดตัณหาไม่ขาดครับ แต่ก็ดีไปอย่าง ที่มีที่นี่ให้ช่วยระบายอารมณ์ไม่ต้องเก็บกดคนเดียว ระบายอารมณ์เราไว้ครับ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ แก้วประเสริฐ.
8 มีนาคม 2551 14:39 น. - comment id 830373
...รักเดียวใจเดียว... ..เป็นความรักนิรันดร์กาล..เนาะ
8 มีนาคม 2551 16:26 น. - comment id 830405
สวัสดีค่าคุณลุงแก้วประเสริฐ.. ก็นางในภาพออกจะสวยปานนั้น จะไม่ให้เพื่อเธอคนเดียวได้ไงคะ
8 มีนาคม 2551 16:49 น. - comment id 830420
เธอคนนั้น คงมีความสุขมากเมื่ออ่านกลอนนี้นะค่ะ เพราะมาก ค่ะ
8 มีนาคม 2551 18:50 น. - comment id 830450
คุณ ไหมไทย ผมเองเป็นคนใจเดียวเสมอมาครับ อิอิ ชม ตัวเองซะแล้วเรา อันที่จริงมองเห็นคนอื่นเขา หยอกเย้ากันเล่นในระหว่างเล่นเปตองท่ามกลาง แสงจันทร์ พอเหงามาก็ย้อนกลับอดีตผสมผสาน กันดังกลอนนี่แหละครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
8 มีนาคม 2551 18:53 น. - comment id 830452
คุณ bananaleaf สวัสดีครับ ก็คงอย่างนั้นกระมังครับ สบายดี หรือเปล่าล่ะงานสอนนักเรียน ขอบใจมากนะครับ แก้วประเสริฐ.
8 มีนาคม 2551 18:57 น. - comment id 830456
คุณ สขิลา ผมว่าไม่หรอกครับเพราะมันนานมามากแล้ว ต่างก็แก่เฒ่ากันไปหมดแล้วล่ะ กลอนนี้เกิดขึ้น จากเห็นหนุ่มสาวเขาหยอกล้อกันเล่น ทำให้นึก ถึงเราเองสมัยหนุ่มๆก็แบบนี้เหมือนกันครับ เลยเขียนเวลาหวนอดีตมาครับ ขลบคุณนะครับ ที่แวะมาเยี่ยม หากว่างๆผ่านมาก็เข้ามาทักทายบ้าง นะครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ
8 มีนาคม 2551 20:27 น. - comment id 830477
สวัสดีค่ะลุงแก้ว สบายดีนะคะ
8 มีนาคม 2551 20:57 น. - comment id 830500
คุณ ปราณรวี ขอบคุณครับ ภาพผมเก็บไว้ลงกลอนแล้วครับ สวัสดีจน้า ตอนนี้อากาศไม่ดีเลยร่างกายเลยแย่ หน่อยครับ ทานยาเสมอๆแหละครับ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
9 มีนาคม 2551 07:22 น. - comment id 830613
รันก็มีความประทับใจยากจะเก็บไว้เพื่อไดระลีกนึก มีหลายเรื่อง แต่ตอนนี้ยัดๆๆ ใส่กล่องความทรงจำไว้ก่อน รอวันนั้นคิดถึงเรื่องไหนมากๆ ค่อยมาระบายให้ครูฟัง 555 สบายดีนะค่ะ เห็นหายไปหลายวัน ว่าจะเมล์ไปทัก อ้าวเจอแล้ว ทักเสียที่นี่เลยดีกว่า อิอิ รันสบายดีค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ ว่าจะส่งรูปเจ้าตัวเล็กและตัวโตไปให้ครูแก้วดูมั่ง อิอิ
9 มีนาคม 2551 12:24 น. - comment id 830690
คุณ กชมนวรรณ จ๊ะดีเหมือนกันจะได้ดูภาพหลานๆ หากโตมา ก็สอนวิชากลอนให้ด้วยนะจ๊ะ สุขภาพผมก็ไม่ค่อย ดีเท่าไหร่หรอก ที่หายไปนั้นไม่ใช่อะไรหรอกความ ขี้เกียจเป็นที่ตั้งจ๊ะ แต่ไม่ลืมหรอกพอได้อารมณ์ก็ รีบแต่งส่งเลยล่ะจ๊ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.