กาบหมากม้วนแทนหมวกติดตะเกียง ต้นยางเรียงรอมีดกรีดย่ำรุ่ง ดอกเหงื่อย้อยน้ำยางหยดหอมจรุง รอวันพรุ่งส่งขายให้ลูกเรียน น้ำค้างหยดเหงื่อหยาดก็ปาดทิ้ง ชีวิตจริงเหนื่อยนักมักปวดเศียร มีความทุกข์มากล้นกลับวนเวียน ส่งลูกเรียนหวังให้เป็นนายคน นับรอยมีดกรีดเค้นน้ำยางขาว บอกเรื่องราวขวากหนามความขัดสน นับใบเสร็จส่งเงินลูกของตน บอกถึงคนสวนยางกระเสียรใจ น้ำค้างหยดเหงื่อหยาดน้ำยางขาว คือเรื่องราวความหวังที่สดใส คนสวนยางพาราภาคใต้ไทย เพียงโลกใหม่ไกลหวังพังทลาย ลูกเรียนจบพบว่าไร้ค่าเหลือ จะเรียนเพื่อสิ่งไหนไร้เป้าหมาย เหงื่อที่หยดรดสวนไปมากมาย ผลสุดท้ายได้คนจนปัญญา จะหุงข้าวให้สุกยังยุ่งยาก จะไปถางไปถากมีปัญหา นั่งกอดอกนอนหนุนปริญญา เฝ้าคอยท่านั่งขอพ่อแม่กิน มอบปริญญาดอกเหงื่อคน ป.สี คือผู้ที่เรียนรู้มิหมดสิ้น ปริญญามหาฯลัยไร้ชีวิน มิทำกินรอคนจ้างเพียงอย่างเดียว ฝากฝัน 4 ก.พ.51
4 กุมภาพันธ์ 2551 02:38 น. - comment id 819140
4 กุมภาพันธ์ 2551 02:40 น. - comment id 819141
4 กุมภาพันธ์ 2551 06:18 น. - comment id 819152
เยี่ยมมากค่ะ คุณฝากฝัน นี่ก็ตีแผ่ชีวิตจริงของ คนใต้กันเลยนะคะ เพราะประเภทนี้นะมีมาก เรียนจบปริญญาหางานทำยาก แต่เมื่อได้งาน ก็ไม่ถูกใจ หรือไม่อดทนต่อการทำงาน หรือ รายได้ยังน้อยไปไม่พอใช้ ก็ทำงานในเมือง หลวงนี่นา ค่าใช้จ่ายมันมากมาย หลายคนที่ รู้จักจะทนต่อสภาพนั้นไม่ได้ ก็เลยต้องกลับ บ้าน ก็จะพบว่า ตัวเองทำอะไรไม่ค่อยเป็น เพราะมัวแต่เรียนหนังสืออย่างเดียว เลยไม่ ได้ฝึกทักษะในการทำงานด้านอื่นด้วย จะพบ ว่าคนกรีดยาง หรือเจ้าของสวนยาง อาจมีราย ได้สูงกว่าคนทำงานกินเงินเดือน เมื่อน้ำยาง ราคาดี ราคาน้ำยางก็เป็นทอง ชวนให้หนุ่ม สาวที่ทนสภาพชีวิตในเมืองหลวงไม่ได้ ก็ หันมาทำอาชีพเดิมของบรรพบุรุษ แต่ปรากฏ ว่าจะกรีดยาง ก็กรีดไม่เป็นซะอีกนี่ ก็ต้องมา เริ่มต้นกันใหม่ นะคะ นี่คือชีวิตจริงที่ได้พบ มา กำลังคิดเหมือนกันคะ น้ำยางราคาเป็น ทองเมื่อไหร่ น่าจะไปกรีดยางซะดีกว่านะเนี่ย อิอิ
4 กุมภาพันธ์ 2551 06:22 น. - comment id 819153
