ปัจฉิม..สุรา

กะลาสีเบจ

ยามงานเลี้ยงก่อเกิดเปิดสังสรรค์
ย่อมมีวันเลิกราก้าวขาถอน
ยามเมื่อพบก่อรากเป็นฉากตอน
ย่อมมีพรากจากจรเป็นธรรมดา
ให้ค่ำคืนมืดมิดสนิทนี้
เป็นสักขีพยานของวารหน้า
เชิญผองเพื่อนมิตรสหาย..มาเถิดมา
พร้อมปัจฉิม..สุราท่ามอาวรณ์
ถึงเพลาร่วมตั้งวงบรรจงสร้าง
มิตรทางสายสุราเป็นยาสอน
รินน้ำใจใส่น้ำเมาเคล้าตะกอน
พร้อมรับพรจากเมรัยที่ไหลริน
ขออำลาเป็นภาษาดีกรีเหล้า
ปลดร่างเงาเคว้งคว้างสร่างศิลป์
สหายเอ๋ยเคยร่วมสุข-ทุกข์หย่อมดิน
บรรเลงรินเต็มแก้วแล้วดับชน
ยกไมตรีปรี่ล้นบนเนื้อแก้ว
กระทบแนวขอบต่อขอบพิรอบผล
สัจจะต่อสัจจะระหว่างคน
จะเข้มข้นไม่ยิ่งหย่อนร่อนเมรัย
วาระเมาสุดท้ายในภายนี้
แลกดีกรีจนกว่าวันฟ้าใหม่
ขอราตรีแข็งข้ออย่าย่อไป
จงยาวไกลกว่าวันพรุ่งรุ่งอรุณ
ต่างหลับใหลโรยรินกระสินธุ์แส-
บรั่นแท้สหายจริงยิ่งกว่าขุน-
เขา-มหาสมุทรมหึมาธาราทุน
ไม่ติดฝุ่นน้ำใจเพื่อนสะเทือนชล
ฟ้าส่างมืดจืดกาฬหว่านฟากฟ้า
แสงอำภาทอทอดสอดเวหล
ค่อยส่างเมากลับสู่ลู่ทางตน
สวมร่างคนล่าฝัน..อันวิไล
ยามงานเลี้ยงก่อเกิดเปิดสังสรรค์
ย่อมมีวันเลิกราน้ำตาไหล
ขอลาก่อนสหายสุรา..ลับตาไกล
แล้วพบกัน..วันฟ้าใหม่ไอ้เพื่อนเกลอ
......กะลาสีเบจ (๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๑)				
comments powered by Disqus
  • บนข.

    17 กุมภาพันธ์ 2551 07:07 น. - comment id 824450

    อิอิ ขอให้เป็นไหสุดท้ายละกันเนอะ59.gif
  • ทิพย์โนราห์ พันดาว

    19 กุมภาพันธ์ 2551 17:12 น. - comment id 825057

    อยากกินด้วยนี่ ว่างๆ ชวนด้วยจาไปชนขอบแก้วสักเป็กนึง อิอิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน