นายธนา

4 กุมภาพันธ์ 2551 08:38 น. - comment id 819204

ไม่มีสิ่งใดจีรังยั่งยืนครับ
สัจธรรม อามะพันเต

มณีจันทร์

4 กุมภาพันธ์ 2551 10:09 น. - comment id 819228

คนบนเกาะ

4 กุมภาพันธ์ 2551 10:37 น. - comment id 819236

    มาในรูปธรรมะเลยนะน้องเหมีย  สบายดีนะครับ

ไหมไทย

4 กุมภาพันธ์ 2551 10:53 น. - comment id 819240

..สิ่งใดไหนจะจีรัง
พอยึดหวังเป็นเป้าหมาย
มองไปทั่วรอบล้อมกาย
เห็นบั้นปลายคือความไม่เที่ยงจีรัง

เพียงพลิ้ว

4 กุมภาพันธ์ 2551 11:22 น. - comment id 819244

คือความดีค่ะที่จีรัง

อ้าย

4 กุมภาพันธ์ 2551 12:49 น. - comment id 819278

ดี..........เลว........ทุกข์.........สุข......ล้วนจีรังในความทรงจำ....แหม่นบ่อละหึ

ป้าแช่ม

4 กุมภาพันธ์ 2551 13:05 น. - comment id 819284

นึกนึกดูเดาละกันว่าอันไหน
ยืนยงไปได้แน่ไม่แปรผัน
จะยังอยู่รู้ทราบตราบนิรันดร์
เวลานั้นน่าจะใช่อยู่ได้นาน

ช่ออักษราลี

4 กุมภาพันธ์ 2551 13:23 น. - comment id 819290

คำถามน่าคิดนะคะ ภาพนี้สวยจัง กาพย์ยานี 11 ก็เพราะค่ะ

เฌอมาลย์

4 กุมภาพันธ์ 2551 13:55 น. - comment id 819301

อยากรู้เหมือนกันค่ะ

ป

4 กุมภาพันธ์ 2551 14:27 น. - comment id 819319

อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

ไม่มีสิ่งใดเที่ยงแท้ คงทน ((ใช่มั้ยนี่??))

whitelily

4 กุมภาพันธ์ 2551 15:57 น. - comment id 819345

ไม่มีอะไรที่ยืนนาน  เพราะทุกอย่างล้วนหมุนเป็นวงกลมค่ะ.....

อินสวน

4 กุมภาพันธ์ 2551 16:07 น. - comment id 819352

ไม่มีสิ่งใดอยู่นานหรอกครับทุกอย่างต้องหมุนเวียนไปตามกฎเกณฑ์ครับ

กันนา

4 กุมภาพันธ์ 2551 17:53 น. - comment id 819418

กฏแห่งกรรมไงค่ะน้องรัน  อิอิ
คือสิ่งที่แน่นอน

จิตรำพัน

4 กุมภาพันธ์ 2551 19:17 น. - comment id 819455

สวัสดีค่ะพี่กชมนวรรณ 

    จิตรำพันไม่ได้แวะมานาน ชักคิดถึงค่ะ 

สิ่งที่ยั่งยืนจีรังที่สุด  คือ ความเปลี่ยนแปลง  ค่ะ
ถ้าจะให้พูดตรงๆ จิตรำพันว่า  สิ่งที่จีรังที่สุด  คือ ความตาย
ไม่มีใครหลีกหนีไปได้ค่ะ

ครูพิม

4 กุมภาพันธ์ 2551 20:35 น. - comment id 819491

ไม่มีสิ่งใดเป็นนิรันดร์เลยค่ะ..

ฝากฝัน

4 กุมภาพันธ์ 2551 20:37 น. - comment id 819492

คือใคร....สงสัยจัง?
แวดระวัง...หวาดระแวง?
งงงัน...ให้คลางแคลง?
เส้แสร้ง...หรือความจริง?

