ลางกลี (แรงบันดาลใจจากบทกวี ตัวสหัปมงคล นิพนธ์โดย ท่านเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ในคอลัมน์ ข้างคลองคันนายาว หนังสือพิมพ์ เดลินิวส์ ครับผม) เมฆครึ้มรอบครอบรายกระจายระรุ่ม ดั่งเมืองสุมสิ่งสรรพสลับกระแส เสียงโจษจรรลั่นจ้อกระจอกระแจ ปั่นป่วนแดบันดาลพิการคดี รัฐ ดูซวนรวนเซประเดระส่ำ เห็นท่าทำแดนไทยไถลวิถี ผู้นำนั้นนั่นหนอก็นอมินี ยังราคีขุ่นค้างระคางระคน ผู้อยู่ไกลใจกล้ามิช้าจะกลับ เขี้ยวเล็บลับลีลา แน่ะตาถลน คั่งแค้นรุมสุมเร้าระเร่าทุรน แกล้งทำกลเก่งกาจฉลาดฉกรรจ์ หมู่ก่อม็อบหมอบมองเจาะจ้องเขม็ง นัยน์ตาเล็งเตรียมลุยฉลุยถลัน ถึงคราวบุกรุกบึ่งตะบึงตะบัน ก็มุ่งหมั่นมั่นแม่นกะแผนประมาณ จึงชอกนำช้ำนิตย์วิกฤตฉะนี้ ไม่เห็นมีแนวมรรคสมัครสมาน พบพวกพ้องผองพรรค์น่ะอันธพาล อีกไม่นานแน่แน่จะแหย่ชะนวน ต่างเคียดยัดขัดแย้งทแยงประยุทธ์ ทุกสิ่งทรุด, เสื่อม, ทราม สยามกระสวน เยื้องโยกบ่ายย้ายบิดจริตกระบวน กำเนิดล้วนเค้าลางกระด้าง กลี! (๒๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๑)
26 กุมภาพันธ์ 2551 13:47 น. - comment id 827034
น่าจะไม่แปลก ท่านอาจจะนึกว่าไม่แปลก ทำไมคน 35 คน จะต้องเสียสละเพื่อคน 1 คน แทนคน 63 ล้าน
27 กุมภาพันธ์ 2551 02:53 น. - comment id 827190
28 กุมภาพันธ์ 2551 03:15 น. - comment id 827511
28 กุมภาพันธ์ 2551 22:37 น. - comment id 827787
ใครจะนิ่งเฉยดูดายอยู่สบายๆไม่เปลืองตัวรอสมประโยชน์ไม่สนใจว่าใครจะโกงบ้านกินเมืองของเราก็ตามแต่ แต่เราสนใจและเฝ้าสนใจว่าใครโกงบ้านกินเมืองของเรา
28 กุมภาพันธ์ 2551 22:47 น. - comment id 827788
บุญนำพากลับมาถึงถิ่น ทรุดกายลงจูบดินไม่ถวิลอายใคร
4 มีนาคม 2551 11:22 น. - comment id 829160
สวัสดีครับ ท่านผู้อ่านที่เคารพทุกท่าน สวัสดีครับ คุณ .. คุณช่ออักษราลี คุณ . ณ บัดนี้ เขาคนนั้นกลับมาแล้ว วันแรกของการคืนถิ่น ก็กราบแผ่นดินให้ดูถ้วนหน้า ซ้ำประกาศย้ำว่าจะวางมือทางการเมือง แล้วคำสั่ง ย้ายรายวัน ที่เกิดขึ้นในช่วงก่อนและหลังเขากลับไม่นานเนี่ย ใครสั่งการอยู่เบื้องหลัง หรือเป็นคำสั่งของใครล่ะนี่ หรือเมืองไทยโชคดี มีนายกรัฐมนตรี ๒ คน อย่างที่ว่ากัน ก็ไม่รู้นะครับผม