วันเวลามาแล้วผ่านนานฉิบหาย มันย่างกรายคล้ายคลานปานหอยทาก ทำข้อสอบตอบเสร็จเข็ดมือมาก มิลำบากยากเข็ญพอเย็นใจ อ่านคำถามตามด้วยจิตคิดรอบคอบ ติ๊กคำตอบรอบหน้าค่อยมาใหม่ ติ๊กจนครบจบแล้วแคล้วร้อนใจ ค่อยๆฝนทนไปไยเมื่อยมือ หายปวดเมื่อยเหนื่อยหนักพักสักหน่อย นั่งใจลอยคอยเวลาช้าไม่ถือ นอนก็ได้ไม่ง้อพ่อห้ามดื้อ ความจริงหรือคือว่างงานยามนานไป จะให้ดีต้องมีกฏจดไว้ว่า ผู้ใดเฮ็ดเสร็จส่งมาลาไปได้ จะไม่เสียเบี้ยตราเวลาไป แต่ไฉนจำใจนั่งทั้งวันเอย