วันและคืน หมุนเวียน เปลี่ยนสรรพสิ่ง ไม่หยุดนิ่ง วิ่งตาม ยามแปรผัน โลกความจริง สิ่งเป็น เห็นทุกวัน สิ่งที่ฝัน หายาก หากตื่นมา เมื่อครั้งเด็ก เล็กเล็ก โลกใบน้อย ยังคงคอย พ่อแม่ ยื่นมาหา พอเติบใหญ่ โลกกว้าง สุดสายตา ได้พบว่า ล้าเหนื่อย เมื่อยจิตใจ ยังไม่คุ้น อุ่นใจ ในความคิด ต้องสะกิด จิตเตือน เบือนหวั่นไหว ยิ่งคิดไป ใจเหนื่อย ทำเช่นไร เป็นผู้ใหญ่ ที่ดี เหนื่อยเหลือทน นาฬิกา ชีวิต หมุนเร็วรี่ ใจที่มี ลี้หาย คล้ายสับสน เด็กคนหนึ่ง ซึ่งอยู่ คู่ตัวตน ฉันอีกคน ได้หาย ไปจากกัน มุ่งทำงาน สานต่อ เรื่องต่างต่าง เร่งสะสาง ทางเดิน เกินเรื่องฝัน ต้องพบปะ ผู้คน จนทุกวัน ลืมตัวฉัน ที่เป็น ที่เคยมี ขอพื้นที่ เล็กน้อย คอยใจพัก ขอประจักษ์ ตัวตน ยลผ่องศรี ความสดใส ได้อยู่ คู่ฤดี อย่าให้มี ใครแย่ง แบ่งออกไป โลกใบใหญ่ ให้มี สักที่หนึ่ง คอยฉุดดึง ใจฉัน ยามสั่นไหว ขอพี้นที่ เล็กน้อย คอยจิตใจ ขอปลีกไป เป็นเด็ก เหมือนเช่นเคย โลกความจริง บางครั้ง ชั่งร้ายกาจ หากประมาท พลั้งล้ม ตรมเข้าเสย ขอพื้นที่ มีฝัน เหมือนอย่างเคย เก็บไว้เชย เฉยจาก โลกร้าย-ดี ในบางคราว ราวเรื่อง เนื่องชีวิต แทบจะปลิด ริดรอน ห่อนใจศรี จนลืมว่า ความฝัน นั้นเคยมี มองอีกที ลืมแม้ แท้ตัวตน เคยมีฝัน ผันลู่ สู่อุดมการณ์ เคยวาดผ่าน ม่านใจ ไกลสับสน แต่โลกเปลี่ยน หมุนเวียน เพียรให้คน จนลืมยล พื้นที่ มีในใจ ณ เพลา พาใจ ให้ได้คิด ขอสักนิด จิตแบ่ง แห่งใจใส สักเสี้ยวหนึ่ง พึงเป็น ที่พักใน ขอเก็บไว้ เป็นเด็ก ไม่ปิดบัง @........................................................................@ พื้นที่เล็กๆ ร้องโดย บอย ตรัยภูมิรัตน์
17 กุมภาพันธ์ 2551 21:40 น. - comment id 824644
มาจองที่1 ก่อน ทันป่าวหว่าน้องเอจ๋า เด่วมาใหม่..วันนี้ไม่ว่างจ้า..
17 กุมภาพันธ์ 2551 21:42 น. - comment id 824645
มาไม่ทันเค้าง่ะ
17 กุมภาพันธ์ 2551 21:58 น. - comment id 824646
ยอดเยี่ยม กับมุมมองนี้ พื้นที่ใจ...ในแถว...แนวระนาบ ที่ก่อฉาบ...ทาบช่วง..ถึงบ่วงฝัน ปรับวิถี...ตีแปลง...แสงตะวัน เปิดรอยฝัน..เกี่ยวเกาะ...เลาะชายคา คิดไม่ออกแล้ว..โทดที เอ เพ้อเจ้อ..ได้แค่นี้แหละ อิอิอิ
17 กุมภาพันธ์ 2551 22:30 น. - comment id 824648
ภายในห้องหัวใจเล็กๆ แต่บรรจุเรื่องราวต่างๆไว้มากมาย ลองนั่งทำใจสงบ จะเห็นเรื่องราวมากมายเรียงมายมาให้เราได้เพลินเพลิดไปกับมัน..
