...งมงาย เวอร์ชั่น...มณีจันทร์... วันจะเคลื่อน คล้อยไป ใจยังมั่น มิเปลี่ยนผัน จากเธอ ยามห่างหาย คนที่รอ ตามหา มาแนบกาย คนสุดท้าย ที่ฉัน ฝันละเมอ ยังรักมั่น แม้เรา จะไกลห่าง มีอ้างว้าง บางคราว ยามพลั้งเผลอ ใจยังรัก มั่นคง ตรงแต่เธอ อยากพบเจอ อีกครั้ง ยังเฝ้ารอ ไม่รู้เธอ เหมือนฉัน บ้างหรือไม่ ในหัวใจ มีเรา หรือเปล่าหนอ รักฉันไหม ในใจ ยังเฝ้ารอ แต่มิท้อ ซักครั้ง ยังคงเดิม ชั่วฟ้าดิน สลาย ในภพนี้ หากไม่มี ผู้ใด ใคร่ส่งเสริม จะรักเดียว เกี่ยวใจ ให้เพิ่มเติม เหมือนคงเดิม แต่ครั้ง ยังผูกพัน รอตรงนี้ ที่นี่ ไม่มีเปลี่ยน วันคืนเวียน หมุนผ่าน ไม่ผกผัน จะรักมั่น คงเดิม เติมให้กัน สัญญามั่น นิรันดร์..ฉันรักเธอ... ...งมงาย เวอร์ชั่น...ยาแก้ปวด... เวลานานเนิ่นแล้ว ผ่านมา โดดเดี่ยวเคล้าน้ำตา อกกลุ้ม รอคอยร่ำร้องหา คนหนึ่ง เพียงเพื่อมาโอบอุ้ม รักให้คลายหนาวฯ ทางอาจยาวไขว่คว้า แสนไกล สูงสุดเกินหัว ใจ แตะต้อง คงไม่ผิดใช่ไหม จะรัก เพราะรักซ่อนคอยฟ้อง อาจเอื้อมไม่ถึงฯ จะดึงรั้งเหนี่ยวไว้ ทำไม ปลดปล่อยเขาออกไป สร่างเศร้า ไม่เหลือสิ่งอะไร ให้ชื่น ขมขื่นอกปวดร้าว แตกด้วยใจคนฯ วนเวียนในร่างนี้ งมงาย ดำดิ่งจมเจียนตาย หมดสิ้น หัวใจแหลกแตกสลาย คาที่ ร้าวรักอกแทบปลิ้น หม่นไหม้สาบสูญฯ ...งมงาย เวอร์ชั่น...อาราเล่... แม้เนิ่นนานแค่ไหน..ฉันไม่รู้ ยังคงรอเธออยู่..ไม่ไปไหน แม้วันนี้..อาจมีที่ห่างไกล แต่หัวใจ..มั่นคง..ตรงต่อเธอ เธอยังรักอยู่ไหม..ฉันไม่รู้ แต่ที่รู้..หัวใจฉัน..มั่นเสมอ ไม่เคยคิดเปลี่ยนใจ..ให้พบเจอ แม้ไร้เธอ..เพ้อเปลี่ยวหรือเดียวดาย คงไม่ผิดใช่ไหม..ที่ใจรัก ยังฟูมฟักหัวใจ..ไม่สลาย มิยอมให้เวลา..มาทำลาย แม้ว่าเธอ..จักหายไปแสนไกล ฉันยังมีหัวใจ...และได้หวัง เป็นพลังยืนอยู่..ให้สู้ไหว ยังมั่นคงต่อเธอ..ไม่เปลี่ยนไป แม้ใครมองงมงาย..มิวายรอ เธอมีทางเดินใหม่..ไม่เหมือนฉัน คงห้ามกันไม่ได้..ไม่รั้งขอ แค่ใจฉันรักเธอ..เท่านั้นพอ ชีวิตนี้..ฉันขอมีเพียงเธอ ตราบจนวันสุดท้าย..ในตัวฉัน จะขอมั่นผูกใจ..ไว้เสมอ เพียงเกิดมา..แล้วพาให้พบเจอ ที่พร่ำเพ้อละเมอหา..มาแสนนาน แล้วรู้ว่า...เธอมีค่ามากเพียงไหน ไม่เสียใจสักนิด..คิดขับขาน ไม่เสียใจแม้เป็น..เพียงวันวาน จะเปรียบปาน..รักเธอเสมอใจ ฉันจะอยู่ตรงนี้..ถึงที่สุด จะไม่หยุดรักเธอ..ไม่เผลอไผล แม้วันนี้..หยุดตรงที่..ไม่มีใคร ถึงยังไง ฉันก็...จะรักเธอ...
เพลง : งมงาย โดย : ชาคริต แย้มนาม จากภาพยนต์ : คริตกะจ๋า บ้าสุด...สุด เนิ่นนานเท่าไรไม่รู้ที่รอเธอ ฉันจำไม่ได้ ที่จำได้ดีคือฉันมีเพียงเธอ แม้นานสักแค่ไหน เธออยู่ที่ใด ยังรักกันไหม ฉันไม่รู้ แต่ที่รู้ คือฉันนั้นยังไม่เปลี่ยนใจ ยังอยู่ตรงนี้ ถึงแม้จะเหงาและเดียวดาย ไม่ผิดใช่ไหม ที่ฉันจะยังรักเธอ ไม่ว่าเธอกับฉันวันนี้ จะอยู่แสนไกล ก็ยังจะรอ อย่างมีความหวัง ยังคงไม่เปลี่ยนไป ไม่ว่าใครจะมอง ว่าฉันงมงาย ฉันก็ยังเหมือนเดิม เมื่อเธอมีทางชีวิตไม่เหมือนฉัน ฉันห้ามไม่ได้ แต่ฉันจะมีชีวิต เพื่อรอเธอ แม้วันสุดท้าย เกิดมาได้เจอ คนที่ตามหา มานานแสนนาน ทำให้รู้ ว่าเธอมีค่า มากแค่ไหน จะอยู่ตรงนี้ ถึงแม้ว่าฉัน จะไม่เหลือใคร ...จะรอแค่เธอ ถึงแม้ใครหา ว่างมงาย ไม่ผิด ใช่ ไหม ที่ฉันจะยัง รักเธอ ไม่ว่าเธอกับฉันวันนี้ จะอยู่แสนไกล ก็ยังจะรออย่างมีความหวัง ยังคงไม่เปลี่ยนไป ไม่ว่านานเท่าไร ยังมีเพียงเธอ ไม่ว่ายังไง ฉันก็ ยังเหมือนเดิม ไม่ว่ายังไง ฉันก็ จะรักเธอ
อาราเล่ 6 มี.ค. 2551 20:48 น. - ID 113266 
2166
12
0
6 มีนาคม 2551 20:50 น. - comment id 829739
บรื้น..บรื้น..บรื้น.. แซงโค้งมาเข้าวิน...ที่ 1.. อาศัยช่วงคู่แข่งคอมเจ๊ง..หุหุ..
6 มีนาคม 2551 21:02 น. - comment id 829742
มารายงานตัวก่องเจ้าค่ะ ที่ 2 ก็ยังดี เฮ้อ ดีนะ ที่คอม จัน เจ๊ง อิอิ เลยได้ที่ 2 มาครอง เย๊!!!
