เมื่อยามดึกนึกประหวั่นฝันประหลาด เหมือนน้ำสาดเปียกปอนนอนเหงื่อไหล ฝันว่ามีปีศาจจากแดนไกล ขี่สัตว์ใหญ่ใจทมิฬจ้องกินคน สัตว์ประหลาดตัวละม้ายปากคล้ายหมา ชอบเห่าด่าหาเรื่องทุกแห่งหน จมูกหมูดูขำขำสุดกล้ำทน ไม่กลัวคนแต่กลับแพ้ปีศาจมาร ปีศาจร้ายดึงรั้งบังเหียนสัตว์ คำรามชัดฤทธามหาศาล เหล่าผู้คนยอกรลงกราบกราน ยอมประทานเลือดเนื้อให้เถือกิน ปีศาจเคยหาญกล้าท้าทายเทพ ถูกกรงเล็บเจ็บหนักเนื้อขาดวิ่น ต้องโยกย้ายเลียแผลนอกแผ่นดิน ได้นาคินทร์และสหายบริการ ปีศาจร้ายขี่สัตว์สะบัดดาบ คนหมอบราบยื่นคอรอประหาร ฝูงสัตว์ร้ายโหยหิวเป็นสันดาน กระเดือกพล่านกระหายตะกายเตียง ตกใจตื่นฟื้นฝันตัวสั่นงก เหงื่อไหลตกหลงร้องไปสุดเสียง ก้มกราบพระไหว้วอนที่เหนือเตียง โปรดช่วยไทยหลีกเลี่ยงความล่มจม ฝากฝัน 24 ธ.ค.51
26 ธันวาคม 2550 07:52 น. - comment id 804417
อุ้ย คุณฝากฝัน ถูกใจมากค่ะ ฝันเหมือนกันเลยค่ะ
26 ธันวาคม 2550 08:00 น. - comment id 804419
วัฏจักรของจักรวาล ๐ ในความมืดอันขื่นขมท่ามลมหนาว ไร้แสงดาวพราวพร่างเหมือนอย่างเห็น ไม่มีเดือนเคลื่อนลอยคล้อยอย่างเป็น ดั่งเหมือนเช่นสวรรค์ปิดสู่นิทรา ๐ ผ่านวารคืนยาวนานในกาลค่ำ ผ่านมืดดำแห่งฝันถลันผวา ผ่านความเย็นยะเยียบเฉียบอุรา ผ่านดงป่าน่าสะพรึงตรึงดวงใจ ๐ สักกี่วารกี่กาลหนอจักรอเห็น ฟ้าจะเป็นเฉกแสงทองอันผ่องใส อีกซักหน่อยมืดปรอยคล้อยคลาไคล อีกเมื่อไหร่ก็จะรอไม่ท้อเลย ๐ พร่ำพ้อรออุ่นอรุณรุ่ง แสงจรุงพุ่งเฉลาเช้าเฉลย เพราะเมฆใหญ่มาบังแสงเช่นอย่างเคย เมฆเอื้อนเอ่ยฟ้านี้มีข้าครอง ๐ ข้าจักบดบังแสงแห่งอาทิตย์ จะลิขิตชะตาดาวที่พราวฟ่อง แสงดวงเดือนให้เลือนหลงจากรงรอง ข้าจักครองดาวดินฟ้าในครานี้ ๐ ข้ารวมมวลสดใสแห่งไอน้ำ อันเลิศล้ำเฉิดฉานละลานสี รวมพลังดาราทั่วธานี รับปรารถนาดีจากเจตทั่วเขตแดน ๐ ผิว่ายองนวลใยของไอน้ำ อันเลิศล้ำฉ่ำใสในเรือนแสน เป็นเมฆใหญ่ลอยเลื่อนเคลื่อนแคว้นแดน ทุกมวลแผ่นดินไทยใต้เมฆา ๐ ฤาเมฆนี้จะกว้างใหญ่แผ่ไพศาล ถึงคราวรานแหลกยับกับเวหา ด้วยเคราะห์กรรมหนาวเหน็บเจ็บอุรา ตกลงมาเป็นฝนหล่นผืนดิน ๐ รอแสงทองของรวิสิเฉิดฉาย จะโน้มกายเจืออุ่นละมุนถวิล ลาหอมกรุ่นอุ่นใสของไอดิน