17 กุมภาพันธ์ 2551 22:43 น. - comment id 824651
ที่เล็กเล็กแบ่งสรรค์กันไว้ให้ สำหรับใจมาพักเป็นหลักแหล่ง ในหัวใจเธอเข้มเป็นสีแดง มีที่แบ่งไว้กี่แปลงช่วยแจงหน่อย.อิอิ จะได้จองสักแปลง ไม่เอาที่โล่งหรือราบลุ่ม เอาที่ดอนมีหงหญ้าวัชพืชเยอะ ๆ ยิ่งดี อิอิ แสดงว่า อุดม...อิอิ
18 กุมภาพันธ์ 2551 06:46 น. - comment id 824688
18 กุมภาพันธ์ 2551 07:18 น. - comment id 824697
สวัสดีค่ะพี่ยา ได้ไปแล้วที่ ๑ อ่ะ อิอิ มาใหม่นะค้า...กว่าน้องเอจะมาตอบได้คงเย็นนู่นแหละค่ะ เพราะวันนี้ต้องไปประชุมที่ รพ ทั้งวันเลยค่ะ ให้รางวัลเป็นกาแฟหนึ่งแก้ว ...ขัดใจผู้รับ
18 กุมภาพันธ์ 2551 07:21 น. - comment id 824698
สวัสดีค่ะพี่จัน ช้าอีกแล้วววว...ถ้าเขาอยู่ร้านก็ปล่อยเขาปายเหอะพี่ เครื่องเขามันแรง แต่ถ้าอยู่ที่บ้านนะ เจ้เอาปายเลย
18 กุมภาพันธ์ 2551 07:25 น. - comment id 824699
สวัสดีค่ะพี่ฝุ่น อิอิ เอาไว้มาเพ้อเจ้อใหม่เมื่อคิดออกนะพี่นะ พื้นที่ใจ มักลืม ไปบางส่วน ด้วยติดอวน เรื่องยุ่ง พุ่งแก้ไข มัวฟันฝ่า อุปสรรค หนักหมดไป จนลืมใจ ตัวตน ค้นไม่เจอ อันนี้ก็เพ้อเจ้อเหมือนกันพี่ ขอบคุณสำหรับเสียงปรบมือนะค้า..... อิอิ
18 กุมภาพันธ์ 2551 08:24 น. - comment id 824712
พื้นที่เล็กๆๆแต่หัวใจยิ่งใหญ่ใช่ไหมคะนู๋เอ รักนะจุ๊บๆๆ
18 กุมภาพันธ์ 2551 10:50 น. - comment id 824747
อยากเป็นเด็กเหมือนกันค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2551 12:30 น. - comment id 824766
เห็นด้วยค่ะ พื้นที่เล็กๆ ที่อบอุ่น
18 กุมภาพันธ์ 2551 16:44 น. - comment id 824799
นมัสการค่ะท่าน ขอบพระคุณที่แนะนำนะเจ้าค่ะ ช่วงนี้ก็พยายามให้ตัวเองนั่งสมาธิให้ได้เป็นกิจวัตรค่ะ เริ่มใหม่ๆ ได้แค่ แปดนาทีกว่าๆเอง
18 กุมภาพันธ์ 2551 17:41 น. - comment id 824811
สวัสดีค่ะพี่ฤกษ์ (ไม่ได้ล๊อกอิน) ที่เล็กน้อยห่อใจไว้ดวงหนึ่ง ได้ที่พึ่งพิงใจให้สุขสันต์ ขออภัยไม่แบ่งให้แล้วกัน เพราะที่นั้นมีคนเข้าจับจอง ที่ผืนน้อยไม่แบ่งขายให้คนอื่นเจ้าค่ะ ที่แบ่งคือ แบ่งไว้สำหรับอารมณ์ของตัวเอง ส่วนที่ที่พี่ต้องการก็มีคนจับจองไว้แล้วด้วย อิอิ
18 กุมภาพันธ์ 2551 17:52 น. - comment id 824816
