คำจารึกของความเป็น.....แม่....

ทรายกะทะเล

ลูกจ๋า ลูกเป็นหญิงที่แสนน่ารัก
แม่ตระหนักว่า ลูกเป็นคนดี
แม้นลูกอาจน้อยในการเห็นแสงสี
แต่แม่ยินดีที่ลูกเชื่อฟัง
ลูกจ๋า...แม่มีความสุขมากนักที่อยู่กับลูก
สารความสุขมันหลั่งมาในใจ-ฝัง
แม่อยากเห็นลูกเรียนและให้ถึงฝั่ง
แม่เฝ้าตั้งหน้าตั้งตาคอย
ลูกจ๋า...ลูกรู้มั้ยว่า แม่ของลูกรักลูกมาก
แต่ปาก ก็บอกว่า ช่างรำคาญแม่หงอย
อยากให้ลูกเข้าใจแมนมันทีแม่คอย
แม่เห็นลูกโตทุกวันอย่างมีความสุขดี
ลูกจ๋า ลูกรู้ไหมว่าแม่สู้ยายของลูกไม่ได้
ยายของลูกดีกับแม่มากมายให้แม่สุขศรี
แม่รักแม่ของแม่ที่แก่ลงแต่ลูกยังดี
ที่มีตายาย สงเคราะห์ลูกเรื่อยมา
ลูกจ๋า ...หากแม่ต้องจากไปจากโลกนี้
ได้โปรดเป็นคนดีของสังคมที่หา
สมบัติที่แม่ให้นั้น คือวิชา
ไว้เลี้ยงหา ชีวิตที่ลูกได้มีสุขตน
ลูกจ๋า....จำคำแม่ไว้ว่ารักคนที่เค้ารักลูกมากกว่า
อย่าหลงผิด..คิดสั้น อารมณ์ คารมคน
ขอให้ลูกเป็นคนมีคุณภาพ ที่ดีในตัวตน
อย่าสับสนอะไร หนักแน่น ไว้อย่าอ่อนแอ
ลูกจ๋า...แม้นแม่จากไปก็มีอะไรฝากให้ไว้
เป็นทุนการศึกษาของลูก ให้ลูกไม่เป็นแผล
ในใจต้องรักษาไว้นะวิชามาก่อนอย่าตอแย
ได้เติบโตไม่อ่อนแอเด็กไปให้โตทั้งหัวและกาย....
คำจารึกของแม่นี้
ออกมาจากใจยามลูกนอนหลับ
แม่เฝ้ามองลูกสุดน่ารักอย่างลับลับ
แม่ขยับหมอลูกทั้งสองคน
ถึงแม่จะไม่มีวันสมหวัง
คงมีพลังอยู่น้อยนิดไม่สบสน
แม่จะป่วยอย่างไรก็มีความเป็นคน
แม่ไม่ทิ้งลูก ไม่ว่าจะคิดแม่ว่าเป็นอย่างไร
ยามใดที่ลูกต้องเข้าใจแม่ผิด
แม่ไม่คิอะไรหนักหนา
วันหนึ่งลูกจะกลับมา
แม่ก็อ้าแขนทั้งสองรับลูกสู่อกคืน..................