จักผายผินรับฟ้าผ่องลำยองใย ๐ ข้าจักรายกลายค่าอีกคราหนึ่ง ยังหลอมตรึงในเมตตาทิวาไหว รอรับมวลแสงอุ่นละมุนละไม หยาดน้ำไซร้เป็นไอได้อีกครา ************* นี่เป็นฝันเก่าๆค่ะ ตอนนี้ท่าทางหยดน้ำจะรวมตัวกันเป็นไอน้ำใหม่นะคะ และจะรวมตัวเป็นก้อนเมฆอีกคราซะแล้วนี่ ประเทศไทยจะเป็นไงหนอเรา ชอบมากๆคะกลอนของคุณ
26 ธันวาคม 2550 09:03 น. - comment id 804435
ดีจ้า..........คุณฝากฝัน...........สัตว์ประหลาดอาฆาตหวังฟาดฟัน ใครเคยคิดจะบั่นบรรลัยได้ เสียงโหยหิวเงินตราพาวอดวาย สิ้นแผ่นดินคงไม่ไร้ให้กอบโกย ............................................
ฝันร้ายมาหลายคืน และคงจะเป็นแบบนั้นต่อไป......อะไรจะเกิดก้อต้องเกิดอ่ะหว้า.....แวะมาทักทายจ้า
26 ธันวาคม 2550 10:43 น. - comment id 804460
ช่ออักษราลี ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมเยือน..มันคับข้องใจนะครับ..ทำใจยากจริงๆ...
26 ธันวาคม 2550 10:48 น. - comment id 804462
เจน_จัดให้ ขอบคุณครับ เมื่อปีศาจอาละวาดไทยอาจร้อน อย่างหวังว่าจะนอนเปนสุขได้ อย่าหวังว่าจะนอนหลับตายตาย ปีศาจร้ายจะมาขย้ำคุณ
26 ธันวาคม 2550 13:44 น. - comment id 804487
มันช่างเป็นฝันร้ายจริงๆน่ะค่ะ เมื่อไหร่คนไทยจะตื่นกันก็ไม่รู้
26 ธันวาคม 2550 15:11 น. - comment id 804507
สวัสดีค่ะ....... ฝันแบบนี้น่ากลัวจริงๆ สัตว์ประหลาดน่ากลัวมากๆ ใครจะปราบปรามคงยาก เพราะมันฉลาดในการใช้ลิ้น ตระบัดสัตย์ได้ตลอด ร้อยเล่ห์ร้อยเหลี่ยม สารพัดกลโกง ชาวบ้านตาดำๆไม่รู้เท่าทัน มัวแต่หลับใหล หวังแต่ประโยชน์ใกล้ตัว เราคงได้แต่ไหว้วอน คุณพระสยามเทวา คุณพระคุณเจ้าให้คุ้มครอง ชาติบ้านเมือง หวังว่ากรรมจะตามทัน ผู้คิดชั่วมัวเมาเอาแต่ได้
27 ธันวาคม 2550 00:49 น. - comment id 804742
น้ำแข็งปล่าว ผู้เฒ่าชาวใต้เขาเล่าว่า..... ...สองพันห้าร้อยเศษสังเกตุกิจ ราษฏรร้อนใจดั่งไฟพิษ วิปริตต่างๆทุกอย่างเป็น.... เห็นทีว่าใกล้เข้ามาแล้วนะ ถึงตอนนั้นน้ำแข็งเปล่าก็ คงหาอยากแล้วนะ
27 ธันวาคม 2550 00:54 น. - comment id 804744
ขอบคุณ..กันนา ฟ้าครึ้มฝนคลั่งถะถั่งโถม ดั่งโพยมพยัพดับสลาย เมืองล่มคนจมมอดมลาย สุดท้ายแผ่นดินจะสิ้นคน