คืนฟ้ามืดใจหนาวที่ราวป่า บนศาลาไม้ไผ่ในภูเขา มองหาดาวอยู่ไหนไม่เจอเงา ใจกลับเหงาเหว่ว้าห่วงหานวล ยินเสียงนกละเมอเพ้อผวา ยิ่งคิดถึงแก้วตาพาให้หวล ดั่งยินเสียงใครเพ้อละเมอครวญ จิตรัญจวนห่วงหาคนบ้านไกล น้ำค้างหยดยามดึกมาโดนบ่า หลงคิดว่าน้ำตานวลหยดไหล ให้วูบหวามลามเลียสู่ขั้วใจ เคยใช้ไหล่ซบหน้าคราตรอมตรม กาแฟร้อนชงขมข่มไอหนาว เพียงชั่วคราวหนาวมาคว้าผ้าห่ม ห่วงเพียงน้องหนาวกายมิใช่ลม ส่งใจห่มอิงแอบแนบชิดกาย ยามฟ้าสางนกร้องก้องแนวป่า บินถลากินไทรต้นใหญ่หลาย ห่วงยิ่งนักเมื่อคืนไม่สบาย ยามเช้าสายได้ทานกับอะไร โปรดดูแลร่างกายนะที่รัก อย่าโหมหักทำงานจนไม่ไหว หากล้มป่วยเจ็บไข้เป็นไรไป พี่จะอยู่อย่างไรถ้าไร้เธอ ฝากฝัน 27 ก.พ. 51
![]()
27 กุมภาพันธ์ 2551 18:10 น. - comment id 827434
แวะมาอ่านค่ะ คุณฝากฝัน
27 กุมภาพันธ์ 2551 19:11 น. - comment id 827449
ห่วงก็กลับไปหา สิค่ะ ห่วงแต่ไม่ดูแล งงอ่ะ อิอิ
27 กุมภาพันธ์ 2551 19:43 น. - comment id 827455
แหม ๆ เขียนแนวหวานแหววกะเค้าก็เป็น นะคะ พวกมดกำลังยกโขยงมาตอมแล้วค่ะ ผ่านมาแซวโดยเฉพาะ เพราะค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2551 20:13 น. - comment id 827462
อยากร้องไห้เพราะคิดถึงใครคนหนึ่งที่เพิ่งจากไปไกลตา จะมีใครห่วงหาเราเช่นนี้บ้างไหมหนอ
27 กุมภาพันธ์ 2551 23:03 น. - comment id 827489
28 กุมภาพันธ์ 2551 06:16 น. - comment id 827517
สวัสดีค่ะ อ่านแล้วได้ความรู้สึกขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
28 กุมภาพันธ์ 2551 11:23 น. - comment id 827573
วันนี้หวานเกินคำบรรยายจริงๆ เลยค่ะ ลุงฝากฝัน
28 กุมภาพันธ์ 2551 12:32 น. - comment id 827592
ถ้าห่วงขนาดนี้ก็ย่อโลกให้มาอยู่ในหัวใจซิค่ะ (ปัจจุบันไกลก็เหมือนใกล้กันเสมอค่ะ).....
28 กุมภาพันธ์ 2551 14:11 น. - comment id 827621
ชอบบรรยากาศแบบนี้อะครับ..
บทกลอนประทับใจครับ..
28 กุมภาพันธ์ 2551 14:49 น. - comment id 827631
ทั้งไพเราะ หวานเจียบ ชื่นฉ่ำใจ อยากเป็นใครคนนั้นจัง อิจฉา อิจฉา....บ้านน่าอยู่มากๆๆๆๆๆๆๆติดริมน้ำด้วย..... เงียบ สงบ เหงา เย็นอุรา... แอบหนีความวุ่นมานั่งเล่นคงจะดีแน่แท้....ทั้งหล่อ หวาน เฉียบขาด มาดแมน NGO....
28 กุมภาพันธ์ 2551 14:51 น. - comment id 827633
ห่วงแบบนี้พี่ชายพิม..กิ้วๆๆมีฟามรักแน่เลย
28 กุมภาพันธ์ 2551 15:02 น. - comment id 827639
กระท่อมเปลี่ยว ชายน้ำ ในยามค่ำ หนาวกระหน่ำ ใจคน ที่ห่วงหา ซุกไออุ่น ผ้าห่ม บ่มอุรา ห่วงหนักหนา กานดา ที่แสนไกล เฮ้อเพื่อนไม่อยู่หนึ่งคน ติดไว้ก่องนะ เอาไว้บทเดียวก่อน
28 กุมภาพันธ์ 2551 15:09 น. - comment id 827642
หุหุ...อิจฉาคนมีความรัก แต่ เอ...ว่าถ้าห่วงขนาดนั้น ต้องรีบไปหาแล้วล่ะ
28 กุมภาพันธ์ 2551 16:42 น. - comment id 827680
เห็นศาลาไม้ไผ่ แล้ว ห่วง ฝากฝัน เหมือนกัน ระวังคนมายกเค้านะคะแต่บรรยากาศร่มรื่นดีจัง
28 กุมภาพันธ์ 2551 16:52 น. - comment id 827697
แหมหวานเชียวนะ....พี่ฝากฝันตามไปดูแลใกล้ใกล้ซิ...