แก้วประเสริฐ

4 กุมภาพันธ์ 2551 22:19 น. - comment id 819572

          กาพย์ยานี ที่งดงามมีนัยดีมากจ้า รักเสมอ

                      แก้วประเสริฐ.

คีตากะคนที่แปลกแต่จริง

4 กุมภาพันธ์ 2551 23:33 น. - comment id 819609

มีสิ่งหนึ่งยั่งยืนฝืนกฏฟ้า
มีสิ่งหนึ่งโสภาหาดับสูญ
มีสิ่งหนึ่งเปี่ยมแรงแสงจำรูญ
มีสิ่งหนึ่งเพิ่มพูนอุ่นหทัย

สิ่งนั้นคือความ......................
กายสิ้นกลบดิน
ใจบินหลบหนี
สิ่งนี้กลับทวี
ทุกวันวี่ไม่มีคราย.....ว่าไปตามประสาคนเริ่มชราแล้ว.....อิอิอิ

แวะมาทักทายครับ

ยาแก้ปวด

5 กุมภาพันธ์ 2551 01:05 น. - comment id 819627

แล้วมันคือสิ่งใดกันหนอ
ที่คนไขว่คว้า

Darkness_Hero

5 กุมภาพันธ์ 2551 04:04 น. - comment id 819664

ไม่มีสิ่งใดคงอยู่จนสิ้นกาล
แม้นเน้นนานเพียงใดมลายสิ้น
หายหมดไม่หลงเหลืแม้ชีวิน
ทั่วทุกถิ่นบนโลกาไม่ต่างกัน

รู้รวยหรูทุกข์สุขสดใส
แสงไฟสายน้ำแปรผัน
ร้อนลมฝนหนาวแต่ละวัน
ย่อมเหมือนกันคือสิ้นสูญทุกสิ่งไป

บนข.

5 กุมภาพันธ์ 2551 06:23 น. - comment id 819675

คุณกชมนวรรณ...

คือสิ่งใดให้ค้นคิด....ให้ตามติดให้คิดหา
สิ่งนั้นคือโลกา.....ณ กายาของคนเรา
ยาววาและหนาคืบ...คือแหล่งสืบทุกข์แผดเผา
หรือสุขอันบางเบา...ณโลกเราคือกายา
ดับทุกข์หรือโศกเศร้า..ก็ดับเอาที่ตรงนี้
ดับโลกอันเกิดมี...จะไม่มีเศ้าโศกเอย..

อัสสุ

5 กุมภาพันธ์ 2551 08:42 น. - comment id 819747

สิ่งใด คือสิ่งนั้น
ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา

กชมนวรรณ

5 กุมภาพันธ์ 2551 11:14 น. - comment id 819860

สวัสดีค่ะน้องธนา ชอบ อามะพันเต จังค่ะ ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะน้องจันทร์ อนิจจัง วัถสังขารา เป็นอีกหนึ่งที่คงจะแน่นอน ขอบคุณค่ะ

หวัดดีค่ะ พี่หลวง บางอารมณ์ แระ บายดี ค่ะพี่หลวงล่ะ พร่งนี้ ไหว้เจ้าหม้าย รันยังไม่ได้ซื้อของที เข้ามาตอบก่อน แล้วค่อยไปตลาด ยุ่งท้างวันเล่าตอโพรก รักษาสุขภาพด้วยเน้อ

สวัสดี ค่ะ พี่ไหมไทย 
สายน้ำยังเปลี่ยนทิศ   ปิยมิตรคิดผลักไส
พบพรากเกิดดับไป     จากเยาว์วัยไกล้ฝังดิน
ศิลาว่ากล้าแกร่ง         มาถูกแบ่งเป็นเศษหิน
ทุกอย่างล้วนสู่ดิน        เป็นอาจิณสิ้นสืบกาล

