....อ้อมกอดนี้ มีใคร ให้ไออุ่น จิตการุณ ดุจพระพรหม ห่มแทนผ้า แต่แรกเกิด กำเนิด เป็นต้นมา ท่านเมตา หาใคร ให้ทดแทน ....จวบบัดนี้ กี่ปีแล้ว ไม่คลายรัก ผูกสมัคร สายใย ให้ห่วงหา คิดถึงท่าน บ้างใหม ที่ผ่านมา วันเวลา ไม่อาจย้อน วอนจดจำ .....ก่อนจะถึง ปีใหม่ ในไม่ช้า มีเวลา มากราบ ท่านบ้างหนอ อย่าให้ท่าน ชะเง้อ เผลอให้รอ น้ำตาคลอ รอเก้อ ละเมอครวญ .....อ้อมกอดนี้ ไม่มี ใครจะเหมือน เป็นทั้งเพื่อน ทั้งมิตร ที่ชิดใกล้ แม้โตใหญ่ พลัดพราก จากไปไกล ยังห่วงใย ในอ้อมกอด ตลอดมา
21 ธันวาคม 2550 10:30 น. - comment id 803077
อ้อกอดแสนอบอุ่นกรุ่นไอรัก ที่ฟูมฟูกถนอมกล่อมจอมขวัญ ลูกปลอดภัยเติบโตงามขึ้นทุกวัน อ้อมกอดนั้น...อ้อมกอดแม่...แผ่คุ้มครอง ........................ บทกวีของลุงทำให้พิมคิดถึงแม่ น้ำตาซึมเลยค่ะ....คิดถึงอ้อมกอดแม่ทุกวันค่ะ.. วันนี้ไม่มีแม่ให้กอด
21 ธันวาคม 2550 10:38 น. - comment id 803080
สวัสดีคุณครูพิม ลุงแทนเองเวลานี้ก็มีท่านอยู่ในใจเช่นกัน ท่านจากลุงแทนไปเมื่อ ปลายปี ๔๗ ถ้าท่านอยู่ถึงตอนนีก็ ๙๖ แล้ว .....อย่างไรลุงแทนขออภัยด้วยนะ คิดถึงท่านเหมือนกัน...........
22 ธันวาคม 2550 19:56 น. - comment id 803493
อ้อมกอดนี้แสนอบอุ่นจนคุ้นใจ แถมไม่มีใครใครจะเทียบได้ เพราะอ้อมกอดอ้อมนี้ที่มีใจ ให้เราตั้งแต่เยาว์วัยจนใหญ่มา เป็นอ้อมกอดอ้อมเดียวที่อบอุ่น ใจแนบหนุนเคียงใกล้เสน่หา เป็นอ้อมกอดเมื่อแรกเกิดเติบโตมา เป็นอ้อมเดียวที่รู้ว่าค่ามากมี กอดบ่อยมากเลยกับอ้อมกอดนี้ แหม จะมีใครที่ไหนไปได้ ก็คุณแม่สุดที่รักของเราไง จริงไหมค่ะ