แค่น้ำตาคว้าคว้าง แค่ความอ้างว้างของคนเหงา แค่ใบไม้แตะพื้นเพียงเบาเบา ไม่มีเรื่องเล่าเรื่องราวใด แค่เพียงอารมณ์ความรู้สึก ที่ปวดร้าวลึกลึกและสั่นไหว และมันล้นเกินเก็บไว้ในใจ จึงระเบงระบายเป็นบทกลอน คนเอ๋ยคนช้ำ ปากแข็งแสร้งทำซุกซ่อน ทั้งที่สุดโหยหาอาวรณ์ นั่งเดินกินนอนก็คิดถึง แค่น้ำตาคว้าคว้าง แค่ความอ้างว้างของคนหนึ่ง แค่เพียงความทรงจำตราตรึง เจ็บปวดฉันจึงเขียนระบาย
6 มีนาคม 2551 07:48 น. - comment id 829433
แค่หยาดเล็กเล็กช่วยแต้ม แค่ร้างรอยแย้มยิ้มชื่น แค่เศร้าโอบกอดทุกคืน แค่ลืมตาตื่นไร้เงา แค่แกล้งทำแกร่งกลบล้า แค่เกลื่อนโหยหาแห่งเหงา แค่ฝันถูกจริง................ .................................... สิตา มาทักทายอ่ะค่ะ ^-^ เขียนได้ไม่จบ..คงไม่มีจุดจบมั้งอ่ะคะ..เรื่องของความเจ็บปวดที่ต้องพบเจอเสมอไป....^-^ ดูแลรักษาสุขภาพมากมากด้วยนะคะ.....
6 มีนาคม 2551 08:12 น. - comment id 829570
ใครเล่าจะหนีความคิดถึงพ้น^_^
6 มีนาคม 2551 11:31 น. - comment id 829601
เจ็บช้ำ น้อยหรือน้ำคำเราเปล่าค่า บอกรักบอกแล้วจนอ่อนล้า รักยังลับลาไปลับลอย
6 มีนาคม 2551 16:09 น. - comment id 829670
อีกกี่นานหนอ .. น้ำตาที่เอ่อคลอล้อลมฝน อีกกี่นานหนอ .. ความทุกข์ทน เจ้าจะร่วงจะหล่นไปเสียที ...
6 มีนาคม 2551 20:12 น. - comment id 829721
สวัสดีครับ แวะมาทักทาย ชื่นชมครับ
6 มีนาคม 2551 22:31 น. - comment id 829763
ความเจ็บปวดของหัวใจเป็นสิ่งที่หายได้ยากมาก.แม้เวลาผ่านไปนานก้อยังเจ็บจิดๆ
7 มีนาคม 2551 02:50 น. - comment id 829784
ดีค่ะที่คิดถึง เพราะถ้าเราไม่คิดถึง ก็แสดงว่าเราไม่มีความรู้สึกใดๆ จิตใจคงด้านชา....ใช่มั้ยค่ะ? ^^ จงยิ้มรับความคิดถึง เพราะอย่างน้อยเค้าก็ยังอยู่ในความรู้สึกว่าคิดถึง แม้ไม่อาจสัมผัสได้ด้วยสองมือก็ตาม p.g. * + * p.g. miss yeraffe jung lar ka kid tung mag mag na ka kon de * - * ( ขอส่วนตัวนีสนึงค่ะ ei ei ไม่ว่าใช่มั้ย...^^ )
7 มีนาคม 2551 08:19 น. - comment id 829815
"หมอกจาง" อ่านชื่อนี้ทีไรก็เห็น แสงสว่างเหมือนจุดเล็กๆที่เป็นสัญลักษณ์ของความหวัง "ความเจ็บปวด" คิดทีไรก็เจ็บปวด หากเราพยายามไม่คิดความเจ็บปวดอาจจะจางลง"
7 มีนาคม 2551 09:24 น. - comment id 829832
สิตา ขอบคุณมากครับ ......................... เพียงพลิ้ว ก็นั่นสิเนาะ ......................... ก้าว..ที่กล้า น้ำคำ น้อยหรือที่ย้ำอยู่ทุกบ่อย น้อยหรือเวลาที่รอคอย แต่ก็เหมือนว่าค่อยค่อยจะจืดจาง ........................... กีกี้ อีกกี่นานไหม ที่ลมฝนจะพัดไกลจากตรงนี้ ที่ท้องฟ้าจะบรรเลงเพลงแสนดี สิบปี ร้อยปี หรือไม่มีวัน.. ................................... สวัสดีครับ กรณ์ ...................................... ไหมไทย บางทีมันก็เหมือนไม่ยอมหายเลยเนาะ ........................................... p.g. ใช่ครับ ......................................... โคลอน บางทีถึงไม่คิด มันก็ยังอยู่ตรงนั้น แล้วพอมีอะไรมาสะกิดก็รู้สึกนี่สิ ปล. เห็นชื่อคุณแล้วหิวทุกทีอ้ะ แหะๆ ...........................................
7 มีนาคม 2551 14:53 น. - comment id 829997
ไม่มีใครในโลกนี้ที่ไม่เคยพบกับความเจ็บปวดค่ะ.....
3 เมษายน 2551 12:57 น. - comment id 836547
ถ้าเขียนระบายช่วยไม่ได้ ลองเปลี่ยนเป็นยาระบายดูสิ รับรอง อารมณ์เปลี่ยน