เสียงแคนแทนคุณ..

แมวคราว

แต่นแล่นแตรนแล่นแตรนแคนหนูเป่า
ค่อยคลายเหงาหัวใจไหมน้าจ๋า
ที่ราบสูงเมืองสุรินทร์ถิ่นจากมา
กับคุณอาของหนูผู้พิการ
สองชีวิตริมทางข้างสยาม
ยังรอความเมตตาจิตคิดสงสาร
เอ็นดูหนูเถิดหนอเร่ขอทาน
ค่าอาหารพอมื้อซื้อหยูกยา
แต่นแล่นแตรนแคนหวานหนูขานขับ
เท้าขยับตัวเอียงไร้เดียงสา
สองตายายจนยากที่จากมา
ยังคอยท่าอาและหนูอยู่สุรินทร์
เกิดมาจนแสนจนทนทุกข์ยาก
ท้องกับปากหิวอยู่มิรู้สิ้น
ไม่อยากขอก็ต้องขอพอได้กิน
ช่วยหลั่งรินน้ำใจให้เงินตรา
วันอาทิตย์คืนสุรินทร์ถิ่นกำเนิด
โรงเรียนเปิดกลับไปไม่รอท่า
รอถึงวันศุกร์ก่อนจึงย้อนมา
กล่อมคุณน้าคนสวยด้วยเสียงแคน
แต่นแล่นแตรนแล่นแตรนแคนหนูเป่า
คละคลอเคล้าคู่เคียงเสียงรถแล่น
ขอบคุณทุกน้ำใจในเมืองแมน
หนูน้อยยืนเป่าแคนทดแทนคุณ.				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    12 กุมภาพันธ์ 2551 11:34 น. - comment id 822500

    น้าคนสวยให้เหรียญสิบสองเหรียญนะคะ^_^
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • น้ำผึ้งเดือนห้า

    12 กุมภาพันธ์ 2551 11:51 น. - comment id 822515

    ..น่าสงสารจังค่ะ ทำไมหนอ ชีวิตบางคนถึงได้ทนทุกข์ทรมานกันเหลือเกิน แต่กับบางคนนั้น สุขแสนจะสบาย มีทั้งโอกาสและฐานะ เพียบพร้อมมาแต่กำเนิด 
    
    ....แต่กับบางคนที่เป็นคนจน ทำไมต้องดิ้นรนกันมากมายเพียงแค่ให้มีข้าวปลาอาหารพอยาใส้ ทั้งที่ส่วนที่ได้...ยังไม่ได้เสี้ยวหนึ่งของอาหารที่กินเหลือทิ้งตามภัตตาคารของคนรวยๆเลย..เฮ้อ..32.gif
  • 12 กุมภาพันธ์ 2551 12:31 น. - comment id 822534

    ชีวิตเลือกเกิดไม่ได้
    
    ที่มีก็ล้นฟ้า ที่ไม่มีก็แทบล้มประดาตาย
    หนทางจะทำให้งอกเงยเลยไม่รู้จะไปหา
    ที่ไหน  เฮ้อออ เศร้ารายวัน     53.gif
  • แมวคราว..

    12 กุมภาพันธ์ 2551 12:33 น. - comment id 822535

    หวัดดียามเที่ยงทุกท่านครับ..กินข้าวกันแล้วยัง..วันนี้อากาศดีน่าเอาปลาเค้มมาตากนะครับ...46.gif
    -ขอบคุณคุณน้าเพียงพลิ้ว..คนสวยครับ.  ตอนแรกเห็นควักแบงค์ห้าร้อยออกมา...นึกดีใจที่ไหนได้...แต่เอาเหอะครับเศรษฐกิจแบบนี้หนูเข้าใจ...แต่ถ้าได้เพิ่มสักสองเหรียญก็ยิ่งดี..ข้าวขาหมูจานละ40แล้วครับ..อิๆๆ(แบบว่าพูดแทนเด็กเพราะอยากกินข้าวขาหมูซะเอง...อิๆๆ)
    
    -ชีวิตก็เป็นแบบนี้แหละครับคุณน้ำผึ้ง...คนรวยก็รวยเกิน..จนก็จนสุดๆ..แต่ยังดีว่าคนส่วนใหญ่ยังให้ความเห้นอกเห็นใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กัน..โลกจึงค่อยน่าอยู่ขึ้นหน่อยครับ...ช่วยกันได้ก็ช่วยกันไปตามกำลัง....กินข้าวเที่ยงละยังครับเนี่ย..กินเผื่อด้วยเด้อ...ยังอยุ้หน้าจออยุ่เลยครับ...
    
    ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะครับทั้งสองคน..ขอให้สวยๆร่ำรวยงินทองและน้ำใจตอย่างนี้ลอดไปครับ...ขอตัวไปเป่าแคนต่อ...36.gif29.gif46.gif
  • แมวคราว..

