** วาบหวาม ** คลอเคียงเคล้ารำไพพิไรพฤกษ์ งามตรึงตรึกหฤทัยสุดให้หวาม เสียงเรไรร่ำร้องก้องเขตคาม วิเวกยามเสียงแผ่วแว่วไพรพง แขแสงสีประกายในเวหาส นิภาสาดดงไพรวิไลระหง พิศนวลพรรณระยับประดับวง นภาส่งกลมโค้งโปร่งชมเชย ดุจประหนึ่งมณีรัตน์จัดระยับ ล้วนประดับภูผามาเปิดเผย ทั้งพฤกษาลาวัลย์สุดละเลย ต้องชมเงยรัชนีที่เปรมปรีดิ์ ระลอกคลื่นสายธารอันแวววับ สะท้อนจับแสงแขแม้นวลฉวี ส่องประกายไพรพฤกษ์ตรึกฤดี พริ้มพราวสีสอดแสงแฝงชีวัน บังเกิดเป็นอารมณ์ภิรมย์สถิต เสมือนเนรมิตพฤกษามาเฉิดฉันท์ แว่วน้ำตกจากผาคราอเนกอนันต์ เฉกสร้างฝันวิมานแก้วแพรวพราย หอมดอกผกากลิ่นมาลีที่โชยแผ่ว วาบหวามแนวชมเคล้าเจ้าเฉิดฉาย ซึ้งในทรวงล่วงล้ำแสนกร่ำกราย ประดุจคล้ายน้ำค้างพลางเยือกเย็น หาเขตแดนแคว้นเล่าจะเท่านี้ ประกายทวีแสงแขส่องมองเห็น กลิ่นพงไพรงามจรดปลดลำเค็ญ หวานเคยเน้นหายวับกับนัยน์ตา จวบนวลล่วงลอยลับจะกลับฟ้า น้ำค้างมาโรยพฤกษ์ตรึกหรรษา พริ้งเพริศพราวราวสวรรค์ดารา ระยับพาจิตสว่างกระจ่างวิญาณ. *** แก้วประเสริฐ. ***
7 กุมภาพันธ์ 2551 15:33 น. - comment id 820884
อ่านแล้วเคลิ้มอะ..ลุงแก้ว เพราะเช่นเคย..เมื่อไหร่จาแต่งได้เหมือนลุงน๊า
7 กุมภาพันธ์ 2551 15:41 น. - comment id 820885
คุณ พิมญดา ตามติดตามผลงานมา ไม่นานนักหรอกครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
7 กุมภาพันธ์ 2551 15:47 น. - comment id 820886
โอ..หวานแหวว งดงาม สมเป็นเดือนแห่งความรัก
7 กุมภาพันธ์ 2551 15:52 น. - comment id 820892
7 กุมภาพันธ์ 2551 15:52 น. - comment id 820893
ตามกลิ่นหอมผกามาเยี่ยมคุณลุงค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2551 15:55 น. - comment id 820894
คุณ เชษฐภัทร วิสัยจร โอ้นักกวีที่ยิ่งใหญ่มาเยี่ยม ผมดีใจมากครับ ไปชมงานคุณเสมอแต่ไม่กล้าคอมเม้นท์ครับ ขอบ คุณมากที่ชมมาครับ แก้วประเสริฐ.
7 กุมภาพันธ์ 2551 15:55 น. - comment id 820895
จึ๊ยยยส์......... อื่อ....เหลือบดูเวลาแล้ว สะดุ้งเฮือก ชนกับคุณเพียงพลิ้วจังเบ่อเร่อ... เจ็บไหมคะ ? ปวดตรงไหนหรือเปล่า???
7 กุมภาพันธ์ 2551 15:56 น. - comment id 820896
คุณ มัสลิน ใกล้วันวาเรนไทม์แล้วขอบคุณน้ำใจที่มอบให้ ครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
7 กุมภาพันธ์ 2551 15:58 น. - comment id 820897
คุณ เพียงพลิ้ว ขอบใจหลานสาวคนสวยของลุงจ้า รักเสมอๆ แก้วประเสริฐ.