อีกครั้งค่ะ เกษตรกรชาวสวนยางพารา ต้องการให้ลูกเรียนหนังสือเผื่อที่จะได้ เป็นเจ้าคนนายคน ได้ไม่ต้องมายึดติด กับอาชีพเดิมของบรรพบุรุษ หรือเป็น เพียงแค่อาชีพเสริมเท่านั้น ก็มองคน ละแง่คะ เพราะบางคน ขอมีสวนยาง เยอะๆ ไม่ขอเป็นลูกน้องใคร หรือทำ งานประจำที่ไหน ก็แล้วแต่คนคิดค่ะ เพราะเท่าที่ทราบ เจ้าของสวนยางที่ มีสวนเยอะๆ จะรวยค่ะ และจะไม่มา เป็นลูกจ้างใครอีก
4 กุมภาพันธ์ 2551 06:22 น. - comment id 819154
สวัสดีค่ะ ชีวิตต้องสู้ค่ะคุณฝากฝันเพื่อได้มาสำหรับคนที่ เรารักเป็นพลังอีกอย่างหนี่งทำด้วยความ สบายใจสู้ๆนะคะ
4 กุมภาพันธ์ 2551 06:28 น. - comment id 819155
อีกครั้งค่ะ ชวนคุย วันหยุด ช่วงนี้หยุดค่ะ เพราะมีชุมพรเกมส์ จะถามหน่อยนะคะ ที่ไร่ฝากฝัน ปลูกยางมั่งมั๊ยคะ แล้วปลูก ต้นอะไรมั่งเอ่ย ถามมากไปก็ลบได้นะคะ
4 กุมภาพันธ์ 2551 07:32 น. - comment id 819162
เป็นผลงานที่ยอดเยี่ยมที่พบเห็นมาในรอบ 80 ปี แล้วสังคมเราจะส่งลูกไปเรียนเพื่อเอาปริญญามากอดทำไมนะ แล้วนักวิชาการทั้งหลายมีมโนทัศน์ มีจุดประสงค์อะไรเพื่อสร้างหลักสูตร เรียนแล้วโง่กว่าเดิม หุงข้าว ทำงานในชีวิตประจำวันก็ไม่เป็น เฮ้อ.... บ่นมากไป มีคนด่าแล้ว รู้แหละกะลังจะจามตะหงิดๆ
4 กุมภาพันธ์ 2551 07:50 น. - comment id 819173
ยอดเยี่ยมครับ
4 กุมภาพันธ์ 2551 07:56 น. - comment id 819181
สวัสดียามเช้าค่ะคุณฝากฝัน , ช่ออักษราลี และนกยูง ปริญญาดอกเหงื่อเพื่อลูกรัก เพื่อลูกจักได้ดีมีหลักฐาน เป็นจ้าวนายชี้นิ้วและสั่งการ จึงทำงานไม่เป็นเห็นมากมาย ค่านิยมทำให้คนติดสุข ไม่สนุกไม่ทำงานพาลตื่นสาย ชอบเอาเปรียบทำตัวแบบสบาย เป็นจ้าวนายพ่อแม่แย่ไปเลย... คนเราเกิดมา กินเป็น ต้องทำงานเป็น คนสมัยใหม่ ไม่ยอมฝึกเด็กทำงาน ตัวเองเลยลำบาก รับภาระไปตลอด
4 กุมภาพันธ์ 2551 08:09 น. - comment id 819195
สวัสดีค่ะคุณธนาและคนบนเกาะ การศึกษาพาเสียหาย พาให้คนติดสบาย เป็นจ้าวนายไม่ทำงาน หรือพ่อแม่ไม่บอกสอน ผลสะท้อนต้องแก้ไข เรียนรู้กันอย่างไร เด็กรุ่นใหม่ใจสู้งาน ต้องฝึกให้เขาขยัน อดทน เห็นคุณค่าประโยชน์ ของการทำงานทุกอย่าง ไม่ใช่เก่งแต่พูด หรือชี้นิ้ว อย่างน้อยๆ ดูแลตนเองก่อน ทำงานเลี้ยงตน พึ่งตนเองได้ ไม่เป็นภาระแก่คนอื่น ก็ดีมากแล้วค่ะ
4 กุมภาพันธ์ 2551 08:27 น. - comment id 819202
สวัสดียามเช้าค่ะ คุณกันหา แหมร่ายกลอน ได้เก่งมากค่ะ เก่งจริงๆเลย ตามมาดู