6 มีนาคม 2551 21:09 น. - comment id 829746
ภาพงามจับใจ บทกลอนไพเราะ หวานมิตรกวีสาม
6 มีนาคม 2551 21:15 น. - comment id 829747
แหม สาวๆๆๆทั้งหลาย หวานซะไม่มี
6 มีนาคม 2551 22:40 น. - comment id 829764
ปล่อยให้เขาผ่านไร้ ไม่สน ดีที่ยังมีคน อยู่ข้าง ทะนงคิดว่าตน เป็นหนึ่ง เย่อหยิ่งผยองบ้าง แค่รู้จองหองฯ สองตาแลทอดไร้ ไม่เห็น สะกดใจชาเย็น นิ่งได้ เสแสร้งรักไม่เป็น เหมือนเช่น มนุษย์บ่มีไซร้ เลือดเนื้อหัวใจฯ งมงายฉบับoriginal...
7 มีนาคม 2551 02:29 น. - comment id 829778
หน้าส่วนตัว
ดี จ้า หลานๆ...
คิดถึงมากเลยจ้า...ฝากกาพย์ 11 มม มาให้ชิมลางกันก่อนจ้า...
คิดถาคนาหึง จาพย์ร่ายกึงมานถึงหลา
ไม่เห็นหนั้นหลายหวา มีวันน้าเจือนมายึง
เห็นหลอนเปิดบ้านกลาน เบิกใบจานถาหลานยึง
ใจผวนกาพย์มาหึ้ง ถอยแม้นึ้งใต่ถึงแจ
ฝากมักถึงหลานรา แน้เพียงต่าเคื่อนมาแย
รังไกก็หาแม่ ค่อยเล็กแน้อันแค่เมา
ให้หลาขานตอบมาน กำผวนคารเจ้งหลานเก่า
พวกรัวเหมือนครอบเครา หยั้นหยอกเกาใคเข้าจง
นานเล้อไม่ได้แจว คล้าคลาดแมวขีแซวทอ
เพียงพุกให้สน่อ ขานให้หลอเม่ยท้อไอ......
คิดถึงจึงมาหา จึงร่ายกาพย์มาถึงหลาน
ไม่เห็นหน้าหลายวัน มาวันนี้จึงมาเยือน
เห็นหลานเปิดบ้านกลอน เบิกบานใจถึงหลานยา
จึงผวนกาพย์มาให้ ถึงแม้น้อยแต่ถึงใจ
ฝากมาถึงหลานรัก น้าเพียงแต่แค่มาเยือน
รังแกก็หาไม่ แค่เล็กน้อยเอาแค่มัน
ให้หลานขานตอบมา การผวนคำเจ้าหลานเก่ง
พวกเราเหมือนครอบครัว เย้าหยอกกันจงเข้าใจ
นานแล้วไม่ได้เจอ คลาดแคล้วมาขอแซวที
เพียงพอให้สนุก ขอให้หลานไม่ท้อเอย...
เด่วมาอีกรอบ...รอน้าแปปนึงนะ...
7 มีนาคม 2551 05:54 น. - comment id 829799
หวัดดี รอบ สอง จ้า หลานรัก....
เง็จสำรานม่องไต้ ทีกอำ
หลอแค่เรือในปำ ใส่ห้ง
เจียวมาทึ่งสาญรำ ปัวไท่
มานไน่แควกลับล้ง อย่าด้ลกังไว
ไมของปีเฝ่าจ้าก ซ้ามือ
ปีสิ่งเท่นถ่าวือ ใน่ช้า
สั่นนิ้งไคบันดือ ให้พิ่น ป่ายเปือ
คูนยิ่งสานนู้ร้า ช่วยแจ้งผ่อนเรา...
งานสำเร็จไม่ต้อง ทำอีก
เหลือแค่รอนำไป ส่งให้
จึงมาเที่ยวสำราญ ไปทั่ว
ไม่นานคงกลับแล้ว อย่าได้กังวล
มีของไปฝากเจ้า ซื้อมา
เป็นสิ่งที่ถือว่า น่าใช้
สิ่งนั้นคือบันได ให้เพื่อ ป่ายปีน
คานยิ่งสูงน้ารู้ ช่วยเจ้าผ่อนแรง....
เวลาตอนนี้ที่นี่ เที่ยงคืนกะยีสิบนาที ยังไม่ง่วง
เด่วน้ามาอีกสักรอบนะหลานนะ...
7 มีนาคม 2551 07:39 น. - comment id 829810
7 มีนาคม 2551 08:01 น. - comment id 829813
เพราะงมงายหมายใจว่าไขว่คว้า หญิบดาราพราวพรายฉงายฉงน มาใส่กล่องแกล้มฝันวันซุกซน เก็บเมฆหม่นบางบางเป็นบางครา เก็บอาทิตย์อุทัยมาใส่จาน มิให้ผ่านแสงส่อง ณ ท้องฟ้า เก็บจันทร์เพ็ญเด่นงามอร่ามตา ลอยลงมายังห้องเพื่อส่องใจ เก็บแสงแดดสายลมที่พรมพลิ้ว ให้ล่องลิ่วโลมกายจะได้ไหม เก็บสรรพเสียงสกุณาสง่าไพร บรรเลงในดินแดนแสนโสภี เก็บกลิ่นหอมยวนใจมาลัยป่า และบุบผาดอกฝันอันหลากสี เก็บผืเสื้อโบยบินถิ่นเสรี ประดับที่แทนใจให้โบยบิน เก็บสายธารถะถั่งที่หลั่งไหล เพื่อดับไฟแห่งโกรธอันโหดหิน เก็บดอกหญ้ารายเรียงอยู่เคียงดิน ประดินถิ่นแดนดาวให้พราวพราย เพราะงมงายหมายใจว่าไขว่คว้า เก็บเวลาไหลย้อนก่อนจะสาย เก็บความฝันบันเจิดสลักลาย แด่หญิงชายหมายฝัน วันงดงาม....
7 มีนาคม 2551 08:22 น. - comment id 829817
กลอนดีมีความหมาย เก่งทั้งสามสาว เพลงเพราะ ถูกใจคนแก่ ค่ะ
7 มีนาคม 2551 09:19 น. - comment id 829830
ดีจ้า.......คุณ เล่ พี่จัน พี่ยา......
7 มีนาคม 2551 09:27 น. - comment id 829834
โห้....ทรีอินวัน..เชียวเนาะ
7 มีนาคม 2551 10:17 น. - comment id 829865
รักของฉันดั่งธุลีไม่มีค่า ไร้ราคายังภูมิใจใคร่เสนอ มอบรักแท้จริงใจให้แด่เธอ รู้ว่าเก้อเธอไม่สนจะทนเอา เจ็บกี่ครั้งชังกี่หนรักคนนี้ หลายครั้งที่ติดบ่วงลวงจนเขลา ความฉลาดไปไหนในใจเรา ช่างโง่เง่าใจปักรักดักดาน ปากว่าแค้นหนักหนาเวลาโกรธ เขาขอโทษง้องอนอ้อนเสียงหวาน เพียงเท่านั้นเศร้าลายิ้มหน้าบาน แม้ร้าวรานอีกแสนครั้งยังไม่ตาย ปล่อยใจเพริศเตลิดไปให้ที่สุด คิดจะหยุดความหลงคงจะสาย รักหวานวนปนหดหู่อยู่มิวาย แม้นเสียดายอย่างไรรักไม่คืน ถึงเขาหลอกแต่เต็มใจให้หลอก ถึงช้ำชอกเพียงใดใคร่จะฝืน ถึงสาหัสทุกข์หนักจักกล้ำกลืน ยอมสะอื้นร่ำไห้แต่ใกล้คุณ
7 มีนาคม 2551 10:22 น. - comment id 829867
สนิทสนมกลมเกลียว แน่นเหนียวกันหนักหนา สามสาวเล่จันยา สุขอุรา..พาเพลิน ไมตรีจิตมิตรอักษร
7 มีนาคม 2551 11:24 น. - comment id 829900
มารายงานตัวช้าไปหน่อย คอมที่บ้านเจ๊ง อิอิ แต่เย็นนี้ซ่อมแล้วเจอกันเร็วๆนี้อิอิ
7 มีนาคม 2551 13:16 น. - comment id 829937
ทะยอยเก็บกู้ก่องดีก่า จะได้ไม่เหนื่อยมาก
ตอบ เพื่อนซ่าส์ ยาแก้ปวด ดวดแต่สิงห์
หน้าระรื่นตื่นตาคว้าที่ 1
ด้วยรีบบึ่งแซงโค้งโก้งตูดหนี
ไม่รอเพื่อนเลยหนา แหม!!น่าตี
เห็นว่าเป็นเพื่อนซี๊เลยจำยอม
อุเหม่!! ไม่ยอมกันเลยนะเพื่อน ขอที่ 1 มั่งก็ไม่ได้
ตอบ อาคุง (อย่าให้ใครฯ)
ขอบใจนะอาคุงที่มุ่งมา
แล้วเอื้อนเอ่ยวาจาก่อนลาหาย
ยังติดตามเหมือนเก่าเงาตามกาย
มีความหมายมากพอ..ขอขอบคุณ...