    12 กุมภาพันธ์ 2551 12:40 น. - comment id 822540

    หวัดดีครับคุณป..
    อย่าเศร้าไปเลยนะครับ...อย่างน้อยก็ยังมีบุคคลที่มีเมตตาจิตอย่างเราๆท่านๆอยู่บนโลกนี้บ้าง..พบเห็นคนด้อยโอกาสกว่าก็อย่านิ่งดูดาย..ช่วยๆกันไป..เงินสิบบาทของเราคิดว่ามันน้อย..แต่สำหรับเขา..นั่นคือค่าอาหาร..
    ค่าหนังสือ..ค่าดำรงชีพ..สิบบาทเท่ากันแต่การใช้สอยต่างกันครับ.. ผมเคยใช้เงินสิบบาทไปซื้อผักบุ้งมาผัดเปล่าๆกินกันหลายๆคนสมัยเรียน..ธนาณัติยังไม่มา...หุงข้าวหม้อใหญ่..ล้อมวงกินกันน้ำตาเล็ด..รสชาติความจนมันแสนอร่อย..สิบบาทกับสี่ห้าชีวิต...ยังจำมาจนวันนี้เลยครับ...ซาบซึ้งใจจริงๆ
    
    ขอบคุณที่แวะมานะครับ...46.gif
  • อัลมิตรา

    12 กุมภาพันธ์ 2551 21:43 น. - comment id 822801

    มีอยู่วันหนึ่ง ตอนพักเที่ยง อัลมิตราเห็นพี่ยอร์ค เดินหันรีหันขวางหน้าประตู
    มือของเขาล้วงเข้าไปในกระเป๋า เหมือนว่าจะคว้าเงิน
    แต่พรรคพวกของเขาที่รออยู่อีกฟาก เร่งเสียงเรียกเขา
    เขาวิ่งข้ามถนนไปยังฟากนั้น แต่ดูเหมือนว่าเขายังละล้าละลัง
    
    ที่สุด เขาวิ่งกลับมาอีกหน พร้อมกับเอาเงินที่เพิ่งควักได้หยอดลงไปในกล่องรับบริจาค
    
    .. เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง และบังเอิญอัลมิตราเห็นตลอด
    รู้สึกดีกับความมีน้ำใจของพี่ยอร์ค  ซึ่งเขาเองก็ไม่รู้ตัวหรอกว่า มีคนมองอยู่
    
    เชื่อว่า ถ้าวันนั้นพี่ยอร์คไม่ข้ามถนนกลับมา เขาคงกังวลใจ เหมือนค้างคา
  • อัลมิตรา

    12 กุมภาพันธ์ 2551 21:45 น. - comment id 822802

    คุณแมวคราวเล่าว่า เคยมีเงินแค่สิบบาทซื้อผักบุ้งมาผัดกิน ..
    อัลมิตราเคยเห็นแม่ไม่มีเงินสักบาทไปตลาด 
    แม่เก็บผักที่เขาลอกปอกทิ้งมาทำเป็นกับข้าวให้ลูก ๆ กิน
    
    อัลมิตราเดินตาม .. ก็เลยรับรู้ถึงความลำบากของครอบครัวในครั้งนั้น
  • เฌอมาลย์

    13 กุมภาพันธ์ 2551 09:02 น. - comment id 822889

    ชีวิตคนเราไม่เท่ากันค่ะ
    
    เมตตาธรรมค้ำจุนโลก ฌเอช่วย๑๐ บาทละกานค่ะ ได้ผักบุ้งไปผัดกินด้วย1.gif
  • แมวคราว

    13 กุมภาพันธ์ 2551 14:54 น. - comment id 823029

    คุณอัลมิตราครับ...เมตตาธรรมค้ำจุนโลกาจริงๆคนเคยทุกข์ยากย่อมไม่เคยลืมรสชาติความทุกข์ และอดที่จะรุ้สึกไม่ได้เมื่อพบเห็นคนที่กำลังเผชิญชะตากรรมเดียวกัน.. ความเมตตานี้ไม่ได้แบ่งปันแค่เพื่อนมนุษย์แต่มันยังเผื่อแผ่ไปถึงหมาแมวและสรรพสัตว์อื่นๆด้วด้.เ
    ผมว่า..อย่างน้อยมันก้ช่วยจุดประกายอะไรในใจที่ทำให้รุ้สึกว่า..ต้องทำอะไรสักอย่างหากทำได้..เช่นเดียวกับพี่ยอร์คที่คุณพูดถึงครับ..
    ขอชื่นชมน้ำใจ
    
    สังคมไม่แห้งแล้ง..ถ้ารุ้จักแบ่งปันน้ำใจ..
    
    ขอบคุณที่แวะมานะครับ..
    36.gif46.gif
  • แมวคราว

    13 กุมภาพันธ์ 2551 15:16 น. - comment id 823049

    หวัดดีครับคุณเฌอ...รับตังค์มาสิบบาทคราวนี้ไม่ซื้อผักบุ้งแล้วละครับ..เอาไปซื้อกล้วยน้ำว้าดีกว่า..กินได้หลายวันดี...คุณเฌอมาลย์สบายดีนะครับ...รักษาสุขภาพด้วยเด้อ...36.gif46.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน