อยากจะปลอบตอบคำที่พร่ำเพ้อ ลบร้าวเธอรอยรานที่ผ่านผัน อาสารับแรงเจ็บที่เก็บกัน แล้วรังสรรค์รักแท้มอบแด่เธอ ที่รับรู้ผู้เดียวจึงเปลี่ยวร้าง รอยอ้างว้างวางสนิทในจิตเสมอ แม้นเคยชื่นหวังชื่นหาคืนเจอ เพียงที่เผลอพลาดหวังยังย้ำยล อันรอยร้าวลึกนักยากรักษา แม้นเยียวยา..ด้วยรักอีกซักหน หมั่นถักทอดสายใยในกมล คงเปี่ยมล้นรักมั่นสัมพันธ์ใจ ขอเพียงเธอเปิดใจจุดไฟฝัน มาร่วมกันทอถักสานรักใหม่ จะรอวันเธอชื่นคืนสุขใจ เคียงคู่ในรักฝัน..อย่างมั่นคง หากบทกลอนวอนมาในครานี้ มิถูกที่จิตเศร้า..เปล่าประสงค์ จะเพียรรอเธอพร้อมน้อมจำนง มาเคียงคง..คู่ฉัน..นิรันดร
1 กุมภาพันธ์ 2551 20:43 น. - comment id 818155
รอยรักร้าว..รานแหลก..แตกสลาย มิอาจหมาย..ครองอยู่..เป็นคู่สม สมานรอย..อย่างไร..ไม่กลึงกลม รอวันล่ม..เลือนสลาย..ไปจากทรวง...
1 กุมภาพันธ์ 2551 21:02 น. - comment id 818172
ลบรอยร้าวต้องใจเย็นๆและต้องใช้น้ำใจลบครับ..รับรองได้ผล
1 กุมภาพันธ์ 2551 21:12 น. - comment id 818181
ดีๆ เข้าท่าแฮะ คนนึง ร้าวลึก คนนึง ลบร้าว งั้นยาเป็น บ่ร้าว แระกานกะลังมึนนะเจ้าค่ะ..แวะมาป่วน
1 กุมภาพันธ์ 2551 21:31 น. - comment id 818197
แวะมาอ่านงานไพเราะปวดร้าวครับ
แก้วประเสริฐ.
1 กุมภาพันธ์ 2551 21:35 น. - comment id 818202
ชอบสะสมเพลงเศร้าเคล้าน้ำตา เพลงซาบซึ้งตรึงอุราพาหวั่นไหว เพลงอกหักรักคุดสุดอาลัย เพลงที่ให้อารมณ์ขมบางคราว ยังมีภาพมากมายอีกหลายร้อย รอเรียงถ้อยร้อยฝันวันเก่าๆ ทั้งภาพคน สัตว์ ดอกไม้ เดือน ดวงดาว แล้วจับเข้าคู่กันมาขันกลอน แนวถนัดซึ้งเศร้าน้ำเน่าบ่อย เพื่อนๆ คอยรั้งไว้ใช่สั่งสอน เห็นว่าเศร้ามากไปคล้ายอาวรณ์ ก็จะร่อนลำนำมาถามทัก ยังอยู่ดีมีสุข..แม้ทุกข์บ้าง ใช่อำพรางอารมณ์ที่จมปลัก หัวยังยุ่งตุงนังใช่ชังรัก แต่เรียนหนักเพี้ยนไป..ไม่เหมือนเดิมสวัสดีค่ะคุณอรุณสุข อิอิ...อ่าาาา ป ยังอยู่ดีมีสุขค่ะ หาใช่ทุกข์แบบ ที่เห็นจากโคลงกลอนหรอกค่ะ เพียงแต่เป็นคน ชอบฟังเพลงแนวนี้เท่านั้นค่ะ เวลาเอามาเขียนกลอน ก็เลยอินมากไปหน่อย เนี่ยะ คราวหน้าว่าจะเขียน กลอนชวนเพื่อนๆ เข้าวัดไปบวชชี ไม่รู้จะมีใคร ไปเป็นเพื่อนมั่ง ๕๕๕๕๕๕ ขอบคุณมากค่ะที่แต่งกลอนมาโต้ตอบกัน
1 กุมภาพันธ์ 2551 21:37 น. - comment id 818206
ดีจ้า..........คุณอรุณสุข............กลอนเพราะดีจ้า.......อ้าวดีจ้าป. ด้วยน๊ะเจนก้อเหมือนกันอ่ะ ฟังเพลงแล้วได้ไอเดียทุกทีมะมีนัยสำคัญ หุหุ
1 กุมภาพันธ์ 2551 21:47 น. - comment id 818224
กลอนเพราะ ค่ะคุณอรุณสุข ขอฝนมานั่งอ่าน ทุกๆๆบ่อยได้ป่ะค่ะ คิกๆๆ ว่าแต่ ชอบปราณรวี จริงๆๆ เหรอ หรือ เฉพาะกลอนพาไป อย่าไรแล้ว ก็อย่า ทำให้ ปราณรวีเสียใจนะค่ะ คิกๆๆๆ ฝนล้อเล่นนะค่ะ
1 กุมภาพันธ์ 2551 22:19 น. - comment id 818255
แวะมาชื่นชมผลงานจ้า......ลบร้าวแต่ไม่ลบมิตรภาพระหว่างเราน๊ะ มิตรบ้านกลอนนี้ช่วยเหลือเกื้อกูลกันดี แบ่งปันน้ำใจ แชร์ความรู้สึก......ยังไงก็เพื่อนๆกันเนาะ^^
2 กุมภาพันธ์ 2551 00:38 น. - comment id 818270
ลบรอยร้าวหนาวลึกยากสึกกร่อน ด้วยซับซ้อนซ่อนปมคมปัญหา มากแผลเจ็บเหน็บช้ำย้ำค้างคา ด้วยหยูกยาแพงนักรักษาใจ วันเวลาเลยล่วงไปใช่จางหาย รอยเส้นสายสลักขวัญจนหวั่นไหว รอยร้าวลงล้ำลึกฝังคั่งค้างใน อีกเมื่อไรร้าวจักหายสิ้นลายรอย....
2 กุมภาพันธ์ 2551 04:39 น. - comment id 818289
เยี่ยมค่ะ ไพเราะมาก
2 กุมภาพันธ์ 2551 12:41 น. - comment id 818432
@ คุณWhite Rose คงต้องเพียรเปลี่ยนคิดพินิจเหตุ แบ่งคั่นเขตความเหงาความเศร้าหมอง ค่อยค่อยสานค่อยค่อยต่อก่อประคอง ทุกเรือนห้องหัวใจให้คืนคง แม้นแผลใจร้าวหนักก็พักเสีย ให้หายเพลียก็จะฟื้นคืนประสงค์ หากเลือนแล้วแผลรักที่พักลง ให้คืนคง..เข้มแข็ง..ในแรงใจ หากต้องใช้เวลาก็ต้องใช้เวลาในการสมาน รอยร้าวอันนี้..จนแน่ใจว่าใจเราเข้มแข็ง พร้อมที่จะก้าวเดินต่อไป.
2 กุมภาพันธ์ 2551 12:44 น. - comment id 818433
@ คุณอินสวน คงต้องเชื่อท่านผู้ชำนาญการแล้ว..ครับ
2 กุมภาพันธ์ 2551 12:48 น. - comment id 818434
@ คุณยาฯ ก็อยากเสนอไอเดีย..ในอีกมุมหนึ่งที่ ในสถานการจริงที่มักเกิดขึ้นกับผู้คน ที่อยู่ในสังคมหมู่มาก..คือมากทั้งมุมมอง และมากทั้งวิธีการใช้ชีวิต..เท่านั้นครับ..
2 กุมภาพันธ์ 2551 13:24 น. - comment id 818445
@ คุณปราณฯ หลากอารมณ์ขมขื่น ระรื่น ร้าว มีเหน็บหนาว อาวรณ์ ฤา อ้อน ฝัน หลากวจีที่มาหลายคราครัน บ้างยึดมั่นอารมณ์..และคมคิด บ้างสรรแนวมุมมอง..ของตนใส่ บ้างก็ใช้ประสบการณ์..ผ่านลิขิต ต่างเหตุผล..กลวิธี..ที่วินิจ ซึ่งสฤษดิ์สื่อสารในกานท์กลอน ที่ถนัดแนวประจำคือธรรมะ วจนะ..พุทธวิถี..ที่ท่านสอน ก็ขีดเขียนเรียนรู้จากครูกลอน ถ้อยสุนทร..ยังใหม่..มิใคร่งาม ทางด้านอื่น..อยากเขียนจึงเพียรเพ้อ หลายกลอนเก้อแปลกสร้อยมีถ้อยถาม ก็ดัดแปลงแต่งตัด..จัดให้งาม ให้สมความสมถ้อยที่ร้อยเรียง.สำรับของอรุณเองก็ชอบเขียนล้อกลอนบ้าง เลียนกลอนบ้าง..ทั้งตอบ..ทั้งต่อ..บางครั้งก็ โต้กลอนกับท่านอื่นๆในบ้านนี้..ก็เพียงอยาก สรรมุมมอง..ที่ตรงกันบ้าง..ตรงกันข้ามบ้าง. เพื่อให้มีความหลากหลายมากยิ่งขึ้น..สำหรับ สองบทที่เขียนมา..ตอบคุณปราณฯนั้นก็มิได้ เขียนโดยที่มีเจตนาอื่นแอบแฝง..เพียงสมมติ ตัวเรา..เป็นตัวละคร..ตัวหนึ่งในเนื้อเรื่อง ที่เกิดขึ้น..เพื่อให้เกิดจินตนาการ..เทียบ เคียงต่อเรื่องนั้นๆ.ได้.ครับ อืมม..หากคุณปราณฯ..จะเขียนแนวเข้าวัด.. บวชชี..แล้ว..ในฐานะ..อุบาสก..ก็จะเขียน บทพรรณนากุศลและจริยวัตรแห่งการ เป็นอุบาสิกา..ฉลองศรัทธาของคุณปราณฯ ฉะนั้น...อิอิ...
2 กุมภาพันธ์ 2551 13:31 น. - comment id 818447
@ คุณเจนฯ ดีใจที่เห็นชื่อในสมุดเยี่ยม...บ้านอรุณสุขครับ บทนี้..เขียนมาเย้าๆอารมณ์..ผู้อ่านงานของ คุณปราณเธอ..ครับ..หวังให้เป็นเรื่องราว.. ต่อเนื่อง..ซึ่งตั้งใจว่า..อยากเขียน..ตอบให้ ครบทุกท่าน..เพื่อขยายความในบางเรื่อง.. ที่มีโครงเรื่องดี..น่าอ่าน..แต่ก็มีปัญหาตรง ความสามารถในการร้อยเรียง..ไม่ถึงเพื่อนๆ ท่านอื่นๆ..ที่เขียนมาก็อาจจะแปร่งๆในเนื้อหา และถ้อยคำบ้าง..อันนี้..ก็ต้องขออภัยล่วงหน้า ครับผม..
2 กุมภาพันธ์ 2551 13:41 น. - comment id 818449
@ คุณฝนฯ ก็ดีใจน่ะซีครับ..ที่จะมีเพื่อนเพิ่มอีกท่านหนึ่ง.. และยินดี..ให้มาช่วยเขียนกลอนต่อด้วยล่ะ.. คำถามที่ว่าชอบคุณปราณฯจริงมั้ย..นั้น... ก็ขอตอบ..ว่า..จริงครับ...อิอิ..แต่ที่ชอบนั้นคือ ความสามารถในการเขียนของเธอมากกว่า ส่วนตัวเธอนั้น..มิอาจบอกได้..ว่าชอบหรือไม่ ครับ..เพราะไม่เคยติดต่อเป็นส่วนตัว.. สักครั้งเลย..แต่ดูจากการแสดงออกและท่าที ที่มีต่อเพื่อนๆและงานเขียน..ก็คิดว่าเธอเป็น คนที่น่าสมาคม.ด้วยคนนึง..ครับ...อ้อเกือบลืม สำหรับการทำให้คุณปราณฯเสียใจคงไม่มีแน่ ครับ..หากเธอจะเสียใจ..ก็คงมีแค่ว่า..ผลงาน กลอนของอรุณสุข..ไม่พัฒนาขึ้นเลย..ทั้งที่ เขียนตอบ..กันมาหลายคราวแล้ว..แค่นั้น ครับ...
2 กุมภาพันธ์ 2551 13:47 น. - comment id 818451
@ คุณจึ๊กกึ๋ย เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ...มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ในบ้านแห่งนี้..จะมั่นคงตลอดไปครับ.. ศิลปิน..แม้นอารมณ์จะอ่อนไหวง่าย..แต่ ก็จะหนักแน่น..ลึกซึ้ง..ในด้านสัมพันธภาพ คือเรียนรู้และเข้าใจได้ง่าย..ในเรื่องเหล่านี้ ครับ..
2 กุมภาพันธ์ 2551 13:51 น. - comment id 818452
@ คุณลุงแก้วฯ แค่คุณลุงผ่านมาแล้วแวะเยี่ยมก็ยังความ ปลื้มใจแก่..น้องๆลูกศิษย์ลูกหาอย่างมาก แล้วครับ.. รักษาสุขถภาพนะครับ..
2 กุมภาพันธ์ 2551 14:03 น. - comment id 818453
@ คุณสลักพิณ เพียงร้าวรอย..พลอยพาอุราหมอง ควรประคองจิตนี้..ให้มีหวัง หากเจ็บนัก..พักหน่อย..ค่อยประทัง อย่าหักรั้ง..ฝืนไปใช่เยียวยา ควรถนอมกล่อมเกลา..ให้เบาเจ็บ ลดอักเสบในใจ..ไม่หนักหนา ตราบยืนหยัด..สู้ใหม่ไม่โรยรา จักคงค่าเข้มแข็งแกร่งหัวใจ ไม่ต้องใช้ปูนตรานกอินทรีย์หรอกครับ ให้เวลา..กับตัวเอง..พักใจพักายให้... มีกำลังใจต่อสู้ใหม่..เรียนรู้จากประสบการณ์ และความผิดพลาด..ก็อาจจะยืนหยัดได้อย่าง เข้มแข็ง..ครับ..
