น้ำใสไร้ขุ่นข้อง...............มองเห็น บริสุทธิ์ชุ่มฉ่ำเย็น............จับต้อง แม้สงบนิ่ง, กระเซ็น,........ซัดสาด แสงส่องสะท้อน ฟ้อง.......กระจ่างเนื้อน้ำในฯ ครั้นสีเพียงหนึ่งย้อย........หยดลง สีเปลี่ยนจากที่คง.............พิสุทธิ์แผ้ว หลากสีละลายตรง...........แต้มแต่ง เติมใส่สีใดแล้ว..............ย่อมล้วนเปลี่ยนตามฯ พิศใจคล้ายดั่งน้ำ............เจนตา ทุกสิ่งใดรับมา................ย่อมเอื้อ รับสุขเพิ่มปรีดา..............อิ่มสุข รับทุกข์ใจก็เรื้อ..............ทุกข์ร้อนไล่ตามฯ รับโลภหลงโกรธล้น........ดวงมาน คล้ายดั่งไฟเผาลาญ........หมกไหม้ ยิ่งเก็บยิ่งล้างผลาญ........ข้น, ขุ่น ร้อนเร่าโหมลามไล้........ยากยั้งหยุดลงฯ เพียงละสิ่งยอกย้อน ........อารมณ์ ปล่อยว่างวางทุกข์ตรม....หลีกเร้น ศีลสมาธิช่วยถม.............ที่ทุกข์ พ้นเอย ดวงจิตคลายบีบเค้น .......หลุดพ้นบ่วงมารฯ น้ำเจือสี ใจของเราขณะที่เป็นปกติอยู่ เปรียบเหมือนน้ำฝนเป็นน้ำที่สะอาด มีความใสสะอาดบริสุทธิ์เป็นปกติ ถ้าเราเอาสีเขียวใส่ลงไป เอา สีเหลืองใส่เข้าไป น้ำก็จะกลายเป็นสีเขียว สีเหลืองไป จิตของเรานี้ก็เหมือนกัน เมื่อไปถูกอารมณ์ที่ชอบใจ ใจก็ดี ใจก็ สบาย เมื่อถูกอารมณ์ที่ไม่ชอบใจแล้ว ใจนั้นก็ขุ่นมัว ไม่สบาย เหมือนกันกับน้ำที่ถูกสีเขียวก็เขียวไป ถูกสีเหลืองก็เหลืองไป เปลี่ยนสีไปเรื่อย ที่มา http://www.agalico.com/board/showthread.php?t=14649 .
ปราณรวี 19 ก.พ. 2551 00:16 น. - ID 112792 
2096
6
0
19 กุมภาพันธ์ 2551 00:33 น. - comment id 824876
ฮูเรรรรรรรรรร ที่1 ฝนเป็นที่1 ต้องรีบโพสก่อนเด๋วโดยแซงโค้งคิกๆๆๆๆ
19 กุมภาพันธ์ 2551 00:47 น. - comment id 824877
ใช้ค่ะปราณรวี ฝนเห็นด้วยค่ะ ธรรมะ ศีล สติ สมาธิ ทำให้ คน หลุดพ้น บ่วงทุกข์ มากๆๆเลยอ่ะค่ะ ฝนพิสูจน์แล้วด้วยตนเอง กลอนเพราะมากค่ะ ให้สติ ให้ข้อคิด ฝนชอบอ่านมากเลย เขียนแนวนี้แยะๆๆก็ดีนะค่ะ