28 กุมภาพันธ์ 2551 17:19 น. - comment id 827727
อยากมีคนห่วงใยสักคน ฮือๆๆ
29 กุมภาพันธ์ 2551 00:30 น. - comment id 827797
ออกจากป่ามาได้ดั่งกระหายหิว มาถึงคิวมวลมิตรมาเยี่ยมบ้าน แม้ตอบช้าไปบ้างอย่ารำคาญ ตอบรวบเลยทั้งบ้านก็แล้วกัน
ขอบคุณโอเลี้ยงที่แวะมาเยี่ยมนะครับ..รับกาแฟแล้วยัง...เชิญนะครับ...แล้วอยากให้สอนการเขียนกลอนด้วยนะครับ
กชมนวรรณ คุณน้องครับ..ยังกลับไม่ได้...เพราะมีภารกิจ..แต่ใจไปถึงแล้วครับ
ช่ออักษราลี ..แหมๆๆๆ...คนก็มีชีวิตจิตใจนี่น๊า...มีรักก็มีห่วง..มีหวง..เป็นธรรมดาจ้า
คนเก่าบ้านไกล โอ๋ๆๆๆอย่าร้องให้เลย...ที่ฝากฝันอยากร้องให้ก็เพราะนึกไม่ออกนี่แหละว่าคนเก่าบ้านไกลคือไผหนอ
ยาแก้ปวด เป็นไง....เป็นงงอีกหรือ..เห็นเข้าบ้านแล้วมาทำตาปริบๆ...พูดอะไรไม่ออกเลยหรือ
นกยูง ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจ..แต่อย่าลืมให้กำลังใจตัวเองด้วยนะ
ปราณรวี แหะๆๆๆ...พอฝากฝันหวานบ้างก็แปลกใจเป็นแถวๆหรือ...ขอโทษที่หวานดีมั๊ย
whitelily อูย...ๆๆๆ...ย่อนานแล้วครับ..อยู่ในออกจนเต็มไปหมดแล้ว...เพียงแต่อยากบอกคนอื่นให้รับรู้ด้วยนะครับ อิอิ...
ติตรากร ขอบคุณครับ..เสียดายครับ..บรรยาการแบบนี้น่าดื่มด้วย..แต่...แหะๆๆ..เลิกไปแล้วครับ...
น. เกิดไรขึ้น...ยอ..ชม..หรือประชดกันหรือเดี๋ยววันหลังจะชวนไปเที่ยวด้วย..ไปม๊ะ
พิมญดา แหมๆๆ...หัวใจตั้งใหญ่โต..น้องจะไม่ยอมให้พี่มีความรักเลยหรือไง...กลัวเฉาเป็นเหมือนกัน
มณีจันทร์ อิอิ..พอไม่ได้แท๊กทีมนี่ไม่ยอมสู้เลยเชียว...ร้องหาเพื่อนตลอด... ..อย่าหลงรูปนะ....กระท่อมนี้ที่เห็น..เป็นรูปจากเวปของอุทยาน...อะไรสักที่หนึ่งที่กาญจนบุรีเน้อ...ฝากฝันถ่ายรูปเป็นที่ไหน
เอ... อิจฉาไรกะคนมีความรัก..ก็อย่ามัวอิจฉารีบหาเร็วไว..จะฉ่ำหัวใจ...สุขสมอุรา...อิอิ..
โคลอน อูย...มาอีกคน..กระท่อมนี้ยืมรูปถ่ายเขามาครับ..ที่ฝากฝันไปนอนโทรมกว่านี้อีก..น่ากลัวกว่านี้อีก...แต่ป่าก็ร่มรื่นกว่าที่เห็นนี้ด้วย...รูปที่เห็นอยู่ที่กาญจน์ครับ..ส่วนฝากฝันไปป่าที่พะเยาครับผม
ป้าแช่ม ก็อยากดูแลใกล้ๆนะแหละครับ..แต่ก็ได้แค่ใจเท่านั้นเอง...
ฝากฟ้า โอ๋ๆๆ..อย่างร้องๆๆๆ...คนที่ห่วงเรากว่านี้ก็มีนะ..พ่อแม่ไง..น้องเอ๋ย..แล้วก็จริงใจกว่าด้วย...
29 กุมภาพันธ์ 2551 15:24 น. - comment id 827937
คิดไม่ถึง ว่าฝากฝันจะเขียนกลอนรักได้หวานซึ้งขนาดนี้ เฮ้อ..มันเซอร์ไพร้ส์ อ่ะ
29 กุมภาพันธ์ 2551 15:34 น. - comment id 827941
ก็หาอยู่นะ แต่ติดตรงที่เอมีหน้าตาเป็นอาวุธนีนะจิ