7 กุมภาพันธ์ 2551 16:04 น. - comment id 820900
คุณ มัสลิน ถึงยังไง ผมก็ต้องขอขอบคุณอีกครั้งครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
7 กุมภาพันธ์ 2551 16:26 น. - comment id 820907
เพิ่งเข้ามาครั้งแรก เป็นบทกลอนที่วาบหวามให้คล้อยตาม มากเลยค่ะ เพราะจัง
7 กุมภาพันธ์ 2551 16:27 น. - comment id 820908
คารวะท่านอาจารย์ กลอนหวานไหวได้อารมณ์ เฝ้าชื่นชมอยู่ไกลไกล แอบสังเกตเหตุไฉน จักทำได้อย่างอาจารย์ นับถือจริงๆค่ะ แต่งไม่ได้เลยแบบนี้
7 กุมภาพันธ์ 2551 16:34 น. - comment id 820911
เอารูปมาฝากไว้ก่อนค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2551 16:50 น. - comment id 820917
สวัสดีค่ะคุณลุงแก้ว...... เคลิ้มตามบทกลอนของลุงแก้วค่ะ (เข้ากับบรรยากาศที่นี่เลยค่ะ) คล้ายฝนจะตกแบบว่าครึ้ม ๆ ....
7 กุมภาพันธ์ 2551 16:57 น. - comment id 820922
สวัสดีค่ะ ครูแก้ว อยากเจอสถานที่แบบนี้จัง ค่ะ จะได้สงบๆ หน่อยแต่ไม่รู้จะอยู่ได้เปล่านี่ซิ อิอิ นับถือค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2551 17:03 น. - comment id 820927
วันนี้ดี คุณลุงแก้ว.... แจกอังเปา เยอะนะคะ
7 กุมภาพันธ์ 2551 17:31 น. - comment id 820948
เยี่ยมค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2551 19:03 น. - comment id 820982
สวัสดีค่ะ คุณแก้วฯ วาบหวาม หวีดหวิว คิ ๆ คิดถึงคุณค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2551 19:29 น. - comment id 820997
สวัสดีค่ะ วาบหวามมองเห็นภาพสวยเหลือเกินค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2551 19:38 น. - comment id 821003
วาบหวามกับวาบหวิวแตกต่างกันรึป่ะคะ อิอิ
7 กุมภาพันธ์ 2551 19:38 น. - comment id 821004
เพราะจริงๆ อ่านแล้วชวนเคลิ้มจริงๆ เฮ้อ...วาบหวิว..หวิว...
7 กุมภาพันธ์ 2551 19:52 น. - comment id 821005
จวบรุ่งรางสางแสงแฝงขอบฟ้า เดือนดาราลับครรไลจากไพรศรี ทิวาลงเยี่ยมหล้าทบราตรี น้ำค้างพลีพรมพร่างย่างอรุณ อบอวลไอกลิ่นผกามาลีรื่น รำเพยชื่นเชยผ่านในม่านฝุ่น พริ้วไหวอ้อล้อเล่นเช่นดรุณ ยังหวามวุ่นวาบแว่วในแวววัน. ได้แวะมาเยี่ยมชมป่าสงวนของลุงแก้ว.. งามสมคำร่ำลือจริงๆครับ..
