เพียงดินสอกับกระดาษ ฉันสามารถวาดเส้นสายหลายร้อยฝัน บรรจงลากจากใจใส่ตะวัน บ้างบุหลันบ้างดาวเคล้าเคลียใจ เพียงหัวใจกับความรัก ฉันสลักแนบแน่นมิหวั่นไหว สร้างตะวันปั้นแต่งแสงอำไพ ร้อยเรียงไปดวงดาวบนราวฟ้า เพียงแค่เธอกับตัวฉัน เป็นตะวันจันทร์ฉายได้ทั่วหล้า เป็นร้อนหนาวผ่าวแผ่วทุกเวลา คำสัญญารักมั่นนั้นอย่าเอ่ย เพียงแค่สองมือที่อบอุ่น อกละมุนซุนซุกแขนเขนย แม้ทุกข์ยากทดท้ออย่าละเลย ร่วมกันเปรยเผยวาจากระซิบฟัง เพียงแต่วันนี้มีแค่ฉัน มีเพียงฝันลมลมห่มความหวัง อีกไร้ซึ่งเรี่ยวแรงและกำลัง รักกลบฝังจางหายตายลับลา
27 กุมภาพันธ์ 2551 11:22 น. - comment id 827294
สายลมร้อนตอนกุมภาพัดพารัก มาทายทักจนเตลิดอกเพริดไหว กอดหมอนอุ่นคล้ายสนิทแนบชิดใจ คิดการณ์ไกลผูกพันฝันลมลม
27 กุมภาพันธ์ 2551 11:56 น. - comment id 827304
งดงามทั้งภาพและกลอนครับ...
27 กุมภาพันธ์ 2551 15:41 น. - comment id 827379
สวัสดีครับ คุณ สขิลา เพียงแค่เธอกับความฝัน ยังยืนยันไฟฝันอันกล้าแกร่ง คงสักวันฝันสร้างทางแสดง เป็นฝันแห่งสุขสันต์วันสุขใจ
27 กุมภาพันธ์ 2551 16:11 น. - comment id 827390
สวัสดีค่ะ กลอนดูอบอุ่นจัง
28 กุมภาพันธ์ 2551 03:14 น. - comment id 827510
29 กุมภาพันธ์ 2551 14:17 น. - comment id 827902
ต้องขอโทษ เพื่อนๆ ด้วยนะค่ะ ที่ตอบช้าค่ะ ไม่ค่อยได้เข้าเท่าไหร่ ค่ะ สายลมร้อนโบกพัดรักสลาย เขามาหน่ายปล่อยเราให้เศร้าหมอง คงไม่หวังรักนั้นไม่ครอบครอง รักร้อยซ้อนซ่อนใจเก็บไว้เอง สวัสดีค่ะ คุณติตรากร ขอบคุณมากค่ะ สวัสดีค่ะ คุณ Punterto เพียงแค่ฉันและความฝัน ไม่เหลือวันมั่นรักภักดิ์เราสอง บอกกับใจให้หักรักสำรอง เหลือวันหมองครองตัวและหัวใจ สวัสดีค่ะ คุณมณีจันทร์ ขอบคุณค่ะ