ร้อยลำนำคำพ้อรอน่านฟ้า เผยจันทราลอยเด่นเห็นวับไหว เป็นกลอนกานท์ผ่านพ้นถึงคนไกล หวังมอบใจผูกพันดังสัญญา ฝากสายน้ำยามค่ำย้ำแน่นหนัก ด้วยใจภักดิ์ถักทอรอเพียงว่า ใจอีกดวงล่วงผ่านกาลเวลา เพื่อย้อนมาเคียงใกล้ได้พบเจอ วอนลมพัดพลิ้วพรายให้เธอรู้ ว่าใครกู่คำพ้อ..กลัวรอเก้อ หากลืมหมดรักมั่นฝันละเมอ คงพร่ำเพ้อเดียวดายอยู่ปลายฟ้า อย่าหมางเมินเหินห่างร้างรักเร่ คนเสเพลขอไกลไม่เห็นหน้า เจ็บระกำช้ำชอกยอกอุรา คมปวดปร่าคอยย้ำจ้องทำลาย ฝากเพลงแผ่วแว่ววอนเมื่อค่อนดึก จากซอกลึกของใจใกล้สลาย เมื่อยอมรับความจริงทุกข์ยิ่งกลาย ด้วยคลับคล้าย คนไกล..ไม่เคยมี
8 กุมภาพันธ์ 2551 05:35 น. - comment id 821133
ฝากเสียงเพลงลอยลมไปชมชื่น รักเคยรื่นเริงใจดังใฝ่หา เกรงจักเลือนห่างไปด้วยไกลตา คำสัญญาเอ่ยไว้ใจยังจำ แอบมาลงกลอนซ๊าดึกเชียวค่ะคุณปอปลา ไพเราะค่ะทั้งกลอนทั้งเพลง
8 กุมภาพันธ์ 2551 06:43 น. - comment id 821134
เฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ ที่2 ต้องรีบโพสก่อน เด๋วโดนแซงโค้ง คิกๆๆๆ
8 กุมภาพันธ์ 2551 06:47 น. - comment id 821137
ฝากไปถึงคนไกลไม่เคยมี จงมองที่ขอบฟ้าอย่าเมินหมาง เปิดใจรับกับคำชมถมอำพราง ด้วยทุกอย่างในโลกนี้ไม่มีจริง อย่าทดท้อระย่อใจจนไร้แกร่ง อย่าเร้นแฝงตัวหลบกลบทุกสิ่ง อย่ายื้อยั้งรั้งไว้ใฝ่ประวิง อย่าทอดทิ้งโอกาสทำกอปรกรรมดี..............นะจ๊ะป.จ๋า........
8 กุมภาพันธ์ 2551 06:49 น. - comment id 821139
เพลงเพราะ จังค่ะ ปราณรวี กลอนก็ซึ่งๆๆๆๆๆๆ ขอฝนขอนั่งฟังเพลง เฝ้าบ้านกลอนให้ ทั้งวันนะค่ะ คิกๆๆๆ ว่าแต่ คืนนี้ ฝนจะไป เชียงใหม่ ปราณรวี เอาไรบ้างค่ะ
8 กุมภาพันธ์ 2551 07:04 น. - comment id 821142
แงงงง ฝนรับภาพของกลอน ไม่ได้อ่ะค่ะ ภาพไม่ขึ้นเรยอ่ะ แงงง อยากเห็นนนนนน
8 กุมภาพันธ์ 2551 07:06 น. - comment id 821144
ตั๊กกกแกกกก ตื่นกันแต่เช้าเลยยย @ หญิงรพี นอนดึกหัวตันจังค่ะ แต่งไม่เป็นเรื่อง แต่ก็ยังอยากแต่ง อิอิ @ ฝน งืมม เมื่อฝืนรอฝนตื่นไม่ไหว เลยโพสต์ ไปก่อนเลย ไปกลางคืนเหรอ เดินทาง ปลอดภัยนะ ไม่เอาอะไรค่ะ น้องเอาแคปหมู กะน้ำพริกหนุ่มมาฝาก ยังไม่หมดเลยค่ะ @ นางฟ้า จ้านางฟ้า ป น่ะ ความชั่วไม่ค่อยมี ความดี ก็ไม่ค่อยปรากฏ อย่างนี้ตายแล้ว จะไปไหนนะ คริๆ
8 กุมภาพันธ์ 2551 07:59 น. - comment id 821159
หากปล่อยใจให้ว่างวางลงได้ ความจริงไซ้ร์คล้ายหมอกหลอกเราหลง เพียงเปิดตาสว่างหมอกจางลง รักมั่นคงรักแท้จากแม่เรา
8 กุมภาพันธ์ 2551 08:03 น. - comment id 821161
สวัสดีตอนเช้าครับ กลอนเขียนได้ดีมากครับ ระบายอารมณ์เยี่ยม และ อิอิ เก็บภาพไว้ด้วยล่ะ แก้วประเสริฐ.
8 กุมภาพันธ์ 2551 08:06 น. - comment id 821163
ฟังลำนำคำพ้อเหมือนรอฝน เหมือนอับจนหนทางอ้างว้างหวิว ใจเหือดแห้งร้างลาใกล้ปลิดปลิว สายฝนพริ้วปลิวซับรับน้ำตา นอนดึกจัง
8 กุมภาพันธ์ 2551 08:08 น. - comment id 821164
มาหาคนไกลแถวนี้บ้างสิครับ
8 กุมภาพันธ์ 2551 08:52 น. - comment id 821167
เรียบเรียงร้อยถ้อยลำนำคำอักษร เป็นบทกลอนบรรเลงบทเพลงฝัน ฝากสายลมพรมใจไปจำนรรจ์ ยังยืนยันมั่นรัก ภักดิ์เพียงเธอ อยู่แห่งไหนไถ่ถามตามห่วงหวง ใจทั้งดวงมอบสัญญามาเสนอ ถ้อยรำพันรักท้นนำปรนเปรอ ใช่พร่ำเพ้อลวงเล่นเซ่นดวงมาน ฝากลำนำคำร้องลิวล่องฟ้า ผ่านภูผาธารสดับร่วมขับขาน อยู่ดินแดนแคว้นใดให้พบพาน หมายสืบสานสายรักถักทอใจ ฝากสายลมพรมพริบกระซิบสั่ง คนอยู่หลังคงมั่นมิหวั่นไหว ตราบฟ้าดินมิสิ้นรักจากทรวงใน หฤทัยขอตายแทบตักเธอ
8 กุมภาพันธ์ 2551 08:56 น. - comment id 821168
ดีจ้า...........ป.ปลา............. แม้เคยมีคนเคียงได้เมียงเห็น แต่กลับเร้นเย็นชาเวลาผ่าน ทุกความรักเคยแจ้งกลับแล้งราญ เมื่อพ้นผ่านวารวันที่ผันไป ....................................... สัญญาใจให้ไว้ใครลืมเล่า? เหลือเพียงเงาในความเศร้าและหวั่นไหว เมื่อหมดรักมิเหลือแม้เยื่อใย เพราะหัวใจเธอปันให้ใครอีกคน ....................................... คงมีเพียงฝันเพ้อเจอคนไกล จึงทำให้โลกสดใสได้อีกหน ละโลกจริงทิ้งไว้ในวังวน เหนื่อยผจญคนมากรัก...พักหัวใจ ........................................ วุ๊ยยของขึ้นแต่เช้าเลยจ.เจน.....เจนว่าคนไกลที่ไม่เคยมี ก้อยังดีกว่าคนที่มีแต่หลายใจอ่ะน๊ะ..... ......................................
8 กุมภาพันธ์ 2551 10:01 น. - comment id 821179
มาฟังคำรำพึงถึงคนไกลครับ เศร้าพิลึก..อ่ะ..เอากาแฟมาปลอบใจแก้วนึง..เผื่อจะดีขึ้นมั่ง...ว่างๆคุยกันใหม่นะครับ..
8 กุมภาพันธ์ 2551 10:05 น. - comment id 821181
คิดถึงคุณคนไกลอยู่ไหนนั่น เคยต่อคำจำนรรจ์ทุกวันหนอ มาห่างหายไร้รอยคนคอยรอ ปล่อยรวนท้อรวงเธอรันทดทำ ทักทายสุดปลายฟ้า
8 กุมภาพันธ์ 2551 11:16 น. - comment id 821192
๔ จึงลำนำคำพ้อต่อน่านฟ้า ท้องนภาเดือนเด่นเพ็ญกระจ่าง ดารารายพรายแสงมิแรงราง ใยหนทางรักลับกลับมืดแล้ว ๔ หวนถึงนุชเสน่หามื่อคราหนาว คืนที่ดาวเรียงริ้วเป็นทิวแถว ระยับดาวพราวพรายประกายแพรว ยังผ่องแผ้วพิศวาสมิคลาดคลาย ๔ เพียงรู้สึกว่ารู้เธออยู่ใกล้ แต่เหมือนไกลเพราะไร้สิทธิ์จะคิดหมาย นับวันจะห่างเหินจนเกินกลาย อาดูรดายรันทดกำสรดซึ้ง ๔ แม้นหัวใจไร้สิทธิ์จะคิดหวัง แต่ก็ยังมีสิทธิ์จะคิดถึง ในเรือนใจแน่นหนักด้วยรักตรึง กับใครหนึ่งที่ท้อทรมา ๔ ฝากลมร่ำรำเพยที่เอ่ยอ้าง อย่าเลือนร้างคนขาดวาสนา ฝากสารใจไปสนองยังน้องยา คนไกลตา..คนนั้นยังฝันเคียง.. ..มาแอบมอง..บทรำพึงของคุณปราณครับ..
8 กุมภาพันธ์ 2551 12:26 น. - comment id 821216
คำรำพันสั่นไหวคล้ายใจเจ็บ เหมือนหนาวเหน็บเก็บกดรสรักขม คงค้างคาขุ่นข้องหมองอารมณ์ ทิ้งทับถมจมปรักเกินหักใจ มีดอกไม้กำลังใจมอบให้ม่วย คงจะช่วยบรรเทาแบ่งเบาได้ มีเพื่อนรักหนักแน่นอยู่แดนไกล เอาใจใส่ไถ่ถามยามท้อตรม
8 กุมภาพันธ์ 2551 13:30 น. - comment id 821243
สวัสดีจ้า..สาว ป. ฝากเพลงแผ่ว แว่ววอน เมื่อค่อนดึก จากซอกลึก ตามติด ด้วยคิดถึง ตามด้วยกลอน วอนเว้า เฝ้ารำพึง จากคนซึ้ง คนไกล.ใจภักดี
8 กุมภาพันธ์ 2551 13:34 น. - comment id 821248
บทกลอนค่อนข้างเศร้าเนาะ บทสุดท้าย..ยิ่งใจหายมากๆ
8 กุมภาพันธ์ 2551 13:41 น. - comment id 821251
จะคนใกล้ หรือ คนไกล ก็รู้สึกว่าจะไม่เคยมีค่ะคุณ ป.........
8 กุมภาพันธ์ 2551 16:42 น. - comment id 821318
สวัสดีหลังเลิกงานกันค่ะ @ ลุงฝากฝัน แหมมารักแท้คือแม่เราเลยเหรอคะ แบบว่ามีแบบอื่นมั่งไม่ได้หรือ คิคิ ขอบคุณค่ะที่แวะมาทัก @ ลุงแก้ว เริ่มเขียนหัวค่ำค่ะ แต่แอบหลับไปจน ค่อนดึกถึงตื่นมาแต่งให้จบ บอกเพื่อน ว่าจะโพสต์เมื่อคืน ไม่งั้นเดี๋ยวโดนว่า คริๆ ผิดนัดบ่อยเลย ป @ คุณรัน กลอน ป เริ่มต้นเป็นมะลิซ้อน ตอนจบไปอีก เรื่องเลยค่ะ แบบดึกมากไปหน่อย หัวตัน ทึ่มๆ แต่งได้แค่นั้นจริงๆ ค่ะ อ่านแล้วเพี้ยนๆ ไงบอกไม่ถูกค่ะ แต่ก็ไม่รู้จะเปลี่ยนตรงไหน แล้วน่ะค่ะ @ คนบนเกาะ แถวนั้นไกลไปค่ะ งืมมม แต่น่าไปเที่ยว ทะเลมั่งเนอะ ป ไม่ได้ไปเที่ยวทะเลน้ำเค็ม มานานเกิน ๕ ปีแล้วค่ะ น้แถวนั้นยังเค็ม อยู่มั้ยคะ คริๆ
8 กุมภาพันธ์ 2551 17:17 น. - comment id 821368
@ เฌอมาลย์ แหมมม หวานมากเลยค่ะ ป ก็พยายาม จะแต่งให้ออกมาหวานๆ แบบนี้น่ะค่ะ ไหง วกกลับเป็นอะไรไปอีกแว้วว @ จ.เจน งืมมม นั่นซิเนอะ อย่างไหนก็ไม่ดีซักอย่าง เมื่อคืนนะ ป แอบหลับไปค่ะ ตื่นมาแต่งต่อ จนดึกโขกว่าจะหาบทจบลงได้ หัวทึ่มๆ ออกมาได้แบบที่เห็นนี่เองค่ะ @ คุณแมวคราว เศร้าเหรอ อ่า แบบนี้ไม่เศร้าหรอกค่ะ กาแฟช่วยหายเศร้าด้วเหรอคะ งั้นของสามแก้วค่ะ @ คุณคอนพูทน ก็อยู่ไกลไงคะ เลยไม่รู้ว่าอยู่ตรงไหน เอ หรืออยู่ตรงปลายฟ้านั่นนะ
8 กุมภาพันธ์ 2551 19:22 น. - comment id 821385
ทั้งไกล ทั้งมืด ...มียากๆๆๆ...
8 กุมภาพันธ์ 2551 19:37 น. - comment id 821389
@ คุณอรุณสุข แค่จินตนาพาไปในคืนค่ำ แม้ลมร่ำรำเพยเคยเคียงใกล้ เสียงผะแผ่วรำพึงถึงคนไกล นานเพียงใดไม่เคยถึงสักครึ่งคำ โหห นี่ขนาดมาแอบๆ มองนะคะ ยังแต่ง ได้ตั้ง ๕ บท ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทาย @ เถ้าแก่ คำรำพันพร่ำพ้อรอคนกลับ แต่ยังลับลืมเลือนไม่เหมือนก่อน จึงหม่นไหม้ไห้หาด้วยอาวรณ์ รักถูกต้อนจนมุม..นั่งกลุ้มใจ อิอิ..ป ก็แต่งไปเรื่อยสไตล์เดิมๆ นั่นแระค่ะ เถ้าแก่สบายดีนะคะ จะไปหลวงพระบางอีก เมื่อไรคะ @ คุณสีน้ำฟ้า ฝากลมไปกับสายลมที่พรมพร่าง กับความว่างว้างเศร้าเราอกหัก เป็นกลอนกานท์ผ่านไปคนไกลนัก จึงจมปลัก..ไม่ถึง..แม้ครึ่งทาง ขอบคุณมากค่ะที่แวะมา @ คุณไหมไทย บทเริ่มต้นนั่น ป ไม่ได้ตั้งใจจะให้ออกมา แบบนี้หรอกค่ะ แต่ยิ่งดึกยิ่งทึ่มค่ะ เลยบทสรุป ออกมาเป็นอะรไม่รุ อิอิ สบายดีนะคะ @ whitelily อ่านะ อย่างน้อยก็มีเพื่อนที่บ้านกลอนนี่เนาะ เยอะเลยด้วย
8 กุมภาพันธ์ 2551 19:45 น. - comment id 821393
@ คุณจุด ๒๒ คราวก่อนจุด ๓๘...คราวนี้จุด ๒๒ อาราย จะปานนั้น คราวหน้ามาเอ็ม ๑๖ เลยนะคะ นั่นซิ..ไกลก็มองไม่ถึง..มืดก็มองไม่เห็น ทำไงดี แถมคนมองตัวเตี้ย สายตาสั้นอีก ตะหาก คริๆ
9 กุมภาพันธ์ 2551 09:47 น. - comment id 821490
ถึงคนไกลไม่มีที่ให้มอง เธอเป็นของคนอื่นไปก็ไม่สน เพราะว่าเธอไม่มีค่าและตัวตน เพราะฉันคนไม่แคร์แม้แต่เธอ... อิอิ....แบบสวยเลือกได้อ่ะ...