7 กุมภาพันธ์ 2551 21:11 น. - comment id 821056
สวัสดีค่ะคุณครูแก้ว อารมณ์ดีชมธรรมชาตินะคะ ธรรมชาติของเมืองไทยนี่มีให้เที่ยวเยอะ คะ ป่านนี้ยังเที่ยวไม่หมดเลย
7 กุมภาพันธ์ 2551 22:12 น. - comment id 821079
คุณ anna ดีใจครับที่แวะมาเยี่ยมเยียน เราไม่ใช่ใครอื่น เป็นคนในครอบครัวไทยกลอนด้วยกันครับ หาก ว่างๆแวะมาเยือนกันบ้างนะครับ ขอบคุณที่ชมครับ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
7 กุมภาพันธ์ 2551 22:17 น. - comment id 821081
คุณ กันนา ขอบคุณที่เรียกผมยังไม่ถึงขั้นนั้นหรอกครับ แต่คุณกรุณาให้เกียรติขอขอบคุณอีกครั้งครับ คงไม่นานหรอกครับผมว่าได้ซิครับ เราพยายาม ค้นหาอักษร การสัมผัสให้อ่อนไหวนั้น ต้องประกอบ ด้วยจิตเป็นกลอนและกลอนเป็นจิตด้วยนะครับถึง จะทำให้กลอนนั้นอ่อนไหว อุปมาดั่งหุ่นกระบอกหาก เราวางไว้ก็ไร้ค่า หากเราเอามาเชิดก็เกิดคุณค่า เช่นเดียวกับกลอนครับ หากเราเอาอารมณ์เรา ใส่เข้าไปในตัวอักษร ฉันท์ใดฉันท์นั้นครับ อักษรก็เกิดมีชีวิตชีวาขึ้นทันทีครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
7 กุมภาพันธ์ 2551 22:19 น. - comment id 821082
คุณ ปราณรวี ขอบคุณครับผมเก็บไว้เรียบร้อยแล้วครับ และทำตามคุณได้ผลครับ ผมมานั่งนึกดูหากข้างบน ทำตามเวปฯเขาแล้วข้างล่างภาพใหญ่มันจะเก๋ไก๋ ไปอีกรูปแบบหนึ่งครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
7 กุมภาพันธ์ 2551 22:22 น. - comment id 821083
คุณ whitelily สวัสดีครับ โอ้โหถึงขั้นนั้นเชียวหรือครับ ทางบ้านผมก็เหมือนกันครับ ครึ้มๆยังไงชอบกลครับ แต่ฝนไม่ตกหรอกครับ เพียงแค่ตั้งท่าเท่านั้นครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
7 กุมภาพันธ์ 2551 22:26 น. - comment id 821085
คุณ กชมนวรรณ สวัสดีจ้าศิษย์รัก ผมชอบท่องเที่ยวตามป่าเขา ครับ ในความคิดผมนะครับว่าดีกว่าเที่ยวทะเลอีก ครับสมัยก่อนน้ำตกนั้นตกจริงๆ แต่เดี๋ยวนี้ผมไป เที่ยวไม่ค่อยจะมีเท่าไหร่ครับ สมัยก่อนน้ำตกแม่ กลางเอย น้ำตกสาริกาเอย อีกหลายๆทีสวยงามมาก ครับ ครั้งสุดท้ายผมไปเที่ยวน้ำตกดอนขมิ้นก็ยังดี หน่อยครับ ผมว่าสวยกว่าน้ำตกเอราวัณเสียอีกครับ เขาไม่ให้เราอยู่หรอกครับ แค่ความสุขเล็กๆน้อยๆ ก็คงจะพอแล้วครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
7 กุมภาพันธ์ 2551 22:28 น. - comment id 821086
คุณ คนไทยในต่างแดน ก็มีบ้างครับไม่มากครับ เพราะผมเองไม่มี รายได้อะไร อยู่แค่ไปวันๆหนึ่งเท่านั้นเองครับ เขาก็ไม่มาจุ้นจ้านหรอกครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
7 กุมภาพันธ์ 2551 22:30 น. - comment id 821087
คุณ salukphin ขอบคุณครับ งานคุณก็เยี่ยมนี่ครับไม่ต่างกัน เท่าไหร่หรอกครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
7 กุมภาพันธ์ 2551 22:33 น. - comment id 821089
คุณ แมงกุ๊ดจี่ สวัสดีครับคุณมะกรูด ผมเองก็คิดถึงคุณอย่าง สม่ำเสมอๆและครับรู้สึกจะมากๆด้วยนา ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
7 กุมภาพันธ์ 2551 22:35 น. - comment id 821090
คุณ นกยูง สวัสดีครับ ชมผมจนแทบลอยเลยนะครับ เป็นไปตามอารมณ์ผมครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
7 กุมภาพันธ์ 2551 22:37 น. - comment id 821091
คุณ เฌอมาลย์ ไม่รู้ซิครับคงคล้ายๆกันนะครับ แต่แตกต่าง แน่ครับคือคำว่า หวาม กับ คำว่าหวิว นะครับอิอิ เจ้าหญิงอย่าหน้างอนะครับ ล้อเล่นครับ ขอบคุณ เจ้าหญิงมากครับ ผมเก็บภาพด้วยนะครับ อิอิ แก้วประเสริฐ.