แต๊งกิ้วเจ้าค่ะ อาคุง ที่แวะเข้ามาทักทาย
ตอบ คุณช่อฯ
ด้วยสามสามคราวนี้มิมีซ่าส์
ร่วมสรรหาเพลงหวานประสานเสียง
มาเรียงถ้อยร้อยคำนำมาเรียง
สื่อสำเนียงอักษราว่าโคลงกลอน
ดีจ้า คุณช่อฯ วันนี้มาแนวหวานเปิดบ้านเจ้าค่ะ
แต่มิรู้ว่า เม้น จะเละป่าวโจทก์เก่าเยอะเหลือเกิน อิอิ
ตอบ เพื่อนซ่าส์ ยาแก้ปวดดวดแต่สิงห์ (รอบถล่มกันเอง)
นานเท่าไหร่ไม่รู้ ที่รอ
จำไม่ได้แล้วหนอ รักร้าง
มอบให้ไม่เคยพอ ต้องจบ กันไป
เคยมั่นพลันเคว้งคว้าง หมดแล้ว หัวใจ
ยามเธอไกลปวดร้าว เต็มที
เคยมอบสิ่งดีดี กลับช้ำ
ไม่อยากเชื่อว่ามี วันจบ
เก็บเรื่องราวซ้ำซ้ำ ตอกย้ำ อยู่เสมอ
เพื่อนเอ๊ย ไหงเล่นกันเองเล่า
7 มีนาคม 2551 14:17 น. - comment id 829962
. อ่านเรื่องราวความรักชงักอยู่
ยังขาดคู่เคียงข้างว่างใช่ไหม
ป้าเหมือนกันฝันเฟื่องเรื่องหัวใจ
ง้อยังไงไม่เห็นเหมือนเช่นเคย
ออกเรือล่าหาอยู่ดูป้าซี
กลางนทีท่องเที่ยวเปลี่ยวอกเอ๋ย
ทุกทิวาราตรีไม่มีเลย
เหงาสุดเอ๋ยเปรยแต่รักมิยักเจอ
อยากตัดรักหักห้ามกลับลามลุก
ก็เลยจุกคลุกระกำช้ำเสมอ
คิดขึ้นมาน้ำตามาเลยเธอ
บางครั้งเบลอเผลอพร่ำร่ำอาลัย
รักงมงายก็หมายได้อย่างนั้น
กว่าถึงวันวิวาห์หน้าสดใส
จะมีคู่ต้องคอยดูให้รู้ใจ
ดูดูไปใช่เลยจึงเอ่ยรัก
แต่ไม่รู้หลอกนะถ้าหากหลง
คงมึนงงง่วนอยู่ไม่รู้หัก
มีแต่ตามห้ามไม่ไหวใจมันรัก
แสนหน่วงหนักรักไม่หน่ายไม่คลายคลอน
7 มีนาคม 2551 14:19 น. - comment id 829967
ผนึกกำลังได้อย่างน่าทึ่ง... นับถือ ... นับถือ...
7 มีนาคม 2551 14:25 น. - comment id 829974
มาอ่านคารม "งมงาย" ของสาวๆ เจ้าค่ะ...
7 มีนาคม 2551 14:28 น. - comment id 829979
ดีจ้า หลานเล่........ ค่อยๆกู้อะดีแล้ว ดอกมันจะน้อยลงด้วย ขืนกู้มากไป เดี๋ยวไม่ พอจะส่งดอกนะหลาน.....น้าแวะมาอีกครั้งเพราะเมื่อคืนดัน เผลอหลับไปเลยไม่ได้แวะเข้ามาวาง นี่ก็พึ่งตื่นจ้า ตอนนี้ประมาณ เก้าโมงครึ่งแล้วคืนนี้คืนสุดท้ายที่นี่ พรุ่งนี้ก็กลับแล้วจ้า.... น้ามีกาพย์ฉบังมาที่เล่ชอบมาฝากเล่ด้วย อิอิอิ ต้านรับหลอนคอนบ้านกลืน ช่าสุขอุรืน คีวันนื้นใน้ชื่นจา ไหลหายปานช้ายนานหลา เน้าคิดถึงจ้า เพาใจศร้าสัยอาแลน ทวงคำแห่นใขแก่นจอง เลยลาพย์ผวนกอง ใสแบบห้องจู้ลองเดา ตั่นละแวใหงแท้เจา ศรั้ยตรมฤเทา ฝึ้งคำเนารืนเจ้าคอ จอนลงเกล้าพายเศร้าคล รันมานานวอ ขอมวางบอนื้นขอคา....... ต้อนรับหลานคืนบ้านกลอน ชื่นสุขอุรา คืนวันนี้น้าชื่นใจ หลานหายไปช้านานหลา น้าคิดถึงเจ้า พาใจเศร้าแสนอาลัย แทนคำห่วงของแก่นใจ เลยลองผวนกาพย์ สองแบบให้เจ้าลองดู แต่ละวันเหงาแท้ใจ เศร้าตรมฤทัย เฝ้าคำนึงรอเจ้าคืน เจ้าลงกลอนพอเศร้าคลาย รอมานานวัน ขอวางบอมน้าขอคืน....... น่าจะได้อีก 2 รอบนะ รอ น้า แปป..
7 มีนาคม 2551 15:05 น. - comment id 830007
7 มีนาคม 2551 17:21 น. - comment id 830046
สวีดัดเพื่อนรัก.. หายไปนานคิดถึงง่ะ..ฝากโคลงเมาไว้อันนะ..หุหุ หักเพื่อนเร็นเบื่อยหน่น กลาวยอน แอ่งส่าห์ตุกลามอน ใพ่เหื้อ พักที่เรื่อนเตาหงอน เต่นแล่ง ถักเหนื่อยน้าอ่อยเหนื้อย แต่มแต้งคลาโมงฯ นี้แจ๊คก้าไต่แว้ง บาวแยบ เลาเพื่อนเอ่นท้าแบบ ตู่ส้อ เพ็กซ์มดอวกท้วยแมบ ครอนก่าว คู้ต่อสิดทากย้อ ดอดเรื้อนเฝื่อนพูงฯ เห็นเพื่อนรักบ่นเหนื่อย กลอนยาว อุตส่าห์แต่งกลอนมา เพื่อให้ เพื่อนที่รักตอนเหงา แต่งเล่น ถ้าเหนื่อยนักเอื้อหน่อย แต่งแต้มโคลงมาฯ น้าแจ๊คกี้แต่งไว้ แบบยาว เล่นเพื่อนเอาแทบบ้า ต่อสู้ พวกมดเอ็กซ์แทบม้วย คราวก่อน คิดต่อสู้ท้อยาก เดือดร้อนฝูงเพื่อนฯ ไปทุกบ้านแระจะพลาดบ้านนี้ได้อย่างไร..
7 มีนาคม 2551 16:42 น. - comment id 830067
๑ ฟังกระแสสาวหนุ่มให้กลุ้มแล้ว วิเวกแว่วเพลงหวานที่ขานไข ดูเสนาะเพราะพริ้งนะมิ่งใจ สำเหนียกในถ้อยคำที่รำพัน ๒ แต่ขัดใจสักนิดที่คิดไว้ เลือกคนให้เหมาะสมจะคมขวัญ ที่เลือกมาเว้าวอนอ้อนจำนรรจ์ เสียงดูสั่นอ้อนส่งไม่ตรงใจ ๓ หัวข้อเรื่อง งมงาย หมายสื่อสาร จากบนคาน ทิ้งส่ง ตรงมาให้ ดูน่ารัก จั๊กกะจี้ ที่หัวใจ เหมาะกับวัยโฉมงามทั้งสามคาน ๔ ยาแก้ปวดพี่ใหญ่วิไลพักตร์ งมงายรักกับใครให้ตอบสาร หากรุ่นนี้งมงายคงคลายนาน กว่าถึงกาลเลิกงม..คงตรมทรวง ๕ อาราเล่น้องรองของบ้านนี้ ก็งามศรีโสภาน่าแหนหวง แต่ไฉนหลงงมกับลมลวง หลงติดบ่วงไม่สมที่งมงาย ๖ มณีจันทร์น้องสามงามระย้า ก็โสภาไม่น้อยต้องพลอยหงาย มาร่วมหลงงงงวยไม่ขวยอาย หวังสบายทิ้งสาแหรกที่แบกคอน ๗ ยอมจะทิ้งคานทองตรองดูไหม ที่ครรไลรักห้วงใช่ลวงหลอน หากไม่รักแค่พาหลงเข้าดงดอน จะอาวรณ์ที่หวังกลับพังภินท์ ๘ สดับถ้อยร้อยกลอนเป็นตอนต่อ มีโคลงจ่อตรงกลางวางไว้สิ้น จะขอตอบสารไซร้หวังให้ยิน เผื่อจะสิ้นพิษหลงที่งงงัน ๙ อันว่าคำ งมงาย ความหมายแย่ คือไม่แน่ในจิตชอบบิดผัน ทั้งเซอะซะลุ่มหลงไม่ตรงกัน ไม่รู้ทันใครเขาเพราะเรางง ๑๐ ทุก งมงาย ไม่ดีดังที่อ้าง ไม่สืบสร้างปัญญาดั่งประสงค์ ด้วยว่าเกินเหนี่ยวรั้งตั้งใจตรง ยอมจะลงห้วงเหตุกิเลสครอง ๑๑ งมงายรักเรื่องราวที่กล่าวอ้าง งมงายในรูปร่างอันพร่างผ่อง งมงายในถ้อยรักหนักทำนอง ต่างเรียกร้องรักคงให้งงใจ ๑๒ งมงายเรื่องไร้สติจะพิสูจน์ เช่นพรายภูติ พระเวทย์ สังเกตได้ จะหาหนึ่งหลักฐานมาค้านใย ก็เพราะใจมันหลงจึงงงงัน ๑๓ งมงายในทรัพย์สินถิ่นที่อยู่ ให้อู้ฟู่โตใหญ่กระไรนั่น รองเท้าคู่เหยียบแสนแห่แหนกัน เป็นเพราะนั่นก็หลงไม่ปลงจินต์ ๑๔ งมงายในยศถาบรรดาศักดิ์ ให้คนภักดิ์อวดโอ้โอ่ทั้งสิ้น เพียงชั่วงานกาลพ้นก็หล่นดิน จึงจะสิ้นความหลงปลงสังวร ๑๕ งมงายในมิจฉาทิฐิสร้าง ไม่รู้ร้างถูกผิดเบือนบิดหลอน ด้วยโลภหลงปลงหาที่อาวรณ์ ไม่อาทรมิตรมวลจะรวนร้าว ๑๖ งมงายในมรรคผลที่ตนสร้าง ไม่ยอมร้างกำไรดังได้กล่าว เพียงสัมฤทธิ์ในเจตน์ทุกเหตุคราว ทุกเรื่องราวลุ่มหลงมิปลงใจ ๑๗ งมงายในความคิดชอบปิดกั้น เพียงตนสรรค์จำเพราะเหมาะสมัย มิเคยรับฟังความหรือถามใคร ด้วยว่าใจลุ่มหลงไม่ปลงตน ๑๘ งมงายในสังคมนิยมยอด ทั้งค่อนขอดยกตัวกลัวไม่สน อยากเป็นหนึ่งเชิดหน้าท้าผู้คน ให้มายลตัวนี้ว่าดีดัง ๑๙ ย้อนกลับมาเกือบจะหาย งมงายรัก ร่วมสลักเติมเต็มให้เข้มขลัง กลอนห่อโคลงโยงไปไม่จีรัง เพียงคาดหวังให้สมแฟนงมงาย.. ๒๐ ไม่อยากให้งมงายในสายรัก เพียงประจักษ์ งมใจ ใช่ความหมาย งมให้รู้คู่กันจนวันตาย ดีกว่าหมายเหมาะสมงมผิดคน ๒๑ ฝากสารใจให้นรีที่เอ่ยอ้าง จงแรมร้างงมงายคลายเหตุผล จงต่อสู้รู้ไซร้กับใจตน พาให้พ้นห้วงตรมที่งมงาย... วันนี้มาเยี่ยมช้าไปนิดมาเห็นเพลงเพราะ มากกลอนโคลงก็งดงาม..เลยอดที่จะขอแจม ด้วยไม่ได้...เรื่องงมงายนี่ได้ไอเดียเอามา เสริมนิดนึง..คงไม่ว่ากันนะครับ.... นัดกะพี่แจ็กไว้ด้วยว่าจะมา.....
7 มีนาคม 2551 18:55 น. - comment id 830103
Uncle Jackie... Arale really love your garp 11 m and klong mao... She wants some more..please...please..
7 มีนาคม 2551 18:57 น. - comment id 830105
ดี จ้า หลานเร่ รอบที่เท่าไรก็ไม่รู้จ้า... ตอนแรกว่าจะหย่อนอีก 2 แต่เห็นอาการแล้ว น้าเลยเปลี่ยนใจยกยอดไปคราวหน้านะหลาน ว่าจะส่งกาพย์สุรางคนางค์แบบ ผวนมาแจมซะ 2 บทที่พึ่งเสร็จใหม่เอี่ยมเลยนะ ไม่เป็นไรเดี๋ยว น้าเพิ่มเป็น 4 บทก่อนแล้วค่อยฝากมาคราวหน้า ละกัน.....งานนี้พอคันๆมันๆนะหลานนะ บ๊ายบายจ้า
7 มีนาคม 2551 19:08 น. - comment id 830111
อูยยยย เห็นเค้าเม้นกันดุเดือด ป้าแก่ ๆ ขอถอยดีกว่าจ้า นั่งหม่ำอมยิ้มอ่านดีกว่าเนาะ ม่ายหวาย ความสามารถไม่ถึง อิอิ
7 มีนาคม 2551 20:04 น. - comment id 830136
ตอบ น้าแจ๊คเจ้าขา เก็บกู้ 11 มม.
