ใต้ดวงตะวัน มีสิ่งยิ่งใหญ่กว่านั้นหรือปล่าว หรือแค่การพ่ายแพ้เพียงบางคราว จนฝังลึกเจ็บร้าวไม่ผันแปร ในวันคืนอันหนาวเหน็บ ใครเล่าไม่เคยเจ็บไม่เคยแพ้ ใครกันไม่รู้ความออ่นแอ ย่อมพ่ายแพ้ไร้บาดแผล...ประสบการณ์... ใต้จิตสำนึกนั้น มีบทเรียนสำคัญที่พ้นผ่าน สิ่งที่เคยพ่ายแพ้ในวันวาน สร้างความยิ่งใหญ่นั้นให้กับ...เธอ...
9 กุมภาพันธ์ 2551 20:07 น. - comment id 821663
งืมมม ใช่เนอะ ...ความพลาดพลั้งจะเป็นบทเรียนสอนใจ ให้เราก้าวไปข้างหน้า... สบายดีนะคะ
10 กุมภาพันธ์ 2551 08:00 น. - comment id 821796
สู้ต่อไปนะทาเคชิ
10 กุมภาพันธ์ 2551 22:38 น. - comment id 821981
ขอย้อนคืนอีกครานะค่ะพี่ ขอวันดีสิบหกธันวาผ่าน ขอเรียงร้อยรอยคำวจีวาร ร้อยกำนัลพรมพร่างประทานพร ขอให้พี่พบสุขทุกสถาน ให้สุขสันต์ประสบสโมสร เปี่ยมปัญญาหรรษาสถาพร เจริญพลังสำเร็จสมฤดี มีโชคลาภวาสนาพาเกษม ให้ปรีดิ์เปรมปลาบปลื้มเป็นสุขศรี แม้ทุกข์โศกโรคร้ายอย่าได้มี ให้ชีวีอิ่มเอมทุกวันเทอญฯ สวัสดีค่ะพี่กระต่ายบัวเดาเอาค่ะ ว่าต้องใช่ กับคำของพี่ถึงพี่พุด พี่กระต่ายค่ะ บัวปริ้นตอนที่สองไปนอนอ่านแล้วค่ะ แล้วบัวจะมารออ่านตอนที่สามนะค่ะ วันนี้ให้หอมแก้มซ้ายขวาเลยค่ะ เป็นของขวัญวันที่สิบหก ธ.ค.ค่ะ อิ อิ อิ
11 กุมภาพันธ์ 2551 10:23 น. - comment id 822068
ประสบการณ์ทำให้เข้มแข็งค่ะ
29 กุมภาพันธ์ 2551 17:23 น. - comment id 828013
สวัสดีค่ะคุณป กระต่ายสบายดีค่ะขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยมกันเรื่อยๆๆ สวัสดีค่ะ นายธนา เผชิญเป็นกระต่ายใต้เงาจันทร์เสียด้วยสิ สวัสดีค่ะดอกบัว ดีใจและขอบคุณเป็นอย่างมากค่ะจริงๆแล้วจะลงรูปตัวเองในวันวาเลนไทน์แต่เน็ตไม่เป็นใจเลยไม่ได้ลงเลยค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะสำหรับบทกลอนพี่กระต่ายยังไม่ค่อยมีเวลาเลยตอนนี้จ๊ะระวังน่ะจะโดนหอมแก้มจนช้ำหล่ะ สวัสดีค่ะพี่กานต์ เรื่องจริงเลยค่ะนั่น