7 กุมภาพันธ์ 2551 22:41 น. - comment id 821094
คุณ ยาแก้ปวด เหรอครับดีใจจังครับ ที่ทำให้คนอ่านสบายใจ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
7 กุมภาพันธ์ 2551 22:44 น. - comment id 821095
คุณ อรุณสุข กลอนคุณก็ใช่เล่นเสียเมื่อไหร่ครับงดงามมาก ถึงขนาดนั้นชียวหรือครับ ยังไงขอขอบคุณที่บอกให้ รู้นะครับ ขอบคุณครับว่างๆแวะมาเยี่ยมอีกนะครับ แก้วประเสริฐ.
7 กุมภาพันธ์ 2551 22:47 น. - comment id 821096
คุณ ช่ออักษราลี สวัสดีจ้าศิษย์รัก จ้าป่าเมืองไทยมีอีกมากมาย เราเที่ยวไม่หมดหรอกครับ ขนาดผมนี้ชอบป่ามาก ก็ยังเที่ยวไม่หมดจนกระทั่งไปไม่ไหวแล้วล่ะครับ สังขารไม่อำนวยและเป็นโรคแพ้อากาศต้องทานยา สม่ำเสมอครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
8 กุมภาพันธ์ 2551 02:25 น. - comment id 821129
8 กุมภาพันธ์ 2551 07:53 น. - comment id 821156
dear silver snitch ขอบคุณมากครับ สวัสดีปีใหม่ครับ แก้วประเสริฐ.
8 กุมภาพันธ์ 2551 11:16 น. - comment id 821191
นึกว่าจะมีรูปโป๊อ่ะ อุตส่าห์ตามเพื่อนมามุงดู กะ ให้เห็นเป็นบุญตารับปีใหม่ ๕๕๕ .. วาบไปอีกแบบ หวามไปอีกอย่างค่ะ
8 กุมภาพันธ์ 2551 15:37 น. - comment id 821283
** วาบหวาม ** อ่านแล้ว** วาบหวิว **
8 กุมภาพันธ์ 2551 16:01 น. - comment id 821287
คุณ อัลมิตรา ยอดหญิงครับมีครับแต่เกรงใจคุณนะซิครับ อิอิ อ่านตอนท้ายงง อิอิ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
8 กุมภาพันธ์ 2551 16:03 น. - comment id 821289
คุณ ก่องกิก คุณเป็นหนุ่มรูปหล่อยังหนุ่มๆแน่นๆ ถึงจะ วาบหวาม หรือวาบหวิวอย่างไรหาทางออกได้ครับ ส่วนผมเองซิบอกได้คำเดียวว่าแย่ ฮ่าๆๆๆ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
9 กุมภาพันธ์ 2551 11:32 น. - comment id 821543
สวัสดีค่ะคุณครู จิตรำพันแอบมาค่ะ ไม่ให้งานเห็น อิอิ ครูสบายดีไหมคะ ที่หนองคายอากาศเย็นเหมือนเดิมค่ะ อ่านแล้วเคลิ้มอีกแล้วค่ะครู อยากทำให้ได้จังค่ะ แต่คงอีกนานนนนนนนนน เพราะช่วงนี้ไม่ได้แต่งกลอนบ่อยนักค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะจิตรำพัน
9 กุมภาพันธ์ 2551 13:18 น. - comment id 821567
คุณ จิตรำพัน สวัสดีศิษย์ที่รัก ไม่นานหรอกจ้าหากทำตาม ที่บอกไว้ว่างๆหัดแต่งในใจ ทำงานเถอะงานแยะ เอางานไว้ก่อนแหละดีจ้า กลอนคืองานอดิเรกเรา เท่านั้น ว่างๆก็แต่ง เท่าที่อ่านดูแล้วดีมากแล้วล่ะ แต่อย่าลืมฝึกฝนเอาไว้บ้างนะจ๊ะ สุขภาพผมก็เหมือน เดิมแหละจ้า ปล่อยวางแล้วล่ะ ขอบใจมากนะจ๊ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.