แค่นี้ก็ลำบากมามากแล้ว อย่าส่อแววทำเหมือนว่าน่าสงสาร แค่นี้ก็เงียบเหงาทนร้าวราน อย่าทำทานด้วยเหตุเพราะเมตตา แค่นี้ก็สลดแสนหดหู่ มันอดสูยากโอดโอยแต่โหยหา ได้แต่กักเก็บกอดตลอดมา รอเวลาลบให้หมดเคยจดจำ เพราะแค่นี้แค่คิดก็ผิดหวัง ไม่อยากนั่งมองเหม่อให้เธอขำ ไม่อยากให้ปรารถนาดีมาชี้นำ อย่าก่อกรรมทำเวรโปรดเห็นใจ แค่นี้ก็เกินพอที่ท้อแท้ อยากขอแค่เมินเฉยเลยได้ไหม อย่ามาทำเอื้อเฟื้อมีเยื่อใย ปล่อยฉันไปตามทางให้ห่างกัน
25 กุมภาพันธ์ 2551 02:34 น. - comment id 826526
ที่ทำดีมิได้คิดจะก่อเวร แต่ด้วยเหตุอยากเห็นเธอสดใส ที่ทำดีมิได้คิดทำร้ายใคร เพียงเพราะใจอยากให้เธอเป็นสุข
25 กุมภาพันธ์ 2551 13:36 น. - comment id 826641
บางทีคำปลอบก็ดูไม่มีค่าอะไร ในวันที่คนหนึ่งเลือกที่จะเดินจากไปเนาะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
25 กุมภาพันธ์ 2551 15:18 น. - comment id 826710
ดีค่ะ แวะมาทักทาย กลอนเศร้าจังเลยน่ะค่ะ แต่ก้อเพราะดีค่ะ ไม่ว่ากันน่ะ เอาไปให้เพื่อนที่ hi5 ค่ะ
25 กุมภาพันธ์ 2551 16:57 น. - comment id 826752
ไม่ว่าแค่นี้หรือแค่ไหน ถ้ารู้ว่าเขาไม่จริงใจ ก็ตัดเยื่อ อย่าให้เหลือใยไปเสียเลยค่ะ
27 มิถุนายน 2551 18:31 น. - comment id 866310
.. ..