สมัยเด็กอยากเป็นแอร์ใจจะขาด หรือฐาปัดก็ได้ไม่หน่าย หนี แต่แล้วงานที่รอคอย ก๋มามี ซึ่งอุตส่าห์ จงรักภักดี ที่แล้วมา การก่อเกิดเรื่องเงินนั้นทำได้ยาก แต่ที่หากไม่คิดหน้าหลังก็กังขา รายได้น้อยลงกว่าแต่ก่อนมา สู้อุตส่าห์มีรักงาน แต่ขว้างไป ใจเสียดายมากนะอยากจะบอก ไม่อยากบอกใหครเลยว่าหวงใครที่ไหน คนคนเยวทำเราได้เพื่ออกจากการบินไป ไม่น่าใช่ สมองเราทำตามอารมณ์ ห่านนนี้คงดีมากเสียดาย อยากขอตั๋วให้พ่อแม่ได้ไปเที่ยวบ้างก็ยังดี ไม่น่าลาออกเลยฃหากเค้ารับเราเหมือนเดิมเราก็จะยินดี