2 กุมภาพันธ์ 2551 14:05 น. - comment id 818454
@ พี่ช่อ.. ขอบคุณที่มาเยือนยามวิกาลหรือยามเช้า กันแน่..นะครับ ตื่นแต่เช้าตรู่เลยนะครับ
2 กุมภาพันธ์ 2551 14:27 น. - comment id 818469
ยากเร้นร้าวก้าวข้ามเงาความคิด หนึ่งชีวิตกล้ำกลืนกับหมื่นเหงา ทุกข์ทนสู้รู้ค่ากว่าเป็นเรา มียิ้มเย้าใจคว้างบางเวลา กี่คืนฝนทนเพ้อละเมอฝัน กี่คืนวันรอใครไม่เยี่ยมหา กี่คืนเศร้าเงาใจไม่หวนมา กี่ทรมากี่คว้างถูกหมางเมิน
2 กุมภาพันธ์ 2551 15:00 น. - comment id 818479
แม้นยากเร้นเข็นร้าวในคราวนี้ หนึ่งชีวีคงเศร้า..สุดเหงาหงอย ครองทุกข์โศกวิโยคซ้ำร้าวช้ำรอย กายคงพลอย..เจ็บไข้..เพราะใจตรม เพียงได้รู้ย้ำเจ็บที่เหน็บลึก ดั่งเรียนฝึก..ฝ่าฝัน..อันขื่นขม กี่คืนเศร้า..ถวิลหา..ชื่นอารมณ์ ความระทม..จะจำกัด..เพียงอัตตา. ขอบคุณมากครับกับสารสนองของคุณเพียง หวังว่าจะหายเงหาในเร็ววัน..ครับ
2 กุมภาพันธ์ 2551 17:14 น. - comment id 818524
ใครกันหนอ? คือผู้โชคดีคนนั่น น่าอิจฉาจางเลยคะ ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ
2 กุมภาพันธ์ 2551 17:37 น. - comment id 818535
@ คุณผู้หญิงฯ เขียนแทนคนคนหนึ่งที่ห่วงใยความรู้สึกของ ใครคนหนึ่ง..ที่กำลังบาดเจ็บจากการมีรัก ซึ่งแล้วแต่ว่า..ใครคนไหน..จะมีความรู้สึก อย่างนั้น..บ้าง.ก็เขียนแทนคนๆนั้นหล่ะครับ ก็ขอให้คำพรย้อนไปอำนวยให้มีความสุข เช่นกัน..ตลอดไปนะครับ...
2 กุมภาพันธ์ 2551 19:45 น. - comment id 818574
หวังสักวันรอยร้าวนั้น..คงจะจางหาย.. เป็นกำลังใจค่ะ..เป็นกำลังใจ..เข้มแข็งนะ
2 กุมภาพันธ์ 2551 20:24 น. - comment id 818599
สวัสดีค่ะ คุณอรุณสุข
........................................ อยากจะปลอบปลอบเธอที่พร่ำเพ้อ คิดจะช่วยช่วยเธอผ่านช้ำนั่น จะคอยดูดูแลรอยเจ็บนั้น ให้ทุกข์เศร้าพลันลอยลอยตามลม จะรับทุกข์ทุกข์ช้ำแทนคนคว้าง กลบอ้างว้างเวิ้งเวิ้งที่ขื่นขม ให้เธอชื่นชื่นฉ่ำทั่วอารมณ์ ให้สุขสมสมหวังเหมือนใจคอย
5 กุมภาพันธ์ 2551 08:35 น. - comment id 819736
@ คุณหมองอิง ขอส่งผ่านความปราถนาดี..จากคุณหมองอิง ไปยังทุกท่านที่กำลังประสบปัญหาร้าวรักใน ขณะนี้..ด้วยครับ...
5 กุมภาพันธ์ 2551 08:37 น. - comment id 819740
@ คุณโอเลี้ยง นี่ถ้าเป็นเป็นคนเจ็บไข้จากการปวดร้าวจิตใจคง คงจะมีกำลังใจมากขึ้นอย่างแน่นอนครับ..
6 กุมภาพันธ์ 2551 04:34 น. - comment id 820286
:]
6 กุมภาพันธ์ 2551 11:56 น. - comment id 820405
@ คุณลักษณ์ ..ขอบคุณที่มาทักทายครับ..
7 กุมภาพันธ์ 2551 17:51 น. - comment id 820961
@ คุณลักษมณ์ ต้องขออภัยที่พิมพิ์ชื่อผิด ครับ