4 กุมภาพันธ์ 2551 09:14 น. - comment id 819216
=ช่ออัษราลี.. ณ.ไร่ฝากฝัน............... ................................... ไร่ฝากฝันนั้นมีสี่สิบไร่ ปลูกต้นไม้หลายหลากยากจำแนก ทั้งไม้กินไม้ใช้และไม้แปลก เพียงเดินแหวกหว่านลงไร้แถวแนว คิดจำลองให้ไร่นั้นเป็นป่า สารพัดจัดหามาปลูกแล้ว ปลูกทุกอย่างให้ดินคัดสรรแวว ว่าปลูกแล้วจะรอดหรืออย่างไร ปลูกไม้ใหญ่ไพรสูงเอาไว้ก่อน ไม้กลางผ่อนลงปลูกแซมไปใหม่ ไม้เล็กปลูกตามสร้างรวมไพร ไม้ผิวดินไม้หัวไงค่อยตามมา เมื่อไม้ใหญ่ค่อยใส่ไม้เกาะเกี่ยว สร้างป่าเขียวทุกชั้นให้แน่นหนา ไร้การถากไถพรวนและฉีดยา เป็นอาหารหยูกยาที่ปลอดภัย มีป่ายางพาราสองร้อยต้น ก็ปลูกปนกับป่าที่สร้างใหม่ ยางคัดพันธุ์ตัวเองได้ดั่งใจ ศูนย์วิจัยฯไม่ต้องเกี่ยวข้องเลย คิดไม่เหมือนทำไม่เหมือนคนเกษตร บ้างทุเรศเห็นป่าก็ด่าเฉย ไม่ทำตามคำสอนคนก่อนเคย บางคนเปรยทำอย่างนี้มีแต่จน อยากบอกว่าไม้ป่านับหมื่นต้น จะออกผลตามมามหาศาล ทั้งเนื้อไม้เม็ดไม้ประกอบการ เอาปัญญาเชื่อประสานคงรอดได้ หากที่เห็นเป็นอยู่ปรากฏชัด มิร้อนจัดเหมืนดั่งหลายหลายไร่ อยากจะนอนอนหลับเย็นสบาย ใต้ต้นไม้ผูกเปลเห่กล่อมใจ อิอิ..บรรยายไม่หมด..รู้ว่าชอบมากๆ ยี่สิบปีจะค้นหาป่าที่ไหน มีบางส่วนเป็นป่ายางพารา คัดพันธุ์มากับเพื่อน
4 กุมภาพันธ์ 2551 09:16 น. - comment id 819218
นกยูง ขอบคุณครับที่มาให้กำลังใจและขอแบ่งกลับให้นกยูงด้วยนา
4 กุมภาพันธ์ 2551 09:21 น. - comment id 819220
คนบนเกาะ หวัดดีตอนเช้าครับ ผมไม่โทษการศึกษานะครับมันไกลไป...แต่อยากโทษพ่อแม่...ที่มีลูกแล้วอยากให้ลูกเรียนหนังสืออย่างเดียว...แต่ลูกกลับไม่ได้เรียนชีวิตเลย....เด็กรู้ว่าโลกเป็นอย่างไร..อเมริการเป็นอย่างไร...แต่ที่ไม่รู้คือครอบครัวและตัวเองเป็นอย่างไร..นี่หล่ะทีสำคัญ.. .....ส่วนนักวิชาการ..อิ..ตัวเองยังเอาไม่รอดเลยจะไปหวังอะไรที่จะทำให้มาถึงลูกเราได้
4 กุมภาพันธ์ 2551 09:23 น. - comment id 819222
นายธนา ขอบคุณครับ...มาเยี่ยมแต่เช้ากาแฟก่อนนะครับ...กำลังร้อนเชียว....ปลูกเองคั่วเองครับ.. สดๆหอมๆ
4 กุมภาพันธ์ 2551 09:38 น. - comment id 819224