19 กุมภาพันธ์ 2551 02:28 น. - comment id 824881
อูวววโคลง ยอมแพ้เลยค่ะ
19 กุมภาพันธ์ 2551 06:35 น. - comment id 824886
โลภโกรธหลงปลงบ้าง วางใจ คนเราต่างมีความใน ซ่อนเร้น ดีชั่วปนกันไป ทุกท่า ชีวีฤๅห่อนเว้น หลีกพ้นความตาย อิอิ ลองดูไม่รู้จะเข้าท่าไหม
19 กุมภาพันธ์ 2551 07:29 น. - comment id 824894
สาธุ....มารับธรรมเช้า ๆ แกล้มกาแฟ มีความสุขมากครับ
19 กุมภาพันธ์ 2551 08:04 น. - comment id 824898
อิฐ หิน ปูน ทราย มีน้ำเป็นตัวประสาน จึงก่อรูปเป็นสิ่งปลูกสร้างอำนวนประโยชน์ได้
19 กุมภาพันธ์ 2551 08:22 น. - comment id 824904
19 กุมภาพันธ์ 2551 08:54 น. - comment id 824914
ช่วงนี้ น้ำกับใจ ขุ่น ๆ น่ะ ไม่ค่อยใสเท่าไหร่..อิอิ คิดถึงนะ
19 กุมภาพันธ์ 2551 09:00 น. - comment id 824919
สวัสดีค่ะพี่ปอ ยังคงเพราะเหมือนเดิมเลยน่ะค่ะ ไม่ได้แวะมานาน คิดถึงสุดๆ อิอิ
19 กุมภาพันธ์ 2551 09:03 น. - comment id 824924
รับแต่ส่วนที่ดีของแต่ละอย่าง ก็ไม่ทุกข์จ้า อิอิ ว่าแต่รูปมะคืน กะกลอน เข้ากันดีเนาะ ไม่เสียมาธิ มั่งหรอ อิอิ เพลงฟังสบายๆ จัง
19 กุมภาพันธ์ 2551 10:02 น. - comment id 824937
น้ำเจือสีไปเพียงหยดก้อเปลี่ยน ใจถุกรดด้วยน้ำคำก้อเปลี่ยนไปได้เหมือนกันเนาะ...
19 กุมภาพันธ์ 2551 15:29 น. - comment id 825030
น้ำเย็นๆชื่นใจค่ะ
19 กุมภาพันธ์ 2551 15:55 น. - comment id 825039
ปลงปลดลดเลิกได้ ดีนา โลภโกรธโทษหนักหนา หยุดยั้ง รักหลงบ่งตัณหา ให้หั่น บั่นเอย เห็นชัดอัตตารั้ง ละทิ้งยิ่งดี
19 กุมภาพันธ์ 2551 17:06 น. - comment id 825056
ดีจ้า........ป.ปลา........... หุหุ หิวน้ำอ่ะจ้า มาขอน้ำดื่มๆๆๆๆ ผัสสะปะป้อนร้อนเย็น ใจจึงมองเห็นเช่นนี้ วูบไหวหวั่นในร้ายดี ยากหนีรี่กลับลับเลือน ........................... มันมีที่มาและที่ไป....หากหยุดยั้งชั่งใจ....สุดท้ายคือว่างไว้ไร้ตัวตน.....
