มองเทือกทุ่งทิวไม้ยามหน้าแล้ง ใบกรอบแห้งลาต้นหล่นลงพื้น เหลือกิ่งเรียวใบเก่ามิหวนคืน รอวันฟื้นผลิใบฝนใหม่มา ยามป่าแล้งใบแห้งคนห่อเหี่ยว ป่าเคยเขียวกลับหมองให้โหยหา เธอเท่านั่นรักฉันมิจากลา ดั่งทองกวาวงิ้วป่าประดับไพร ยามป่าแล้งแดงดอกเจ้าประดับป่า สวยสง่ากว่าไม้พรรณไหนไหน ดั่งที่ฉันมีเธอประดับใจ ยามใครใครตีจากมิรักจริง รู้ค่างิ้วทองกวาวคราวป่าแล้ง รู้ค่าแห่งความรักเมื่อถูกทิ้ง หยุดหลงกลค้นหารักแท้จริง เก็บรักยิ่งเบ่งบานยามทุกข์ใจ ทองกวาวเอ๋ยงิ้วเอยขอบใจมาก ที่เจ้าฝากบทเรียนรักยิ่งใหญ่ เพราะคุณค่าความรักเหนือรักใด คือรักในห้วงทุกข์ดั่งทองกวาว ฝากฝัน 11 ม.ค.51
11 มกราคม 2551 10:01 น. - comment id 810030
สวยสดใสสีส้มแสด กลางแดดแล้ง ใจอ่อนแรงเห็นทองกวาวคราวรักขม มีเพียงดอก ไร้ซึ่งใบกลางไพรพง บุญหนุนส่ง หรือบาปนำจำจากลา...
11 มกราคม 2551 11:38 น. - comment id 810074
ใช่ทองกวาว..ของพี่คร้าวอ๊ะป่าว.. **** แวะมาทักทาย..เยี่ยมชมบทกลอนค่ะ..รักษาสุขภาพนะคะ ***
11 มกราคม 2551 13:10 น. - comment id 810106
เห็นทองกวาว ล่วงหล่น บนผืนหล้า เห็นแล้วพา ทำให้ พี่ใจหาย คิดถึงน้อง ทองกวาว แทบขาดใจ เหตุไฉน ใยเธอ ไม่กลับมา
11 มกราคม 2551 15:21 น. - comment id 810129
สัญญารักหน้าหนาวลืมแล้วหรือ สองเราถือดอกจานสาบานว่า ถึงอยู่ไกลเพียงไหนจะรีบมา ให้รอท่าที่รักต้นจานเดิม ทองกวาว=ดอกจาน
11 มกราคม 2551 15:23 น. - comment id 810130
ดีครับ..หทัยชนก สัญญารักหน้าหนาวลืมแล้วหรือ สองเราถือดอกจานสาบานว่า ถึงอยู่ไกลเพียงไหนจะรีบมา ให้รอท่าที่รักต้นจานเดิม ทองกวาว=ดอกจาน
11 มกราคม 2551 15:25 น. - comment id 810131
"""หมองอิง... พี่เคล้า..หายไปแล้ว...แต่ทองหวาวยังอยู รอพี่เคล้าด้วยความอดทน......อิอิ
11 มกราคม 2551 15:31 น. - comment id 810133
....จารย์ก่องกิก ทองกวาวร่วงห่วงก่องของอาจารย์ ที่ยิ่งนานยิ่งล้นจนเกินก่อง แบ่งให้ศิษย์เสียบ้างสักสองกอง ให้ศิษย์ลองไปใช้คงเข้าที อิอิ..จารย์ที่รัก...นะนะ..แบ่งมั่ง..หรือไม่ก็สอนมั่งนะ
11 มกราคม 2551 19:21 น. - comment id 810197
นึกภาพออกเลย....นึกถึงตอนเราใกล้จบการศึกษา ...สัญลักษณ์ของการจากลา.....มันคงเศร้า ๆ ใจอยู่เหมือนกัน...หากรักต้องจากลา..... มาให้กำลังใจคนเขียนกลอนจ้ะ......
11 มกราคม 2551 20:44 น. - comment id 810219
ขอบคุณ..น้อย ที่อุส่าห์มาเยี่ยมเยือน....อือ..บรรยากาศเช่นนี้ มักเกิดตอนเราเงียบเหงานเสมอ..หรือยามคน คนรักจะจากลาไปหาคูเชย
12 มกราคม 2551 05:51 น. - comment id 810269
ทุ่งทองกวาวพราวแดงแสงสีสด รักกำหนดซึ้งค่าราคาหมาย รักที่แท้ร่วมทุกข์สุขมิวาย เด่นแดงคล้ายทองกวาวคราวเบ่งบาน ดอกทองกวาวร่วงหล่นอย่าหม่นหมอง เป็นครรลองธรรมชาติอาจเล่าขาน ทองกวาวร่วงห่วงรักจักมินาน อุดมการณ์แห่งรักจักลืมเลือน รักษาสุขภาพนะคะ
12 มกราคม 2551 14:00 น. - comment id 810395
สวัสดีค่ะ ดอกทองกวาวคือดอกจานนี้เอง ความรู้ใหม่เลยนะคะเนี้ย สบายดีนะคะแวะมาเยี่ยมคะ
12 มกราคม 2551 14:56 น. - comment id 810415
ครับ ดอกทองกวาวคือดอกจาน