สวัสดีค่ะคุณปราณรวี ขอบคุณที่แวะมานะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2551 18:00 น. - comment id 824819
สวัสดีค่ะคุณเมรี...ขี้เมา หัวใจใหญ่ไม่ใหญ่ไม่ทราบค่ะท่านพี่ อิอิ แต่ที่แน่ๆ เอตัวใหญ่แน่ะค่ะพี่พิมจัง จุ๊บๆๆๆ
18 กุมภาพันธ์ 2551 18:06 น. - comment id 824821
สวัสดีค่ะคุณเพียงพลิ้ว ใช่ค่ะ คิดเหมือนกัน บางที เราก็อยากออกจากโลกแห่งความจริงบ้าง เพื่อพักผ่อนร่างกายและจิตใจ
18 กุมภาพันธ์ 2551 18:45 น. - comment id 824824
สวัสดีค่ะคุณสขิลา ขอบคุณค่ะที่เห็นด้วย ในพื้นที่เล็กๆที่ทำให้เราอบอุ่น..แต่บางทีคนเราก็มักจะลืมเสมอค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2551 19:25 น. - comment id 824837
18 กุมภาพันธ์ 2551 20:01 น. - comment id 824842
สวัสดีค่ะคุณช่ออักษราลี ขอบคุณสำหรับเสียงปรบมือนะคะ พูดอะไรบ้างสิคะ จิตรำพันเขินนะ อิอิ
19 กุมภาพันธ์ 2551 04:21 น. - comment id 824883
อยากคิดทวนหวนเวลามาเป็นเด็ก ตัวเล็กเล็กเที่ยวเล่นเป็นหรรษา ไม่ต้องคิดอะไรไร้มายา รู้เพียงว่ากินเล่นแล้วเป็นนอน หากอยากได้สิ่งใดใคร่วอนขอ แล้วเฝ้ารออ้อนตักอุ่นหนุนเป็นหมอน ชอบของเล่นอันไหนให้เว้าวอน เพียงออดอ้อนพ่อแม่ไว้ก็ได้มา มีความรักบริสุทธิ์และผุดผ่อง รักพี่น้องพ่อแม่เพื่อนแลหา รักธรรมชาติด้วยใจไร้มายา รักสุดฟ้าสุดใจสุดในทรวง รับผิดชอบทั่วไปให้เล็กน้อย แค่เพียงคอยใส่ใจให้ห่วงหวง รักตัวเองเข้าไว้ให้เต็มดวง แถมยังทวงความรักจักเติมไป นาฬิกาหมุนเวลาพาให้เปลี่ยน ให้วนเวียนกับชะตาพาหวั่นไหว เป็นผู้ใหญ่เร็วพลันในทันใด รับผิดชอบเท่าใจในการงาน เจอสังคมที่ใหญ่ให้สัมผัส และเร่งรัดหัวใจให้ขับขาน มิตรภาพมอบให้ไม่ช้านาน ลืมคิดอ่านพานมองข้ามความจริงใจ จึงต้องเจ็บซ้ำซ้ำตอกย้ำมา ด้วยหตุว่าต้องเผชิญเกินทนไหว แสนอ่อนล้าเกินกว่าจะเข้าใจ อยากเป็นเด็กเล็กใหม่ให้รำพึง
19 กุมภาพันธ์ 2551 09:09 น. - comment id 824926
ดีจ้า แวะมาทักทายค่ะ
19 กุมภาพันธ์ 2551 09:45 น. - comment id 824934
พี่รันไปเจอประโยคหนึ่งของนักเขียนขวัญใจพี่รัน ซึ่งถูกใจมากๆ ยังเก็บไว้ใน Hi 5 น่าจะเข้ากะบทกลอนน้องเอนะค่ะ คือเป็นคนหนึ่งที่ติดนิสัยเด็กๆ หุหุ อย่าปล่อยให้ความสดใสแบบเด็กๆ สูญหายไปจากจิตวิญญาณ แม้เราจะเติบโตขึ้นทุกวันก็ตาม..