สวัสดีค่ะ น้องเพียงพลิ้ว ความดีที่จีรัง แม้จะเป็นการปิดทองหลังพระก็สบายใจได้ เยอะค่ะ ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ อ้าย แม่นแหล่ว ค่ะอ้าย ทุกอย่างอยู่ในความทรงจำแต่ เลว น่ะ ไม่ต้องจำมากเด้อ อ้าย ทิ้งๆ มันให้หมด อิอิ จะได้รักกันนานๆ เด้อ คิดฮอดหลาย เด้อ

สวัสดีค่ะป้าแช่ม
มานั่งนึกตรึกตรองมองความหมาย
คิดหลากหลายภายหลังจึงตั้งถาม
ที่มองเห็นคล้ายหมอกยากบอกความ
จึงคิดตามถามตัวเพื่อยั่วใจ...

แค่ฝึกจิตใจนะค่ะและถามไปเรื่อยคำตอบอาจเหมือนกันหรือต่างกันแล้วแต่มุมมอง ขอบคุณค่ะ แต่ทุกความเห็นคือ มิตรภาพ.ขอบคุณที่ทักทายค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่เจี๊ยบ ไม่ค่อยได้ทักทายกันเลยแต่ยังอยู่ในใจเสมอค่ะ เพราะน่าคิดหลังจากถามตัวเองแล้วเลยลองแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับเพื่อนๆ บ้างนะค่ะ อย่างที่บอกในวันอันสับสน ขอบคุณค่ะพี่

สวัสดีค่ะ น้องเฌอร์มาล อยากรู้ก็ช่วยกันคิดซิค่ะ อย่าลูบหัวมากเดี๋ยวหัวล้าน ไม่สวยค่ะ

สวัสดีค่ะน้องป นั่นซิพี่รันก็งงๆ ว่าใช่หรือเปล่า ที่น้องป ยกมาอิอิ ขอบคุณจ้า

สวัสดีค่ะ น้องลิลลี่สีขาว น่าคิดนะค่ะ ยืนนานไม่ได้เพราะเป็นวงกลม ต้องตั้งสแตนส์ หรือเปล่าเอ่ยถึงจะ ยืนได้ (ล้อเล่นค่ะ ) เปลี่ยนบรรยากาศเนาะ ขอบคุณค่ะ น้องลี่

สวัสดีค่ะคุณอินสวน บางทีนะค่ะ คิดว่าดีแล้วที่อยู่ได้ไม่นานเพราะ รู้สึกว่าเหมือนเกิดมาใช้กรรมมากกว่าเกิดมาเพื่อ เสพบุญ จากชาติก่อน แต่ยังมีห่วงเยอะ หรือว่า นิวรณ์ หรือเปล่าหว่า อิอิ ขอบคุณค่ะ ที่ทักทายกัน

สวัสดีค่ะ พี่กันนา กฎแห่งกรรมเมื่อก่อนยังเด็กติดมากค่ะ แหะ ละคร ไงค่ะ ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ น้องเอ จิตรำพัน พี่รันก็ว่างั้นแระ ค่ะ แต่กว่าจะจีรัง ตรงความตาม เราก็ยังอยากเจอ สิ่งที่เป็นนิรันดร์ ของเราสักอย่าง ว่าไหมค่ะ อย่างน้อย หากเจอ หัวใจบางใคร ที่นิรันดร์ ต่อเราแล้วจะจีรัง ตรงไหนก็แล้วแต่เนาะ รักค่ะ

สวัสดีค่ะ ครูพิม  คิดออย่างนั้นจริงๆ หรอ จ๊ะ เพื่อน คิดใหม่ยังทัน น้า อิอิ รักจ้า

สวัสดีค่ะ ฝากฝัน
คือฉัน...ที่สงสัย?
แค่ถามใจ...ใช่จะหวัง
ทั้งระแวง...ระวัง?
มีจริงบ้าง...หลอกลวงปน?

