๏ โคลงสุภาพ . . ..........๐ ทิวาบรรจบแล้ว.................กาลสมัย .............เทวษขวัญมนาลัย..............โศกเศร้า .............เจ้าเอ่ยวาทพิไร.................ลาแน่ .............ตัดสวาทขาดเกล้า..............ดับสิ้น สัมพันธ์ ๏ อินทรวิเชียรฉันท์ . . ....... ......๐ ร่ำเรียงวจีร่าย .................ผลิสยายระบายการ .................เอื้อนเอ่ยประกาศสาร .................ตนมานจะรอนลา .......... ...๐ ชายหมายมุเท็จฤา .................มนถือสุกัญญา .................เคียดแค้นสิเนหา .................พิศวาสม้วยมน ..............๐ รำพึงหทัยจิน -.................-ตะ และรินจะเนตรหล่น .................สายอัสสุธารชล .................ดุจหม่นสะท้านทรวง ......... ....๐ จาบัลยสรรโศก .................ปฐพี ณ โลกดวง .................แม้สัพพมวลปวง .................สติล่วงสดับฟัง ....... ......๐ พิษนุชระกำซ่าน .................ทรมานอุราพัง .................นวลร้างมโนหวัง .................วจพรั่งสลัดใย ..............๐ ชายยังเสน่ห์ปัก .................-ษะ และภักดิกาลวัย .................สัญญาชะตาขัย .................หฤทัยมิสิ้นนาง ..ความ โศก เศร้า เกิด จาก การ พลัด พลาก วิธีอ่านอินทรวิเชียรฉันท์ ยาวยาว/สั้นยาวยาว สั้นสั้นยาว/สั้นยาวยาว ยาวยาว/สั้นยาวยาว สั้นสั้นยาว/สั้นยาวยาว คำแปลศัพท์ ทิวา= วัน เทวษ= การครํ่าครวญ วาท= กล่าว พิไร= รํ่าร้อง มนาลัย= มน + อาลัย ใจห่วงใย วจี,วจ = คำพูด สยาย= กระจายออก มาน มโน = ใจ สุกัญญา = หญิงสาวสวย สิเนหา = ความรัก อัสสุ = น้ำตา นุช = ผู้หญิง ภักดิ = ภักดี,ซึ่อสัตย์ .....
29 มกราคม 2551 00:46 น. - comment id 816472
ครวญคร่ำร่ำโศกล้น........กลอนกานท์ กร่นกล่าวถ้อยพิจารย์......นุชเจ้า มโนร้าวเล่าคำขาน..........หดหู่ กลืนเก็บอาลัยเร้า............ซอกซ้อนดวงแดฯ ตัดสวาทเจียนขาดแล้ว.....อาลัย หากขาดแล้วลาไกล..........หลีกพ้น แม้นเอื้อนเอ่ยคำใด.........มิอาจ ยินเอย คงดับสิ้นเคยล้น...............แห่งห้วงสัมพันธ์ฯ มาช่วยเพิ่มดีกรีความเศร้า
29 มกราคม 2551 02:15 น. - comment id 816473
29 มกราคม 2551 04:03 น. - comment id 816475
29 มกราคม 2551 08:38 น. - comment id 816498
ยิ้มรับกับชะตา แบบว่าปัญหาแก้ไม่ตก น้องอัสสุสบายดีนะคะ
29 มกราคม 2551 09:04 น. - comment id 816509
สวัสดีค่ะ....อัสสุ.... ไม่ได้เจอกันเสียนานสบายดีหรือเปล่าเอ่ย!... ดีนะค่ะที่มีคำแปลให้มิฉะนั้นก็แย่เหมือนกันค่ะ สำหรับความหมายที่ลงตัว....
29 มกราคม 2551 11:20 น. - comment id 816589
ขอบคุณครับที่มีผลงานคุณภาพมาให้เสพ
29 มกราคม 2551 12:13 น. - comment id 816623
ทำไมเพลงมันน่ากลัว วังเวงฉะนี้
29 มกราคม 2551 12:15 น. - comment id 816627
เข้าข่ายรักไม่รู้ดับนะ
29 มกราคม 2551 12:36 น. - comment id 816646
เป็นอะไรที่น่าศึกษาดี อืม..รอฟังเพลงอยู่นี่ ว่าน่ากัวแบบเฌอฯบอกหรือเปล่า..
29 มกราคม 2551 12:44 น. - comment id 816650
นี่แหละน๊า น้ำตาถึงไหลอาบแก้มทุกวัน
29 มกราคม 2551 14:43 น. - comment id 816702
ผลงานสวยงามจังเลยครับ ภาพและเสียงอย่างนี้ เหมาะกับโคลง และ ฉันท์ อารมณ์นี้จังเลยครับ เสียดายมีน้อยไปหน่อย
29 มกราคม 2551 15:53 น. - comment id 816721
คนเขียนนั่งอยู่หรือเปล่าคะ...นั่น หวัดดีคะ...
29 มกราคม 2551 16:06 น. - comment id 816732
พี่ปราณรวี................. นึกว่าจะมาปลอบกัน มาเติมดีกรีความเศร้า เอ๊า เศร้ากันเล้ย อุ้ยหมาหอน เอ้ยยยยย ผีหลอก อิอิอิ ไปแล้ว มันเศร้าหรือ มันวังเวงเนี่ย Silver Snitch.................. victoriasecret................. พี่เพียงพลิ้ว.................... สบายได้ไงล่ะครับ เศร้าอยู่เนี่ย ยุ่งๆ อยุ่ครับ อ่านหนังสือสอบครับ พี่whitelily........................... ไม่เจอกันนาน เพราะยุ่งอ่านหนังสือครับ เครียดอ่านหนังสือ ต้องอ่านให้ได้ ตามสเต็ป ไม่งั้น ไม่รอดตอนสอบล่ะครับ อันที่จริงอยากใช้คำง่ายๆ นะครับ แต่เห็นพี่ๆ ในบ้านกลอน เล่นสำนวนกันเยอะ เลยลองบ้างครับ คุณอินสวน...................... ผลงานก็มีมาเรื่อยๆ ครับ แต่คุณภาพอันนี้ ไม่แน่ใจกับตัวเองเหมือนกันครับ เพราะไม่มีเวลาพอที่จะขัดเกลาเท่าที่ควรครับ พี่เฌอมาลย์...................... เพลงประกอบ ชื่อว่า พม่าแปลง เป็นดนตรีที่เศร้านะครับ ฟังแล้วเข้ากับ เนื้อหาเลยเอามาแปะไว้ ก้าวที....กล้า..................... คงจะประมาณที่เข้าใจครับ ไม่รู้ดับ ไม่ดับบบบบบบบ พี่ยาแก้ปวด..................... เพลงประกอบ ไม่ได้น่ากลัวนะครับ จะใช้บรรเลงในงานพิธีอวมงคล ได้ยินกันบ่อยๆ เมื่อมีการเสียญาติเป็นต้น ลุงก่องกิก........................... ขออนุญาตเรียกลุงนะครับ เห็นคนอื่นเรียกงี้กัน น้ำตา ไหลทุกวันก็ไม่หมด เพราะสลดใจมากคณา คุณแสงเหนือ.......................... ขอบคุณที่ชมกันครับ ภาพเห็นเข้ากับบรรยากาศดีครับ เสียงก็เป็นเสียงปี่ แว่วหวนได้เพราะมาก ที่น้อยไป เพราะว่า ถ้ามากเกินไป จะเบื่อครับ สำหรับท่านที่ยังไม่ใช่คอร้อยกรอง ผมเองก้ไม่ชอบที่จะแต่งยาวๆ ไม่ใช่ว่าแต่ง ไม่ได้นะครับ ก็เอาตามสมควรครับ เปรียบเหมือนลูกชิ้นในถ้วยก๊วยเตี๋ยว มีไม่กี่ลูก ทำให้น่ากิน อยากได้ลูกชิ้นอีก ทั้งที่จริงเราสั่งเกาเหลาได้ บอกเอาแต่ ลูกชิ้นฉันใด การแต่งของผมก้ฉันนั้น เอาพอประมาณ ไม่มากไม่น้อยครับ .................................................................... ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ
29 มกราคม 2551 16:08 น. - comment id 816734
คุณพิมญดา................ ตอนนี้นั่งตอบอยุ่ครับ สวัสดีเช่นกันครับ งง ? ว่าจะหมายถึงอะไร
29 มกราคม 2551 16:21 น. - comment id 816747
ซึ้งค่ะ .............................. ฟังสำเนียงครวญเพลงโหยหวนเศร้า อ่านโคลงเคล้าจิตสิ้นหมดเสสรวล โอ้ใจเอ๋ยไยหมดชื่นคิดคร่ำรวญ จิตไยป่วนปวดปร่าทรมา
29 มกราคม 2551 16:38 น. - comment id 816767
โทษทีนะมิทันทัก ใช่สมัครลี้ลาไกล ไข้สั่นขั่วหัวใจ มะสบายเลยนอนพันธ์ หลิวบัวกลัวคนที่นั่งชะง่อนหินหล่นไปข้างล้างจัง มองดูเหงาๆอย่างไรไม่รู้นะนั้น อิ อิ อิ หลิวสบายดีป่าวค่ะเรียนไปถึงไหนแล้ว ใกล้ถึงวันที่รอคอยยังค่ะเนี่ย บัวขอให้หลิวสำเร็จสมปรารถนานะค่ะ มีความสุขมากๆด้วยค่ะ
29 มกราคม 2551 19:06 น. - comment id 816868
ดีจ้า.........อัสสุคุง.......... สาวไหนทำให้เศร้าใจได้ขนาดนี้น้อ....ว่าไปอ่านแล้วก้อเศร้าจริงๆๆๆ.อ่ะน๊ะ.....แต่ก้อยังมีอีกหลายๆคนเค้าให้กำลังใจอยู่นิ สู้ๆๆหล่ะกัน....เฮ้ออออรันทดหดหู่
29 มกราคม 2551 19:24 น. - comment id 816886
สวัสดี อัสสุ อยากบอกว่า ข้าพเจ้า ชอบ ฉันท์ มาก ชื่นชมๆ ครับผม
29 มกราคม 2551 20:07 น. - comment id 816918
โอเลี้ยง.............. ขอบคุณที่คิดว่ามันซึ้งครับ พยายามเท่าที่ทำได้แค่นี้ ล่ะครับ แต่ก็อาจมีที่ยังบกพร่องครับ บัว...................... ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย หลายคนไม่สบายกันเยอะครับ ก็ขอให้หายไวๆ ๆ นะครับ เรื่องเรียนก็อ่านหนังสือสอบ อยู่ครับ หลายวิชาเลย ต้นมีนาคมคงได้สอบแน่ และติดๆ กันด้วย เลยต้องเคร่งอ่านครับ เจน................... สาวไหนก็สาวนั้นละครับ อยากรู้ไหม อิอิ ธรรมดาล่ะ อารมณ์คนเรา ยากจะเข้าใจ เดี๋ยวรัก เดี๋ยวหน่าย เดี๋ยวคงดีครับ อ่านเองเศร้าเองครับ ปางสีฝุ่น................... ขอบคุณที่ชอบครับ แต่ว่าอย่ามัวแต่ชอบครับ แต่งมาให้อ่านบ้างระครับ คนอื่นจะได้ชอบบ้าง ....................................................................
29 มกราคม 2551 22:21 น. - comment id 816969
ขอชื่มชมคนมีฝีมืออีกคน..
30 มกราคม 2551 09:53 น. - comment id 817167
เวปฯไทยกลอนก็ดีแบบนี้ล่ะ ใครมีอะไรก็ มาบอกล่าวเอาไว้ ดีมากครับน้องเรา แก้วประเสริฐ.
30 มกราคม 2551 17:00 น. - comment id 817378
ครูพิมพ์............ ขอบคุณครับที่ชื่นชมกันครับ ผมก็ยังไม่เก่งหรอกครับ แค่อยากฝึกหัดแต่ง อยากแต่งให้ได้หลายแบบ จะได้ไม่ซ้ำซาก ไม่ได้คิดอวดอะไรครับ แต่ยังคิดว่ามีข้อผิดพลาดเยอะแยะมากเลย ลุงแก้ว.............. เว็บกลอนไทยดีเสมอ ตั้งแต่แรกเริ่มที่ผมสมัครมาเป็น สมาชิก จากแต่งกลอนไม่ค่อยเป็น จนพอแต่งได้เกือบทุกประเภทแล้ว ก็ได้สมาชิกในเว็บ คอยบอกคอยสอนครับ
30 มกราคม 2551 17:28 น. - comment id 817388
แสนร้าวรานและหมองหม่นทนหทัย มโนในโศรกเศร้าคราวคิดหวน ความเย็นชาพาเจ็บปวดรวดร้าวทรวง กว่าจะล่วงผ่านไปให้ร้าวรอน ยอมแพ้แพ้แน่แล้วทุกสมัย เจ็บเร็วไวอาจจะดีที่เจ็บก่อน ถึงอย่างไรก็ต้องเจ็บแน่นอน เจ็บไปก่อนค่อยคลายสบายตาม ความไม่เที่ยงคือเที่ยงเลี่ยงไม่ได้ จงทำใจฉันให้ใจไปประสาน อยู่ใกล้ไกลเพียงใดให้ดวงมาน ยอมร้าวรานขอเพียงเธอสุขใจ