9 กุมภาพันธ์ 2551 11:35 น. - comment id 821544
สวัสดีค่ะคุณปราณรวี กลอนซึ้ง เพลงซึ้ง คิดถึงอ่ะ ที่หนองคายอากาศยังหนาวอยู่เลยค่ะคุณปราณรวี รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ดื่มน้ำอุ่นเยอะๆค่ะ
9 กุมภาพันธ์ 2551 13:49 น. - comment id 821571
@ ยาแก้ปวด สวยเลือกได้ไยต้องรอจนพ้อพร่ำ คนใจดำลืมไปอย่าได้สน แล้วหาใหม่ให้เริ่ดเชิดชูตน จะทิ้งคนเคยไกลไปเสียที อิอิ นั่นซิจะแคร์ทำไม เนอะๆ @ จิตรำพัน ง่า ไม่ถึงร้องไห้หรอกค่ะ ก็แต่ง แบบที่เคยแต่งมานั่นแระค่ะ เมื่อเช้าดูข่าวทางภาคอีสานที่จังหวัดไหน นะ อากาศหนาวมาอีกระลอก ชาวบ้านต้อง เอาเสื้อกันหนาวออกมาใส่กันอีกแล้ว เฮ่อ..อาทิตย์ก่อนฝนตก อาทิตย์นี้ร้อนนนน แล้วไปหนาวอีก อะไรกันเนอะ ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ
9 กุมภาพันธ์ 2551 16:05 น. - comment id 821600
คำสัญญา คงเห็น เช่นลมปาก คำที่ฝาก กันไว้ ไม่เคยสน คงจะคิด เราเรา ไร้ตัวตน คนหนอคน ทำได้ ไม่อายลิง จบไม่สวยเลย อิอิ จะไม่ลงลิง ก็กลัวไม่ได้ออกอากาศ อิอิ สบายดีนะคะ
9 กุมภาพันธ์ 2551 20:02 น. - comment id 821661
@ มณีจันทร์ คำสัญญาลางเลือนไม่เหมือนเก่า ปล่อยให้เราเฝ้ารอจนพ้อพร่ำ ลืมให้หมดจดจำไยคนใจดำ หรือน้ำคำลวงล่อ เหมือน ล ลิง ลงลิงมั่ง คริๆๆ แต่งไปเรื่อยแระ ป ซำบายดีค่ะ ปวดหัวปวดท้องนิโหน่ย
9 กุมภาพันธ์ 2551 20:05 น. - comment id 821662
ร้อยลำนำนำสำเนียงเสียงร้องส่ง ร้อยบรรจงจงใจฝากอยากส่งถึง ร้อยด้วยรักรักด้วยใจไหวรำพึง ร้อยใจซึ้งซึ้งใจอยากฝากถึงกัน..... จอง ที่ 29 อิอิ ฟังเพลงนี้แล้วนึกถึงทุ่งนากับทิวเขา .... คิดถึงลมโชยทุ่ง และก็ ทุ่งข้าวเขียว....
9 กุมภาพันธ์ 2551 22:49 น. - comment id 821726
@ กบเฒ่า ตาลายแว้ววว ๒๙ ที่ไหน หุหุ งืมมม สงสัยมัวแต่งกลอนเลยโดนแซง โค้งไม่รู้ตัว นานๆ จะได้เพลงสไตล์มาลงมั่งน่ะค่ะ ไม่ใช่ไม่ชอบนะ แต่ไม่เจอที่ถูกใจน่ะค่ะ แต่ก็มีเพลงสะสมอยู่บ้าง แต่นึกเรื่อง ไม่ออกว่าจะแต่งยังไงดี ช่วงนี้ไม่ค่อยเห็นมาลงกลอน งานยุ่งเหรอ ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