จ้าน๋า ยาถึงใม คราบอกใน้ ว่านเปิดบ้า
ใตจก มาพย์เป็นกา หนาเจ้าค้า จายบ้าตะ
กวนผาพย์ ยักยวนนี้ มายมากมี กำชีชะ
ล่ำเย็น เซยเละละ ตาโกนว่ะ พาแล้วน้อ
คี่แน้ ก้วกแทบอ้อ พ่วยไม่ชวก ก้าไม่ว่อ
ไร้ห้อง ก่าน้ำตอ ลาเวรอ ห้อยหลุดใล
รังไก ก็หาแม่ นื่อในแหล ม่าจริงไน้
กล้างแหลน แปนวิ่งไจ้ แม่นมีไฟ ไซร,อก,คบ
มี้เน้น จะก่อนนบ ร้อนพักกบ ทังวันหลบ
เห,ลั่ว ไอ่เป็นฟบ ค้ากับนบ ตบตอนจาย
น้าจ๋า ใยถึงมา ใครบอกน้า ว่าเปิดบ้าน
ตกใจ มาเป็นกาพย์ น้าเจ้าขา จะบ้าตาย
กาพย์ผวน ยียวนนัก มามากมาย กะชีช้ำ
เล่นยำ ซะเละเลย ตะโกนว่า พอแล้วน้า
แค่นี้ ก็แทบอ้วก พวกไม่ช่วย ก้อไม่ว่า
ร้องไห้ ก่อน้ำตา รอเวลา ให้หลุดลอย
รังแก ก็หาไม่ แน่ใจหรือ ไม่จริงน้า
แกล้งหลาน ไปวิ่งแจ้น ไม่มีแฟน ซบ,อก,ใคร
เม้นนี้ จบก่อนนะ รบพักก่อน ทบวันหลัง
หัวเล่ อบเป็นไฟ คบกับน้า ตายตอนจบ
แง แง แง โป้งคุณน้าแจ๊คแร๊ะ แทบตาย แง แง แทบอ้วก
ตอบ น้าแจ๊ค อะเกน เก็บกู้ โคลงมาว
ล่าแทบเบ้สึ่งซุด น้ายชา
ใคล่ฝากโฮงบ้ายตา แหย่วรู้
ดาแล้ววู่น่ายอา ก่มเลือบ
คน,วก,วำแม่วใคล้ ลี่เน้ ลานลน
หนาเจ้าค้าแบ้วหลอบ ขอมยอ
เล้ช่วยล่าพอมออ อ่อข้อน
เบ็บว่ากอก,รอมส์บอ เลิดเป่ บาม่าน
นักไม่ร้าอ่อนอ้อด ถล่านบ้ม ลั่งเพ
เล่แทบบ้าสุดซึ้ง น้าชาย
โคลงฝากให้บ้าตาย อยู่แล้ว
ดูแล้วว่าน่าอาย เกือบล่ม
คำ,วก,วนไม่แคล้ว เล่นี้ ลนลาน
น้าเจ้าขาบอบแล้ว ขอยอม
น้าช่วยเล่พอออม อ่อนข้อ
บอกว่าเก็บรอบอมส์ เล่เปิด บ้านมา
น้าไม่รักออดอ้อน ถล่มบ้าน เล่พัง
เฮ้อ แง แง แง คุณน้าใจร้าย แง แง โป้งแล้ว โป้งๆๆๆ
ตอบ คุณคนบนเกาะ
(คุณ)คนบนเกาะเลาะมาพาทักทาย
หอมไม่หายกาแฟแก้มึนหัว
ขอห้าแก้วใหญ่ๆให้ดกรัว
น้ำลายยั่วหอมสาคูอู้ฮูเปรม
ขอ 5 แก้วใหญ่ๆ กะสาคูร้อนๆสักที่เจ้าค่ะ
หากจะกรุณา มึนส์ ตึบๆๆๆ
ตอบ ท่าน บนข. (ฮือๆๆๆ)
ด้วยงมงายหมายใจให้ไขว่คว้า
เก็บดาราบนฟ้ามาใส่หมอน
เพื่อจะหลับฝันดีบนที่นอน
ฝันถึงก่อนมีเธอละเมอไป
เก็บเมฆามาถักเฟ้นเป็นผ้าห่ม
ให้พร่างพรมภิรมณ์รื่นสะอื้นไหว
คลายหนาวเหน็บเก็บฟ้ามาห่มใจ
สุขฤทัยในคืนวันเฝ้าฝันดี
เก็บแสงแดดสายลมที่พรมพลิ้ว
ลอยละลิ่วปลิวไปไม่หลีกหนี
เก็บสรรพเสียงสกุณาพาไพรี
มาขับกล่อมคืนนี้ที่ยวนใจ
เก็บกลิ่นหอมยวนใจมาลัยป่า
อีกบุบผาพาฝันอันอ่อนไหว
เก็บผีเสื้อปีกงามยามบินไป
เก็บใส่กล่องเอาไว้ให้ชื่นชม
เก็บสายธารขานไขที่ไหลหลั่ง
เก็บกระทั่งก้อนหินดินถาถม
เก็บดอกหญ้ามาร้อยเป็นสร้ายกลม
แล้วชื่นชมคล้องคอพองดงาม
เก็บทุกอย่างเอาไว้เพื่อไปฝัน
รวมทั้งเก็บคืนวันเคยวาบหวาม
เก็บหัวใจของเธอที่เพ้อตาม
เก็บมาดามความฝันอันสวยงาม
ขอบพระคุณเจ้าค่ะ ที่ท่านยังปราณี ไม่เอาฉันท์มาลง เฮ้อ
7 มีนาคม 2551 20:46 น. - comment id 830157
ตอบ คุณกชมวรรณ ฝากรูปมามอบให้ช่วยคลายเครียด ด้วยกระเบียดกระเสียดเจียดอักษร ขอบคุณที่แวะมาและว่าวอน เล่กำลังตอบกลอนอ้อนแทบมึนส์ ภาพสวยมักมากเจ้าค่ะ โทนสีส้มถูกใจเลย อิอิ ตอบ คุณเจน_จัดให้ กลอนสามอย่างพร่างพรายรายเรียงร้อย คือรสถ้อยวาจาพาหวั่นไหว จากบทเพลงบรรเลงร้อยคล้อยตามไป หมดหัวใจสุดซึ้งอึ้งตามกัน พวกเราประหยัดพื้นที่ในบ้านกลอน ทางเดียวกัน ไปด้วยกัน สนองนโยบายรัฐบาลเจ้าค่ะ อิอิ ตอบ คุณไหมไทย ด้วยว่าชอบบทเพลงบรรเลงหวาน ช่างซาบซ่านหว่านฤทัยให้ขับขาน จึงร่วมมือร่วมใจให้จัดงาน ร่วมเปิดบ้านสามศรี..ทรีอินวัน.. ขอบพระคุณเจ้าค่ะที่แวะมา
7 มีนาคม 2551 21:43 น. - comment id 830182