กันนา แหมๆๆๆๆ...ครูกันนาซิ่งใหญ่เลยครับ... ..................................... เรียนหนังสือมิใช่มิเรียนชีวิต เพื่อพิชิตปริญญามาวัดผล เรียนชีวิตค้นหาค่าของคน เรียนรู้ตนค้นหาค่าตัวเอง เรียนหนังสือคือหวังเป็นลูกจ้าง ลอยเคว้งคว้างคิดอ่านก็โหรงเหรง บ้างก็พาลทำตัวเป็นนักเลง เที่ยวอวดเบ่งวางท่าน่าละอาย ขอบคุณมาก..กันนา...ที่ออกมาช่วยเสริมเติมต่อ..เห็นด้วยทุกประการขอรับ
4 กุมภาพันธ์ 2551 09:40 น. - comment id 819225
ช่ออักษราลี เห็นด้วยครับ..ว่ากันนาเทวี..นี่ไม่เบาเลย..เก่งมากๆครับ.... อีกนะครับครู...ดื่มกาแฟก่อน..เดี๋ยวคอแห้ง..อิอิ
4 กุมภาพันธ์ 2551 12:40 น. - comment id 819274
สวัสดีตอนเที่ยง คุณช่ออักษราลี คุณฝากฝัน และคุณมณีจันทร์ อนาคตของชาติ ใช่สิทธิ์ขาดหน้าที่ใคร ถึงกาลต้องแก้ไข มาร่วมใจร่วมมือกัน ดูแลอย่าปล่อยให้ เด็กรุ่นใหม่ตามกระแส สอนคิดจิตสำนึก ให้รู้สึกชอบชั่วดี ทำงานรู้หน้าที่ รับผิดชอบประกอบการ ใส่ใจดูแลกันให้มาก เชื่อในความเป็นมนุษย์ ทุกคนใฝ่ดี อยากพัฒนาตนเอง แต่อยู่ที่ผู้ปูทางด้วย มิใช่สั่ง เอาแต่ใจนั้นคงไม่ได้ เพราะมนุษย์มิใช่หุ่น มีชีวิตจิตใจ จิตวิญญาณนั้นอิสระด้วย นะ ยาวไปหรือเปล่านะเนี่ย อิอิ
4 กุมภาพันธ์ 2551 14:06 น. - comment id 819309
พ่อเฌอก็จบแค่ ป.๔ แต่เก่งที่สุดในโลกเช่นกันค่ะ ไม่ยอมแพ้คุณมณีจันทร์มณีดุ่ย หุหุ
4 กุมภาพันธ์ 2551 14:12 น. - comment id 819313
มาดูคุณกันหาร่ายกลอนค่ะ เก่งซะไม่มี ไร่ฝากฝันเนี่ย น่าสบายนะคะ มีครบหมด สมกะที่เป็นไร่ของ นักวิชาการเกษตร เก่งทั้ง ภาคทฤษฏี และปฏิบัติ รู้จักนำมาประยุกต์ใช้ร่วมกัน ตอนนี้ป่าเมืองไทยค่อยๆหมดไป คุณฝากฝัน ก็เตรียมตัวเตรียมใจ เป็นเศรษฐีนะคะ เพราะปลูกไม้มีค่า ทั้งนั้นเลย
4 กุมภาพันธ์ 2551 15:48 น. - comment id 819338
มณีจันทร์ ขอบคุณที่มาเยี่ยนมายามนะครับ ไม่มีป.เก่งกล้าสร้างประเทศ ครั้นป.4 วิเศษสร้างเมืองได้ ปริญญาเสพสุขดูสบาย ยิ่งดอกเตอร์กลับร้ายขายฝันเลย พ่อผมก็ ป.ห้า ครับ..เป็นครูแล้วลาออกเพราะเงินเดือนน้อยกว่าเลี้ยงควายอีก...ความตัวละแปดสิบบาท..ในขณะเงินเดือน สามสิบกว่าบาท.....เลยออกมาเลี้ยงความฝูง..ทำนา..ส่งลูกเรียน....ตอนนี้อายุแปดสิบหกรับ
4 กุมภาพันธ์ 2551 16:10 น. - comment id 819357
4 กุมภาพันธ์ 2551 17:27 น. - comment id 819408