คนเราก็แค่นี้แหละค่ะ กิน ขี้ สงสัย ถาม ว่ากันไปตามเรื่องและ อารมณ์ เนาะ ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะครูแก้ว ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ คนไหนให้ไม่เท่ากับ ครูที่สอน นับถือเสมอค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณคีตะกะ 
สิ่งนั้นเก็บไว้
แนบใจเสมอ
มิเคยเผลอเรอ
แม้เจอผู้ใด 

อิอิ ไม่บอกไม่ยักกะรู้นะเนี่ยว่า คุณคีตะกะ เริ่มชราแล้ว 555 ขอบคุณค่ะที่ทักทายกัน

สวัสดีค่ะ น้องยาฯ คนสวย น่านซิ แล้วเมื่อไหร่จะเจอเนี่ยะ มาช่วยกันหาหน่อย อิอิ ขอบคุณจ้า

สวัสดีค่ะ คุณDarkness_Hero  
ภูผาว่ากล้าแกร่ง    ระเบิดแรงยังผุยผง
รูปร่างเคยอ่าองค์   ยังต้องปลงเมื่อถึงวัย

เนาะ เพราะงั้นอย่าไปยึดมั่นถือมั่น ให้มากแหะ เพราะมันจะเจ็บมือ หุหุ (ล้อเล่นค่ะ) 

นมัสการค่ะ ท่านมหา บนข.
สิ่งที่หมายเสาะหา          ด้วยกังขาและสับสน
คงเพราะเกิดเป็นคน    ที่อับจนด้วยปัญญา
ผู้เฒ่าเฝ้าสั่งสอน        แทบทุกตอนยังเดินหา
หวังเจอสายธารา        ได้พึ่งพายามอิดโรย
หลายครั้งที่เจอบ่อ       รกร้างหนอจึงดูโหย
เข้าใจคำเปรียบเปรย   ใช่ละเลยเฉยต่อธรรม

ขอบคุณค่ะ สำหรับคำสอน ชี้แนะ  ว่ากันไปตามอารมณ์ ตอนไหนๆ นะค่ะ ท่าน ขอบคุณค่ะ 

สวัสดีค่ะ น้องอัสสุ แล้วสิ่งใด คือสิ่งนั้นล่ะ ค่ะ หุหุ ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา หรือ ถูกหมด ทั้งสามข้อ (ล้อเล่นค่ะ ขอบคุณที่ทักทาย

โคลอน

5 กุมภาพันธ์ 2551 14:32 น. - comment id 819966

ความเหงา...หนาวที่กรู.?

ตอนแรกอ่านเป็น "ความเหงา หนาวที่รู"...ตาลายแระ

ปลเมื่อใดที่พบ.ความสับสน บางครั้ง ก็ทำให้คนเราหาเหตุผลที่ดีเจอนะคะ

กชมนวรรณ

5 กุมภาพันธ์ 2551 14:50 น. - comment id 819971

โคลอน ทำให้หัวเราะอีกแล้ว อ่านอย่างนั้นได้อย่างไร กานจ๊ะ มานหวาดเจียวอ่ะ สาวๆ ห้ามอ่านผิดนะจ๊ะ ด้วยความปราถนาดีจากพี่รัน ค่ะ

พิมญดา

5 กุมภาพันธ์ 2551 18:37 น. - comment id 820125

มีความสุขเทศกาลตรุษจีนคะพี่รัน

กชมนวรรณ

5 กุมภาพันธ์ 2551 20:48 น. - comment id 820203

สวัสดีค่ะน้องพิม หายป่วยยังค่ะ รักษาสุขภาพหน่อยนะค่ะ เด๋วไม่สวยอิอิ รักค่ะ

ปลายตะวัน

8 กุมภาพันธ์ 2551 02:31 น. - comment id 821131

กชมนวรรณ

12 กุมภาพันธ์ 2551 11:56 น. - comment id 822518

สวัสดีค่ะ คุณปลายตะวัน ไม่รู้จักพูดงัยดีดีใจมากๆ ที่เห็นคุณยืนยิ้มอยุ่ตรงนี้พร้อมถ้วยกาแฟ ค่ะคิดถึงมากๆ