ตอบ คุณเพียงพลิ้ว รักของเธอเพ้อเป็นเช่นธุลี บอกไม่มีคุณค่าพาให้เผลอ เมื่อพบคนถูกใจได้พบเจอ หลงละเมอเพ้อพร่ำร่ำเพียงเรา เจ็บกี่ครั้งกี่หนคนคนนี้ ยอมโง่เง่าทั้งปีที่ทำเขลา ไม่อยากเชื่อความเป็นไปไม่อยากเดา ไม่อยากเฝ้าน้ำตาพาอกตรม แม้จะโกรธเพียงใดใจก็รัก พร้อมปกปักหัวใจไม่ขื่นขม ยอมยิ้มทั้งน้ำตาพาระทม จะเฝ้าบ่มตรมตรอมถนอมใจ ยอมกล้ำกลืนฝืนไว้ให้เราอยู่ ดูเป็นคู่งดงามยามอ่อนไหว ให้ใครเห็นเป็นอิจฉาเวลาไป แต่ข้างในอกฝืนกลืนน้ำตา ด้วยยอมรับความจริงทิ้งไม่ได้ แม้บั้นปลายเธอมีใครให้ถามหา แต่หัวใจของฉันมั่นตรึงตรา ฉันรู้ค่ารักนี้..มีเพียงเธอ.. ขอบพระคุณเจ้าค่ะ ที่มาแจมกลอนกัน เพราะมากๆเจ้าค่ะ ถูกใจเลย ตอบ คุณคอนพูทน สนิทสนมกลมเกลียวเอี่ยวความคิด ด้วยผูกมิตรไมตรีที่ขานไข เล่จันยาสรรหามาพร้อมใจ อยากมอบให้เพื่อนสดับและรับฟัง ขอบพระคุณที่แวะมาทักทายเจ้าค่ะ ตอบ เพื่อนซี๊มณีจันทร์ เพื่อนจันเอ๋ยเอ่ยมาว่าช้ามาก เพื่อนกำลังลำบากมากหนักหนา ด้วยหมู่มิตรโจกท์เก่าร่วมเข้ามา แล้วสรรหาพร่างพรู...ตรูจะบ้าตาย... เฮ้อ!!เพื่อนเอ๊ย ขอบใจนะ ที่ยังเข้ามาดูใจกัน เฮ้อ
7 มีนาคม 2551 22:39 น. - comment id 830203
ตอบ ป้าแช่มคนดีที่น่ารัก อิอิ เอ๊ะ!!นั่นใครคุ้นคุ้น..อ๋อคุณป้า.. แวะเข้ามาทักทายร่ายกลอนหวาน อ่านแล้วซึ้งตรึงใจให้หน้าบาน ไปเยี่ยมบ้านป้ามาพาครึ้มใจ ป้าพลันออกเรือไปไกลสุดกู่ แล้วชายใดจะรู้เล่าเฝ้าตามไหว ออกสู่กลางหว่างทะเลเห่ไปไกล เล่จันยาห่วงใยใคร่ไปตาม ป้าอย่าเศร้าไปใยให้ใครเห็น ใจเย็นเย็นก่อนหนอหลานป้อถาม งั้นหยิบแก้วดีกว่าค่อยว่าความ แล้วค่อยพล่ามลำนำคำพูดจา ป้าอยากออกเรือไปขอไปด้วย จะได้ช่วยจับเข่าเฝ้ากังขา ป้าจะได้ไม่เหงาเศร้าอุรา กินเหล้าเคล้าน้ำตาแล้วฮาเฮ ให้เมาเหล้าดีกว่ามาเมาคลื่น ให้ระรื่นชื่นฉ่ำทำหักเห ตะโกนให้สุดเสียงเคียงทะเล โอ้ล่ะเห่ โอ้ล่ะเหย เหวยเหวยฮา คุณป้าเจ้าขา เล่หมดมุขแล้วเจ้าค่ะ เหอๆๆ ตอบ คุณหมอนอิง ผนึกกำลังเหนี่ยวแน่นควงแขนเกี่ยว ทั้งไปเที่ยวทั้งพูดคุยทั้งลุยหนอ ทั้งปลอบขวัญปลอบใจไม่รั้งรอ ทั้งอ้อล้อต่อคำยำกันเอง อิอิ เอาทุกอย่างเจ้าค่ะ แต่ดูดิ เพื่อนจันเพื่อนยา หายปายหนายเนี่ย ให้เพื่อนรับหน้าอยู่คงเลียวเลย แง แง ตอบ คุณwhitelily เรื่องงมงายสหายนี้ไม่มีจบ เล่าไม่ครบ3วันไม่ทันหาย ทั้งตลกหกฮาบ้ามากมาย ทั้งเรียงรายคลอเคล้าเย้าน้ำตา ขอบพระคุณที่แวะมาเยี่ยมเจ้าค่ะ
7 มีนาคม 2551 23:34 น. - comment id 830205
ตอบ คุณน้าแจ๊คกี้ ที่หลานโกรธ
แน็คจ้า.แหม่งตา.ผาหนิด หรูล้าน.นิดนิด
ตี่ทิด.ผิดผวน.สำคอง
มั่นไง้.ไมมั่น.เดียวก่อง ย่านอาก.ลูดอง
คลั้นกอง.ห้องไม.งี่ดาย
เมื่อไช่.ลีซอง.ด้ายงาย ใหย่ห้า.หูญสาย
กลับกลาย.ลับแล้ว.ตมลาม
คานุ้น.เจาฝึ้ง.ตามาม เคาฝ้อย.ถาหาม
ยีน้าม.มากไหย่.ห้าไม
วีนั้น.นู้อย่า.กลาไหน ราน้อ.จอยใค
กลางไห่.ไยรั้ง.เซ่างึง
น้าแจ็ค.มาแต่ง.ผิดหนา หลานรู้.นิดนิด
ติดที่.ผวนผิด.สองคำ
ไม่งั้น.มันไม่.ดองเกี่ยว อ่านยาก.ลองดู
คล้องกัน.ให้มอง.ง่ายดี
ไม่เชื่อ.ลองซี.ง่ายดาย อย่าให้.หายสูญ
กลายกลับ.แล้วลับ.ตามลม
คุณน้า.จึงเฝ้า.ตามมา คอยเฝ้า.ถามหา
ยามนี้.ไม่อยาก.ให้มา
วันนี้.น้าอยู่.ไกลหนา รอน้า.ใจคอย
ไกลห่าง.ยังไร้.ซึ่งเงา
คุณน้าเจ้าขา พอเหอะ เล่จาอ้วกแล้ว
ตอบ คุณโคลอน
โอ้วคืนนี้ชีวีแทบชีช้ำ
ต้องกลืนกล้ำร่ำหาว่าโคลงผวน
อีกทั้งกลอนทั้งกาพย์เป็นประบวน
แทบกระอักกระอ่วนอยู่ภายใน
ขอบคุณเจ้าค่ะ คุณโคลอนที่เข้ามาทักทายและดูใจกัน เฮ้อ!!!
7 มีนาคม 2551 23:40 น. - comment id 830207
... แวะมาแอบขำค่ะ กลอนงงงวย เอ๊ย กลอนงมงาย อิอิ ฝากความคิดถึงยังเหล่าสหายสามสาวด้วยนะเจ้าคะ ......ตั๊บแก มาย่องๆแอบกินจิ้งจก อิอิ
8 มีนาคม 2551 00:42 น. - comment id 830213
เล่หลานร้า........กกกกกกกกก...
หลานลิ้งทิ่งจริงเจ ห่วนกาพย์เผชิ่งเก๋จราง
ขอวอยเพิ่มอีกหน่าง สรั้นสัมพางธ์เมื่นห่างไห
เก่งทักแม่หลานแร้ ม้วนเรื่องแผม่านแก้ใน
ดีจาที่เห็นใว่ นาเวใลคานไม่นง
เจ้าคายจะผวนด้ง จิงอย่าท้งจืมหลงลน
สู้ไทฝึกผวนปน จาญชำนนจี้คนเดา
หลานเล่เท่จริงจริง เห่กาพย์ผวนช่างเก๋จริง
ขอวางเพิ่มอีกหน่อย สร้างสัมพันธ์ไม่เหินห่าง
เก่งแท้แม่หลานรัก แม้เรื่องผวนแก้ไม่นาน
ดีใจที่เห็นว่า ในเวลาคงไม่นาน
เจ้าคงจะผวนได้ จนอย่าทิ้งจนหลงลืม
สู้ทนฝึกผวนไป จนชำนาญเจ้าคนดี.......