กันนา สอนให้ลูกเรียนรู้ตอนอยู่บ้าน เรียนรู้งานครอบครัวและตัวเขา เรียนให้รู้ให้เห็นชุมชนเรา สอนให้เขารับใช้งานสังคม นะคุณกันนานะ
4 กุมภาพันธ์ 2551 17:31 น. - comment id 819410
เฌอมาลย์ อิอิ..แข่งกัน ป.4 กับมณีจันทร์ ใหญ่เลยครับ..พ่อเราแม่เราเก่งทุกคนหล่ะครับ...อย่างน้อยก็สามารถสอนให้เราเอาตัวรอดนะครับ แต่เราจะเอาปริญญาไปต่อยอดป.สี่อย่างไรดีครับ
4 กุมภาพันธ์ 2551 17:40 น. - comment id 819412
ช่ออักษราลี ""ขอรับ ไร่ฝากฝัน..ยังอยู่ภาวะฝากฝันอยู่นะครับ...ความฝันเป็นเศรษฐีไม่กล้าครับ...แต่คิดลึกๆว่าอีกยี่สิบปีข้างหน้า...ไร่ฝากฝันมีต้นไม้ประมาณหมื่นต้นนี่....ก็น่าดูชม...และที่ชัดเจนคือไม่ให้ลูกไปทำงานรับจ้างเด็ดขาดจ้า ประมาณว่าสามารถโค่นได้ เดือนละสิบค้นๆละ ห้าพันบาทก็น่าจะอยู่รอดได้แล้ว สิบปีก็พันสองร้อยต้นเอง..สามารถโค่นได้ร้อยกว่าปีครับ....อิอิ..เล่นตัวเลขให้สุขใจนะครับ...แต่ความจริงแล้ว....สวัสดิการและบำนาญและมรดกที่สำคัญ..ของเกษตรกรคือ..ต้นไม้..
4 กุมภาพันธ์ 2551 18:00 น. - comment id 819420
สวัสดีตอนเย็นค่ะคุณช่ออักษราลี และคุณฝากฝัน เด็กๆ ก็เหมือนต้นไม้นั่นแหละค่า ดูแลมากไปก็อ่อนแอ ไม่ดูแลเลยก็ไม่เติบโต ขอฝากไว้ด้วยนะคะ อย่างน้อยก็เด็กในแวดวง ครอบครัวหรือโรงเรียนเรา ช่วยกันดูแลค่ะ
4 กุมภาพันธ์ 2551 20:40 น. - comment id 819495
เหมือนกันทุกที่ครับ ไม่จำเพาะที่ปักษ์ใต้ แต่คนสมัยใหม่ก็ไม่ค่อยสู้งาน ชอบสบาย เราคงต้องดูที่การเลี้ยงดูของพ่อแม่ด้วย โทษระบบการศึกษาอย่างเดียวก็ไม่ยุติธรรม
4 กุมภาพันธ์ 2551 21:08 น. - comment id 819522
ปริญญาคว้าไข่วหาใส่ตัว แต่น่ากลัวกลับบ้านตกงานเฉย ทำอะไรไม่ได้เพราะไม่เคย เลยจนเลยรอขอพ่อแม่กิน
4 กุมภาพันธ์ 2551 21:45 น. - comment id 819552
ปริญญา สวนป่า ต้นยาง... ผสมผสานกันได้อย่างลงตัว.. มาเยี่ยมสาย ดีกว่าไม่มา..เขียนเก่งกันทั้งนั้นเลย.. กลอนนี้เยี่ยมมาก อ่านแล้วเห็นภาพพจน์เลย..โชคดีที่เรียนมาด้วยตนเอง..เพราะว่าแม่ขายวัวหมดไปแล้ว... เพราะว่าทำนา ...ไม่ได้ขาย แค่พอกินเป็นปีๆ.. คิดแล้วห่วงลูกแก้วสองตัว อีก10 ปีจะทำอาชีพอะไรเป็น.... บทกลอนนี้มีแนวมากมาย.. ช่วยกันสร้าง ช่วยกันเสริมกลอนคุณภาพ...ขอชื่นชมค่ะ