19 กุมภาพันธ์ 2551 18:54 น. - comment id 825075
ยังพอเหลือพื้นที่สำหรับน้องสาวคนนี้ป่าวคะ มาช้าแต่มาด้วยใจนะคะ
19 กุมภาพันธ์ 2551 23:46 น. - comment id 825133
สวัสดีค่ะคุณเอ แวะมาอ่านค่ะ
20 กุมภาพันธ์ 2551 03:23 น. - comment id 825149
แวะมาทักทาย สาวน้อยจิตรำพัน ครับ
20 กุมภาพันธ์ 2551 15:44 น. - comment id 825378
อ่านแล้วอยากกลับไปเป็นเด็กอีกจัง โลกของเด็กสนุกสดใสและมีแต่รอยยิ้มนะคะ
21 กุมภาพันธ์ 2551 05:58 น. - comment id 825538
สวัสดีค่ะพี่เล่ แม้ความจริงไม่อาจจะหลุดได้ แต่ขอให้ใจพักหนักผ่อนหาย โลกความฝันผันผ่านนานคลอนมลาย ใจเกือบพ่ายด้วยโลกแห่งความจริง ... เอาแค่นี้นะคะพี่เล่ อิอิ แบบว่ามันยาวอ่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2551 06:03 น. - comment id 825539
สวัสดีค่ะคุณล้นใจ ขอบคุณที่แวะมานะคะ
21 กุมภาพันธ์ 2551 06:13 น. - comment id 825546
สวัสดีค่ะพี่รัน - กชมนวรรณ ถูกแล้วค่ะพี่รัน ประโยคนี้ถูกใจน้องเอมากเลย เพราะชีวิตคนเราควรมีแง่มุมที่ไว้สำหรับพักผ่อนกายและใจ ปลีกตัวออกจากความยุ่งเหยิงในชีวิต โดยการเข้ามาสู่โลกความฝันในวัยเด็กบ้าง เพื่อเป็นการเติมพลังให้แก่ชีวิต ตั้งหลักก่อนจะก้าวไปต่อสู้กับสิ่งต่างๆในชีวิตต่อไปค่ะ ... แต่ก็ต้องยอมรับว่า ความจริงก็คือความจริง
21 กุมภาพันธ์ 2551 06:15 น. - comment id 825548
สวัสดีจ้ะน้องการ มีสิจ้ะ มุมที่พี่เก็บไว้สำหรับน้องการก็ต้องมีเสมอ
21 กุมภาพันธ์ 2551 06:20 น. - comment id 825551
สวัสดีค่ะคุณมี่ ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะ
21 กุมภาพันธ์ 2551 06:31 น. - comment id 825552
สวัสดีค่ะคุณปลายตะวัน ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ หวังว่าคงจะไม่หายไปไหนนานนะคะ แวะมาทักทายจิตรำพันเรื่อยๆแล้วกัน คิดถึงผลงานของครูโคลงมากๆเลยค่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2551 06:35 น. - comment id 825553
สวัสดีค่ะพี่โคลอน ใช่ค่ะ จิตรำพันบางทีก็อยากกลับไปเป็นเด็กอีกสักครั้ง โลกของเด็กช่างสดใสยิ่งนัก
24 กุมภาพันธ์ 2551 22:44 น. - comment id 826484
ได้อ่านแล้วคิดถึงตอนที่เป็นเด็กๆๆ ไม่ความทุกหรือเศราเลย
7 พฤษภาคม 2551 10:51 น. - comment id 847119
พอได้อ่านแล้วก็คิดถึงตอนป็นเด็กเหมือนกันจ้าไม่ต้องทำงาน เล่น เรียน นอน แล้วก็นอน