ความห่างไกล..กับใจบาง บาง
ห่อหมก
พราวน้ำค้าง ใบแสงจันทร์ ตอนเช้า..เช้า
สะกิดเหงา ให้คำนึง ถึงสมร
ยามนี้ เธออยู่ไกล กาญจนบุรีนคร
อยากรู้จัง อากาศที่นั่น หนาวไหมนะ..หรืออย่างไร
เคยเคียงใกล้ เช้าๆเคยร่วม ดื่มกาแฟดำ
ชมความงาม หมู่มวลกล้วยไม้ ใต้แสงจันทร์ไหว
เธอรดน้ำ ฉันพรวนดิน กลิ่นแก้มรันจวนใจ
ยามเธอเอียงหน้ามาใกล้ๆ กระเซ้าหยอก ..โอ้ คิดถึงเธอจัง
เมฆขาวที่เบาบาง กลุ่มก้อนนั้น เจ้าจะลอยไปทางไหน
หากเจ้าลอยไปตะวันตกเฉียงใต้ ..ช่วยข้าได้ไหม นะ..ข้าขอวานสักครั้ง
ช่วยไปกระซิบบอกเธอ ว่าเสร็จธุระแล้ว อย่าช้า..รีบคืนรัง
ข้ายอมแพ้แล้วความไกลห่าง ..ถ้ามีครั้งหน้า จะไม่ยอมให้เธอไปคนเดียว