แค่ 3 บท ก็ พอ จ้า..........
8 มีนาคม 2551 00:54 น. - comment id 830216
สวัสดีครับสามสาวมิตรตะพาบ (อิอิ) อย่าเพิ่งสงกะสัยว่าทำไมกวีปกรณ์เรียกอย่างนั้น คือกรอยากแนะนำและชมนิดหน่อยครับ ชมก่อนแล้วกัน น่ารักมากครับสำหรับบทกลอน โคลงจากสามคน เพราะและสดใสด้วยอารมณ์เศร้าเล็ก ๆ งามคับ แนะนำคืิอ โคลง วรรคท้ายให้เขียนชิดกันคับ เช่น ๐๐๐เอกโท ๐๐ (๐๐) ๐เอก๐๐๐ เอกโท ๐๐เอก๐๐ ๐เอก (๐๐) ๐เอก๐๐โท เอกโท๐๐ อย่างนี้คับ อ่อ อีกนิดนะครับ คำว่า ส่าง เขียน สร่าง ครับ ไปแล้ว แล้วจะแอบอ่านอีกต่อไปคร้าบ
8 มีนาคม 2551 02:12 น. - comment id 830227
ขอขอบคุณ คุงกวีปกรณ์ มักมากค่ะ อิอิ พอดี สหายไม่ชำนาญเรื่องวางโคลงฯ และก็ชอบคุณมักมากค่ะ ที่ช่วยแก้ คำสะกดให้ แหม อายจิงๆ.. อย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมาแระกันนะคะ..
8 มีนาคม 2551 02:31 น. - comment id 830228
แนะ คุงฉางนุ้ย เอ้ย น้อย แอบมากินจิ้งจกได้ไงเนี่ย อิอิ มาช่วยสหายตอบก่อน ได้ข่าวว่าช่วงนี้กะลังมึนคำผวน แถมกลอนทะลุปราคราอีก 21 บท ตอบแทบอ้วกตอนนี้..หุหุ...
8 มีนาคม 2551 02:36 น. - comment id 830229
ป้าระพีจ๋า.. ตอนนี้อาราเล่กะลังอ่วมมาก โดนไปหลายขนาด ประมาณว่าข้าศึกยั้งมือนะเนี่ย ยาเลยมาช่วยต้อนรับแขกก่อง จะได้เม้นท์ตาหนัดๆ...หุหุ.. ปล.ป้าโกงอ่ะ..ไม่ตอบตามกติกา..แง..แง..
8 มีนาคม 2551 05:06 น. - comment id 830237
สวัสดีตอนเช้า เส่จันยาบรรดาหลาน แต่งกลอนหวานโคลงสุดเพราะ จากใจสมควรเหมาะ งมงายรักงมงาย คนเรารักได้แต่อย่าหลง
8 มีนาคม 2551 14:40 น. - comment id 830374
ตอบ คุณอรุณฯ หวายยยยย ๑ คุณอรุณฯวางยามาเป็นตับ พร้อมเสร็จสรรพจับใจให้ห่วงหวง อะไรนี่มาทั้งทีมีเป็นยวง เลยสุดหน่วงหัวใจในบทความ ๒ เล่ไม่ปลื้มเลยหนอคอแห้งผาก ด้วยว่ามากเหลือใจใคร่เรียนถาม แสดงว่าบ้าน้ำลายเลยร่ายงาม เล่นกลอนตามความยาวสาวเป็นแพ ๓ เล่เขียนทีเต็มที่มีสิบบท นี่เล่นจรดยี่สิบเอ็ดเสร็จแหงแก๋ เดี๊ยวจะฟ้องไอ้มดแดงเล่นแกล้งแหย่ มาเทคแคร์คุณอรุณฯให้อุ่นใจ ๔ อันอกตรมงมงายหมายสื่อสาร ด้วยพบพานบทเพลงบรรเลงไหว เล่จันยาแทบบ้าพากันไป เพราะหลงใหลในเนื้อความคล้อยตามพลัน ๕ หนึ่งบทเพลงแบ่งได้เป็นไตรมาส บรรยากาศคลึ้มใจให้สุขสันต์ ยิ้มทุกคราเมื่อเวลามาเจอกัน สามสาวนั้นปันอารมณ์ภิรมณ์ใจ ๖ เพลงขับขานแต่ประสานบุคลิก สามเทคนิคสามแนวทางอย่างหวั่นไหว ร่วมเรียงร้อยสร้อยคำลำนำไป พึงอยากให้ใครที่อ่านซ่านอารมณ์ ๗ เรื่องงมงายหลายหลากมากความคิด ด้วยเพราะติดที่ใจให้ขื่นขม คนที่รักจากไกลให้ตรอมตรม แต่ยังบ่มรักไว้ให้นานเนาว์ ๘ เพราะจริงใจมอบให้ในความรัก จึงรู้จักลึกซึ้งตรึงใจเขา ถึงกายห่างหมดค่าคำว่าเรา เก็บรักษารักเก่าเท่าหัวใจ ๙ ไม่เสียใจสักนิดที่ผิดหวัง เธอยังเป็นพลังให้อยู่ไหว ไม่คิดโกรธโทษเธอที่เผลอไป แค่ห่วงหาอาลัยไร้เธอเคียง ๑๐ หากวอนฟ้าย้อนเวลาพาใจกลับ ฉันอยากนับเริ่มใหม่ใคร่หล่อเลี้ยง จะมิยอมขัดใจให้เธอเอียง จะไม่เลี่ยงตามใจไม่ฝืนเลย ๑๑ แต่ว่าฟ้าย้อยเวลาไม่พาหวน นั่งทบทวนหัวใจใคร่เฉลย ผิดที่ฉันหรือเปล่าเฝ้าเปรียบเปรย ใยเธอเอยขึ้นมาว่า..เลิกกัน... ๑๒ หากว่าอยู่เพียงใกล้แต่ใจห่าง ขอแยกทางดีกว่าพาเพียงฝัน ไม่ขอตื่นขึ้นมาพาพบกัน ให้เธออยู่ในฝันนิรันดร์ไป ๑๓ เพราะเป็นฝันของฉันฉันมีสิทธิ์ ที่จะคิดให้เธอไม่ไปไหน ที่จะคิดให้เธอไม่เปลี่ยนใจ ที่จะคิดเคียงใกล้ไม่เปลี่ยนแปลง ๑๔ ขอทุกวันพึงฝันแต่เพียงเธอ จะไม่เผลอมีใครใคร่หน่ายแหนง ไม่ให้เธอเจอใครให้เคลือบแคลง และจะไม่ระแวงอยู่ทุกครา ๑๕ หากฉันรู้ว่าชะตาพาต้องพบ แล้วให้จบเลิกกันเท่านั้นหนา แล้วจะยอมพบไหมให้เจอหน้า ขอตอบว่าฉันพร้อมยอมยินดี ๑๖ พร้อมเผชิญความคิดที่ผิดหวัง แม้คุ้มคลั่งอย่างไรไม่หลีกหนี แม้ร่ำร้องครองน้ำตาว่ามากมี แม้กี่เดือนกี่ปีไม่มีคลาย ๑๗ เธอรู้ไหมเธอคือใครที่ตามหา ฉันรอเธอนานมากว่าได้หมาย จะรักเธอชั่วฟ้าชีวาวาย เป็นคนโง่งมงายสำหรับเธอ ๑๘ ไม่ขอเริ่มต้นใหม่กับใครอีก จะขอปลีกตัวไปไม่เสนอ จะขออยู่กับหัวใจได้พบเจอ จะขอเพ้ออยู่เดียวเปลี่ยวลำพัง ๑๙ จะนั่งหวนทวนไปในอดีต แม้จะกรีดร้อยใจในหนหลัง เป็นสิ่งเดียวที่ฉันมียังจีรัง จะยอมขังกับหัวใจที่ไร้เงา ๒๐ อยากเจอเธออีกครั้งก็ชั่งใจ สู้จากไปดีกว่าว่าไกลเขา เพราะกลัวใจไขว่คว้ากว่าบรรเทา กลัวใจเศร้าเฝ้ารอขอกล้ำกลืน ๒๑ และสุดท้ายก่อนมลายเป็นธุลี ก็ขอมีเธอในใจไม่เคยฝืน ขอรักเธอตลอดไปในวันคืน มีจุดยืน เพียงเธอ เผลอ...