19 กุมภาพันธ์ 2551 17:46 น. - comment id 825059
19 กุมภาพันธ์ 2551 17:48 น. - comment id 825060
19 กุมภาพันธ์ 2551 19:18 น. - comment id 825083
19 กุมภาพันธ์ 2551 19:30 น. - comment id 825087
หวัดดี ป. แวะมาอ่านงานที่ข้อคิดในการดำรงชีวิต เป็นอีกแนวหนึ่งที่ ป. เขียนได้ดีนอกเหนือแนวรักที่แสนถนัด เวลาอ่านงานแนวนี้ของ ป. แล้วนึกถึงกลอนชุดหนึ่งที่เล่าถึงแมลงปอที่พยายามบินข้ามมหาสมุทร ยังจำได้ครับ ชอบมากๆ ขอให้มีความสุขครับ
19 กุมภาพันธ์ 2551 20:36 น. - comment id 825098
สวัสดีค่ะคุณปราณรวี
19 กุมภาพันธ์ 2551 21:26 น. - comment id 825111
19 กุมภาพันธ์ 2551 21:38 น. - comment id 825114
๕๕๕๕ มีคนแต่งกายเลียนแบบรูปนั้นด้วยแระ ไม่เชื่อไปดูดิ้ ขำกลิ้งเลย หน้าตาตลกมาก
19 กุมภาพันธ์ 2551 21:50 น. - comment id 825117
19 กุมภาพันธ์ 2551 21:59 น. - comment id 825119
เปรียบจิตไซร้คล้ายน้ำใครกำหนด ต่างราดรดเติมสีมีขมหวาน เหงาเศร้าสุขทุกข์ไปในดวงมาน เพียงพลิ้วผ่านสิ่งแท้หาแปรไป..... เพียงหากใจเรามุ่งความสนใจอยู่ที่ใด...หากสนใจสี...สีย่อมมีความสำคัญต่อใจเรา...หากสนใจคลื่นที่กระเพื่อมไหว...คลื่นนั้นย่อมมีความสำคัญต่อใจเรา...หากสนใจแต่เพียงน้ำนิ่งที่ก้นธารามิไหวติง...น้ำนิ่งนั้นย่อมมีความสำคัญสำหรับเรา....หากเราไม่ให้ความสนใจสิ่งใดเลย....ย่อมไม่มีสิ่งใดสำคัญต่อใจเรา...ใจเราย่อมไม่เปลี่ยนแปรแน่นอน... แวะมาให้กำลังใจบทกลอนจรรโลงโลกแบบนี้....ครับ
19 กุมภาพันธ์ 2551 22:04 น. - comment id 825120
19 กุมภาพันธ์ 2551 22:12 น. - comment id 825123
20 กุมภาพันธ์ 2551 09:12 น. - comment id 825174
เข้ามาอ่านงานคุณปอปลาแล้ว ทำให้ใจที่ว้าวุ่นอยู่ สงบได้เลยนะ ขอบคุณผลงานอันยอดเยี่ยมค่ะปอปลา โคลงงาม ภาพสวย เพลงไพเราะ ถุกใจคุณครูขี้เหงานักแล
20 กุมภาพันธ์ 2551 09:58 น. - comment id 825181
น้ำใจคือสิ่งหายากในสังคมเมือง เรามีน้ำใจกับเขาได้ แต่อย่าไปไว้ใจ เพราะความไว้ใจนั้นอาจเป็นหนทางที่เขาทำร้ายเรา
20 กุมภาพันธ์ 2551 10:38 น. - comment id 825194
20 กุมภาพันธ์ 2551 10:46 น. - comment id 825198
สวัสดีค่ะน้องนารี
20 กุมภาพันธ์ 2551 11:31 น. - comment id 825218
แวะมาบอกว่า คิดถึงน้ำใจของ ป. จ๊ะ
20 กุมภาพันธ์ 2551 12:05 น. - comment id 825246
20 กุมภาพันธ์ 2551 13:52 น. - comment id 825305
ม่วย สวัสดีนะ..หายไปนานไปประชุมและไปเที่ยวมา กำลังขุ่นใจเรื่องนำอยู่พอดี..ทะเลที่หาดทรายแก้วและหาดบานชื่น จ.ตราด สีดำมาก ช่วยเอาน้ำใจไปเจือลงแถวนั้นบ้างคงดีเนาะ
20 กุมภาพันธ์ 2551 14:42 น. - comment id 825328
เมื่อไรไปเที่ยวหลวงพระบางอีกคะ ฝกความ คิดถึงไปถึงซ้อด้วยนะ