5 กุมภาพันธ์ 2551 01:03 น. - comment id 819625
บอกได้คำเดียวว่า เยี่ยม! ปริญญา หยาดเหงื่อ ทุกหยด ล้ำค่าจริงๆ
5 กุมภาพันธ์ 2551 03:27 น. - comment id 819648
ความรู้นอกจากเรียนเพียงที่ม. แต่คือพ่อและแม่ควรสอนสั่ง ม.นั้นแค่สอนความรู้ตามกำลัง ชีวิตพังอย่าโทษเด็กเพียงผู้เดียว เด็ก1คน จะเติบโตอย่างไร จะรู้จักคิดหรือไม่นั้น เกิดจากครอบครัวที่สอนเขาตั้งแต่เล็ก และสังคมที่เขาอยู่นั่นเอง
5 กุมภาพันธ์ 2551 08:11 น. - comment id 819708
สวัสดีตอนเช้า ครูใหญ่ ป้าแช่ม น้อย ยาแก้ปวด Darkness_Hero สงสัยเจ้าของบ้านจะมัว ไปทำไร่อยู่น้อวันนี้นะ ขออนุญาตป่วนบ้านต่อ อิอิ ปริญญาชีวิตติดประเด็น สิ่งจำเป็นพ่อแม่ต้องแก้ไข ต้องวางแนวให้ลูกได้ก้าวไป พร้อมฝึกให้ช่วยงานในบ้านตน ให้เขารู้พึ่งตนให้ได้ก่อน อย่าโอนอ่อนเอาใจให้ฝึกฝน ยอมลำบากเสียบ้างเพื่ออดทน จึงผจญโลกกว้างอย่างปลอดภัย นึกถึงภาษิต รักวัวให้ผูก รักลูกให้ฝึกทำงาน นะคะ อิอิ
5 กุมภาพันธ์ 2551 08:43 น. - comment id 819749
ทุกวันนี้อีสานปลูกยางกันเยอะเลยครับ เพราะยางได้ราคาดีกว่า แล้วได้ตังค์ไวด้วยครับ
5 กุมภาพันธ์ 2551 09:09 น. - comment id 819777
ขอบคุณมาก..กันนาที่มาเยี่ยมยามถามข่าวแถมเฝ้าบ้านดูแลบ้านให้เสร็จเลย.......ขอบคุณมากๆ อัสสุ คนภาคใต้โค่นป่าปลูกยาง...ชีวิตฝากไว้ที่ราคายางพารา...วันไหนราคายางตก..อด..ประท้วง เพราะที่ดินทั้งหมดถูกนำมาปลูกยาง.... ..อัสสุครับ...ปลูกยางน่าจะดี....แต่..อย่างใช้ที่ดินทั้งหมดกะยางพารานะครับ....เพราะพื้นที่ปลูกยางพาราเพิ่มขึ้นมากเกินไปแล้วตอนนี้..ในจีน...ลาว..เขมร..ฟิลิปปินส์..พม่า..และในอเมริกาใต้..รวมถึงไทย...โดยเฉพาะอินโดนีเชีย..การที่ไฟไหม้แล้วไม่ดับจนควันมาถึงบ้านเราก็เพราะเผาป่าเพื่อเอาที่ดินมาปลูกยางพารานะครับ ..ชีวิตคน..ควรมองตุ่นมาเป็นตัวอย่างบ้างนะครับ...ตัวตุ่นหนึ่งตัว..มีรูสำหรับหลบหนีอย่างน้อยห้ารู้..นั่นคือทางถอย...เอาตัวรอด...ฉะนั้นคนที่จะจับตุ่นได้ต้องมีฝีมือ.... แล้วชีวิตคนมีทางถอยหรือเปล่า...ต้องสร้างนะครับ
5 กุมภาพันธ์ 2551 14:02 น. - comment id 819952
กำลังสร้างดอกเหงื่อจากสวนยางอยุ่ค่ะ เหนื่อย ท้อ กับปัญหา สารพัด แต่ ไม่ปล่อยมือจากตรงนี้ เพราะบรรพบุรุษฝากไว้ อิอิ