งมงาย... เฮ้อ!!!! ไม่น่าเชื่อ ว่าจะรอดแล้วเย๊ ประวิติศาสตร์ต้องจารึก แต่งได้งัย 21 บท เฮ้อ เหนื่อย
8 มีนาคม 2551 16:28 น. - comment id 830406
ตอบ เพื่อนยาฯ ไหงมายำกันเองล่ะเพื่อน แง แง
ค่อนี้แก้แบ่วล้อบ ยนทอม
พ่าช่วยเมือนบนจอมส์ บ่าล้น
เหน้ตาล่าแมมมอม หลีเทื่อ
เนื่อนบ่นหมังคาบ้น เพ่อพร้ำเคียวดน
หมาต้องเมืองตู่ส้อ ชาตะ
กางที่สร้ำจามะ ช่ำช้อก
เจ่งเก่าโรทก์กาพะ ช่มถล่วย
พอบยิ่งเชื่อนต่ำย้อก ลึ่งเซ้ใน้จำ
แค่นี้ก็บอบแล้ว ยอมทน
เพื่อนช่วยมาบอมส์จน บ่นล้า
หน้าตาเล่มอมแมม เหลือที่
นั่งบ่นเหมือนคนบ้า พร่ำเพ้อคนเดียว
เหมือนต้องมาต่อสู่ ชะตา
กรรมที่สร้างจะมา ชอกช้ำ
โจทก์เก่าเร่งกะพา ช่วยถล่ม
เพื่อนยิ่งชอบตอกย้ำ เล่ซึ้งน้ำใจ
ขอบใจเพื่อนรักที่ไม่ลืมกัน ร๊ากกันจริงๆซึ้ง ซึ้ง
ตอบ เพื่อนยาช่างหาเรื่องให้เพื่อนแต๊ๆ
Uncle Jackie...
I don't want your garp 11 mm.
and klong mao...
No No No ..please...please
อุเหม่!!!เพื่อนรัก ซึ้งน้ำใจจริงจริ๊ง
ตอบ คุณน้าแจ๊คกี้
ขอบพระคุณ คุณน้า ที่อุตส่าห์ยั้งมือให้เจ้าค่ะ เฮ้อ
แค่นี้ก็เก็บไปละเมอฝันร้ายแล้วเจ้าค่ะ
ตอบ ป้ารพี ฉวีวี่วี
แหม!!คุณป้าทำถ่อมตัว แต่ถือเป็นการขอบคุณ
ที่ไม่ช่วยมาซ้ำยำกันอีก อิอิ
ตอบ คุณฉางน้อย
บ้านนี้ ทั้ง งมงาย งมงวย งวยงง ง๊งงง เจ้าค่ะ
ช่วยจัดการจิ้งจกเขียวบ้านนี้มีเถอะ เยอะเหลือเกิน
ตอบ คุณน้าแจ๊คกี้ (ไหนว่าไม่มาแล้วงัย) แง
ไหนบาจะไม่มอก เหลือให้ช่อกมอกแกล้งบา
เล่ไพให้สุขจา ม้ากลับนากาอีกครัน
น้าคากรักเล่มง ไหลจัดห้งน้ายมากมัน
ใจไฉให้เป็นฟัน มุมร้อมรั่นขั้นในน้าง
เห็นหมักเป็นคิดเน้น แหวน้าเล้นเอ้นหยอกล่าง
น้าว่ำย้ำเล่นซ้าง เพลบอกล่างม้างอยู่แห่
ไหนบอกจะไม่มา หลอกให้เชื่อมาแกล้งบา
เล่พาให้สุขใจ น้ากลับมากันอีกครา
น้าคงรักเล่มาก หลงจัดให้นั้นมากมาย
ใจฉันให้เป็นไฟ มันร้อนรุ่มข้างในนั้น
เห็นเม้นเป็นคิดหนัก เห็นน้าแล้วอ้างหยอกเล่น
น้าว่างย้ำเล่นซ้ำ พลางบอกเล่แม้อยู่ห่าง
โอ้ว!!! แม่จ้าววววว
8 มีนาคม 2551 17:02 น. - comment id 830430
อิอิ แทบตายเลยเพื่อน..สงสัยต้องพักยาวแล้วเรา (อ้างตาเจ็บซะเลย)
8 มีนาคม 2551 17:39 น. - comment id 830436
มาให้กำลังใจครับ...ไม่ต้องตอบก็ได้
8 มีนาคม 2551 19:02 น. - comment id 830458
ตอบ แม่เพื่อนซี๊ มณีจวย
เห็นหรือยังเพื่อนเอ๋ยอยากเปรยบอก
ค่อยค่อยกู้เป็นระรอกท่าจะไหว
อันการศึกครั้งนี้แทบพลีกาย
อาจถึงวายชีวาแทบบ้าเลย
ให้เพื่อนจันทร์พลันเห็นเป็นตัวอย่าง
เพราะบ้านหน้าอาจวางเรียงเคียงเขนย
เพราะโจทก์เพียบเลยหนาทำใจเลย
เล่ขอเอ่ยแค่นี้...นะเพื่อนจันทร์...
เตือนเพื่อนด้วยความหวังดีเจ้าค่ะ หุหุ
(เค้าว่า หัวเราะทีหลัง ดังกว่า ฮ่ะ ฮ่า ฮ่า)
ตอบ คุณอรุณฯ อะเกน (อยากจะตอบเจ้าค่ะ)
อยากจะฝึกฝีมือไม่ยื้อเทียบ
ไม่คิดเปรียบกับใครให้ขัดหู
เพียงแค่ชอบด้วยใจใด้ลองดู
ไม่เคยคิดลบหลู่ดูหมิ่นใคร
แค่อยากทำตามใจในสิ่งรัก
และรู้จักพัฒนาพาหลงใหล
กับลายลักษณ์อักษาพาดลใจ
เล่จึงใคร่ลำนำพร่ำเป็นกลอน
ขอบพระคุณมากๆที่มาแจมกัน
โปรดมาเยือนเราอีก อิอิ (ยังไม่เข็ด)
8 มีนาคม 2551 19:10 น. - comment id 830461
สวัสดีค่ะพี่เล่ มี่แวะมาอ่าน กลอนเพราะๆอีกค่ะ
9 มีนาคม 2551 01:33 น. - comment id 830599
ตอบ น้องมี่ (โอเลี้ยง) ขอบคุณเจ้าค่ะที่แวะมาทักทายกัน เพลงเพราะดีมะ พี่ชอบมากๆเลยฟังไม่รู้เบื่อ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