20 กุมภาพันธ์ 2551 15:02 น. - comment id 825342
สวัสดี ปราณรวี เป็นน้ำ..ฉ่ำเย็น..หมดจด..สดใส ยอดเยี่ยมๆ ชื่นชม จ้า
20 กุมภาพันธ์ 2551 15:12 น. - comment id 825349
More Cute Comments เปรียบน้ำสัมพันธ์ใจ ตามเงื่อนไขอันที่เห็น หากสมอารมณ์เย็น น้ำก็พร่างกระจ่างแวว หยาดน้ำปรุงแต่งไว้ อารมณ์ นั้นเนอ ยามจิตผ่องภัสสร์ชม ว่าแพร้ว ยามขุ่นจิตขุ่นสม น้ำขุ่น แล้วเฮย ตามแต่กิเลสแล้ว ส่งให้จิตผัน.. คำสอนที่ว่าจงทำจิตให้ผ่องใส หมายรวมถึงการชำระจิตให้ผ่องใสหมดจดจากกิเลสทุกระดับ แล้วแต่ใครจะสามารถทำได้แค่ไหน , กิเลสระดับหยาบเรียกว่า วีติกกะมะ คือการแสดงออกอย่างหยาบคายรุนแรงที่ละเมิดศีล ๕ และ กุศลกรรมบถ ๑๐, กิเลสอย่างกลางคือกิเลสของความสงบ เรียกว่า ปริยุฏฐาน ได้แก่ นิวรณ์ ๕ หรือ อุปกิเลส ๑๖ ซึ่งเป็นเครื่องกั้นการทำจิตให้สงบ, กิเลสอย่างละเอียด เรียกว่า อนุสัย หรือ สังโยชน์ ซึ่งเป็นชั้นล่างสุด แน่นหนาละเอียดที่สุด เป็นเครื่องกั้นปัญญาวิปัสสนา ใครทำลายกิเลสชั้นนี้ได้จะบรรลุเป็นพระอริยบุคคลขั้นใดขั้นหนึ่งตามชั้นภูมิ เป็นอย่างน้อย มาเยี่ยมอีกหนครับ..
20 กุมภาพันธ์ 2551 17:09 น. - comment id 825439
น้ำกลิ้งในใจ....คือ ค น.... ใสหม่นตามวิสัย
20 กุมภาพันธ์ 2551 20:44 น. - comment id 825466
ขอบคุณค่ะที่ชอบโคลง(เคลง)ของ ป
20 กุมภาพันธ์ 2551 21:34 น. - comment id 825479
มาเป็นธรรมอีกแว้ว
20 กุมภาพันธ์ 2551 22:00 น. - comment id 825485
20 กุมภาพันธ์ 2551 22:26 น. - comment id 825490
20 กุมภาพันธ์ 2551 22:36 น. - comment id 825492
20 กุมภาพันธ์ 2551 23:35 น. - comment id 825514
36...... แวะแซวคนแก่ค่ะ คุณป. อ่อ ไม่แก่เนอะ ลืมปายๆ อิอิ คุณลุงจุด กิ๊วๆๆๆๆ.... มองซ้าย มองขวา เหลียวหาป้าพิดสะหมอน อิอิ
23 กุมภาพันธ์ 2551 05:13 น. - comment id 826096
เป็นครั้งแรกที่ได้อ่านโคลงของปราณรวี ประทับใจ กินใจ ไม่ธรรมดาเลยแหละ พักนี้รู้สึกว่าดอกไม้บานไปทั่ว(ทั้งใจ)หรืเอปล่าเอ่ย
23 กุมภาพันธ์ 2551 08:05 น. - comment id 826128
มันก็บานๆ หุบๆ เหี่ยวๆ อยู่อย่างนี้ มาตั้งนานแว้วววคร่า
23 กุมภาพันธ์ 2551 11:07 น. - comment id 826152
แวะมาทักทายค่ะ สบายดีนะคะ
23 กุมภาพันธ์ 2551 13:24 น. - comment id 826189
3 มีนาคม 2551 13:25 น. - comment id 828914
รักโลภมากหลั่งล้น โทสะ ทุกสิ่งไม่ลดล่ะ จึ่งได้ จิตใจใคร่ชนะ ร้อนรุ่ม ดุจดั่งไฟแผดให้ ลั่นร้อง โหยหาฯผมพึ่งรู้ว่าการแต่งโคลงยากเพียงไหน
เลื่อมใสจริงๆ ครับ คุณปราณรวี
7 มีนาคม 2551 00:53 น. - comment id 829771
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
